«Γράφτηκαν για την Εκπαίδευση Μας»

«ΤΟ ΝΑ κάνει κάποιος πολλά βιβλία δεν έχει τέλος». (Εκκλησιαστής 12:12) Η πληθώρα έντυπης ύλης που υπάρχει στις μέρες μας καθιστά αυτά τα λόγια τόσο αληθινά σήμερα όσο ήταν και τότε που γράφτηκαν. Πώς μπορεί, λοιπόν, ένας διορατικός αναγνώστης να αποφασίσει τι αξίζει την προσοχή του;

Όταν σκέφτονται αν θα διαβάσουν κάποιο βιβλίο, πολλοί αναγνώστες θέλουν να μάθουν κάτι για το συγγραφέα. Οι εκδότες ενδεχομένως συμπεριλαμβάνουν στο βιβλίο μια μικρή παράγραφο η οποία αναφέρει πού γεννήθηκε ο συγγραφέας, τα ακαδημαϊκά του προσόντα καθώς και έναν κατάλογο των δημοσιευμένων έργων του. Η ταυτότητα του συγγραφέα είναι σημαντική, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι σε προηγούμενους αιώνες, οι γυναίκες συγγραφείς έγραφαν πολλές φορές χρησιμοποιώντας αντρικό ψευδώνυμο ώστε οι υποψήφιοι αναγνώστες να μη θεωρήσουν το βιβλίο υποδεέστερο απλώς επειδή το είχε γράψει γυναίκα.

Δυστυχώς, όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, μερικοί αγνοούν τις Εβραϊκές Γραφές επειδή πιστεύουν ότι ο Θεός που απεικονίζεται εκεί είναι μια βάναυση θεότητα η οποία κατέστρεφε ανήλεα τους εχθρούς της. a Ας εξετάσουμε τι μας λένε οι ίδιες οι Εβραϊκές Γραφές καθώς και οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές για Εκείνον που ενέπνευσε τη συγγραφή της Βίβλου.

Πληροφορίες για Εκείνον που Ενέπνευσε τη Συγγραφή Της

Σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, ο Θεός είπε στο έθνος του Ισραήλ: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· δεν έχω αλλάξει». (Μαλαχίας 3:6) Περίπου 500 χρόνια αργότερα, ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος έγραψε για τον Θεό: «Σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς». (Ιακώβου 1:17) Γιατί, λοιπόν, θεωρούν κάποιοι ότι ο Θεός που αποκαλύπτεται στις Εβραϊκές Γραφές διαφέρει από τον Θεό των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών;

Η απάντηση είναι ότι διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας του Θεού αποκαλύπτονται σε διαφορετικά τμήματα της Γραφής. Στο βιβλίο της Γένεσης και μόνο, αναφέρεται ότι εκείνος νιώθει «λύπη στην καρδιά του», ότι είναι “Αυτός που έκανε τον ουρανό και τη γη” και ότι είναι «ο Κριτής όλης της γης». (Γένεση 6:6· 14:22· 18:25) Αναφέρονται αυτές οι διαφορετικές περιγραφές στον ίδιο Θεό; Και βέβαια.

Για παράδειγμα: Ένας τοπικός δικαστής μπορεί να είναι γνωστός σε όσους έχουν φερθεί  ενώπιόν του στο δικαστήριο κυρίως ως άτομο που επιβάλλει με αποφασιστικότητα το νόμο. Τα παιδιά του, από την άλλη πλευρά, μπορεί να τον βλέπουν ως το στοργικό, γενναιόδωρο πατέρα τους. Οι στενοί του φίλοι ίσως θεωρούν ότι είναι ένας προσιτός άνθρωπος με καλή αίσθηση του χιούμορ. Ο δικαστής, ο πατέρας και ο φίλος είναι όλοι το ίδιο πρόσωπο. Απλώς, ποικίλες πτυχές της προσωπικότητάς του γίνονται φανερές υπό διαφορετικές περιστάσεις.

Παρόμοια, οι Εβραϊκές Γραφές περιγράφουν τον Ιεχωβά ως “Θεό ελεήμονα και φιλεύσπλαχνο, που είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια”. Ωστόσο, μαθαίνουμε επίσης ότι «δεν πρόκειται να δώσει απαλλαγή από την τιμωρία». (Έξοδος 34:6, 7) Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά αντανακλούν τη σημασία του ονόματος του Θεού. «Ιεχωβά» σημαίνει στην κυριολεξία «Αυτός Κάνει να Γίνεται», δηλαδή ο Θεός γίνεται οτιδήποτε χρειάζεται για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. (Έξοδος 3:13-15) Αλλά παραμένει ο ίδιος Θεός. Ο Ιησούς δήλωσε: «Ο Ιεχωβά ο Θεός μας είναι ένας Ιεχωβά».—Μάρκος 12:29.

Έχουν Αντικατασταθεί οι Εβραϊκές Γραφές;

Δεν είναι ασυνήθιστο σήμερα να αντικαθίστανται διάφορα εγχειρίδια όταν γίνονται διαθέσιμα τα αποτελέσματα καινούριων ερευνών ή όταν η κοινή γνώμη αλλάζει. Μήπως οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές αντικατέστησαν τις Εβραϊκές Γραφές με αυτόν τον τρόπο; Όχι.

Αν ο Ιησούς σκόπευε να αντικατασταθούν οι Εβραϊκές Γραφές από το υπόμνημα της διακονίας του και τα συγγράμματα των μαθητών του, ασφαλώς θα το έδειχνε αυτό. Ωστόσο, σχετικά με τον Ιησού πριν από την ανάληψή του στον ουρανό, η αφήγηση του Λουκά δηλώνει: «Αρχίζοντας από τον Μωυσή και όλους τους Προφήτες [στις Εβραϊκές Γραφές], . . . ερμήνευσε [σε δύο μαθητές του] αυτά που είχαν σχέση με τον ίδιο σε όλες τις Γραφές». Αργότερα ο Ιησούς εμφανίστηκε στους πιστούς αποστόλους του και σε άλλους. Η αφήγηση συνεχίζει: «Κατόπιν τους είπε: “Αυτά είναι τα λόγια μου τα οποία σας είπα ενώ ήμουν ακόμη μαζί σας, ότι όλα τα γραμμένα στο νόμο του Μωυσή και στους Προφήτες και στους Ψαλμούς σχετικά με εμένα πρέπει να εκπληρωθούν”». (Λουκάς 24:27, 44) Γιατί  να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ο Ιησούς τις Εβραϊκές Γραφές στο τέλος της επίγειας διακονίας του αν αυτές ήταν απαρχαιωμένες;

Μετά την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας, οι ακόλουθοι του Ιησού συνέχισαν να χρησιμοποιούν τις Εβραϊκές Γραφές για να δώσουν έμφαση σε προφητείες που δεν είχαν εκπληρωθεί ακόμη, σε αρχές του Μωσαϊκού Νόμου που δίδασκαν πολύτιμα μαθήματα και σε αφηγήσεις για αρχαίους υπηρέτες του Θεού των οποίων τα καλά παραδείγματα ενθαρρύνουν τους Χριστιανούς να παραμείνουν πιστοί. (Πράξεις 2:16-21· 1 Κορινθίους 9:9, 10· Εβραίους 11:1–12:1) «Όλη η Γραφή», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη». b (2 Τιμόθεο 3:16) Πώς αποδεικνύονται ωφέλιμες οι Εβραϊκές Γραφές σήμερα;

Συμβουλές για την Καθημερινή Ζωή

Εξετάστε το σύγχρονο πρόβλημα της φυλετικής προκατάληψης. Σε κάποια πόλη της Ανατολικής Ευρώπης, ένας 21χρονος Αιθίοπας αναφέρει: «Αν θέλουμε να πάμε κάπου, χρειάζεται να οργανώσουμε μια ομάδα. Αν είμαστε πολλοί μαζί ίσως να μη μας επιτεθούν». Ο ίδιος συνεχίζει: «Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε έξω μετά τις 6 μ.μ., ιδιαίτερα στο μετρό. Όταν οι άνθρωποι μας κοιτάζουν, βλέπουν μόνο το χρώμα μας». Ασχολούνται οι Εβραϊκές Γραφές με αυτό το περίπλοκο πρόβλημα;

Στους αρχαίους Ισραηλίτες δόθηκε η εντολή: «Σε περίπτωση που ένας πάροικος παροικεί μαζί σου στη γη σας, δεν πρέπει να τον κακομεταχειρίζεστε. Ο πάροικος που παροικεί μαζί σας πρέπει να γίνει για εσάς σαν ένας αυτόχθων από εσάς· και πρέπει να τον αγαπάς όπως τον εαυτό σου, γιατί και εσείς γίνατε πάροικοι στη γη της Αιγύπτου». (Λευιτικό 19:33, 34) Ναι, στον αρχαίο Ισραήλ αυτός ο νόμος απαιτούσε στοχαστικότητα για τους μετανάστες, ή αλλιώς τους “πάροικους”, και διατηρείται στις Εβραϊκές Γραφές. Δεν συμφωνείτε ότι οι αρχές που περιλήφθηκαν σε εκείνον το νόμο θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για να τερματιστεί η φυλετική προκατάληψη σήμερα;

Μολονότι δεν δίνουν λεπτομερείς συμβουλές για οικονομικά θέματα, οι Εβραϊκές Γραφές περιέχουν πρακτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη σοφή διαχείριση των χρημάτων. Παραδείγματος χάρη, στο εδάφιο Παροιμίες 22:7 διαβάζουμε: «Όποιος δανείζεται είναι υπηρέτης εκείνου  που δανείζει». Πολλοί οικονομικοί σύμβουλοι συμφωνούν ότι οι άσοφες αγορές με πίστωση μπορούν να οδηγήσουν σε οικονομική καταστροφή.

Επιπρόσθετα, την επιδίωξη πλούτου με κάθε κόστος—πράγμα τόσο συνηθισμένο στο σημερινό υλιστικό κόσμο—την περιέγραψε με ακρίβεια ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην ιστορία, ο Βασιλιάς Σολομών, ο οποίος έγραψε: «Αυτός που αγαπάει το ασήμι δεν θα χορτάσει ασήμι, ούτε θα χορτάσει εισόδημα αυτός που αγαπάει τον πλούτο. Και αυτό επίσης είναι ματαιότητα». (Εκκλησιαστής 5:10) Τι σοφή προειδοποίηση!

Ελπίδα για το Μέλλον

Ολόκληρη η Γραφή έχει μόνο ένα θέμα: Η Βασιλεία υπό τον Ιησού Χριστό είναι το μέσο με το οποίο θα επιτευχθεί η δικαίωση της κυριαρχίας του Θεού και ο αγιασμός του ονόματός Του.—Δανιήλ 2:44· Αποκάλυψη 11:15.

Μέσα από τις Εβραϊκές Γραφές, μαθαίνουμε λεπτομέρειες για τη ζωή υπό τη Βασιλεία του Θεού οι οποίες μας δίνουν παρηγοριά και μας φέρνουν πιο κοντά στην Πηγή αυτής της παρηγοριάς, τον Ιεχωβά Θεό. Παραδείγματος χάρη, ο προφήτης Ησαΐας προείπε την ύπαρξη ειρήνης μεταξύ ζώων και ανθρώπων: «Ο λύκος θα κατοικεί κάποιο διάστημα με το αρνί, και με το κατσικάκι θα ξαπλώνει η λεοπάρδαλη, και το μοσχάρι και το χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι και το καλοθρεμμένο ζώο θα είναι όλα μαζί· και μικρό αγόρι θα τα οδηγεί». (Ησαΐας 11:6-8) Τι υπέροχη προοπτική!

Και τι θα λεχθεί για όσους είναι σε μειονεκτική θέση εξαιτίας φυλετικής ή εθνικής προκατάληψης, σοβαρής ασθένειας ή οικονομικών παραγόντων που βρίσκονται πέρα από τον έλεγχό τους; Οι Εβραϊκές Γραφές λένε προφητικά τα εξής σχετικά με τον Χριστό Ιησού: «Θα ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο. Θα λυπηθεί τον ασήμαντο και τον φτωχό, και τις ψυχές των φτωχών θα τις σώσει». (Ψαλμός 72:12, 13) Τέτοιου είδους υποσχέσεις είναι πρακτικές επειδή επιτρέπουν σε όσους θέτουν πίστη σε αυτές να ατενίζουν το μέλλον με ελπίδα και πεποίθηση.—Εβραίους 11:6.

Δεν προξενεί απορία το ότι ο απόστολος Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα»! (Ρωμαίους 15:4) Ναι, οι Εβραϊκές Γραφές αποτελούν ακόμη αναπόσπαστο τμήμα του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής. Έχουν πραγματική αξία για εμάς σήμερα. Ελπίζουμε ότι θα προσπαθήσετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με όσα διδάσκει πραγματικά ολόκληρη η Αγία Γραφή, και έτσι θα πλησιάσετε Εκείνον που ενέπνευσε τη συγγραφή της, τον Ιεχωβά Θεό.—Ψαλμός 119:111, 112.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ Ή ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ;

Η έκφραση “παλαιά διαθήκη” βρίσκεται στο εδάφιο 2 Κορινθίους 3:14 στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο.

Ο λεξικογράφος Έντουαρντ Ρόμπινσον δήλωσε: «Εφόσον η αρχαία διαθήκη περιέχεται στα βιβλία του Μωυσή, η λέξη [διαθήκη] χρησιμοποιείται για το βιβλίο της διαθήκης, τα συγγράμματα του Μωυσή, δηλαδή το νόμο». Στο εδάφιο 2 Κορινθίους 3:14, ο απόστολος Παύλος αναφερόταν στο Μωσαϊκό Νόμο, που είναι μόνο ένα μέρος των προχριστιανικών Γραφών.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιο κατάλληλος όρος για τα πρώτα 39 βιβλία της Αγίας Γραφής; Αντί να υπονοήσουν ότι αυτό το μέρος της Γραφής ήταν απαρχαιωμένο ή παλιό, ο Ιησούς Χριστός και οι ακόλουθοί του αναφέρθηκαν σε αυτά τα κείμενα ως οι «Γραφές» και οι «άγιες Γραφές». (Ματθαίος 21:42· Ρωμαίους 1:2) Επομένως, σε αρμονία με αυτά τα θεόπνευστα λόγια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη ως Εβραϊκές Γραφές επειδή το συγκεκριμένο τμήμα της Βίβλου αρχικά γράφτηκε κυρίως στην εβραϊκή. Παρόμοια, αναφέρονται στην αποκαλούμενη Καινή Διαθήκη ως Ελληνικές Γραφές, διότι οι άνθρωποι οι οποίοι εμπνεύστηκαν από τον Θεό να γράψουν το συγκεκριμένο τμήμα της Βίβλου χρησιμοποίησαν την ελληνική γλώσσα.

[Εικόνες στη σελίδα 4]

Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι γνωστός ως αποφασιστικός δικαστής, ως στοργικός πατέρας και ως φίλος

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τις Εβραϊκές Γραφές καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Ποιες Γραφικές αρχές μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να παίρνει ορθές αποφάσεις;