Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κύρια Σημεία από τα Βιβλία του Αγγαίου και του Ζαχαρία

Κύρια Σημεία από τα Βιβλία του Αγγαίου και του Ζαχαρία

Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από τα Βιβλία του Αγγαίου και του Ζαχαρία

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στο έτος 520 Π.Κ.Χ. Έχουν περάσει δεκαέξι χρόνια από τότε που οι Ιουδαίοι οι οποίοι επέστρεψαν από τη βαβυλωνιακή εξορία θεμελίωσαν το ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, ο ναός δεν έχει αποπερατωθεί, και το έργο οικοδόμησης είναι υπό απαγόρευση. Ο Ιεχωβά εγείρει τον προφήτη Αγγαίο και δύο μήνες αργότερα τον προφήτη Ζαχαρία για να αναγγείλουν το λόγο Του.

Ο Αγγαίος και ο Ζαχαρίας έχουν έναν στόχο: Να υποκινήσουν το λαό να ξαναρχίσει το έργο ανοικοδόμησης του ναού. Οι προσπάθειες εκείνων των προφητών πετυχαίνουν, και ο ναός αποπερατώνεται πέντε χρόνια αργότερα. Οι εξαγγελίες του Αγγαίου και του Ζαχαρία είναι καταγραμμένες στα ομώνυμα Γραφικά βιβλία τους. Τα βιβλία του Αγγαίου και του Ζαχαρία ολοκληρώθηκαν το 520 Π.Κ.Χ. και το 518 Π.Κ.Χ. αντίστοιχα. Όπως εκείνοι οι προφήτες, έτσι και εμείς έχουμε ένα θεόδοτο έργο, το οποίο πρέπει να ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων. Πρόκειται για το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. Ας δούμε τι ενθάρρυνση μπορούμε να αντλήσουμε από τα βιβλία του Αγγαίου και του Ζαχαρία.

«ΠΡΟΣΗΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΟΔΟΥΣ ΣΑΣ»

(Αγγαίος 1:1–2:23)

Μέσα σε 112 ημέρες, ο Αγγαίος απευθύνει τέσσερα υποκινητικά αγγέλματα. Το πρώτο είναι: «“Προσηλώστε την καρδιά σας στις οδούς σας. Ανεβείτε στο βουνό και φέρτε ξυλεία. Και χτίστε τον οίκο, για να ευαρεστηθώ σε αυτόν και να δοξαστώ”, είπε ο Ιεχωβά». (Αγγαίος 1:7, 8) Ο λαός ανταποκρίνεται ευνοϊκά. Το δεύτερο άγγελμα περιέχει την υπόσχεση: «[Εγώ ο Ιεχωβά] θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα».—Αγγαίος 2:7.

Σύμφωνα με το τρίτο άγγελμα, το γεγονός ότι παραμελούν την ανοικοδόμηση του ναού έχει καταστήσει “το λαό και όλο το έργο των χεριών τους” ακάθαρτο ενώπιον του Ιεχωβά. Ωστόσο, από την ημέρα που αρχίζει το έργο επισκευής, ο Ιεχωβά “θα τους παρέχει ευλογία”. Όπως αναφέρεται στο τέταρτο άγγελμα, ο Ιεχωβά θα “αφανίσει την ισχύ των βασιλείων των εθνών” και θα καταστήσει τον Κυβερνήτη Ζοροβάβελ «σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι».—Αγγαίος 2:14, 19, 22, 23.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:6—Ποια είναι η σημασία της φράσης «πίνετε αλλά δεν φτάνετε στο σημείο να μεθύσετε»; Αυτή η φράση υποδηλώνει απλώς την ανεπάρκεια του κρασιού. Εξαιτίας της έλλειψης της ευλογίας του Ιεχωβά, η ποσότητα του κρασιού θα ήταν περιορισμένη—αναμφίβολα δεν θα αρκούσε για να επιφέρει μέθη.

2:6, 7, 21, 22—Ποιος ή τι προκαλεί το σείσιμο, και με ποιο αποτέλεσμα; Ο Ιεχωβά “σείει όλα τα έθνη” μέσω του παγκόσμιου κηρύγματος του αγγέλματος της Βασιλείας. Το έργο κηρύγματος έχει επίσης ως αποτέλεσμα να έρχονται «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» στον οίκο του Ιεχωβά, γεμίζοντάς τον έτσι με δόξα. Αργότερα «ο Ιεχωβά των στρατευμάτων» θα σείσει «τους ουρανούς και τη γη και τη θάλασσα και την ξηρά», κάνοντας ολόκληρο το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων να κλονιστεί και να πάψει να υπάρχει.—Εβραίους 12:26, 27.

2:9—Από ποιες απόψεις θα ήταν δυνατόν “να γίνει μεγαλύτερη η δόξα του δεύτερου οίκου από εκείνη του προηγούμενου”; Αυτό θα ίσχυε από τουλάχιστον τρεις απόψεις: όσον αφορά τον αριθμό των ετών ύπαρξης του ναού, το ποιος θα δίδασκε εκεί και το ποιοι θα συνέρρεαν εκεί για να λατρέψουν τον Ιεχωβά. Παρότι ο ένδοξος ναός του Σολομώντα ορθωνόταν επί 420 χρόνια, από το 1027 Π.Κ.Χ. ως το 607 Π.Κ.Χ., ο “δεύτερος οίκος” χρησιμοποιήθηκε επί 580 και πλέον χρόνια, από την αποπεράτωσή του το 515 Π.Κ.Χ. ως την καταστροφή του το 70 Κ.Χ. Επιπλέον, ο Μεσσίας—ο Ιησούς Χριστός—δίδαξε στο “δεύτερο οίκο” και περισσότεροι άνθρωποι ήρθαν σε αυτόν από ό,τι στον “προηγούμενο” για να λατρέψουν τον Θεό.—Πράξεις 2:1-11.

Μαθήματα για Εμάς:

1:2-4. Η εναντίωση στο έργο μας κηρύγματος δεν πρέπει να μας κάνει να αλλάξουμε τις προτεραιότητές μας ώστε, αντί να “επιζητούμε πρώτα τη βασιλεία”, να επιζητούμε πρώτα τα δικά μας συμφέροντα.—Ματθαίος 6:33.

1:5, 7. Είναι καλό να “προσηλώνουμε την καρδιά μας στις οδούς μας” και να στοχαζόμαστε πώς επηρεάζεται η σχέση μας με τον Θεό από όσα κάνουμε στη ζωή μας.

1:6, 9-11· 2:14-17. Οι Ιουδαίοι στις ημέρες του Αγγαίου εργάζονταν σκληρά για προσωπικές επιδιώξεις αλλά δεν απολάμβαναν τους καρπούς του κόπου τους. Παραμελούσαν το ναό, γι’ αυτό δεν είχαν την ευλογία του Θεού. Εμείς πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα στις πνευματικές επιδιώξεις και να αποδίδουμε στον Θεό ολόψυχη υπηρεσία, ενθυμούμενοι ότι είτε έχουμε λίγα είτε πολλά από υλική άποψη, «η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει».—Παροιμίες 10:22.

2:15, 18. Ο Ιεχωβά πρότρεψε τους Ιουδαίους να προσηλώσουν την καρδιά τους από εκείνη την ημέρα και στο εξής, όχι στην αμέλεια που είχαν δείξει στο παρελθόν, αλλά στο έργο ανοικοδόμησης. Παρόμοια, εμείς πρέπει να πασχίζουμε να κοιτάμε μπροστά καθώς λατρεύουμε τον Θεό μας.

“ΟΧΙ ΜΕ ΙΣΧΥ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΟΥ”

(Ζαχαρίας 1:1–14:21)

Ο Ζαχαρίας αρχίζει την προφητική του δράση προσκαλώντας τους Ιουδαίους να “επιστρέψουν στον Ιεχωβά”. (Ζαχαρίας 1:3) Τα οχτώ οράματα που ακολουθούν δίνουν τη διαβεβαίωση ότι το έργο ανοικοδόμησης του ναού έχει τη θεϊκή υποστήριξη. (Βλέπε το πλαίσιο «Τα Οχτώ Αλληγορικά Οράματα του Ζαχαρία».) Το έργο οικοδόμησης θα αποπερατωθεί, «όχι με στρατιωτική δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το πνεύμα [του Ιεχωβά]». (Ζαχαρίας 4:6) Ο άνθρωπος με το όνομα Βλαστός «θα χτίσει το ναό του Ιεχωβά» και «θα γίνει ιερέας στο θρόνο του».—Ζαχαρίας 6:12, 13.

Η Βαιθήλ στέλνει εκπροσώπους για να ρωτήσουν τους ιερείς σχετικά με την τήρηση νηστειών σε ανάμνηση της καταστροφής της Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά λέει στον Ζαχαρία ότι το πένθος κατά τη διάρκεια των τεσσάρων νηστειών τις οποίες έκαναν για να θυμούνται τη συμφορά που έπληξε την Ιερουσαλήμ θα μεταβαλλόταν σε “αγαλλίαση και χαρά και καλές γιορταστικές περιόδους”. (Ζαχαρίας 7:2, 3· 8:19) Οι δύο εξαγγελίες που ακολουθούν περιλαμβάνουν κρίσεις εναντίον εθνών και ψευδοπροφητών, Μεσσιανικές προφητείες, καθώς και ένα άγγελμα αποκατάστασης του λαού του Θεού.—Ζαχαρίας 9:1· 12:1.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

2:1—Γιατί μετρούσε ένας άντρας την Ιερουσαλήμ με σχοινί; Προφανώς, αυτή η ενέργεια υποδήλωνε την οικοδόμηση προστατευτικού τείχους γύρω από την πόλη. Ο άγγελος πληροφορεί αυτόν τον άντρα ότι η Ιερουσαλήμ πρόκειται να επεκταθεί και να έχει την προστασία του Ιεχωβά.—Ζαχαρίας 2:3-5.

6:11-13—Μήπως η στέψη του Αρχιερέα Ιησού τον κατέστησε βασιλιά-ιερέα; Όχι, ο Ιησούς δεν προερχόταν από τη βασιλική γραμμή του Δαβίδ. Η στέψη του, όμως, τον κατέστησε προφητικό τύπο του Μεσσία. (Εβραίους 6:20) Η προφητεία σχετικά με τον «Βλαστό» εκπληρώνεται στο πρόσωπο του ουράνιου Βασιλιά-Ιερέα Ιησού Χριστού. (Ιερεμίας 23:5) Όπως ο Ιησούς υπηρέτησε τους επαναπατρισμένους Ιουδαίους ως αρχιερέας στον ανοικοδομημένο ναό, έτσι και ο Ιησούς Χριστός είναι ο Αρχιερέας για την αληθινή λατρεία στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά.

8:1-23—Πότε εκπληρώνονται οι δέκα εξαγγελίες που αναφέρονται σε αυτά τα εδάφια; Οι εξαγγελίες έπονται της φράσης «αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων» και αποτελούν υπόσχεση του Θεού ότι ο λαός του θα έχει ειρήνη. Μερικές από αυτές τις εξαγγελίες εκπληρώθηκαν τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ., αλλά όλες τους είτε έχουν ήδη εκπληρωθεί από το 1919 Κ.Χ. είτε εκπληρώνονται τώρα. a

8:3—Γιατί αποκαλείται η Ιερουσαλήμ «η πόλη της αλήθειας»; Πριν από την καταστροφή της το 607 Π.Κ.Χ., η Ιερουσαλήμ ήταν η «καταδυναστευτική πόλη», στην οποία κατοικούσαν διεφθαρμένοι προφήτες και ιερείς, καθώς και άπιστοι άνθρωποι. (Σοφονίας 3:1· Ιερεμίας 6:13· 7:29-34) Εντούτοις, μετά την ανοικοδόμηση του ναού και τη δέσμευση του λαού να λατρεύει τον Ιεχωβά, οι αλήθειες της αγνής λατρείας θα λέγονταν εκεί, και η Ιερουσαλήμ θα αποκαλούνταν «η πόλη της αλήθειας».

11:7-14—Τι υποδηλώνει το γεγονός ότι ο Ζαχαρίας έκανε κομμάτια ένα ραβδί που ονομαζόταν «Τερπνότητα» και ένα άλλο που ονομαζόταν «Ένωση»; Ο Ζαχαρίας απεικονίζεται ως κάποιος που στέλνεται για “να ποιμαίνει το ποίμνιο το προορισμένο για τη σφαγή”—προβατοειδείς ανθρώπους τους οποίους εκμεταλλεύονταν οι ηγέτες τους. Στο ρόλο του ως ποιμένας, ο Ζαχαρίας προσκίαζε τον Ιησού Χριστό, ο οποίος στάλθηκε στο λαό με τον οποίο είχε συνάψει διαθήκη ο Θεός αλλά απορρίφθηκε από εκείνους. Το κομμάτιασμα της “Τερπνότητας” συμβόλιζε ότι ο Θεός θα τερμάτιζε τη διαθήκη του Νόμου με τους Ιουδαίους και θα έπαυε να πολιτεύεται ευμενώς με εκείνους. Το κομμάτιασμα της “Ένωσης” σήμαινε τη διάλυση του θεοκρατικού δεσμού αδελφοσύνης μεταξύ του Ιούδα και του Ισραήλ.

12:11—Τι είναι “ο θρήνος της Αδαδριμμών στο λεκανοπέδιο της Μεγιδδώ”; Ο Βασιλιάς Ιωσίας του Ιούδα θανατώθηκε σε μια μάχη με τον Φαραώ Νεχώ της Αιγύπτου «στο λεκανοπέδιο της Μεγιδδώ», και για το θάνατό του ψάλλονταν “θρηνωδίες” στο διάβα των ετών. (2 Χρονικών 35:25) Συνεπώς, “ο θρήνος της Αδαδριμμών” ίσως αναφέρεται στο πένθος για το θάνατο του Ιωσία.

Μαθήματα για Εμάς:

1:2-6· 7:11-14. Ο Ιεχωβά ευαρεστείται με όσους δέχονται μετανοημένα έλεγχο και επιστρέφουν σε εκείνον αποδίδοντας ολόψυχη λατρεία, και ο ίδιος επιστρέφει σε αυτούς. Από την άλλη πλευρά, δεν απαντάει στις επικλήσεις που κάνουν για βοήθεια όσοι “αρνούνται να δώσουν προσοχή και στρέφουν πεισματικά τον ώμο, και τα αφτιά τους τα κάνουν να μην ανταποκρίνονται” στο άγγελμά του.

4:6, 7. Κανένα εμπόδιο δεν αποδείχτηκε τόσο μεγάλο ώστε να μην μπορεί να το υπερνικήσει το πνεύμα του Ιεχωβά για να αποπερατωθεί επιτυχώς το έργο ανοικοδόμησης του ναού. Οποιαδήποτε προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε στην υπηρεσία μας προς τον Θεό μπορούν να υπερνικηθούν αν ασκούμε πίστη στον Ιεχωβά.—Ματθαίος 17:20.

4:10. Υπό την εποπτεία του Ιεχωβά, ο Ζοροβάβελ και ο λαός του αποπεράτωσαν το ναό σύμφωνα με τους υψηλούς κανόνες του Θεού. Δεν είναι υπερβολικά δύσκολο για τους ατελείς ανθρώπους να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του Ιεχωβά.

7:8-10· 8:16, 17. Για να αποκτήσουμε την εύνοια του Ιεχωβά, πρέπει να ασκούμε δικαιοσύνη, να δείχνουμε στοργική καλοσύνη, να εκδηλώνουμε έλεος και να λέμε την αλήθεια ο ένας στον άλλον.

8:9-13. Ο Ιεχωβά μάς ευλογεί όταν “τα χέρια μας είναι ισχυρά” στο έργο που μας έχει αναθέσει. Σε αυτές τις ευλογίες συγκαταλέγονται η ειρήνη, η ασφάλεια και η πνευματική πρόοδος.

12:6. Όσοι βρίσκονται σε θέσεις επίβλεψης ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά πρέπει να είναι “σαν πύρινος πυρσός”—εξαιρετικά ζηλωτές.

13:3. Η οσιότητά μας στον αληθινό Θεό και στην οργάνωσή του πρέπει να υπερβαίνει την οσιότητα σε οποιονδήποτε άνθρωπο, όσο στενή σχέση και αν έχουμε μαζί του.

13:8, 9. Οι αποστάτες τους οποίους απέρριψε ο Ιεχωβά ήταν πολυάριθμοι, αποτελώντας δύο μέρη της γης. Μόνο ένα τρίτο μέρος υποβλήθηκε σε καθαρισμό σαν να πέρασε μέσα από φωτιά. Στις μέρες μας ο Χριστιανικός κόσμος, ο οποίος αποτελεί την πλειονότητα όσων ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, έχει απορριφθεί από τον Ιεχωβά. Μόνο ένας μικρός αριθμός ατόμων, οι χρισμένοι Χριστιανοί, “έχουν επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά” και έχουν υποβάλει τον εαυτό τους στη διαδικασία καθαρισμού. Αυτοί και οι ομόπιστοί τους αποδεικνύουν ότι δεν είναι μόνο κατ’ όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Υποκινούμαστε σε Γεμάτη Ζήλο Δράση

Πώς επηρεάζουν εμάς σήμερα οι εξαγγελίες του Αγγαίου και του Ζαχαρία; Όταν στοχαζόμαστε πώς υποκίνησε το άγγελμά τους τούς Ιουδαίους να δώσουν προσοχή στο έργο ανοικοδόμησης του ναού, δεν υποκινούμαστε και εμείς να συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης;

Ο Ζαχαρίας προείπε ότι ο Μεσσίας θα ερχόταν «ανεβασμένος σε ένα γαϊδούρι», ότι θα τον πρόδιδαν για «τριάντα ασημένια νομίσματα», ότι θα πατασσόταν και ότι “θα διασκορπίζονταν εκείνοι που ανήκουν στο ποίμνιο”. (Ζαχαρίας 9:9· 11:12· 13:7) Πόση επίδραση ασκεί στην πίστη μας ο στοχασμός γύρω από την εκπλήρωση αυτών των Μεσσιανικών προφητειών του Ζαχαρία! (Ματθαίος 21:1-9· 26:31, 56· 27:3-10) Η πεποίθησή μας στο Λόγο του Ιεχωβά και στις προμήθειές του για τη σωτηρία μας ενισχύεται.—Εβραίους 4:12.

[Υποσημείωση]

a Βλέπε Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1996, σελίδες 9-22.

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

ΤΑ ΟΧΤΩ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ

1:8-17: Εγγυάται την αποπεράτωση του ναού και δείχνει ότι η Ιερουσαλήμ και οι άλλες πόλεις του Ιούδα θα ευλογηθούν.

1:18-21: Υπόσχεται το τέλος των “τεσσάρων κεράτων που διέσπειραν τον Ιούδα”, δηλαδή όλων των κυβερνήσεων που εναντιώνονταν στη λατρεία του Ιεχωβά.

2:1-13: Φανερώνει ότι η Ιερουσαλήμ θα επεκταθεί και ότι ο Ιεχωβά θα γίνει για αυτήν «τείχος φωτιάς ολόγυρα»—προστασία.

3:1-10: Δείχνει ότι ο Σατανάς είχε ανάμειξη στην εναντίωση στο έργο του ναού και ότι ο Αρχιερέας Ιησούς απελευθερώνεται και καθαρίζεται.

4:1-14: Παρέχει τη διαβεβαίωση ότι κάποια εμπόδια που μοιάζουν με βουνά θα ισοπεδωθούν και ότι ο Κυβερνήτης Ζοροβάβελ θα αποπερατώσει την οικοδόμηση του ναού.

5:1-4: Εξαγγέλλει κατάρα για όσους πράττουν το κακό και έχουν μείνει ατιμώρητοι.

5:5-11: Προλέγει το τέλος της πονηρίας.

6:1-8: Υπόσχεται αγγελική επίβλεψη και προστασία.

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Ποιος ήταν ο στόχος των αγγελμάτων του Αγγαίου και του Ζαχαρία;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Με ποια έννοια είναι όσοι βρίσκονται σε θέσεις επίβλεψης “σαν πύρινος πυρσός”;