Να Μιμείστε τον Ιησού—Να Αποδίδετε Αποδεκτή Λατρεία στον Θεό

Ο Θεός προσκαλεί στοργικά ανθρώπους «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες» να τον λατρέψουν. (Αποκ. 7:9, 10· 15:3, 4) Όσοι δέχονται αυτή την πρόσκληση μπορούν να “βλέπουν την τερπνότητα του Ιεχωβά”. (Ψαλμ. 27:4· 90:17) Όπως ο ψαλμωδός, έτσι και αυτοί υψώνουν τη φωνή τους για να αινέσουν τον Θεό, λέγοντας: «Ας προσφέρουμε λατρεία και ας προσκυνήσουμε· ας γονατίσουμε ενώπιον του Ιεχωβά του Δημιουργού μας».​—Ψαλμ. 95:6.

Λατρεία που Εκτιμάται Πολύ

Ως ο μονογενής Γιος του Θεού, ο Ιησούς είχε άφθονες ευκαιρίες για να μάθει τον τρόπο σκέψης, τις αρχές και τους κανόνες του Πατέρα του. Γι’ αυτό, ο Ιησούς μπορούσε να υποδείξει με πεποίθηση την οδό της αληθινής λατρείας, λέγοντας: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού».​—Ιωάν. 1:14· 14:6.

Ο Ιησούς έθεσε το τέλειο παράδειγμα ταπεινής υποταγής στον Πατέρα του. Σε κάποια περίπτωση είπε: «Δεν κάνω τίποτα με δική μου πρωτοβουλία· αλλά όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα». Κατόπιν πρόσθεσε: «Κάνω πάντοτε τα πράγματα που του είναι αρεστά». (Ιωάν. 8:28, 29) Με ποιους τρόπους ευαρεστούσε ο Ιησούς τον Πατέρα του;

Κατ’ αρχάς, ο Ιησούς ήταν πλήρως αφοσιωμένος στον Πατέρα του, και ουσιαστικά αυτή είναι η σημασία της λατρείας προς τον Θεό. Ο Ιησούς εκδήλωσε προσωπική προσκόλληση στον Πατέρα του υπακούοντας σε Εκείνον και κάνοντας το θέλημά  Του, ακόμη και όταν αυτό περιλάμβανε μεγάλες προσωπικές δυσκολίες. (Φιλιπ. 2:7, 8) Μια σημαντική πτυχή της λατρείας του Ιησού ήταν η τακτική συμμετοχή του στο έργο μαθήτευσης, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό ώστε τόσο εκείνοι που πίστευαν σε αυτόν όσο και εκείνοι που δεν πίστευαν τον αποκαλούσαν Δάσκαλο. (Ματθ. 22:23, 24· Ιωάν. 3:2) Επιπλέον, ο Ιησούς δαπανούσε τον εαυτό του για χάρη των άλλων. Λόγω του αυτοθυσιαστικού του πνεύματος δεν είχε πολύ χρόνο για τον εαυτό του, αλλά χαιρόταν να διακονεί τους άλλους. (Ματθ. 14:13, 14· 20:28) Παρότι ήταν πολυάσχολος, ο Ιησούς έβρισκε πάντοτε χρόνο για να μιλάει στον ουράνιο Πατέρα του μέσω προσευχής. (Λουκ. 6:12) Πόσο ανεκτίμητη θεωρούσε ο Θεός τη λατρεία που του απέδιδε ο Ιησούς!

Ο Αγώνας για να Ευαρεστεί Κανείς τον Θεό

Ο Ιεχωβά παρατήρησε τη διαγωγή του Γιου του και εξέφρασε την επιδοκιμασία Του. (Ματθ. 17:5) Εντούτοις, ο Σατανάς ο Διάβολος παρατήρησε και αυτός την πιστή πορεία ζωής του Ιησού. Ως εκ τούτου, ο Ιησούς έγινε ειδικός στόχος του Σατανά. Γιατί; Επειδή κανένας άνθρωπος δεν είχε παραμείνει ως τότε απόλυτα υπάκουος στον Θεό, λατρεύοντάς τον έτσι με πλήρη τρόπο. Επίσης, ο Διάβολος ήθελε να κάνει τον Ιησού να σταματήσει να αποδίδει τη λατρεία την οποία δικαιούνταν απόλυτα ο Ιεχωβά.​—Αποκ. 4:11.

Σε μια προσπάθεια να διαφθείρει τον Ιησού, ο Σατανάς τον πλησίασε με μια δελεαστική προσφορά. Πήρε τον Ιησού «σε ένα ασυνήθιστα ψηλό βουνό και του έδειξε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους». Κατόπιν είπε: «Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις κάτω και κάνεις μια πράξη λατρείας προς εμένα». Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Είπε: «Φύγε, Σατανά! Διότι είναι γραμμένο: “Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να λατρεύεις και σε αυτόν μόνο πρέπει να αποδίδεις ιερή υπηρεσία”». (Ματθ. 4:8-10) Ναι, ο Ιησούς αντιλαμβανόταν ότι το να προσκυνήσει τον Σατανά θα αποτελούσε πράξη ειδωλολατρίας, ανεξάρτητα από το όφελος που ίσως φαινόταν ότι θα προέκυπτε. Δεν ήταν διατεθειμένος να αποδώσει ούτε μία πράξη λατρείας σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Ιεχωβά.

Στη δική μας περίπτωση, ο Σατανάς ίσως δεν μας προσφέρει όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους σε αντάλλαγμα για τη λατρεία μας. Αλλά προσπαθεί ακόμη να παρακωλύσει τη λατρεία που αποδίδουν οι ειλικρινείς Χριστιανοί στον Θεό. Ο Διάβολος θέλει να λατρεύουμε κάποιον ή κάτι άλλο.​—2 Κορ. 4:4.

Ο Χριστός Ιησούς αποδείχτηκε πιστός μέχρι θανάτου. Διακρατώντας την ακεραιότητά του στον Θεό, ο Ιησούς δόξασε τον Ιεχωβά με τρόπο που δεν το είχε κάνει κανένας άλλος άνθρωπος. Εμείς, ως αληθινοί Χριστιανοί σήμερα, πασχίζουμε να ακολουθούμε την πιστή πορεία ζωής του Ιησού θέτοντας τη λατρεία του Δημιουργού μας πάνω από καθετί άλλο. Πράγματι, η καλή σχέση με τον Θεό είναι το πιο πολύτιμο απόκτημά μας.

Ευλογίες από την Απόδοση Αποδεκτής Λατρείας

Η προώθηση της “θρησκείας που είναι καθαρή και αμόλυντη” από την άποψη του Θεού  φέρνει πολλές ευλογίες. (Ιακ. 1:27) Παραδείγματος χάρη, ζούμε σε έναν καιρό κατά τον οποίο ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι είναι «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες» και «χωρίς αγάπη για την αγαθότητα». (2 Τιμ. 3:1-5) Μέσα στο σπιτικό του Θεού, όμως, έχουμε το προνόμιο να συναναστρεφόμαστε με έναν καθαρό, ενάρετο λαό ο οποίος αγωνίζεται να υποστηρίζει τους κανόνες του Θεού για την απόδοση λατρείας σε εκείνον. Δεν αποτελεί αυτό πηγή αναζωογόνησης;

Καθώς παραμένουμε αμόλυντοι από αυτόν τον κόσμο, έχουμε την επιπρόσθετη ευλογία της καθαρής συνείδησης. Θέλουμε να διατηρούμε καθαρή συνείδηση υποτασσόμενοι στις δίκαιες αρχές του Θεού και υπακούοντας σε όσους νόμους του Καίσαρα δεν αντιβαίνουν στους νόμους του Θεού.​—Μάρκ. 12:17· Πράξ. 5:27-29.

Η ολόψυχη λατρεία φέρνει και άλλου είδους ευλογίες. Όταν εστιάζουμε την προσοχή μας στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού αντί για το δικό μας, η ζωή μας αποκτά νόημα και γίνεται ικανοποιητική. Αντί να λέμε: «Ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε», έχουμε την αξιόπιστη ελπίδα της αιώνιας ζωής σε έναν επίγειο παράδεισο.​—1 Κορ. 15:32.

Το βιβλίο της Αποκάλυψης στρέφει την προσοχή σε έναν καιρό κατά τον οποίο όσοι διατηρούν καθαρή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά θα διασωθούν “από τη μεγάλη θλίψη”. Η αφήγηση λέει ότι «Εκείνος που κάθεται στο θρόνο θα απλώσει τη σκηνή του πάνω τους». (Αποκ. 7:13-15) Εκείνος που κάθεται στο θρόνο δεν είναι άλλος από τον Ιεχωβά Θεό, το πιο ένδοξο Πρόσωπο στο σύμπαν. Προσπαθήστε να φανταστείτε πόση χαρά θα νιώθετε όταν εκείνος θα σας καλωσορίζει ως φιλοξενούμενο στη σκηνή του, παρέχοντάς σας προστατευτική φροντίδα ώστε να μη σας βλάπτει τίποτα! Σε κάποιον βαθμό, μπορούμε να απολαμβάνουμε την προστασία και τη φροντίδα του ακόμη και τώρα.

Επιπλέον, αναφέρεται ότι όλοι όσοι αποδίδουν αποδεκτή λατρεία στον Θεό οδηγούνται «σε πηγές νερών ζωής». Αυτές οι αναζωογονητικές πηγές συμβολίζουν όλες τις προμήθειες που κάνει ο Ιεχωβά για να αποκτήσουμε αιώνια ζωή. Ναι, μέσω του λύτρου του Χριστού, «ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους». (Αποκ. 7:17) Η ανθρωπότητα θα εξυψωθεί σε τελειότητα, κάτι που θα φέρει ανείπωτη χαρά σε όσους έχουν την προοπτική να ζήσουν για πάντα στη γη. Ακόμη και τώρα, οι ευτυχισμένοι λάτρεις του Θεού κραυγάζουν χαρούμενα, εκφράζοντας την εγκάρδια εκτίμησή τους στον Ιεχωβά και λατρεύοντάς τον μαζί με όσους βρίσκονται στον ουρανό, οι οποίοι ψάλλουν: «Μεγάλα και θαυμαστά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά Θεέ, Παντοδύναμε. Δίκαιες και αληθινές είναι οι οδοί σου, Βασιλιά της αιωνιότητας. Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, επειδή εσύ είσαι ο μόνος όσιος; Διότι όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσφέρουν λατρεία ενώπιόν σου, επειδή φανερώθηκαν τα δίκαια διατάγματά σου».​—Αποκ. 15:3, 4.

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Τι μας προσφέρει ο Σατανάς σε αντάλλαγμα για τη λατρεία μας;