Εμπλούτισαν τη Ζωή Τους​—Μπορείτε να Κάνετε και Εσείς το Ίδιο;

Ο ΜΑΡΚ, ένας αδελφός από τον Καναδά, προσλήφθηκε από κάποια εταιρία που κατασκευάζει πολύπλοκα ρομποτικά συστήματα τα οποία χρησιμοποιούνται από διαστημικές υπηρεσίες. Εργαζόταν με ωράριο μερικής απασχόλησης και υπηρετούσε ως τακτικός σκαπανέας. Κατόπιν, ένας προϊστάμενος πρόσφερε στον Μαρκ προαγωγή—μια θέση πλήρους απασχόλησης με υψηλό μισθό. Τι έκανε ο Μαρκ;

Η Έιμι, μια αδελφή από τις Φιλιππίνες, υπηρετούσε ως τακτική σκαπάνισσα ενώ παράλληλα τελείωνε την κοσμική της εκπαίδευση. Μετά την αποφοίτησή της, της προσφέρθηκε μια θέση πλήρους απασχόλησης που θα απαιτούσε μεγάλο μέρος του χρόνου της αλλά για την οποία θα πληρωνόταν αδρά. Τι επιλογή έκανε η Έιμι;

Ο Μαρκ και η Έιμι πήραν διαφορετικές αποφάσεις, και τα αποτελέσματα των επιλογών τους δείχνουν πόσο σοφή είναι η συμβουλή που δόθηκε στους Χριστιανούς της αρχαίας Κορίνθου. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ας είναι . . . αυτοί που χρησιμοποιούν τον κόσμο σαν αυτούς που δεν τον χρησιμοποιούν στο πλήρες».—1 Κορ. 7:29-31.

Να Χρησιμοποιείτε τον Κόσμο, Αλλά Όχι στο Πλήρες

Προτού μάθουμε τι συνέβη στον Μαρκ και στην Έιμι, ας εξετάσουμε εν συντομία τη σημασία της έκφρασης “ο κόσμος” που χρησιμοποίησε ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Κορινθίους. Σε αυτή τη Γραφική περικοπή, η λέξη κόσμος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αναφέρεται στο παγκόσμιο σύστημα στο οποίο ζούμε—την ανθρώπινη κοινωνία ως σύνολο—και περιλαμβάνει τα συνηθισμένα πράγματα που αποτελούν μέρος της καθημερινής ζωής, όπως η στέγαση, η τροφή και τα ρούχα. a Για να καλύπτουμε αυτές τις καθημερινές ανάγκες, οι περισσότεροι από εμάς πρέπει  να εργαζόμαστε. Πράγματι, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιούμε τον κόσμο για να φέρνουμε σε πέρας τη Γραφική υποχρέωση που έχουμε να προμηθεύουμε για τον εαυτό μας και την οικογένειά μας. (1 Τιμ. 5:8) Ωστόσο, αντιλαμβανόμαστε παράλληλα ότι «ο κόσμος παρέρχεται». (1 Ιωάν. 2:17) Επομένως, χρησιμοποιούμε τον κόσμο στο βαθμό στον οποίο είναι απαραίτητο αλλά όχι «στο πλήρες».—1 Κορ. 7:31.

Πολλοί αδελφοί και αδελφές, υποκινούμενοι από αυτή τη Γραφική συμβουλή για περιορισμό της χρήσης του κόσμου στο βαθμό στον οποίο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο, έχουν επαναξιολογήσει τις περιστάσεις τους, έχουν περικόψει χρόνο από την εργασία τους και έχουν απλοποιήσει τον τρόπο ζωής τους. Αφού το έκαναν αυτό, διαπίστωσαν σύντομα ότι στην πραγματικότητα εμπλούτισαν τη ζωή τους επειδή είχαν περισσότερο χρόνο να διαθέσουν στην οικογένειά τους και στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Επιπλέον, επειδή η ζωή τους ήταν απλή, βασίζονταν λιγότερο στον κόσμο και περισσότερο στον Ιεχωβά. Μπορείτε να κάνετε και εσείς το ίδιο—να απλοποιήσετε τη ζωή σας ώστε να προωθείτε τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού;—Ματθ. 6:19-24, 33.

«Νιώθουμε Πιο Κοντά στον Ιεχωβά από όσο Ποτέ Προηγουμένως»

Ο Μαρκ, ο οποίος αναφέρθηκε στην εισαγωγή αυτού του άρθρου, έδωσε προσοχή στη συμβουλή της Γραφής να μη χρησιμοποιεί τον κόσμο στο πλήρες. Απέρριψε τη συμφέρουσα προαγωγή που του προσφέρθηκε. Λίγες μέρες αργότερα, ο προϊστάμενος του Μαρκ του πρόσφερε ακόμη μεγαλύτερο μισθό για να τον πείσει να δεχτεί την καινούρια εργασία. «Ήταν δοκιμασία», λέει ο Μαρκ, «αλλά αρνήθηκα και πάλι». Ο ίδιος εξηγεί το λόγο: «Η σύζυγός μου, η Πόλα, και εγώ θέλαμε να οικοδομήσουμε τη ζωή μας γύρω από την υπηρεσία του Ιεχωβά όσο το δυνατόν πληρέστερα. Γι’ αυτό, αποφασίσαμε να απλοποιήσουμε τον τρόπο ζωής μας. Προσευχηθήκαμε στον Ιεχωβά για σοφία ώστε να πετύχουμε το στόχο μας και ορίσαμε μια συγκεκριμένη ημερομηνία για να διαθέσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά σε πληρέστερο βαθμό».

Η Πόλα αναφέρει: «Εργαζόμουν τρεις μέρες την εβδομάδα ως γραμματέας σε κάποιο νοσοκομείο και έπαιρνα καλό μισθό. Υπηρετούσα επίσης ως τακτική σκαπάνισσα. Εντούτοις, όπως ο Μαρκ, έτσι και εγώ ήθελα να διαθέσω τον εαυτό μου για να υπηρετήσω τον Ιεχωβά οπουδήποτε υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας. Ωστόσο, όταν υπέβαλα την παραίτησή μου, η προϊσταμένη μου είπε ότι είχα τα προσόντα για τη θέση της γραμματέως του διευθυντή η οποία μόλις είχε μείνει κενή. Ήταν η πιο καλοαμειβόμενη γραμματειακή εργασία στο νοσοκομείο, αλλά εγώ έμεινα προσκολλημένη στην απόφασή μου να παραιτηθώ. Όταν εξήγησα στην προϊσταμένη μου το λόγο για τον οποίο δεν έκανα αίτηση για τη θέση, με επαίνεσε για την πίστη μου».

Λίγο αργότερα, ο Μαρκ και η Πόλα διορίστηκαν ειδικοί σκαπανείς σε μια μικρή εκκλησία σε κάποιο απομονωμένο μέρος του Καναδά. Τι αποτελέσματα είχε η μετακόμισή τους; Ο Μαρκ λέει: «Έχοντας αφήσει μια εργασία που πρόσφερε οικονομική εξασφάλιση και με την οποία είχα ασχοληθεί σχεδόν τη μισή μου ζωή, ένιωθα κάποια ανησυχία, αλλά ο Ιεχωβά ευλόγησε τη διακονία μας. Νιώθουμε την τεράστια χαρά που απορρέει όταν κάποιος μοιράζεται πνευματικά δώρα με άλλους. Η ολοχρόνια υπηρεσία εμπλούτισε επίσης το γάμο μας. Οι συζητήσεις μας επικεντρώνονται σε πράγματα που είναι στ’ αλήθεια σπουδαία—σε πνευματικά θέματα. Νιώθουμε πιο κοντά στον Ιεχωβά από όσο ποτέ προηγουμένως». (Πράξ. 20:35) Η Πόλα προσθέτει:  «Όταν αφήνεις τη δουλειά σου και τις ανέσεις του σπιτιού σου, χρειάζεται να θέσεις όλη την εμπιστοσύνη σου στον Ιεχωβά. Το κάναμε αυτό και ο Ιεχωβά μάς ευλόγησε. Οι αγαπητοί αδελφοί και αδελφές στην καινούρια μας εκκλησία μάς δείχνουν ότι μας αγαπούν και ότι μας χρειάζονται. Τώρα χρησιμοποιώ την ενεργητικότητα που προηγουμένως δαπανούσα στην εργασία μου για να βοηθώ ανθρώπους πνευματικά. Είμαι ενθουσιασμένη που υπηρετώ σε αυτόν το διορισμό».

“Ευκατάστατη, Αλλά Όχι Ευτυχισμένη”

Η Έιμι, η οποία αναφέρθηκε νωρίτερα, επέλεξε διαφορετική πορεία. Δέχτηκε την επικερδή θέση πλήρους απασχόλησης που της προσφέρθηκε. Η Έιμι λέει: «Τον πρώτο χρόνο παρέμεινα δραστήρια στη διακονία, αλλά διαπίστωσα ότι το επίκεντρο της ζωής μου μετατοπιζόταν σταδιακά από τα συμφέροντα της Βασιλείας στην επαγγελματική μου εξέλιξη. Μου έγιναν δελεαστικές προσφορές για προαγωγή και άρχισα να δαπανώ την ενεργητικότητά μου για να ανελιχθώ στην εταιρία όπου εργαζόμουν. Καθώς οι ευθύνες στην εργασία μου αυξάνονταν, δαπανούσα ολοένα και λιγότερο χρόνο στη διακονία. Τελικά, έπαψα εντελώς να κηρύττω».

Αναλογιζόμενη εκείνον τον καιρό, η Έιμι παρατηρεί: «Ήμουν ευκατάστατη. Ταξίδευα πολύ και απολάμβανα την αίγλη που μου προσέδιδε η επαγγελματική μου θέση. Ωστόσο, δεν ήμουν ευτυχισμένη. Μολονότι είχα χρήματα, αντιμετώπιζα πολλά προβλήματα. Αναρωτιόμουν τι δεν πήγαινε καλά. Τελικά συνειδητοποίησα ότι επιδιώκοντας σταδιοδρομία σε αυτόν τον κόσμο είχα σχεδόν “παροδηγηθεί από την πίστη”. Ως αποτέλεσμα, όπως ακριβώς δηλώνει ο Λόγος του Θεού, υπέφερα “πολλούς πόνους”».—1 Τιμ. 6:10.

Τι έκανε η Έιμι; Η ίδια λέει: «Ζήτησα από τους πρεσβυτέρους να με βοηθήσουν να ανακτήσω την πνευματική μου υγεία και άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις. Κατά τη διάρκεια ενός ύμνου, άρχισα να κλαίω. Θυμήθηκα πόσο ευτυχισμένη ήμουν τα πέντε χρόνια κατά τα οποία συμμετείχα στο θερισμό ως σκαπάνισσα, παρότι ήμουν φτωχή από υλική άποψη τότε. Ήξερα ότι έπρεπε να πάψω να σπαταλώ το χρόνο μου κυνηγώντας χρήματα, καθώς και ότι έπρεπε να θέτω τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση. Ανέλαβα μια κατώτερη θέση εργασίας, πράγμα που σήμαινε μείωση μισθού κατά 50 τοις εκατό, και άρχισα ξανά να συμμετέχω στο έργο κηρύγματος». Η Έιμι αναφέρει χαρούμενη: «Είχα τη χαρά να υπηρετήσω ως σκαπάνισσα μερικά χρόνια. Τώρα έχω ένα αίσθημα ικανοποίησης το οποίο δεν γεύτηκα ποτέ όταν δαπανούσα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου εργαζόμενη για τον κόσμο».

Μπορείτε εσείς να προσαρμόσετε τις περιστάσεις σας και να απλοποιήσετε τον τρόπο ζωής σας; Αν χρησιμοποιήσετε τον επιπλέον χρόνο που θα έχετε στη διάθεσή σας για να προωθείτε τα συμφέροντα της Βασιλείας, θα εμπλουτίσετε και εσείς τη ζωή σας.—Παρ. 10:22.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

Μπορείτε εσείς να προσαρμόσετε τις περιστάσεις σας και να απλοποιήσετε τον τρόπο ζωής σας;

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 19]

«Ήδη μου Αρέσει Πάρα Πολύ!»

Ο Ντέιβιντ, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος στις Ηνωμένες Πολιτείες, επιθυμούσε να αναλάβει την ολοχρόνια υπηρεσία, στην οποία βρίσκονταν ήδη η σύζυγός του και τα παιδιά του. Κατάφερε να κάνει διευθετήσεις ώστε να εργάζεται με ωράριο μερικής απασχόλησης στην εταιρία όπου δούλευε, και άρχισε να υπηρετεί ως τακτικός σκαπανέας. Εμπλούτισε αυτή η αλλαγή τη ζωή του; Μερικούς μήνες αργότερα, ο Ντέιβιντ έγραψε σε κάποιον φίλο του: «Δεν υπάρχει τίποτα πιο ικανοποιητικό από το να συμμετέχει κάποιος πλήρως στην υπηρεσία του Ιεχωβά μαζί με την οικογένειά του. Νόμιζα ότι θα χρειαζόταν κάποιος χρόνος για να συνηθίσω το σκαπανικό, αλλά ήδη μου αρέσει πάρα πολύ! Είναι πολύ αναζωογονητικό».

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Μαρκ και η Πόλα στη διακονία