Κύρια Σημεία από τα Βιβλία του Αβδιού, του Ιωνά και του Μιχαία
Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από τα Βιβλία του Αβδιού, του Ιωνά και του Μιχαία
«ΤΟ ΟΡΑΜΑ του Αβδιού». (Αβδιού 1) Με αυτά τα λόγια αρχίζει το Γραφικό βιβλίο του Αβδιού. Εκτός από το όνομά του, ο προφήτης δεν αποκαλύπτει τίποτα για τον εαυτό του στο βιβλίο το οποίο έγραψε το 607 Π.Κ.Χ. Σε ένα βιβλίο που ολοκληρώθηκε δύο και πλέον αιώνες νωρίτερα, ο προφήτης Ιωνάς αφηγείται με ειλικρίνεια την προσωπική του εμπειρία σε σχέση με τον ιεραποστολικό του διορισμό. Τα 60 χρόνια της προφητικής δράσης του Μιχαία παρεμβάλλονται ανάμεσα στα χρόνια δράσης του Αβδιού και του Ιωνά, και εκτείνονται από το 777 Π.Κ.Χ. ως το 717 Π.Κ.Χ. Το μόνο που αναφέρει ο Μιχαίας για τον εαυτό του είναι ότι προέρχεται από τη Μορέσεθ και ότι ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε σε εκείνον «στις ημέρες του Ιωθάμ, του Άχαζ, του Εζεκία, βασιλιάδων του Ιούδα». (Μιχαίας 1:1) Η εξοικείωση του προφήτη με τη ζωή της υπαίθρου φανερώνεται από το είδος των παραδειγμάτων που χρησιμοποιεί για να τονίσει τα διδάγματα του αγγέλματός του.
Ο ΕΔΩΜ “ΘΑ ΕΚΚΟΠΕΙ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ”
Σχετικά με τον Εδώμ, ο Αβδιού λέει: «Επειδή έκανες κακό στον αδελφό σου τον Ιακώβ, ντροπή θα σε καλύψει, και θα εκκοπείς στον αιώνα». Ο προφήτης έχει νωπές στη διάνοιά του τις πρόσφατες πράξεις βίας των Εδωμιτών κατά των γιων του Ιακώβ—των Ισραηλιτών. Το 607 Π.Κ.Χ., όταν οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ, οι Εδωμίτες “στέκονταν παράμερα” και συμμάχησαν με τους «αλλοεθνείς» εισβολείς.—Αβδιού 10, 11.
Απεναντίας, ο οίκος του Ιακώβ πρόκειται να αποκατασταθεί. Η προφητεία του Αβδιού δηλώνει: «Αυτοί που θα διαφεύγουν θα είναι στο Όρος Σιών, και αυτό θα γίνει κάτι άγιο».—Αβδιού 17.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
5-8—Τι σημαίνει η σύγκριση της καταστροφής του Εδώμ με τον ερχομό λεηλατητών τη νύχτα, καθώς και με τον ερχομό τρυγητών; Αν είχαν έρθει κλέφτες στον Εδώμ, θα έπαιρναν μόνο όσα ήθελαν. Αν είχαν έρθει τρυγητές, θα άφηναν πίσω τους μέρος της συγκομιδής ως αποτρυγήματα. Όταν πέσει ο Εδώμ, όμως, οι κατακτητές θα ψάξουν καλά αναζητώντας τους θησαυρούς του και αυτός θα λεηλατηθεί εντελώς από τους «άντρες που βρίσκονταν σε διαθήκη με [αυτόν]»—από τους συμμάχους του, τους Βαβυλωνίους.—Ιερεμίας 49:9, 10.
10—Πώς επήλθε “η εκκοπή του Εδώμ στον αιώνα”; Όπως είχε προλεχθεί, ο Εδώμ ως έθνος, με δική του κυβέρνηση και πληθυσμό σε συγκεκριμένη περιοχή της γης, εξέλιπε. Ο Βαβυλώνιος Βασιλιάς Ναβονίδης κατέκτησε τον Εδώμ περίπου στα μέσα του έκτου αιώνα Π.Κ.Χ. Τον τέταρτο αιώνα Π.Κ.Χ., η περιοχή του Εδώμ κατοικούνταν πλέον από τους Ναβαταίους, και οι Εδωμίτες αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στο νότιο τμήμα της Ιουδαίας, στην περιοχή της Νεγκέμπ που έγινε αργότερα γνωστή ως Ιδουμαία. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 Κ.Χ., οι Εδωμίτες έπαψαν να υπάρχουν.
Μαθήματα για Εμάς:
3, 4. Επειδή ζούσαν σε μια δύσβατη περιοχή με ψηλά βουνά και βαθιά φαράγγια που πρόσφεραν εξαιρετικά στρατηγικά πλεονεκτήματα, οι Εδωμίτες ίσως εξαπατούσαν με αυθάδεια τον εαυτό τους νιώθοντας σιγουριά και ασφάλεια. Αλλά οι κρίσεις του Ιεχωβά είναι αναπόφευκτες.
8, 9, 15. Η ανθρώπινη σοφία και κραταιότητα δεν παρέχει προστασία κατά την «ημέρα του Ιεχωβά».—Ιερεμίας 49:7, 22.
12-14. Οι Εδωμίτες χρησιμεύουν ως προειδοποιητικό παράδειγμα για όσους επιχαίρουν βλέποντας τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι υπηρέτες του Θεού. Ο Ιεχωβά δεν παίρνει στα ελαφρά την κακομεταχείριση του λαού του.
17-20. Αυτή η προφητεία αποκατάστασης σχετικά με τους γιους του Ιακώβ άρχισε να εκπληρώνεται όταν ένα υπόλοιπο επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα το 537 Π.Κ.Χ. Ο λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντα αληθινός. Μπορούμε να έχουμε πλήρη πεποίθηση στις υποσχέσεις Του.
«Η ΝΙΝΕΥΗ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ»
Αντί να υπακούσει στην εντολή του Θεού να “πάει στη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, και να εξαγγείλει εναντίον της” ένα άγγελμα κρίσης, ο Ιωνάς φεύγει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Εξαπολύοντας «έναν μεγάλο άνεμο στη θάλασσα» και χρησιμοποιώντας «ένα μεγάλο ψάρι», ο Ιεχωβά επαναφέρει τον Ιωνά στη σωστή κατεύθυνση και του αναθέτει για δεύτερη φορά την αποστολή να πάει στην πρωτεύουσα της Ασσυρίας.—Ιωνάς 1:2, 4, 17· 3:1, 2.
Ο Ιωνάς μπαίνει στη Νινευή και αρχίζει να εξαγγέλλει ένα σαφές άγγελμα: «Μονάχα σαράντα ημέρες ακόμη, και η Νινευή θα καταστραφεί». (Ιωνάς 3:4) Λόγω της απροσδόκητης έκβασης του έργου κηρύγματος που κάνει, ο Ιωνάς “ανάβει από θυμό”. Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί μια «νεροκολοκυθιά» για να διδάξει στον Ιωνά ένα μάθημα ελέους.—Ιωνάς 4:1, 6.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
3:3—Αντιστοιχούσε πράγματι το μέγεθος της Νινευή με «απόσταση οδοιπορίας τριών ημερών»; Ναι. Στην αρχαιότητα, πιθανώς θεωρούνταν ότι η Νινευή περιλάμβανε και άλλους οικισμούς που εκτείνονταν από τη Χορσαμπάντ στα βόρεια ως τη Νιμρούντ στα νότια. Όλοι οι οικισμοί που ταυτίζονται με τη Νινευή σχηματίζουν ένα τετράγωνο με περιφέρεια περίπου 100 χιλιόμετρα.
3:4—Χρειάστηκε να μάθει ο Ιωνάς την ασσυριακή γλώσσα για να κηρύξει στους Νινευίτες; Ο Ιωνάς ίσως γνώριζε ήδη την ασσυριακή γλώσσα ή μπορεί να είχε λάβει θαυματουργικά την ικανότητα να τη μιλάει. Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι ότι μετέδιδε το περιεκτικό του άγγελμα στην εβραϊκή και κάποιος έκανε διερμηνεία. Αν ισχύει το τελευταίο, τα λόγια του θα δημιουργούσαν ακόμη μεγαλύτερη περιέργεια γύρω από το άγγελμά του.
Μαθήματα για Εμάς:
1:1-3. Το να προγραμματίζουμε σκόπιμα άλλες δραστηριότητες ώστε να μη συμμετέχουμε πλήρως στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης αποτελεί ένδειξη εσφαλμένου κινήτρου. Όποιος το κάνει αυτό φεύγει, κατά κάποιον τρόπο, από έναν θεόδοτο διορισμό.
1:1, 2· 3:10. Το έλεος του Ιεχωβά δεν περιορίζεται σε ένα έθνος ή σε μία φυλή ή σε κάποια ειδική ομάδα ανθρώπων. «Ο Ιεχωβά είναι αγαθός απέναντι σε όλους και τα ελέη του είναι πάνω σε όλα τα έργα του».—Ψαλμός 145:9.
1:17· 2:10. Τα τρία μερόνυχτα κατά τα οποία ο Ιωνάς βρισκόταν μέσα σε ένα μεγάλο ψάρι στρέφουν προφητικά την προσοχή στο θάνατο και στην ανάσταση του Ιησού.—Ματθαίος 12:39, 40· 16:21.
1:17· 2:10· 4:6. Ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τον Ιωνά από τη μανιασμένη θάλασσα. Επίσης, ο Θεός «όρισε . . . μια νεροκολοκυθιά, ώστε να ανεβεί πάνω από τον Ιωνά, προκειμένου να κάνει ίσκιο πάνω από το κεφάλι του, για να τον γλιτώσει από τη συμφορά που τον είχε βρει». Οι σύγχρονοι λάτρεις του Ιεχωβά μπορούν να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στον Θεό τους και στη στοργική του καλοσύνη, με την πεποίθηση ότι θα διαφυλαχτούν και θα απελευθερωθούν.—Ψαλμός 13:5· 40:11.
2:1, 2, 9, 10. Ο Ιεχωβά ακούει τις προσευχές των υπηρετών του και δίνει προσοχή στις ικεσίες τους.—Ψαλμός 120:1· 130:1, 2.
3:8, 10. Ο αληθινός Θεός «μεταμελήθηκε», δηλαδή άλλαξε γνώμη, για τη συμφορά που είχε πει, και «δεν την έφερε». Γιατί; Επειδή οι Νινευίτες «είχαν επιστρέψει από την κακή οδό τους». Παρόμοια σήμερα, οι δυσμενείς κρίσεις του Θεού μπορούν να αποτραπούν αν ο αμαρτωλός εκδηλώσει γνήσια μετάνοια.
4:1-4. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τον Θεό να περιορίσει το έλεός Του. Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην επικρίνουμε τις γεμάτες έλεος οδούς του Ιεχωβά.
4:11. Ο Ιεχωβά φροντίζει υπομονετικά να κηρύττεται το άγγελμα της Βασιλείας σε όλη τη γη επειδή—όπως έκανε και με τους 120.000 ανθρώπους της Νινευή—λυπάται όσους «δεν ξέρουν καθόλου τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό». Δεν πρέπει και εμείς να λυπόμαστε τους ανθρώπους του τομέα μας και να συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης;—2 Πέτρου 3:9.
“Η ΦΑΛΑΚΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΠΛΑΤΥΝΘΕΙ”
Ο Μιχαίας εκθέτει τις αμαρτίες του Ισραήλ και του Ιούδα, προλέγει την ερήμωση των πρωτευουσών τους και υπόσχεται αποκατάσταση. Η Σαμάρεια θα γίνει “σωρός ερειπίων του αγρού”. Εξαιτίας της ειδωλολατρικής τους πορείας, ο Ισραήλ και ο Ιούδας αξίζουν «φαλακρότητα», δηλαδή ντροπή. Λόγω του ότι θα σταλούν σε αιχμαλωσία, η φαλακρότητά τους θα πλατυνθεί «σαν του αετού»—εδώ προφανώς υπονοείται ένα είδος γύπα που έχει μόνο λίγες απαλές τρίχες στο κεφάλι του. Ο Ιεχωβά υπόσχεται: «Εξάπαντος θα συγκεντρώσω τον Ιακώβ». (Μιχαίας 1:6, 16· 2:12) Εξαιτίας των διεφθαρμένων ηγετών και των παραβατών προφητών, και η Ιερουσαλήμ επίσης «θα μεταβληθεί σε σωρούς ερειπίων». Αλλά ο Ιεχωβά θα «συγκεντρώσει [το λαό του]». Από τη «Βηθλεέμ Εφραθά» θα βγει «αυτός που θα γίνει άρχοντας στον Ισραήλ».—Μιχαίας 3:12· 4:12· 5:2.
Μήπως είναι άδικος ο Ιεχωβά απέναντι στον Ισραήλ; Είναι οι απαιτήσεις του υπερβολικά αυστηρές; Όχι. Το μόνο που ζητάει ο Ιεχωβά από τους λάτρεις του είναι να “ασκούν δικαιοσύνη, να αγαπούν την καλοσύνη και να είναι μετριόφρονες” καθώς περπατούν με τον Θεό τους. (Μιχαίας 6:8) Οι σύγχρονοι του Μιχαία, όμως, έχουν γίνει τόσο κακοί ώστε «ο καλύτερος από αυτούς είναι σαν βάτος, ο πιο ευθύς από αυτούς είναι χειρότερος από αγκάθινο φράχτη» προκαλώντας βλάβη και πόνο σε οποιονδήποτε τους πλησιάζει. Αλλά ο προφήτης ρωτάει: «Ποιος Θεός είναι όμοιός σου [Ιεχωβά];» Ο Θεός θα δείξει ξανά έλεος στο λαό του και “θα ρίξει στα βάθη της θάλασσας όλες τις αμαρτίες τους”.—Μιχαίας 7:4, 18, 19.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
2:12—Πότε εκπληρώθηκε η προφητεία για τη “σύναξη όσων θα έχουν απομείνει από τον Ισραήλ”; Η πρώτη της εκπλήρωση ήταν το 537 Π.Κ.Χ. όταν ένα Ιουδαϊκό υπόλοιπο επέστρεψε στην πατρίδα του από τη βαβυλωνιακή εξορία. Στους σύγχρονους καιρούς, η προφητεία εκπληρώνεται «στον Ισραήλ του Θεού». (Γαλάτες 6:16) Από το 1919, οι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν συγκεντρωθεί «σαν ποίμνιο στο μαντρί». Καθώς έχει ενωθεί μαζί τους το «μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων”, ιδιαίτερα από το 1935 και μετά, γίνεται “θόρυβος από το πλήθος των ανθρώπων”. (Αποκάλυψη 7:9· Ιωάννης 10:16) Μαζί προάγουν με ζήλο την αληθινή λατρεία.
4:1-4—«Στο τελικό διάστημα των ημερών», πώς “αποδίδει ο Ιεχωβά κρίση ανάμεσα σε πολλούς λαούς και τακτοποιεί τα ζητήματα σχετικά με κραταιά έθνη”; Οι εκφράσεις “πολλοί λαοί” και «κραταιά έθνη» δεν αναφέρονται σε εθνότητες ή πολιτικές οντότητες. Αντίθετα, αυτές οι εκφράσεις αφορούν άτομα από όλα τα έθνη που έχουν γίνει λάτρεις του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά αποδίδει κρίση και τακτοποιεί τα ζητήματα σχετικά με αυτούς με πνευματικό τρόπο.
Μαθήματα για Εμάς:
1:6, 9· 3:12· 5:2. Η Σαμάρεια ερημώθηκε από τους Ασσυρίους το 740 Π.Κ.Χ.—κατά τη διάρκεια της ζωής του Μιχαία. (2 Βασιλέων 17:5, 6) Οι Ασσύριοι έφτασαν ως την Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Εζεκία. (2 Βασιλέων 18:13) Η Ιερουσαλήμ πυρπολήθηκε από τους Βαβυλωνίους το 607 Π.Κ.Χ. (2 Χρονικών 36:19) Όπως προφητεύτηκε, ο Μεσσίας γεννήθηκε στη «Βηθλεέμ Εφραθά». (Ματθαίος 2:3-6) Ο προφητικός λόγος του Ιεχωβά ποτέ δεν αποτυχαίνει.
2:1, 2. Πόσο επικίνδυνο θα ήταν να ισχυριζόμαστε ότι υπηρετούμε τον Θεό αλλά να επιζητούμε πρώτα τα πλούτη αντί για «τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του».—Ματθαίος 6:33· 1 Τιμόθεο 6:9, 10.
3:1-3, 5. Ο Ιεχωβά αναμένει από τα άτομα που έχουν θέσεις ευθύνης μέσα στο λαό του να ενεργούν δίκαια.
3:4. Αν θέλουμε να απαντάει ο Ιεχωβά στις προσευχές μας, δεν πρέπει να πράττουμε την αμαρτία ούτε να ζούμε διπλή ζωή.
3:8. Η αποστολή μας να κηρύξουμε τα καλά νέα, στα οποία περιλαμβάνονται και αγγέλματα κρίσης, μπορεί να εκπληρωθεί μόνο αν ενισχυόμαστε από το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά.
5:5. Αυτή η Μεσσιανική προφητεία μάς διαβεβαιώνει πως όταν ο λαός του Θεού δέχεται επίθεση από τους εχθρούς του, «εφτά [αριθμός που συμβολίζει πληρότητα] ποιμένες» και «οχτώ ηγεμόνες»—υπολογίσιμος αριθμός ικανών αντρών—εγείρονται για να αναλάβουν την ηγεσία ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά.
5:7, 8. Για πολλούς ανθρώπους, οι χρισμένοι Χριστιανοί σήμερα είναι «σαν δροσιά από τον Ιεχωβά»—ευλογία από τον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνος χρησιμοποιεί τους χρισμένους για να διακηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας. Τα «άλλα πρόβατα» συμβάλλουν στην πνευματική αναζωογόνηση των ανθρώπων καθώς υποστηρίζουν ενεργά τους χρισμένους στο έργο κηρύγματος. (Ιωάννης 10:16) Τι προνόμιο είναι να συμμετέχουμε σε αυτό το έργο, το οποίο φέρνει αληθινή αναζωογόνηση σε άλλους!
6:3, 4. Πρέπει να μιμούμαστε τον Ιεχωβά Θεό και να δείχνουμε καλοσύνη και συμπόνια ακόμη και σε αυτούς με τους οποίους είναι δύσκολο να τα πάμε καλά ή είναι πνευματικά αδύναμοι.
7:7. Καθώς αντιμετωπίζουμε προβλήματα στο τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, δεν πρέπει να αποκαρδιωνόμαστε. Αντίθετα, όπως ο Μιχαίας, έτσι και εμείς χρειάζεται να “εκδηλώνουμε στάση προσμονής για τον Θεό μας”.
7:18, 19. Όπως ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να συγχωρεί τα λάθη μας, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να συγχωρούμε όσους αμαρτάνουν εναντίον μας.
Συνεχίστε να “Περπατάτε Σύμφωνα με το Όνομα του Ιεχωβά”
Όσοι μάχονται κατά του Θεού και του λαού του “θα εκκοπούν στον αιώνα”. (Αβδιού 10) Εντούτοις, ο θυμός του Ιεχωβά μπορεί να απομακρυνθεί αν δώσουμε προσοχή στη θεϊκή προειδοποίηση και “επιστρέψουμε από την κακή οδό”. (Ιωνάς 3:10) «Στο τελικό διάστημα των ημερών», δηλαδή σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες», η αληθινή λατρεία εξυψώνεται πάνω από όλες τις ψεύτικες θρησκείες, και τα υπάκουα άτομα συρρέουν σε αυτήν. (Μιχαίας 4:1· 2 Τιμόθεο 3:1) Είθε, λοιπόν, να είμαστε αποφασισμένοι να «περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα».—Μιχαίας 4:5.
Τι πολύτιμα μαθήματα μας διδάσκουν τα βιβλία του Αβδιού, του Ιωνά και του Μιχαία! Παρότι γράφτηκαν πριν από περίπου 2.500 χρόνια, το άγγελμά τους “είναι ζωντανό και ασκεί δύναμη” ακόμη και σήμερα.—Εβραίους 4:12.
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Ο Αβδιού προφήτευσε: “[Ο Εδώμ] θα εκκοπεί στον αιώνα”
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Ο Μιχαίας “εκδήλωνε στάση προσμονής για τον Ιεχωβά”, και το ίδιο μπορείτε να κάνετε και εσείς
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Το έργο κηρύγματος είναι ένα προνόμιο που πρέπει να θεωρούμε πολύτιμο