Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Εφόσον οι Ισραηλίτες είχαν λάβει την εντολή να μην καταναλώνουν «τίποτα το ένζυμο» κατά τη διάρκεια του Πάσχα, γιατί χρησιμοποίησε ο Ιησούς κρασί—ένα προϊόν ζύμωσης—όταν θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του;—Έξοδος 12:20· Λουκάς 22:7, 8, 14-20.

Η τήρηση του Πάσχα, με την οποία γιόρταζαν την Έξοδο των γιων του Ισραήλ από την Αίγυπτο, θεσπίστηκε το 1513 Π.Κ.Χ. Όταν ο Ιεχωβά έδωσε οδηγίες για την τήρηση της γιορτής, είπε: «Τίποτα το ένζυμο δεν θα φάτε. Σε όλες τις κατοικίες σας θα τρώτε άζυμους άρτους». (Έξοδος 12:11, 20) Αυτή η θεϊκή απαγόρευση ίσχυε μόνο για το είδος του ψωμιού που θα έτρωγαν κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Δεν γινόταν μνεία για κρασί.

Ο πρώτιστος λόγος για τον οποίο απαγορεύτηκε το προζύμι ήταν ότι η αναχώρηση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο έγινε εσπευσμένα. «Ο λαός . . . μετέφερε το ζυμάρι του προτού αυτό υποστεί ζύμωση», εξηγεί το εδάφιο Έξοδος 12:34, «με τις σκάφες που είχαν για το ζύμωμα τυλιγμένες στους μανδύες τους πάνω στον ώμο τους». Η απουσία προζυμιού στους μετέπειτα εορτασμούς του Πάσχα θα υπενθύμιζε στις μελλοντικές γενιές αυτό το σημαντικό γεγονός.

Αργότερα, το προζύμι άρχισε να θεωρείται συχνά σύμβολο της αμαρτίας ή της διαφθοράς. Για παράδειγμα, αναφερόμενος σε ένα ανήθικο άτομο μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, ο απόστολος Παύλος ρώτησε: «Δεν γνωρίζετε ότι λίγο προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλο το ζυμάρι;» Κατόπιν είπε: «Πετάξτε το παλιό προζύμι για να είστε νέο ζυμάρι, καθώς είστε χωρίς ζύμωση. Διότι πράγματι ο Χριστός, το πάσχα μας, έχει θυσιαστεί. Συνεπώς, ας τηρούμε τη γιορτή, όχι με παλιό προζύμι ούτε με προζύμι κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμους άρτους ειλικρίνειας και αλήθειας». (1 Κορινθίους 5:6-8) Μόνο το άζυμο ψωμί μπορούσε να αποτελεί σύμβολο του αναμάρτητου ανθρώπινου σώματος του Ιησού.—Εβραίους 7:26.

Η χρήση κρασιού στον εορτασμό του Πάσχα προστέθηκε αργότερα από τους Ιουδαίους. Πιθανώς προστέθηκε μετά την επιστροφή τους από την εξορία στη Βαβυλώνα. Στη Γραφή δεν καταγράφεται κάποια αντίρρηση για αυτή την καινοτομία, οπότε ήταν κατάλληλο να χρησιμοποιήσει ο Ιησούς κρασί στο γεύμα του Πάσχα. Βέβαια, η φυσική ζύμωση που υφίστατο το κρασί κατά τους αρχαίους χρόνους διέφερε από αυτό που συνέβαινε σε σχέση με το ψωμί. Για να υποστεί ζύμωση το ζυμάρι, χρειαζόταν να προστεθεί μαγιά ή προζύμι. Το κρασί που γινόταν από σταφύλια δεν χρειαζόταν κανένα τέτοιο πρόσθετο. Τα στοιχεία της ζύμωσης εμπεριέχονταν ήδη στα σταφύλια. Το Πάσχα δεν θα υπήρχε απλός χυμός σταφυλιών επειδή δεν ήταν δυνατόν να μην έχει υποστεί ζύμωση από τον καιρό του τρύγου το φθινόπωρο ως το Πάσχα την άνοιξη.

Συνεπώς, το γεγονός ότι ο Ιησούς χρησιμοποίησε κρασί ως έμβλημα της Ανάμνησης δεν συγκρούεται σε καμία περίπτωση με τις οδηγίες για το Πάσχα που αφορούσαν το προζύμι. Οποιοδήποτε κόκκινο κρασί που δεν περιέχει γλυκαντικά πρόσθετα, δεν είναι ενισχυμένο και δεν περιέχει αρωματικές ουσίες είναι κατάλληλο να χρησιμοποιείται ως σύμβολο του “πολύτιμου αίματος” του Χριστού.—1 Πέτρου 1:19.