Να Είστε Υποχωρητικοί, να Είστε Ισορροπημένοι

«Να τους υπενθυμίζεις . . . να είναι υποχωρητικοί».—ΤΙΤΟ 3:1, 2, υποσ. στη ΜΝΚ.

1, 2. Τι λένε οι Γραφές σχετικά με την υποχωρητικότητα, και γιατί είναι κατάλληλο αυτό;

 Ο ΙΕΧΩΒΑ, ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας, είναι απείρως σοφός. Εμείς, ως πλάσματά του, αποβλέπουμε σε εκείνον για καθοδηγία στη ζωή μας. (Ψαλμ. 48:14) Ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος μας λέει ότι «η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή, έπειτα ειρηνική, λογική [«υποχωρητική», υποσ. στη ΜΝΚ], πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς, δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις, δεν είναι υποκριτική».—Ιακ. 3:17.

² «Η λογικότητά σας [ή υποχωρητικότητα] ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους», προτρέπει ο απόστολος Παύλος. a (Φιλιπ. 4:5) Ο Χριστός Ιησούς είναι Κύριος και Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. (Εφεσ. 5:23) Πόσο σημαντικό είναι να ενεργούμε όλοι εμείς με λογικό τρόπο, δείχνοντας υποχωρητική στάση απέναντι στην κατεύθυνση του Χριστού και όντας υποχωρητικοί στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους!

3, 4. (α) Δείξτε με παραδείγματα ποια οφέλη προκύπτουν όταν υποχωρούμε. (β) Τι θα εξετάσουμε;

³ Προκύπτουν οφέλη όταν είμαστε διατεθειμένοι να υποχωρούμε με ισορροπημένο τρόπο. Ας αναφέρουμε κάποια παραδείγματα: Όταν αποκαλύφτηκε ένα σχέδιο για πιθανή τρομοκρατική επίθεση στη Βρετανία, οι επιβάτες των αεροπλάνων ήταν ως επί το πλείστον πρόθυμοι να συμμορφωθούν με τους κανονισμούς που τους απαγόρευαν να πάρουν μαζί τους στο αεροσκάφος κάποια αντικείμενα τα οποία επιτρεπόταν να παίρνουν στο παρελθόν. Όταν οδηγούμε αυτοκίνητο, αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να υποχωρούμε έναντι των άλλων οδηγών, όπως όταν παραχωρούμε την προτεραιότητα στις διασταυρώσεις, έτσι ώστε να είναι όλοι ασφαλείς και να συνεχίζεται η ομαλή ροή της κυκλοφορίας.

⁴ Για πολλούς από εμάς, δεν είναι εύκολο να είμαστε υποχωρητικοί. Για να βοηθηθούμε, ας εξετάσουμε τρεις πτυχές της υποχωρητικότητας, συγκεκριμένα τα κίνητρά μας, τη στάση μας απέναντι στην εξουσία, καθώς και το βαθμό στον οποίο πρέπει να υποχωρούμε.

Γιατί Πρέπει να Είμαστε Υποχωρητικοί;

5. Υπό το Μωσαϊκό Νόμο, τι μπορούσε να υποκινήσει έναν δούλο να επιλέξει να μείνει με τον κύριό του;

⁵ Ένα παράδειγμα από τους προχριστιανικούς χρόνους εστιάζει την προσοχή στο σωστό κίνητρο για να είμαστε υποχωρητικοί. Υπό το Μωσαϊκό Νόμο, οι Εβραίοι που είχαν γίνει δούλοι έπρεπε να απελευθερώνονται το έβδομο έτος της δουλείας τους ή κατά το Ιωβηλαίο έτος, όποιο από τα δύο ερχόταν πρώτο. Ωστόσο, ένας δούλος μπορούσε να επιλέξει να παραμείνει δούλος. (Διαβάστε τα εδάφια Έξοδος 21:5, 6.) Τι θα ήταν δυνατόν να υποκινήσει έναν δούλο να το κάνει αυτό; Η αγάπη υποκινούσε το δούλο να παραμείνει σε εκείνη την κατάσταση, υπό την εξουσία του καλοσυνάτου κυρίου του.

6. Πώς περιλαμβάνεται η αγάπη στο να είμαστε υποχωρητικοί;

⁶ Με παρόμοιο τρόπο, η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς υποκινεί να αφιερώσουμε τη ζωή μας σε αυτόν και κατόπιν να ζούμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας. (Ρωμ. 14:7, 8) «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού: να τηρούμε τις εντολές του· και οι εντολές του δεν είναι βαριές», έγραψε ο απόστολος Ιωάννης. (1 Ιωάν. 5:3) Αυτή η αγάπη δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα. (1 Κορ. 13:4, 5) Στις επαφές μας με τους άλλους ανθρώπους, η αγάπη για τον πλησίον μάς ωθεί να υποχωρούμε και να τους παραχωρούμε την πρώτη θέση. Αντί να επιτρέπουμε  στην ιδιοτέλεια να κυριαρχεί, λαβαίνουμε υπόψη τα συμφέροντα των άλλων.—Φιλιπ. 2:2, 3.

7. Ποιο ρόλο παίζει η υποχωρητικότητα στη διακονία μας;

⁷ Ούτε η ομιλία μας ούτε οι πράξεις μας πρέπει να κάνουν τους άλλους να προσκόπτουν. (Εφεσ. 4:29) Πράγματι, η αγάπη θα μας ωθεί να μην κάνουμε τίποτε που θα μπορούσε να εμποδίσει ανθρώπους με διαφορετικό υπόβαθρο και πολιτισμό να προοδεύσουν ώστε να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Αυτό πολλές φορές περιλαμβάνει το να είμαστε υποχωρητικοί. Για παράδειγμα, κάποιες ιεραπόστολοι, οι οποίες στο παρελθόν συνήθιζαν να χρησιμοποιούν μακιγιάζ ή να φορούν λεπτά καλσόν, δεν επιμένουν να κάνουν το ίδιο σε μέρη όπου κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση την ηθική τους και να αποτελέσει πρόσκομμα για άλλους.—1 Κορ. 10:31-33.

8. Πώς μπορεί η αγάπη για τον Θεό να μας βοηθάει να συμπεριφερόμαστε ως “μικρότεροι”;

⁸ Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς βοηθάει να αποβάλουμε την υπερηφάνεια. Έπειτα από μια λογομαχία μεταξύ των μαθητών σχετικά με το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος, ο Ιησούς έβαλε ένα μικρό παιδί να σταθεί ανάμεσά τους και τους εξήγησε: «Όποιος δεχτεί αυτό το μικρό παιδί με βάση το όνομά μου δέχεται και εμένα, και όποιος δεχτεί εμένα δέχεται και αυτόν που με απέστειλε. Διότι αυτός που συμπεριφέρεται ως μικρότερος μεταξύ όλων σας, αυτός είναι μεγάλος». (Λουκ. 9:48· Μάρκ. 9:36) Ως άτομα, ίσως το βρίσκουμε πραγματικά δύσκολο να συμπεριφερόμαστε ως ο «μικρότερος». Η κληρονομημένη ατέλεια και η τάση να είμαστε υπερήφανοι μπορεί να μας εξωθούν να επιζητούμε εξοχότητα, αλλά η ταπεινοφροσύνη θα μας βοηθάει να υποχωρούμε.—Ρωμ. 12:10.

9. Για να είμαστε υποχωρητικοί, τι πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη;

⁹ Για να είμαστε υποχωρητικοί, πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη τη θεϊκά διορισμένη εξουσία. Όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί αναγνωρίζουν τη σημαντική αρχή της ηγεσίας. Ο απόστολος Παύλος το εξήγησε αυτό με σαφήνεια στους Κορινθίους: «Θέλω . . . να ξέρετε ότι η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός· η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας· η κεφαλή δε του Χριστού είναι ο Θεός».—1 Κορ. 11:3.

10. Τι καταδεικνύουμε όταν εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην εξουσία του Ιεχωβά;

¹⁰ Όταν εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην εξουσία του Θεού, καταδεικνύουμε την εμπιστοσύνη και την πεποίθησή μας σε αυτόν ως τον στοργικό μας Πατέρα. Εκείνος γνωρίζει το καθετί που συμβαίνει και μπορεί να μας ανταμείψει ανάλογα. Είναι επωφελές να το θυμόμαστε αυτό όταν οι άλλοι μας φέρονται χωρίς σεβασμό ή όταν θυμώνουν και χάνουν την ψυχραιμία τους. Ο Παύλος έγραψε: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». Ο Παύλος έδωσε έμφαση σε αυτή τη συμβουλή προσθέτοντας την εξής οδηγία: «Να μην παίρνετε εκδίκηση για τον εαυτό σας, αγαπητοί, αλλά να αφήνετε τόπο για την οργή του Θεού· διότι είναι γραμμένο: “Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Ιεχωβά”».—Ρωμ. 12:18, 19.

11. Πώς μπορούμε να κάνουμε φανερό ότι εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην ηγεσία του Χριστού;

¹¹ Η θεϊκά διορισμένη εξουσία είναι επίσης ένας παράγοντας που πρέπει να λαβαίνεται υπόψη μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Το 1ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης παρουσιάζει τον Χριστό Ιησού να κρατάει τα «άστρα» της εκκλησίας στο δεξί του χέρι. (Αποκ. 1:16, 20) Με γενική έννοια, αυτά τα «άστρα» αντιπροσωπεύουν τα πρεσβυτέρια, δηλαδή  τις ομάδες επισκόπων, στις εκκλησίες. Αυτοί οι διορισμένοι επίσκοποι εκδηλώνουν υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην ηγεσία του Χριστού και μιμούνται το δικό του καλοσυνάτο τρόπο συμπεριφοράς προς τους άλλους. Όλοι μέσα στην εκκλησία υποτάσσονται στη διευθέτηση που έκανε ο Ιησούς ώστε να παρέχει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό. (Ματθ. 24:45-47) Σήμερα, η προθυμία μας να μελετάμε και να εφαρμόζουμε αυτή την ύλη καταδεικνύει ότι εμείς προσωπικά εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην ηγεσία του Χριστού, πράγμα που συμβάλλει στην ειρήνη και στην ενότητα.—Ρωμ. 14:13, 19.

Υποχωρητικότητα—Μέχρι Ποιου Σημείου;

12. Γιατί έχει όρια η υποχωρητικότητα;

¹² Το ότι είμαστε υποχωρητικοί, όμως, δεν σημαίνει ότι συμβιβάζουμε την πίστη μας ή τις θεϊκές αρχές μας. Ποια στάση κράτησαν οι πρώτοι Χριστιανοί όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες τούς πρόσταξαν να πάψουν να διδάσκουν με βάση το όνομα του Ιησού; Ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είπαν με τόλμη: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». (Πράξ. 4:18-20· 5:28, 29) Επομένως, όταν σήμερα κυβερνητικοί αξιωματούχοι προσπαθούν να μας αναγκάσουν να πάψουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα, εμείς δεν σταματάμε, παρότι προσαρμόζουμε ίσως τις μεθόδους μας για να χειριστούμε την κατάσταση με διακριτικότητα. Αν έχουν επιβληθεί περιορισμοί στη διακονία από σπίτι σε σπίτι, μπορεί να αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους για να ερχόμαστε σε επαφή με τους οικοδεσπότες και να συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε τη θεόδοτη αποστολή μας. Παρόμοια, όταν οι «ανώτερες εξουσίες» απαγορεύουν τις συναθροίσεις μας, εμείς συναθροιζόμαστε διακριτικά σε μικρές ομάδες.—Ρωμ. 13:1· Εβρ. 10:24, 25.

13. Τι είπε ο Ιησούς όσον αφορά το να εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι σε εκείνους που έχουν εξουσία;

¹³ Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς τόνισε την ανάγκη να εκδηλώνουμε υποχωρητικότητα υποτασσόμενοι στην εξουσία: «Αν κάποιος θέλει να πάει στο δικαστήριο μαζί σου και να πάρει το εσωτερικό σου ένδυμα, άφησέ του και το εξωτερικό σου ένδυμα· και αν κάποιος που έχει εξουσία σου επιβάλει αγγαρεία για ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο μίλια». (Ματθ. 5:40, 41) b Το στοχαστικό ενδιαφέρον για τους άλλους και η επιθυμία να τους βοηθάμε μας υποκινούν επίσης να διανύουμε το επιπλέον μίλι, σαν να λέγαμε.—1 Κορ. 13:5· Τίτο 3:1, 2.

14. Γιατί δεν πρέπει να υποχωρούμε ποτέ απέναντι στην αποστασία;

¹⁴ Εντούτοις, η επιθυμία μας να είμαστε υποχωρητικοί δεν πρέπει να μας οδηγήσει ποτέ σε συμβιβασμό με τους αποστάτες. Η σαφής, σταθερή θέση μας σε αυτό το θέμα είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η αγνότητα της αλήθειας και η ενότητα της εκκλησίας. Αναφορικά με τους “ψευδαδέλφους”, ο Παύλος έγραψε: «Σε αυτούς δεν υποχωρήσαμε μέσω υποταγής ούτε μία ώρα, ώστε η αλήθεια των καλών νέων να παραμείνει μαζί σας». (Γαλ. 2:4, 5) Στις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες εμφανίζεται αποστασία, οι αφοσιωμένοι Χριστιανοί παραμένουν σταθεροί υπέρ αυτού που είναι σωστό.

Οι Επίσκοποι Χρειάζεται να Είναι Υποχωρητικοί

15. Με ποιον τρόπο μπορούν οι Χριστιανοί επίσκοποι να είναι υποχωρητικοί όταν συναθροίζονται;

¹⁵ Ένα από τα προσόντα που πρέπει να διαθέτουν όσοι διορίζονται να υπηρετούν ως επίσκοποι σχετίζεται με την υποχωρητικότητα. Ο Παύλος έγραψε: «Ο επίσκοπος, λοιπόν, πρέπει να είναι . . . λογικός [«υποχωρητικός», υποσ. στη ΜΝΚ]». (1 Τιμ. 3:2, 3) Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν οι διορισμένοι άντρες συναθροίζονται για να συζητήσουν εκκλησιαστικά ζητήματα. Προτού παρθεί μια απόφαση, ο καθένας από τους παρόντες είναι ελεύθερος να εκφραστεί ξεκάθαρα, παρότι δεν απαιτείται να κάνει κάθε πρεσβύτερος κάποιο σχόλιο. Στη διάρκεια μιας συζήτησης, ένα άτομο μπορεί να αλλάξει γνώμη καθώς ακούει τους άλλους να στρέφουν την προσοχή σε κάποιες Γραφικές αρχές που εφαρμόζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αντί να αντιδρά και να επιμένει σε μια προσωπική άποψη, ο ώριμος πρεσβύτερος υποχωρεί. Στην αρχή της συζήτησης, μπορεί να υπήρχαν αντικρουόμενες απόψεις, αλλά η βαθιά σκέψη με προσευχή προάγει την ενότητα ανάμεσα στους μετριόφρονες και υποχωρητικούς πρεσβυτέρους.—1 Κορ. 1:10· Διαβάστε τα εδάφια Εφεσίους 4:1-3.

16. Ποιο πνεύμα πρέπει να εκδηλώνει ο Χριστιανός επίσκοπος;

¹⁶ Σε όλη του τη δράση, ο Χριστιανός πρεσβύτερος πρέπει να επιδιώκει να υποστηρίζει τη θεοκρατική τάξη. Αυτό το πνεύμα πρέπει να γίνεται  έκδηλο ακόμα και όταν ο πρεσβύτερος ποιμαίνει το ποίμνιο, βοηθώντας τον να δείχνει κατανόηση και να είναι ήπιος προς τους άλλους. «Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας», έγραψε ο Πέτρος, «όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή σας· ούτε από αγάπη για ανέντιμο κέρδος, αλλά πρόθυμα».—1 Πέτρ. 5:2.

17. Πώς μπορούν όλοι μέσα στην εκκλησία να δείχνουν υποχωρητικό πνεύμα στις σχέσεις τους με τους άλλους;

¹⁷ Τα ηλικιωμένα μέλη της εκκλησίας εκτιμούν την πολύτιμη βοήθεια των νεότερων σε ηλικία και τους συμπεριφέρονται με αξιοπρέπεια. Οι νέοι, με τη σειρά τους, σέβονται τους ηλικιωμένους οι οποίοι έχουν πολυετή πείρα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. (1 Τιμ. 5:1, 2) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι αναζητούν άντρες με τα κατάλληλα προσόντα στους οποίους να μπορούν να αναθέσουν ορισμένες ευθύνες, εκπαιδεύοντάς τους ώστε να συμβάλλουν στη φροντίδα για το ποίμνιο του Θεού. (2 Τιμ. 2:1, 2) Κάθε Χριστιανός ατομικά πρέπει να εκτιμάει τη θεόπνευστη συμβουλή του Παύλου: «Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας και να είστε υποτακτικοί [«να υποχωρείτε», υποσ. στη ΜΝΚ], γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για τις ψυχές σας ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό· ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς».—Εβρ. 13:17.

Υποχωρητικοί Μέσα στην Οικογένεια

18. Γιατί είναι το υποχωρητικό πνεύμα κατάλληλο μέσα στην οικογένεια;

¹⁸ Το υποχωρητικό πνεύμα έχει θέση και μέσα στην οικογενειακή διευθέτηση. (Διαβάστε τα εδάφια Κολοσσαείς 3:18-21.) Η Γραφή καθορίζει τους αντίστοιχους ρόλους των διαφόρων μελών μιας Χριστιανικής οικογένειας. Ο πατέρας είναι κεφαλή της συζύγου του αλλά και ο κύριος υπεύθυνος για να παρέχει κατεύθυνση στα παιδιά. Η σύζυγος πρέπει να αναγνωρίζει την εξουσία του συντρόφου της, και τα παιδιά πρέπει να αγωνίζονται να είναι υπάκουα, ακολουθώντας μια πορεία η οποία ευαρεστεί τον Κύριο. Κάθε μέλος της οικογένειας μπορεί να συμβάλλει στην ενότητα και στην ειρήνη του σπιτικού με το να είναι υποχωρητικό με κατάλληλο και ισορροπημένο τρόπο. Η Γραφή περιέχει μερικά παραδείγματα τα οποία μας βοηθούν να δείξουμε παραστατικά τι σημαίνει αυτό.

19, 20. (α) Αντιπαραβάλετε το παράδειγμα του Ηλεί με το παράδειγμα του Ιεχωβά όσον αφορά την υποχωρητικότητα. (β) Ποια διδάγματα μπορούν να πάρουν οι γονείς από αυτά τα παραδείγματα;

¹⁹ Όταν ο Σαμουήλ ήταν μικρό παιδί, ο Ηλεί υπηρετούσε ως αρχιερέας στον Ισραήλ. Ωστόσο, οι γιοι του Ηλεί, ο Οφνεί και ο Φινεές, ήταν «άχρηστοι άνθρωποι» οι οποίοι δεν «αναγνώριζαν τον Ιεχωβά». Ο Ηλεί άκουγε κακά πράγματα για αυτούς, μεταξύ άλλων ότι πόρνευαν με γυναίκες που υπηρετούσαν στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης. Πώς αντέδρασε; Ο Ηλεί τούς είπε ότι, αν η αμαρτία τους ήταν εναντίον του Ιεχωβά, δεν υπήρχε κανείς να προσευχηθεί για αυτούς. Αλλά δεν τους διόρθωσε ούτε τους διαπαιδαγώγησε. Ως αποτέλεσμα, οι γιοι του Ηλεί συνέχισαν την κακή τους πορεία. Τελικά, ο Ιεχωβά αποφάσισε δίκαια ότι τους άξιζε η  ποινή του θανάτου. Μόλις άκουσε την είδηση για το θάνατό τους, ο ίδιος ο Ηλεί πέθανε. Τι θλιβερή κατάληξη! Είναι φανερό ότι η ακατάλληλη υποχωρητικότητα που έδειξε ο Ηλεί απέναντι στις πονηρές τους πράξεις—με την έννοια ότι τους επέτρεψε να τις συνεχίσουν—δεν ήταν σωστή.—1 Σαμ. 2:12-17, 22-25, 34, 35· 4:17, 18.

²⁰ Σε αντιπαραβολή με αυτό, αναλογιστείτε την πολιτεία του Θεού με τους αγγελικούς γιους του. Ο προφήτης Μιχαΐας, σε ένα εντυπωσιακό όραμα, είδε μια σύναξη του Ιεχωβά με τους αγγέλους Του. Ο Ιεχωβά ρώτησε ποιος από τους αγγέλους θα μπορούσε να ξεγελάσει τον Βασιλιά Αχαάβ του Ισραήλ ώστε να επέλθει η πτώση εκείνου του πονηρού βασιλιά. Ο Ιεχωβά άκουσε τις προτάσεις διαφόρων πνευματικών γιων του. Τότε ένας άγγελος δήλωσε ότι θα το έκανε εκείνος. Ο Ιεχωβά τον ρώτησε με ποιον τρόπο θα το έκανε. Αφού έμεινε ικανοποιημένος από την απάντηση, ανέθεσε στον άγγελο να εκτελέσει αυτό που είπε. (1 Βασ. 22:19-23) Σε ανθρώπινο επίπεδο, δεν μπορούν άραγε τα μέλη κάθε οικογένειας να πάρουν από αυτή την αφήγηση κάποια διδάγματα σχετικά με την υποχωρητικότητα; Ο Χριστιανός σύζυγος και πατέρας θα είναι καλό να λαβαίνει υπόψη του τις ιδέες και τις προτάσεις της συζύγου του και των παιδιών του. Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες και τα παιδιά πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι, αν έχουν εκφράσει μια γνώμη ή μια προτίμηση, μετά ίσως χρειαστεί να υποχωρήσουν και να σεβαστούν την κατεύθυνση εκείνου που είναι Γραφικά εξουσιοδοτημένος να παίρνει τις αποφάσεις.

21. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Πόσο ευγνώμονες είμαστε για το ότι ο Ιεχωβά μάς υπενθυμίζει στοργικά και σοφά να είμαστε υποχωρητικοί! (Ψαλμ. 119:99) Το επόμενο άρθρο μας θα εξετάσει το πώς η ισορροπημένη υποχωρητικότητα συμβάλλει στο να βρίσκουμε χαρά στο γάμο.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

• Ποιους καλούς καρπούς μπορεί να παραγάγει η υποχωρητικότητα;

• Πώς μπορούν οι επίσκοποι να εκδηλώνουν υποχωρητικό πνεύμα;

• Γιατί έχει το υποχωρητικό πνεύμα θέση στην οικογενειακή ζωή;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Οι πρεσβύτεροι μιμούνται τον καλοσυνάτο τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν στους άλλους ο Χριστός

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Όταν συναθροίζονται οι πρεσβύτεροι, η βαθιά σκέψη με προσευχή και το υποχωρητικό πνεύμα προάγουν την ενότητα