Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Μάρκου

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ του Μάρκου είναι το μικρότερο από τα τέσσερα Ευαγγέλια. Το έγραψε ο Ιωάννης Μάρκος περίπου 30 χρόνια μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού, πρόκειται δε για μια γοργά εκτυλισσόμενη, γεμάτη δράση αφήγηση σχετικά με τα τριάμισι χρόνια της διακονίας του Ιησού.

Το βιβλίο του Μάρκου, το οποίο προοριζόταν προφανώς για μη Ιουδαίους, ιδιαίτερα τους Ρωμαίους, παρουσιάζει τον Ιησού ως τον Γιο του Θεού που κάνει θαύματα και επιτελεί μια δυναμική εκστρατεία κηρύγματος. Η έμφαση δίνεται σε αυτά που έκανε ο Ιησούς και όχι σε αυτά που δίδαξε. Αν δώσουμε προσοχή στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, θα ενισχυθεί η πίστη μας στον Μεσσία και θα υποκινηθούμε να διακηρύττουμε με ζήλο το άγγελμα του Θεού στη Χριστιανική διακονία.—Εβρ. 4:12.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ

(Μάρκ. 1:1–9:50)

Αφού καλύπτει μέσα σε 14 μόνο εδάφια τη δραστηριότητα του Ιωάννη του Βαφτιστή και τις 40 ημέρες κατά τις οποίες ο Ιησούς βρισκόταν στην έρημο, ο Μάρκος αρχίζει μια συναρπαστική εξιστόρηση της διακονίας του Ιησού στη Γαλιλαία. Η επαναλαμβανόμενη χρήση της έκφρασης «αμέσως» προσδίδει ένα αίσθημα επείγοντος στην αφήγηση.—Μάρκ. 1:10, 12.

Μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια, ο Ιησούς ολοκληρώνει τρεις εκστρατείες κηρύγματος στη Γαλιλαία. Ο Μάρκος παρουσιάζει την αφήγηση ως επί το πλείστον με χρονολογική σειρά. Η Επί του Όρους Ομιλία παραλείπεται, όπως και πολλές από τις πιο μακροσκελείς ομιλίες του Ιησού.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:15​—Για ποιο πράγμα είχε συμπληρωθεί «ο προσδιορισμένος καιρός»; Ο Ιησούς ανέφερε ότι είχε συμπληρωθεί ο προσδιορισμένος καιρός για να αρχίσει τη διακονία του. Επειδή ο ίδιος ήταν παρών ως Προσδιορισμένος Βασιλιάς, η Βασιλεία του Θεού είχε πλησιάσει. Άνθρωποι με δίκαιη καρδιά μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στο κήρυγμά του και να κάνουν βήματα που θα τους έφερναν την επιδοκιμασία του Θεού.

1:44· 3:12· 7:36​—Γιατί δεν ήθελε ο Ιησούς να διαφημίζονται τα θαύματά του; Αντί να βγάζουν οι άνθρωποι συμπεράσματα με βάση εντυπωσιακές ή πιθανώς διαστρεβλωμένες ειδήσεις, ο Ιησούς ήθελε να διακρίνουν οι ίδιοι ότι αυτός ήταν ο Χριστός και να πάρουν μια προσωπική απόφαση με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία. (Ησ. 42:1-4· Ματθ. 8:4· 9:30· 12:15-21· 16:20· Λουκ. 5:14) Εξαίρεση αποτέλεσε η περίπτωση του άλλοτε δαιμονισμένου άντρα στη χώρα των Γερασηνών. Ο Ιησούς τού είπε να πάει στο σπίτι του και να αναφέρει το ζήτημα στους συγγενείς του. Οι ντόπιοι είχαν ζητήσει από τον Ιησού να φύγει από εκείνη την περιοχή, και ως εκ τούτου αυτός θα είχε ελάχιστη ή καθόλου επαφή με τους ανθρώπους εκεί. Η παρουσία και η μαρτυρία ενός ανθρώπου στον οποίο ο Ιησούς είχε κάνει μια καλή πράξη θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν οποιαδήποτε αρνητικά σχόλια για την απώλεια των γουρουνιών.—Μάρκ. 5:1-20· Λουκ. 8:26-39.

2:28​—Γιατί αποκαλείται ο Ιησούς «Κύριος ακόμη και του σαββάτου»; «Ο Νόμος έχει σκιά των καλών μελλοντικών πραγμάτων», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Εβρ. 10:1) Όπως όριζε ο Νόμος, το Σάββατο ερχόταν έπειτα από έξι ημέρες εργασίας, και ο Ιησούς έκανε πολλές θεραπείες εκείνη την ημέρα. Αυτό προσκίαζε την ειρηνική ανάπαυση και τις άλλες ευλογίες που θα γευτεί η ανθρωπότητα υπό τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού μετά το τέλος της καταπιεστικής διακυβέρνησης του Σατανά. Επομένως, ο Βασιλιάς αυτής της Βασιλείας είναι επίσης «Κύριος του σαββάτου».—Ματθ. 12:8· Λουκ. 6:5.

3:5· 7:34· 8:12​—Πώς γνώριζε ο Μάρκος λεπτομέρειες σχετικά με τη συναισθηματική κατάσταση του Ιησού; Ο Μάρκος δεν ανήκε στους  12 αποστόλους ούτε ήταν στενός συνεργάτης του Ιησού. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ο στενός συνεργάτης του Μάρκου, ο απόστολος Πέτρος, ήταν η πηγή πολλών από τις πληροφορίες του Μάρκου.—1 Πέτρ. 5:13.

6:51, 52​—Ποιο ήταν «το νόημα των ψωμιών» το οποίο δεν συνέλαβαν οι μαθητές; Μόλις λίγες ώρες νωρίτερα, ο Ιησούς είχε θρέψει 5.000 άντρες, καθώς και πολλές γυναίκες και παιδιά, μόνο με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. «Το νόημα των ψωμιών» που έπρεπε να είχαν κατανοήσει οι μαθητές από εκείνο το γεγονός ήταν ότι ο Ιησούς είχε λάβει δύναμη από τον Ιεχωβά Θεό για να κάνει θαύματα. (Μάρκ. 6:41-44) Αν είχαν συλλάβει το μέγεθος της δύναμης που είχε δοθεί στον Ιησού, δεν θα είχαν μείνει έκθαμβοι όταν εκείνος περπάτησε θαυματουργικά στο νερό.

8:22-26​—Γιατί αποκατέστησε ο Ιησούς την όραση του τυφλού σε δύο φάσεις; Ο Ιησούς μπορεί να το έκανε αυτό από στοχαστικό ενδιαφέρον για τον άνθρωπο. Η σταδιακή αποκατάσταση της όρασης ενός ανθρώπου που είχε συνηθίσει στο σκοτάδι επί πολύ καιρό ίσως του επέτρεψε να προσαρμοστεί στη λαμπρότητα του ηλιακού φωτός.

Μαθήματα για Εμάς:

2:18· 7:11· 12:18· 13:3. Ο Μάρκος δίνει εξηγήσεις για έθιμα, όρους, πεποιθήσεις και τοποθεσίες που ίσως δεν γνώριζαν οι μη Ιουδαίοι αναγνώστες. Διευκρινίζει πως οι Φαρισαίοι «έκαναν νηστείες», πως το κορβάν είναι «δώρο αφιερωμένο στον Θεό», πως οι Σαδδουκαίοι «λένε ότι δεν υπάρχει ανάσταση» και πως ο ναός βρισκόταν «αντίκρυ» «στο Όρος των Ελαιών». Εφόσον η γενεαλογία του Μεσσία θα ενδιέφερε κυρίως τους Ιουδαίους, την παραλείπει τελείως. Ο Μάρκος θέτει έτσι παράδειγμα για εμάς. Πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη το υπόβαθρο των ακροατών μας όταν συμμετέχουμε στη Χριστιανική διακονία ή όταν εκφωνούμε ομιλίες στις συναθροίσεις.

3:21. Οι συγγενείς του Ιησού δεν είχαν ασκήσει πίστη. Επομένως, ο Ιησούς δείχνει συμπόνια σε όσους υφίστανται εναντίωση ή χλευασμό από μη ομόπιστα μέλη της οικογένειάς τους λόγω της πίστης τους.

3:31-35. Κατά το βάφτισμά του, ο Ιησούς έγινε ο πνευματικός Γιος του Θεού, και «η άνω Ιερουσαλήμ» ήταν η μητέρα του. (Γαλ. 4:26) Έκτοτε, ο Ιησούς ένιωθε μεγαλύτερη οικειότητα και στοργή για τους μαθητές του παρά για τους σαρκικούς του συγγενείς. Αυτό μας διδάσκει ότι πρέπει να θέτουμε τα πνευματικά ζητήματα πρώτα στη ζωή μας.—Ματθ. 12:46-50· Λουκ. 8:19-21.

8:32-34. Πρέπει να αναγνωρίζουμε γρήγορα και να απορρίπτουμε οποιοδήποτε εσφαλμένο είδος καλοσύνης εκδηλώνουν οι άλλοι. Ο ακόλουθος του Χριστού πρέπει να είναι έτοιμος να «απαρνηθεί τον εαυτό του» και να πει όχι σε ιδιοτελείς επιθυμίες και φιλοδοξίες. Πρέπει να είναι διατεθειμένος να «σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του»—να υποφέρει, αν χρειαστεί, ή να υποστεί χλευασμό ή διωγμό, ακόμη δε και να  θανατωθεί λόγω του ότι είναι Χριστιανός. Επίσης, πρέπει να «ακολουθεί συνεχώς» τον Ιησού, συμβαδίζοντας με το δικό Του τρόπο ζωής. Η πορεία μας ως μαθητών απαιτεί να αναπτύξουμε και να διατηρήσουμε αυτοθυσιαστικό πνεύμα όπως το πνεύμα του Χριστού Ιησού.—Ματθ. 16:21-25· Λουκ. 9:22, 23.

9:24. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να ομολογούμε την πίστη μας ή να παρακαλούμε να μας δοθεί περισσότερη πίστη.—Λουκ. 17:5.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

(Μάρκ. 10:1–16:8)

Προς το τέλος του 32 Κ.Χ., ο Ιησούς έρχεται «στα σύνορα της Ιουδαίας και στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη», και συγκεντρώνονται ξανά πλήθη σε αυτόν. (Μάρκ. 10:1) Αφού κηρύττει εκεί, οδεύει προς την Ιερουσαλήμ.

Στις 8 Νισάν, ο Ιησούς βρίσκεται στη Βηθανία. Στη διάρκεια ενός γεύματος, έρχεται μια γυναίκα και χύνει αρωματικό λάδι στο κεφάλι του. Τα γεγονότα από τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ μέχρι την ανάστασή του περιγράφονται με χρονολογική σειρά.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

10:17, 18​—Γιατί διόρθωσε ο Ιησούς κάποιον άνθρωπο που Τον αποκάλεσε “Δάσκαλο Αγαθό”; Αρνούμενος να δεχτεί αυτόν τον κολακευτικό τίτλο, ο Ιησούς κατηύθυνε τη δόξα στον Ιεχωβά και έδειξε ότι ο αληθινός Θεός είναι η πηγή όλων των καλών πραγμάτων. Επιπλέον, ο Ιησούς έστρεψε την προσοχή στη θεμελιώδη αλήθεια ότι μόνο ο Δημιουργός των πάντων, ο Ιεχωβά Θεός, έχει το δικαίωμα να θέτει κανόνες για το καλό και το κακό.—Ματθ. 19:16, 17· Λουκ. 18:18, 19.

14:25​—Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε στους πιστούς αποστόλους του: «Δεν πρόκειται πλέον να πιω από το γέννημα του κλήματος μέχρι εκείνη την ημέρα που θα το πίνω καινούριο στη βασιλεία του Θεού»; Ο Ιησούς δεν υποδήλωνε ότι υπάρχει κυριολεκτικό κρασί στον ουρανό. Ωστόσο, εφόσον η χαρά συμβολίζεται μερικές φορές από το κρασί, ο Ιησούς αναφερόταν στη χαρά που θα ένιωθε καθώς θα βρισκόταν μαζί με τους αναστημένους χρισμένους ακολούθους του στη Βασιλεία.—Ψαλμ. 104:15· Ματθ. 26:29.

14:51, 52​—Ποιος ήταν ο νεαρός που «έφυγε γυμνός»; Μόνο ο Μάρκος αναφέρει αυτό το περιστατικό, οπότε μπορούμε λογικά να συμπεράνουμε ότι μιλούσε για τον εαυτό του.

15:34​—Μήπως τα λόγια του Ιησού «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» δείχνουν έλλειψη πίστης από μέρους του; Όχι. Αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι υποκίνησε τον Ιησού να το πει αυτό, τα λόγια του μπορεί να υποδεικνύουν ότι αντιλαμβανόταν πως ο Ιεχωβά είχε αφαιρέσει την προστασία Του ώστε η ακεραιότητα του Γιου Του να δοκιμαστεί πλήρως. Είναι επίσης πιθανό να το είπε αυτό ο Ιησούς επειδή ήθελε να εκπληρώσει όσα προειπώθηκαν για τον ίδιο στο εδάφιο Ψαλμός 22:1.—Ματθ. 27:46.

Μαθήματα για Εμάς:

10:6-9. Σκοπός του Θεού είναι να προσκολλούνται οι γαμήλιοι σύντροφοι ο ένας στον άλλον. Επομένως, αντί να επιζητούν βιαστικά να πάρουν διαζύγιο, τα αντρόγυνα πρέπει να πασχίζουν να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές ώστε να υπερνικούν οποιεσδήποτε δυσκολίες μπορεί να προκύψουν στο γάμο.—Ματθ. 19:4-6.

12:41-44. Το παράδειγμα της φτωχής χήρας μάς διδάσκει ότι πρέπει να υποστηρίζουμε ανιδιοτελώς την αληθινή λατρεία.

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Γιατί είπε ο Ιησούς σε αυτόν τον άνθρωπο να αναφέρει στους συγγενείς του όλα όσα του είχαν συμβεί;