Παίρνετε την Πρωτοβουλία στην Απόδοση Τιμής;

«Στο να αποδίδετε τιμή ο ένας προς τον άλλον, να παίρνετε την πρωτοβουλία».​—ΡΩΜ. 12:10.

1. Τι δεν συνηθίζεται πια σε πολλά μέρη του κόσμου;

 ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ μέρη του κόσμου, όταν τα μικρά παιδιά βρίσκονται ανάμεσα σε ενηλίκους, είναι έθιμο να τους τιμούν με το να κάθονται με σεβασμό γονατιστά. Με αυτόν τον τρόπο, δεν φαίνονται ψηλότερα από τους μεγάλους. Επίσης, σε αυτές τις κοινότητες, το να γυρίσει ένα παιδί την πλάτη σε κάποιον ενήλικο θεωρείται έλλειψη σεβασμού. Παρότι ο σεβασμός εκφράζεται με ποικίλους τρόπους σε διάφορους πολιτισμούς, αυτές οι εκδηλώσεις σεβασμού μάς θυμίζουν το Μωσαϊκό Νόμο. Αυτός ο Νόμος περιλάμβανε την εντολή: «Μπροστά στα γκρίζα μαλλιά πρέπει να σηκώνεσαι [από σεβασμό] και πρέπει να δείχνεις στοχαστικό ενδιαφέρον για τον ηλικιωμένο». (Λευιτ. 19:32) Δυστυχώς, σε πολλά μέρη δεν συνηθίζεται πια η απόδοση τιμής στους άλλους. Στην ουσία, η έλλειψη σεβασμού βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.

2. Ποιους μας λέει ο Λόγος του Θεού να τιμούμε;

² Ο Λόγος του Θεού δίνει μεγάλη αξία στην απόδοση τιμής. Μας λέει να τιμούμε τον Ιεχωβά και τον Ιησού. (Ιωάν. 5:23) Μας παραγγέλλει επίσης να αποδίδουμε τιμή στα μέλη της οικογένειάς μας και στους ομοπίστους μας, καθώς και σε κάποια άτομα εκτός της εκκλησίας. (Ρωμ. 12:10· Εφεσ. 6:1, 2· 1 Πέτρ. 2:17) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους δείχνουμε ότι τιμούμε τον Ιεχωβά; Πώς αποδίδουμε τιμή, ή αλλιώς βαθύ σεβασμό, στους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας; Ας εξετάσουμε αυτά και κάποια άλλα συναφή ερωτήματα.

Να Τιμάτε τον Ιεχωβά και το Όνομά Του

3. Ποιος είναι ένας σημαντικός τρόπος για να τιμούμε τον Ιεχωβά;

³ Ένας σημαντικός τρόπος για να τιμούμε τον Ιεχωβά είναι το να δείχνουμε το δέοντα σεβασμό για το όνομά του. Άλλωστε, είμαστε “λαός για το όνομά του”. (Πράξ. 15:14) Το να φέρουμε το όνομα του παντοδύναμου Θεού, του Ιεχωβά, αποτελεί πραγματικά τιμή. Ο προφήτης Μιχαίας είπε: «Όλοι μεν οι λαοί θα περπατούν ο καθένας σύμφωνα με το όνομα του θεού του· εμείς, όμως, θα περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα». (Μιχ. 4:5) «Περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά» προσπαθώντας να ζούμε κάθε μέρα με τρόπο που να έχει θετικό αντίκτυπο στο όνομα το οποίο φέρουμε. Όπως υπενθύμισε ο Παύλος στους Χριστιανούς στη Ρώμη, αν δεν ζούμε σε αρμονία με τα καλά νέα που κηρύττουμε, το όνομα του Θεού «βλασφημείται», δηλαδή δυσφημείται.​—Ρωμ. 2:21-24.

4. Πώς βλέπετε το προνόμιο που έχετε να δίνετε μαρτυρία για τον Ιεχωβά;

⁴ Τιμούμε επίσης τον Ιεχωβά με το έργο μαρτυρίας που κάνουμε. Στο παρελθόν, ο Ιεχωβά κάλεσε τα μέλη του έθνους του Ισραήλ να είναι μάρτυρές του, αλλά εκείνοι δεν εκπλήρωσαν αυτόν το ρόλο. (Ησ. 43:1-12) Έστρεψαν επανειλημμένα τα νώτα τους στον Ιεχωβά και «πόνεσαν τον Άγιο του Ισραήλ». (Ψαλμ. 78:40, 41) Τελικά, το έθνος έχασε εντελώς την εύνοια του Ιεχωβά. Εμείς, όμως, σήμερα είμαστε ευγνώμονες για το προνόμιο που έχουμε να δίνουμε μαρτυρία για τον Ιεχωβά και να γνωστοποιούμε το όνομά του. Το κάνουμε αυτό επειδή τον αγαπάμε και λαχταράμε να αγιαστεί το όνομά του. Πώς θα ήταν δυνατόν να μην κηρύττουμε εφόσον γνωρίζουμε την αλήθεια σχετικά με τον ουράνιο Πατέρα μας και τους σκοπούς του; Νιώθουμε όπως ένιωθε ο απόστολος Παύλος όταν είπε: «Έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη. Πραγματικά, αλίμονο σε εμένα αν δεν διακηρύξω τα καλά νέα!»​—1 Κορ. 9:16.

5. Πώς σχετίζεται η πίστη στον Ιεχωβά με το σεβασμό για αυτόν;

⁵ Ο ψαλμωδός Δαβίδ δήλωσε: «Όσοι γνωρίζουν το όνομά σου θα εμπιστεύονται σε εσένα,  διότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψεις όσους σε αναζητούν, Ιεχωβά». (Ψαλμ. 9:10) Αν γνωρίζουμε αληθινά τον Ιεχωβά και προσβλέπουμε στο όνομά του με σεβασμό για αυτά που εκείνο αντιπροσωπεύει, θα τον εμπιστευόμαστε όπως τον εμπιστεύονταν οι πιστοί υπηρέτες του στο παρελθόν. Το να έχουμε τέτοια εμπιστοσύνη και πίστη στον Ιεχωβά είναι άλλος ένας τρόπος για να του αποδίδουμε τιμή. Προσέξτε πώς συνδέει ο Λόγος του Θεού την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά με το σεβασμό για αυτόν. Όταν ο αρχαίος Ισραήλ δεν Του έδειξε εμπιστοσύνη, ο Ιεχωβά ρώτησε τον Μωυσή: «Ως πότε θα μου συμπεριφέρεται αυτός ο λαός χωρίς σεβασμό, και ως πότε δεν θα θέτει πίστη σε εμένα για όλα τα σημεία που εκτέλεσα ανάμεσά τους;» (Αριθ. 14:11) Ισχύει και το αντίστροφο επίσης. Εμπιστευόμενοι στον Ιεχωβά για να μας προστατεύει και να μας στηρίζει ακόμα και στις δοκιμασίες, δείχνουμε ότι τον σεβόμαστε.

6. Τι μας υποκινεί να δείχνουμε βαθύ σεβασμό για τον Ιεχωβά;

⁶ Ο Ιησούς έδειξε ότι ο σεβασμός για τον Ιεχωβά πρέπει να προέρχεται από τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Απευθυνόμενος σε άτομα των οποίων η λατρεία δεν ήταν ειλικρινής, ο Ιησούς παρέθεσε τα λόγια του Ιεχωβά: «Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, όμως η καρδιά τους είναι πολύ απομακρυσμένη από εμένα». (Ματθ. 15:8) Ο ειλικρινής σεβασμός για τον Ιεχωβά πηγάζει από εγκάρδια αγάπη για αυτόν. (1 Ιωάν. 5:3) Επίσης, θυμόμαστε την υπόσχεση του Ιεχωβά: «Εκείνους που με τιμούν θα τους τιμήσω».​—1 Σαμ. 2:30.

Αυτοί που Ηγούνται Δείχνουν Σεβασμό για τους Άλλους

7. (α) Γιατί πρέπει οι αδελφοί που έχουν θέσεις ευθύνης να αποδίδουν τιμή σε όσους βρίσκονται υπό την επίβλεψή τους; (β) Πώς έδειχνε ο Παύλος σεβασμό για τους ομοπίστους του;

⁷ Ο απόστολος Παύλος έδωσε στους ομοπίστους του τη νουθεσία: «Στο να αποδίδετε τιμή ο ένας προς τον άλλον, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμ. 12:10) Οι αδελφοί που έχουν θέσεις ευθύνης στην εκκλησία πρέπει να θέτουν το παράδειγμα​—“να παίρνουν την πρωτοβουλία”—​στο να αποδίδουν τιμή σε όσους βρίσκονται υπό την επίβλεψή τους. Από αυτή την άποψη, εκείνοι που έχουν βαρυσήμαντες ευθύνες πρέπει να ακολουθούν το παράδειγμα που έθεσε ο Παύλος. (Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 2:7, 8.) Οι αδελφοί στις εκκλησίες τις οποίες επισκεπτόταν ο Παύλος ήξεραν ότι δεν θα τους ζητούσε ποτέ να κάνουν κάτι που δεν θα ήταν διατεθειμένος να κάνει ο ίδιος. Ο Παύλος έδειχνε σεβασμό για τους ομοπίστους του, κερδίζοντας έτσι και το δικό τους σεβασμό. Όταν ο Παύλος είπε: «Σας ικετεύω, λοιπόν, να γίνεστε μιμητές μου», μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι πολλοί ανταποκρίθηκαν πρόθυμα λόγω του θαυμάσιου παραδείγματός του.​—1 Κορ. 4:16.

8. (α) Ποιος είναι ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς έδειχνε σεβασμό για τους μαθητές του; (β) Πώς μπορούν οι επίσκοποι σήμερα να μιμούνται το παράδειγμα του Ιησού;

⁸ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο ένας υπεύθυνος αδελφός δείχνει σεβασμό για όσους βρίσκονται υπό την επίβλεψή του είναι το να τους αναφέρει τους λόγους για τους οποίους ζητάει κάποια πράγματα ή δίνει ορισμένες κατευθύνσεις. Ενεργώντας έτσι, μιμείται τον Ιησού. Λόγου χάρη, όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές του να προσευχηθούν για να σταλούν περισσότεροι εργάτες στο θερισμό, τους εξήγησε και το γιατί: «Ο . . . θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι. Γι’ αυτό, παρακαλέστε τον Κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες στο θερισμό του». (Ματθ. 9:37, 38) Παρόμοια, όταν είπε στους μαθητές του να “είναι σε εγρήγορση”, τους ανέφερε και το λόγο: «Επειδή δεν γνωρίζετε ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός σας». (Ματθ. 24:42) Πολύ συχνά, ο Ιησούς έλεγε στους μαθητές του όχι μόνο τι έπρεπε να κάνουν αλλά και γιατί έπρεπε να το κάνουν. Με αυτόν τον τρόπο, τους έδειχνε σεβασμό και τους προσέδιδε αξιοπρέπεια. Τι θαυμάσιο παράδειγμα προς μίμηση για τους Χριστιανούς επισκόπους!

Να Σέβεστε την Εκκλησία του Ιεχωβά και την Κατεύθυνση που Παρέχει

9. Τι αντανακλά ο σεβασμός για την παγκόσμια Χριστιανική εκκλησία και τους εκπροσώπους της; Εξηγήστε.

⁹ Για να τιμούμε τον Ιεχωβά, χρειάζεται επίσης να τιμούμε την παγκόσμια Χριστιανική εκκλησία, καθώς και τους εκπροσώπους της. Όταν εφαρμόζουμε τις Γραφικές συμβουλές που μας δίνει η τάξη του πιστού δούλου, δείχνουμε σεβασμό για τη διευθέτηση του Ιεχωβά. Στη Χριστιανική  εκκλησία του πρώτου αιώνα, ο απόστολος Ιωάννης θεώρησε απαραίτητο να επικρίνει εκείνους που έδειχναν έλλειψη σεβασμού για τους διορισμένους. (Διαβάστε 3 Ιωάννη 9-11.) Τα λόγια του Ιωάννη δείχνουν ότι υπήρχε έλλειψη σεβασμού όχι μόνο για τους επισκόπους ως άτομα αλλά και για τη διδασκαλία και την κατεύθυνση που παρείχαν. Ευτυχώς, οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν ενεργούσαν έτσι. Όσο οι απόστολοι βρίσκονταν εν ζωή, η αδελφότητα ως σύνολο έδειχνε προφανώς βαθύ σεβασμό για εκείνους που ηγούνταν.​—Φιλιπ. 2:12.

10, 11. Εξηγήστε με βάση τις Γραφές γιατί είναι σωστό να έχουν κάποια άτομα έναν βαθμό εξουσίας μέσα στη Χριστιανική εκκλησία.

¹⁰ Μερικοί έχουν κάνει το συλλογισμό ότι, εφόσον ο Ιησούς είπε στους μαθητές του «όλοι εσείς είστε αδελφοί», δεν πρέπει να υπάρχουν θέσεις εξουσίας μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. (Ματθ. 23:8) Εντούτοις, τόσο οι Εβραϊκές όσο και οι Ελληνικές Γραφές περιέχουν πολλά παραδείγματα αντρών που ασκούσαν θεόδοτη εξουσία. Η ιστορία των πατριαρχών, των κριτών και των βασιλιάδων των αρχαίων Εβραίων παρέχει άφθονες αποδείξεις για το ότι ο Ιεχωβά δίνει κατεύθυνση μέσω ανθρώπινων εκπροσώπων. Όταν ο λαός δεν τιμούσε δεόντως τα διορισμένα άτομα, λάβαινε διαπαιδαγώγηση από τον Ιεχωβά.​—2 Βασ. 1:2-17· 2:19, 23, 24.

¹¹ Παρόμοια, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αναγνώριζαν την εξουσία των αποστόλων. (Πράξ. 2:42) Ο Παύλος, για παράδειγμα, έδινε κατεύθυνση στους αδελφούς του. (1 Κορ. 16:1· 1 Θεσ. 4:2) Ωστόσο, και αυτός υποτασσόταν πρόθυμα σε εκείνους που είχαν εξουσία πάνω του. (Πράξ. 15:22· Γαλ. 2:9, 10) Πράγματι, ο Παύλος είχε τη σωστή άποψη για την εξουσία μέσα στη Χριστιανική εκκλησία.

12. Ποιο δίπτυχο δίδαγμα σχετικά με την εξουσία μπορούμε να πάρουμε από τα Γραφικά παραδείγματα;

¹² Το δίδαγμα που παίρνουμε είναι δίπτυχο. Πρώτον, υπάρχει Γραφική βάση για το ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» διορίζει μέσω του Κυβερνώντος Σώματός του άντρες σε θέσεις ευθύνης, και ορισμένοι άντρες διορίζονται να ασκούν εξουσία πάνω σε άλλους διορισμένους άντρες. (Ματθ. 24:45-47· 1 Πέτρ. 5:1-3) Δεύτερον, όλοι μας, περιλαμβανομένων και των διορισμένων αντρών, πρέπει να τιμούμε εκείνους που έχουν εξουσία πάνω μας. Ποιοι είναι, λοιπόν, μερικοί πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να τιμούμε εκείνους που έχουν θέσεις επίβλεψης στην παγκόσμια Χριστιανική εκκλησία;

Εκδήλωση Σεβασμού για τους Περιοδεύοντες Επισκόπους

13. Πώς μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τους σύγχρονους εκπροσώπους της Χριστιανικής εκκλησίας;

¹³ Ο Παύλος δήλωσε: «Σας παρακαλούμε . . . , αδελφοί, να έχετε εκτίμηση για εκείνους που εργάζονται σκληρά μεταξύ σας και προΐστανται σε εσάς σε σχέση με τον Κύριο και σας νουθετούν· και να τους δείχνετε υπεράφθονη εκτίμηση με αγάπη λόγω του έργου τους. Να είστε ειρηνικοί ο ένας με τον άλλον». (1 Θεσ. 5:12, 13) Οι περιοδεύοντες επίσκοποι ασφαλώς συγκαταλέγονται σε «εκείνους που εργάζονται σκληρά». Γι’ αυτό, ας τους δείχνουμε «υπεράφθονη εκτίμηση». Ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι το να ανταποκρινόμαστε ολόκαρδα στις συμβουλές και στις προτροπές τους. Όταν ένας τέτοιος επίσκοπος μας μεταβιβάζει κατεύθυνση από την τάξη του πιστού δούλου, η «σοφία που κατεβαίνει από πάνω» θα μας υποκινεί να είμαστε “πρόθυμοι να υπακούμε”.​—Ιακ. 3:17.

14. Πώς αποδεικνύει η εκκλησία τον εγκάρδιο σεβασμό της για τους περιοδεύοντες επισκόπους, και ποιο είναι το αποτέλεσμα;

 ¹⁴ Τι γίνεται, όμως, αν μας δοθεί κατεύθυνση να κάνουμε κάποια πράγματα με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που έχουμε συνηθίσει; Μερικές φορές, προκειμένου να δείξουμε σεβασμό, ίσως απαιτείται να καταπολεμήσουμε την παρόρμηση να φέρουμε αντιρρήσεις όπως: «Εμείς εδώ δεν κάνουμε έτσι» ή «Αυτό ίσως εφαρμόζεται αλλού, αλλά όχι στην εκκλησία μας». Απεναντίας, προσπαθούμε να συμμορφωνόμαστε με τις υποδείξεις. Αν θυμόμαστε πάντα ότι η εκκλησία ανήκει στον Ιεχωβά και ότι ο Ιησούς είναι η Κεφαλή της, αυτό θα μας βοηθάει να ενεργούμε ανάλογα. Όταν η εκκλησία αποδέχεται με χαρά και εφαρμόζει την κατεύθυνση που παρέχει κάποιος περιοδεύων επίσκοπος, αυτό αποτελεί απόδειξη εγκάρδιου σεβασμού. Ο απόστολος Παύλος επαίνεσε τους αδελφούς στην Κόρινθο για το ότι υπάκουσαν με σεβασμό στην κατεύθυνση την οποία παρείχε ένας επισκέπτης πρεσβύτερος, ο Τίτος. (2 Κορ. 7:13-16) Παρόμοια, εμείς σήμερα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η προθυμία με την οποία εφαρμόζουμε την καθοδήγηση των περιοδευόντων επισκόπων συμβάλλει πολύ στη χαρά που γευόμαστε στο έργο μας κηρύγματος.​—Διαβάστε 2 Κορινθίους 13:11.

«Να Τιμάτε Ανθρώπους Κάθε Είδους»

15. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους δείχνουμε σεβασμό για τους ομοπίστους μας;

¹⁵ Ο Παύλος έγραψε: «Μην επικρίνεις αυστηρά έναν γεροντότερο. Απεναντίας, να τον ικετεύεις σαν πατέρα, τους νεότερους σαν αδελφούς, τις γεροντότερες σαν μητέρες, τις νεότερες σαν αδελφές με κάθε αγνότητα. Τίμα τις χήρες που είναι πραγματικά χήρες». (1 Τιμ. 5:1-3) Ναι, ο Λόγος του Θεού μάς νουθετεί να τιμούμε τους πάντες μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Τι γίνεται, όμως, αν έχετε μια προσωπική διαφορά με έναν αδελφό ή μια αδελφή σας; Θα σας εμποδίσει αυτό να εκπληρώσετε την υποχρέωση που έχετε να σέβεστε το συγχριστιανό σας; Ή μήπως μπορείτε να προσαρμόσετε τη στάση σας αναγνωρίζοντας τις πνευματικές ιδιότητες αυτού του υπηρέτη του Θεού; Ιδιαίτερα όσοι έχουν εξουσία πρέπει να τρέφουν πάντα σεβασμό για τους αδελφούς τους​—δίχως ποτέ να “καταδυναστεύουν το ποίμνιο”. (1 Πέτρ. 5:3) Πράγματι, μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, χαρακτηριστικό γνώρισμα της οποίας είναι η αγάπη μεταξύ των μελών της, έχουμε πολλές ευκαιρίες να τιμούμε ο ένας τον άλλον.​—Διαβάστε Ιωάννης 13:34, 35.

16, 17. (α) Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε σεβασμό όχι μόνο για αυτούς στους οποίους κηρύττουμε αλλά και για τους εναντιουμένους; (β) Πώς “τιμούμε ανθρώπους κάθε είδους”;

¹⁶ Βέβαια, δεν περιορίζουμε το σεβασμό μας  μόνο στα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της εποχής του: «Ενόσω έχουμε καιρό ευνοϊκό για αυτό, ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους». (Γαλ. 6:10) Ομολογουμένως, η εφαρμογή αυτής της αρχής μπορεί να είναι δύσκολη αν κάποιος συνάδελφος ή συμμαθητής μάς συμπεριφέρεται με αγένεια. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζεται να θυμόμαστε τα λόγια: «Μην εξάπτεσαι εξαιτίας εκείνων που πράττουν το κακό». (Ψαλμ. 37:1) Η εφαρμογή αυτής της συμβουλής θα μας βοηθάει να αποκρινόμαστε με σεβασμό ακόμα και στους εναντιουμένους. Παρόμοια, όταν συμμετέχουμε στη δημόσια διακονία, η ταπεινή άποψη για τον εαυτό μας μπορεί να μας βοηθάει να απαντάμε σε όλους «με πραότητα και βαθύ σεβασμό». (1 Πέτρ. 3:15) Ακόμα και η εμφάνιση και το ντύσιμό μας μπορούν να δείξουν ότι σεβόμαστε αυτούς στους οποίους κηρύττουμε.

¹⁷ Πράγματι, στις σχέσεις μας είτε με ομοπίστους μας είτε με άτομα εκτός της εκκλησίας, πρέπει να προσπαθούμε να εφαρμόζουμε τη νουθεσία: «Να τιμάτε ανθρώπους κάθε είδους, να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα, να φοβάστε τον Θεό, να αποδίδετε τιμή στο βασιλιά».​—1 Πέτρ. 2:17.

Πώς θα Απαντούσατε;

Πώς μπορείτε να δείχνετε κατάλληλο σεβασμό για:

• Τον Ιεχωβά;

• Τους πρεσβυτέρους και τους περιοδεύοντες επισκόπους;

• Κάθε μέλος της εκκλησίας;

• Αυτούς στους οποίους κηρύττετε;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα σέβονταν την επίβλεψη του κυβερνώντος σώματος

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Οι πρεσβύτεροι σε κάθε χώρα τιμούν τους περιοδεύοντες επισκόπους, οι οποίοι διορίζονται από το Κυβερνών Σώμα