Να Καλλιεργείτε Λογικές Προσδοκίες και θα Είστε Χαρούμενοι

«ΠΑΛΙ απέτυχα!» Πόσες φορές έχετε πει κάτι τέτοιο επειδή δεν καταφέρατε να πραγματοποιήσετε εκείνο που είχατε σχεδιάσει; Μια νεαρή Χριστιανή μητέρα ίσως εκφράζει τέτοια αισθήματα επειδή νιώθει καταβαρημένη από τη συνεχή προσοχή που απαιτεί το νεογέννητο παιδί της και απογοητεύεται επειδή δεν μπορεί να δώσει περισσότερη προσοχή στα πνευματικά ζητήματα. Κάποιος άλλος Χριστιανός ίσως νιώθει ότι έχει περιορισμούς λόγω της ανατροφής του και νομίζει ότι ποτέ δεν κάνει αρκετά στην εκκλησία. Μια ηλικιωμένη αδελφή μπορεί να νιώθει αποκαρδιωμένη επειδή δεν είναι σε θέση να συμμετέχει πλήρως στις Χριστιανικές δραστηριότητες στις οποίες επιδιδόταν όταν είχε περισσότερες δυνάμεις και ευκινησία. «Μια ομιλία που ενθαρρύνει την υπηρεσία σκαπανέα μερικές φορές αρκεί για να με κάνει να κλάψω», αναφέρει η Κριστιάν, της οποίας η οικογενειακή κατάσταση την εμποδίζει να κάνει όσα θα ήθελε στην υπηρεσία του Ιεχωβά.

Πώς μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τέτοια αισθήματα; Πώς έχουν καταφέρει μερικοί Χριστιανοί να καλλιεργήσουν ρεαλιστική άποψη για τις περιστάσεις τους; Ποια οφέλη προκύπτουν όταν έχουμε ισορροπημένες προσδοκίες;

Να Είστε Λογικοί

Ο απόστολος Παύλος μάς αναφέρει ένα στοιχείο για τη διατήρηση της χαράς μας όταν λέει: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο. Πάλι θα πω: Να χαίρεστε! Η λογικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους». (Φιλιπ. 4:4, 5) Για να γευόμαστε χαρά και ικανοποίηση στην υπηρεσία μας προς τον Θεό, χρειάζεται να καλλιεργούμε λογικές προσδοκίες λαβαίνοντας υπόψη τις δικές μας ικανότητες και περιστάσεις. Αν πασχίζουμε να πετύχουμε παράλογους στόχους ανεξαρτήτως δαπάνης, υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε άσκοπη ένταση. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη γινόμαστε υπερβολικά ήπιοι απέναντι στον εαυτό μας, χρησιμοποιώντας κάποιους υποτιθέμενους περιορισμούς μας ως δικαιολογία για να επιβραδύνουμε στη Χριστιανική διακονία περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο.

Άσχετα με το ποιες είναι οι περιστάσεις μας, ο Ιεχωβά απαιτεί να του δίνουμε το καλύτερο που μπορούμε​—την ολόψυχη και ολόκαρδη υπηρεσία μας. (Κολ. 3:​23, 24) Αν δίναμε στον Ιεχωβά κάτι λιγότερο από αυτό, δεν θα ζούσαμε σε αρμονία με την αφιέρωσή μας σε εκείνον. (Ρωμ. 12:1) Επιπρόσθετα, θα στερούσαμε από τον εαυτό μας τη βαθιά ικανοποίηση, την αληθινή χαρά και άλλες πλούσιες ευλογίες που προκύπτουν από την ολόψυχη υπηρεσία.​—Παρ. 10:22.

Η λέξη ἐπιεικής του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου η οποία αποδίδεται “λογικός” εμπεριέχει τη σκέψη τού να είναι κάποιος στοχαστικός ή υποχωρητικός. (Ιακ. 3:​17) Η λέξη μεταδίδει επίσης την έννοια του να μη δείχνει κάποιος υπερβολική αυστηρότητα. Επομένως, αν είμαστε λογικοί, θα μπορούμε να έχουμε ισορροπημένη άποψη για τις περιστάσεις μας. Είναι άραγε δύσκολο να το κάνουμε αυτό; Ορισμένοι το βρίσκουν δύσκολο, παρότι ίσως μπορούν να βλέπουν τους άλλους με στοχαστικότητα. Λόγου χάρη, αν κάποιος στενός μας φίλος έδειχνε  σημάδια εξάντλησης επειδή πάσχιζε να κάνει πάρα πολλά πράγματα, δεν θα προσπαθούσαμε να τον βοηθήσουμε να διακρίνει πόσο σοφό είναι να κάνει μερικές προσαρμογές στη ζωή του; Παρόμοια, και εμείς χρειάζεται να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια που ίσως μας δείχνουν ότι ξεπερνάμε τα δικά μας όρια.​—Παρ. 11:17.

Το να έχουμε λογική άποψη για τους περιορισμούς μας μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολο αν έχουμε ανατραφεί από υπερβολικά απαιτητικούς γονείς. Μερικοί στην παιδική τους ηλικία πίστευαν ότι έπρεπε πάντα να κάνουν περισσότερα ή να είναι καλύτεροι για να κερδίσουν την αγάπη των γονέων τους. Αν συνέβη κάτι τέτοιο και στη δική μας περίπτωση, μπορεί να έχουμε εσφαλμένη άποψη για το πώς μας βλέπει ο Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά μάς αγαπάει για τον ολόκαρδο τρόπο με τον οποίο του αποδίδουμε την υπηρεσία μας. Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι ο Ιεχωβά «γνωρίζει καλά την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα». (Ψαλμ. 103:​14) Εκείνος γνωρίζει τους περιορισμούς μας και μας αγαπάει όταν εμείς τον υπηρετούμε με ζήλο παρά τους περιορισμούς αυτούς. Το να θυμόμαστε ότι ο Θεός μας δεν είναι ένας αυστηρός επιστάτης θα μας βοηθάει να είμαστε μετριόφρονες σε σχέση με όσα αναμένουμε από τον εαυτό μας, αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς μας.​—Μιχ. 6:8.

Ωστόσο, μερικοί δυσκολεύονται να καλλιεργήσουν αυτή την ισορροπημένη στάση. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο με εσάς, γιατί να μη ζητήσετε τη βοήθεια ενός έμπειρου Χριστιανού ο οποίος σας γνωρίζει καλά; (Παρ. 27:9) Παραδείγματος χάρη, μήπως θέλετε να υπηρετήσετε ως τακτικός σκαπανέας; Πρόκειται για εξαιρετικό στόχο! Μήπως δυσκολεύεστε να τον πραγματοποιήσετε; Ίσως χρειάζεστε βοήθεια για να απλοποιήσετε τη ζωή σας. Ή ο έμπιστος Χριστιανός φίλος σας θα μπορούσε να συζητήσει μαζί σας για το αν θα ήταν πρακτικό να θέσετε αυτή την περίοδο το στόχο του τακτικού σκαπανικού, δεδομένων των πολλών οικογενειακών σας ευθυνών. Εκείνος ή εκείνη θα μπορούσε να σας βοηθήσει να διακρίνετε αν οι επιπρόσθετες δραστηριότητες που θέλετε να αναλάβετε είναι εντός των δυνατοτήτων σας ή ποια προσαρμογή θα σας επέτρεπε να κάνετε περισσότερα. Ένας σύζυγος είναι επίσης σε καλή θέση για να βοηθήσει τη σύζυγό του να βρει έναν ρυθμό που ταιριάζει στις ικανότητές της. Λόγου χάρη, θα μπορούσε να της προτείνει να αφιερώνει κάποιον χρόνο για ξεκούραση προτού αρχίσει ένας καινούριος μήνας αυξημένων δραστηριοτήτων. Αυτό ίσως ενισχύσει την ενεργητικότητά της και τη βοηθήσει να διατηρήσει τη χαρά της στη διακονία.

Να Αναζητάτε Πράγματα που Μπορείτε να Κάνετε

Η προχωρημένη ηλικία ή η φθίνουσα υγεία ίσως θέτουν συγκεκριμένους περιορισμούς στα όσα μπορούμε να κάνουμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αν είστε γονέας, ίσως έχετε την εντύπωση ότι δεν ωφελείστε και πολύ από την προσωπική μελέτη ή τις Χριστιανικές συναθροίσεις επειδή αφιερώνετε μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενεργητικότητάς σας στα μικρά σας παιδιά. Εντούτοις, μήπως το ότι συγκεντρώνετε την προσοχή σας στους περιορισμούς σας σάς εμποδίζει μερικές φορές να διακρίνετε τα πράγματα που εξακολουθούν να βρίσκονται εντός των δυνατοτήτων σας;

Πριν από χιλιάδες χρόνια, ένας Λευίτης εξέφρασε  μια επιθυμία που ήταν αδύνατον να ικανοποιήσει. Του είχε δοθεί το προνόμιο να υπηρετεί δύο εβδομάδες το χρόνο στο ναό. Ωστόσο, αυτός εξέφρασε την αξιέπαινη επιθυμία να κατοικεί μόνιμα κοντά στο θυσιαστήριο. (Ψαλμ. 84:​1-3) Τι βοηθούσε εκείνον τον πιστό άνθρωπο να είναι ικανοποιημένος; Αντιλαμβανόταν ότι ακόμη και μία μέρα στις αυλές του ναού ήταν μοναδικό προνόμιο. (Ψαλμ. 84:4, 5, 10) Παρόμοια, αντί εμείς να σκεφτόμαστε συνεχώς τους περιορισμούς μας, πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε και να εκτιμούμε όσα βρίσκονται εντός των δυνατοτήτων μας.

Εξετάστε το παράδειγμα της Νερλάντ, μιας Χριστιανής αδελφής στον Καναδά. Αυτή είναι καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα και πίστευε ότι οι δυνατότητές της στη διακονία ήταν πολύ περιορισμένες. Ωστόσο, άλλαξε την άποψή της όταν άρχισε να βλέπει ως προσωπικό της τομέα ένα εμπορικό κέντρο της περιοχής. Η ίδια εξηγεί: «Κάθομαι στην αναπηρική μου καρέκλα κοντά σε κάποιο παγκάκι του εμπορικού κέντρου. Χαίρομαι να δίνω μαρτυρία σε ανθρώπους που έρχονται και κάθονται να ξεκουραστούν για λίγο». Η συμμετοχή σε αυτή την πολύτιμη μορφή της διακονίας δίνει στη Νερλάντ πολλή ικανοποίηση.

Κάντε Προσαρμογές αν Χρειάζεται

Ένα ιστιοφόρο μπορεί να πλέει με μεγάλη ταχύτητα καθώς ο άνεμος φουσκώνει τα πανιά του. Εντούτοις, όταν ο ναυτικός που κρατάει το πηδάλιο έρθει αντιμέτωπος με μια σφοδρή θύελλα, αναγκάζεται να ρυθμίσει τα πανιά του ανάλογα. Δεν μπορεί να ελέγξει τη θύελλα αλλά, κάνοντας προσαρμογές, μπορεί να διατηρήσει τον έλεγχο του ιστιοφόρου του. Παρόμοια, και εμείς συνήθως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντίξοες θυελλώδεις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή. Αλλά στο βαθμό που είναι δυνατόν, μπορούμε να κρατήσουμε υπό έλεγχο τη ζωή μας προσαρμόζοντας τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τις σωματικές, τις διανοητικές και τις συναισθηματικές μας δυνατότητες. Όταν λαβαίνουμε υπόψη τις καινούριες μας περιστάσεις, θα βοηθούμαστε να διατηρούμε την ικανοποίησή μας και τη χαρά μας στην υπηρεσία του Θεού.​—Παρ. 11:2.

Εξετάστε ορισμένα παραδείγματα. Αν έχουμε περιορισμένη ενεργητικότητα, ίσως διαπιστώσουμε ότι είναι κατάλληλο να αποφεύγουμε εξαντλητικές δραστηριότητες στην αρχή της ημέρας ώστε να έχουμε δυνάμεις για να παρευρεθούμε στη συνάθροιση το βράδυ. Αυτό θα μας επιτρέπει να επωφελούμαστε πλήρως από τη συναναστροφή μας με τους συγχριστιανούς μας. Ή αν μια μητέρα δεν μπορεί να συμμετάσχει στη διακονία από σπίτι σε σπίτι επειδή το παιδί της δεν είναι καλά, ίσως βρει πρακτικό το να προσκαλέσει κάποια Χριστιανή αδελφή στο σπίτι της για να συμμετάσχει μαζί της στη μαρτυρία από τηλεφώνου ενόσω το παιδί θα κοιμάται.

 Τι γίνεται αν οι περιστάσεις σας δεν σας επιτρέπουν να μελετάτε εκ των προτέρων όλα όσα θα εξεταστούν στις συναθροίσεις; Μπορείτε να καθορίσετε την ποσότητα της ύλης για την οποία είστε σε θέση να προετοιμαστείτε και να το κάνετε αυτό όσο το δυνατόν καλύτερα. Προσαρμόζοντας τους άμεσους στόχους μας, μπορούμε να παραμένουμε δραστήριοι και χαρούμενοι.

Για να προσαρμόσουμε τους στόχους μας, ίσως απαιτείται αποφασιστικότητα και προσπάθεια. Ο Σερζ και η Ανιές, ένα αντρόγυνο από τη Γαλλία, χρειάστηκε να κάνουν μια μεγάλη αλλαγή στα σχέδιά τους. «Όταν μάθαμε ότι η Ανιές περίμενε παιδί, το όνειρό μας να γίνουμε ιεραπόστολοι εξανεμίστηκε», λέει ο Σερζ. Τώρα, όντας πατέρας δύο χαριτωμένων κοριτσιών, εξηγεί πώς έθεσαν έναν καινούριο στόχο ως αντρόγυνο: «Εφόσον δεν μπορούσαμε να υπηρετήσουμε στο εξωτερικό, αποφασίσαμε να γίνουμε “ιεραπόστολοι” στη χώρα μας. Συνταυτιστήκαμε με έναν ξενόγλωσσο όμιλο». Ωφελήθηκαν από αυτόν τον καινούριο στόχο; Ο Σερζ αναφέρει: «Νιώθουμε πολύ χρήσιμοι στην εκκλησία».

Η Οντίλ, μια Χριστιανή αδελφή από τη Γαλλία η οποία έχει περάσει τα 70 και υποφέρει από οστεοαρθρίτιδα στα γόνατα, δεν μπορεί να σταθεί όρθια για πολλή ώρα. Ένιωθε αποθαρρυμένη επειδή τα σωματικά της προβλήματα την εμπόδιζαν να συμμετέχει στη διακονία από σπίτι σε σπίτι. Ωστόσο, δεν παραιτήθηκε. Προσάρμοσε τις δραστηριότητές της συμμετέχοντας στη μαρτυρία από τηλεφώνου. Η ίδια λέει: «Είναι πιο εύκολο και πιο απολαυστικό από όσο νόμιζα!» Αυτή η μέθοδος κηρύγματος της έδωσε ανανεωμένη διάθεση για συμμετοχή στη διακονία.

Οι Λογικές Προσδοκίες Φέρνουν Ευλογίες

Η καλλιέργεια λογικής άποψης για όσα μπορούμε να κάνουμε θα μας γλιτώσει από πολλές απογοητεύσεις. Αν θέτουμε ισορροπημένους στόχους, θα έχουμε ένα αίσθημα ικανοποίησης παρά τους περιορισμούς μας. Χαιρόμαστε έτσι για όσα μπορούμε να επιτελέσουμε, ακόμη και αν αυτά είναι σχετικά λίγα.​—Γαλ. 6:4.

Καθώς καλλιεργούμε ισορροπία σε σχέση με όσα αναμένουμε από τον εαυτό μας, θα γινόμαστε πιο στοχαστικοί με τους συγχριστιανούς μας. Αν γνωρίζουμε τους περιορισμούς τους, θα είμαστε πάντοτε ευγνώμονες για όσα κάνουν για εμάς. Δείχνοντας εκτίμηση για οποιαδήποτε βοήθεια προσφέρουν, συμβάλλουμε σε ένα πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης. (1 Πέτρ. 3:8) Να θυμάστε ότι, ως στοργικός Πατέρας, ο Ιεχωβά δεν μας ζητάει ποτέ περισσότερα από όσα μπορούμε να δώσουμε. Και όταν έχουμε ισορροπημένες προσδοκίες και θέτουμε εφικτούς στόχους, οι πνευματικές μας δραστηριότητες θα μας φέρνουν μεγαλύτερη ικανοποίηση και χαρά.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

Για να γευόμαστε χαρά και ικανοποίηση στην υπηρεσία μας προς τον Θεό, χρειάζεται να καλλιεργούμε λογικές προσδοκίες λαβαίνοντας υπόψη τις δικές μας ικανότητες και περιστάσεις

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Η Νερλάντ βρίσκει χαρά κάνοντας ό,τι μπορεί στη διακονία

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Μάθετε να «ρυθμίζετε τα πανιά»

[Ευχαριστίες]

© Wave Royalty Free/​age fotostock

[Εικόνα στη σελίδα 32]

Ο Σερζ και η Ανιές ωφελήθηκαν θέτοντας καινούριους στόχους