Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

«Να Είστε Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»

«Να Είστε Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»

«Να Είστε Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»

«Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους».​—ΡΩΜ. 12:18.

1, 2. (α) Ποια προειδοποίηση έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του; (β) Πού μπορούμε να βρούμε συμβουλές για το πώς να αντιδρούμε στην εναντίωση;

Ο ΙΗΣΟΥΣ προειδοποίησε τους ακολούθους του ότι θα υφίσταντο εναντίωση από τα έθνη του κόσμου, και το τελευταίο βράδυ πριν από το θάνατό του εξήγησε το λόγο. Είπε στους αποστόλους του: «Αν ήσασταν μέρος του κόσμου, ο κόσμος θα έτρεφε συμπάθεια για αυτό που είναι δικό του. Επειδή, λοιπόν, δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας έχω εκλέξει και ξεχωρίσει από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος».​—Ιωάν. 15:19.

2 Ο απόστολος Παύλος διαπίστωσε από προσωπική πείρα πόσο αληθινά ήταν τα λόγια του Ιησού. Στη δεύτερη επιστολή του προς το νεαρό συνεργάτη του τον Τιμόθεο, ο Παύλος έγραψε: «Έχεις ακολουθήσει προσεκτικά τη διδασκαλία μου, την πορεία της ζωής μου, το σκοπό μου, την πίστη μου, τη μακροθυμία μου, την αγάπη μου, την υπομονή μου, τους διωγμούς μου, τα παθήματά μου». Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με θεοσεβή αφοσίωση σε σχέση με τον Χριστό Ιησού θα υποστούν διωγμό». (2 Τιμ. 3:10-12) Στο 12ο κεφάλαιο της επιστολής του προς τους Χριστιανούς της Ρώμης, ο Παύλος έδωσε σοφές συμβουλές για το πώς έπρεπε να αντιδρούν στην εναντίωση. Τα λόγια του μπορούν να δώσουν και σε εμάς κατεύθυνση σε αυτόν τον καιρό του τέλους.

«Να Προνοείτε για Καλά Πράγματα»

3, 4. Πώς μπορεί να εφαρμοστεί η συμβουλή του εδαφίου Ρωμαίους 12:17 (α) σε θρησκευτικά διαιρεμένες οικογένειες; (β) στις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας;

3Διαβάστε Ρωμαίους 12:17. Ο Παύλος εξήγησε πως, όταν αντιμετωπίζουμε εχθρότητα, δεν πρέπει να ανταποδίδουμε τα ίσα. Η εφαρμογή αυτής της συμβουλής είναι ιδιαίτερα σημαντική σε θρησκευτικά διαιρεμένες οικογένειες. Ο γαμήλιος σύντροφος που είναι Χριστιανός αντιστέκεται στον πειρασμό να ανταποδώσει έναν άστοργο λόγο ή μια άστοργη ενέργεια. Το να “ανταποδίδουμε κακό αντί κακού” δεν έχει κανένα όφελος. Απεναντίας, μια τέτοια στάση μπορεί μόνο να χειροτερέψει την κατάσταση.

4 Ο Παύλος συστήνει μια καλύτερη οδό: «Να προνοείτε για καλά πράγματα ενώπιον όλων των ανθρώπων». Στο οικογενειακό περιβάλλον, όταν μια σύζυγος δείχνει γνήσια καλοσύνη στο σύζυγό της, παρότι εκείνος κάνει άσχημα σχόλια για το πιστεύω της, μπορεί να εκτονώσει μια ενδεχομένως εκρηκτική κατάσταση. (Παρ. 31:12) Ο Κάρλος, ο οποίος είναι τώρα μέλος της οικογένειας Μπέθελ, εξηγεί πώς υπερνικούσε η μητέρα του την έντονη εναντίωση του πατέρα του παραμένοντας καλοσυνάτη και φροντίζοντας αποτελεσματικά το σπίτι. «Παρότρυνε εμάς τα παιδιά να του φερόμαστε πάντα με σεβασμό. Με συμβούλευε να παίζω μαζί του μπουλ (ένα γαλλικό παιχνίδι με μπάλες), παρ’ όλο που εμένα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Αλλά αυτό το παιχνίδι τού έφτιαχνε τη διάθεση». Τελικά, ο πατέρας του άρχισε Γραφική μελέτη και βαφτίστηκε. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, θέλοντας να προνοούν «καλά πράγματα ενώπιον όλων των ανθρώπων», παρέχουν πρακτική βοήθεια στους συνανθρώπους τους σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, πράγμα που οδηγεί συχνά στην υπερνίκηση της προκατάληψης.

Λιώστε την Εναντίωση με «Πυρωμένα Κάρβουνα»

5, 6. (α) Με ποια έννοια συσσωρεύονται «πυρωμένα κάρβουνα» στο κεφάλι ενός εχθρού; (β) Αφηγηθείτε μια τοπική εμπειρία που να δείχνει πώς η εφαρμογή της συμβουλής του εδαφίου Ρωμαίους 12:20 μπορεί να φέρει καλά αποτελέσματα.

5Διαβάστε Ρωμαίους 12:20. Η διατύπωση αυτού του εδαφίου δείχνει ότι ο Παύλος είχε αναμφίβολα κατά νου τα όσα διαβάζουμε στα εδάφια Παροιμίες 25:21, 22: «Αν πεινάει αυτός που σε μισεί, δίνε του να φάει ψωμί· και αν διψάει, δίνε του να πιει νερό. Διότι συσσωρεύεις πυρωμένα κάρβουνα στο κεφάλι του, και ο Ιεχωβά θα σε ανταμείψει». Αν λάβουμε υπόψη τις συμβουλές του Παύλου στο 12ο κεφάλαιο της Επιστολής Προς τους Ρωμαίους, καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορεί να εννοούσε πως τα συμβολικά κάρβουνα αποσκοπούσαν στην τιμωρία ή στην καταισχύνη του εναντιουμένου. Απεναντίας, η παροιμία​—όπως και η παρεμφερής δήλωση του Παύλου προς τους Ρωμαίους—​φαίνεται πως αναφέρεται σε μια αρχαία μέθοδο τήξης των μεταλλευμάτων. Ο Άγγλος λόγιος του 19ου αιώνα Τσαρλς Μπρίτζες παρατήρησε: «Το αλύγιστο μέταλλο πρέπει να περιβάλλεται από θερμότητα, δηλαδή όχι μόνο να τοποθετηθεί πάνω στη φωτιά, αλλά να συσσωρευτούν αναμμένα κάρβουνα και από πάνω του. Λίγες καρδιές είναι τόσο σκληρές ώστε να μη λιώσουν όταν τις τυλίγουν οι φλόγες της υπομονετικής, ανιδιοτελούς, θερμής αγάπης».

6 Σαν «πυρωμένα κάρβουνα», οι πράξεις καλοσύνης μπορούν να ζεστάνουν τις καρδιές των εναντιουμένων και ίσως να λιώσουν την εχθρότητά τους. Οι καλοσυνάτες πράξεις μπορούν να επηρεάσουν κάποιους ανθρώπους ώστε να έχουν πιο ευνοϊκή στάση απέναντι στο λαό του Ιεχωβά και στο Βιβλικό άγγελμά τους. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, σε ό,τι μιλούν εναντίον σας σαν να είστε κακοποιοί, να δοξάσουν τον Θεό, ως αποτέλεσμα των καλών σας έργων των οποίων είναι αυτόπτες μάρτυρες, την ημέρα που αυτός θα κάνει την επιθεώρησή του».​—1 Πέτρ. 2:12.

«Να Είστε Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»

7. Ποια ειρήνη αφήνει ο Χριστός στους μαθητές του, και τι πρέπει να μας υποκινεί αυτή να κάνουμε;

7Διαβάστε Ρωμαίους 12:18. Το τελευταίο βράδυ που πέρασε ο Ιησούς με τους αποστόλους του, τους είπε: «Σας αφήνω ειρήνη, σας δίνω την ειρήνη μου». (Ιωάν. 14:27) Η ειρήνη την οποία αφήνει ο Χριστός στους μαθητές του είναι η εσωτερική γαλήνη που νιώθουν όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν την αγάπη και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά Θεού και του αγαπημένου του Γιου. Αυτή η εσωτερική ειρήνη πρέπει να μας υποκινεί να ζούμε ειρηνικά με τους άλλους. Οι γνήσιοι Χριστιανοί είναι φιλειρηνικοί και ειρηνοποιοί.​—Ματθ. 5:9.

8. Πώς μπορούμε να είμαστε ειρηνοποιοί στο σπίτι και στην εκκλησία μας;

8 Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να είμαστε ειρηνοποιοί μέσα στον οικογενειακό κύκλο είναι το να τακτοποιούμε τις διαφωνίες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αντί να τις αφήνουμε να κλιμακώνονται. (Παρ. 15:18· Εφεσ. 4:26) Αυτό αληθεύει και στη Χριστιανική εκκλησία. Ο απόστολος Πέτρος συνδέει την επιδίωξη της ειρήνης με τη συγκράτηση της γλώσσας. (1 Πέτρ. 3:10, 11) Και ο Ιάκωβος επίσης, αφού έδωσε σταθερή συμβουλή για την κατάλληλη χρήση της γλώσσας και την αποφυγή της ζήλιας και της φιλόνικης διάθεσης, έγραψε: «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή, έπειτα ειρηνική, λογική, πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς, δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις, δεν είναι υποκριτική. Επιπλέον, ο σπόρος του καρπού της δικαιοσύνης σπέρνεται κάτω από ειρηνικές συνθήκες για τους ειρηνοποιούς».​—Ιακ. 3:17, 18.

9. Μολονότι προσπαθούμε να είμαστε «ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους», τι πρέπει να θυμόμαστε;

9 Η δήλωση του Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 12:18 σχετικά με την ανάγκη που υπάρχει να είμαστε ειρηνικοί δεν περιορίζεται μόνο στον οικογενειακό κύκλο και στην εκκλησία. Ο Παύλος λέει ότι πρέπει να είμαστε «ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». Αυτό περιλαμβάνει τους γείτονες, τους συνεργάτες, τους συμμαθητές και τους ανθρώπους που συναντάμε στη δημόσια διακονία μας. Ωστόσο, ο απόστολος θέτει την εξής προϋπόθεση όσον αφορά τη συμβουλή του: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς». Αυτό σημαίνει να κάνουμε όλα όσα περνούν λογικά από το χέρι μας για να είμαστε «ειρηνικοί με όλους», αλλά όχι σε σημείο που να συμβιβάζουμε τις δίκαιες αρχές του Θεού.

Η Εκδίκηση Ανήκει στον Ιεχωβά

10, 11. Τι σημαίνει το “να αφήνουμε τόπο για την οργή του Θεού”, και γιατί είναι αυτό κατάλληλο;

10Διαβάστε Ρωμαίους 12:19. Ακόμη και αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με άτομα «που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση» απέναντι στο έργο μας και στο άγγελμά μας, περιλαμβανομένων και εκείνων που εναντιώνονται απροκάλυπτα, πρέπει να “συγκρατούμε τον εαυτό μας όταν συμβαίνει κάτι κακό” και να ενεργούμε «με πραότητα». (2 Τιμ. 2:23-25) Ο Παύλος συμβουλεύει τους Χριστιανούς να μην παίρνουν εκδίκηση για τον εαυτό τους αλλά “να αφήνουν τόπο για την οργή του Θεού”. Ως Χριστιανοί, λοιπόν, γνωρίζουμε ότι δεν ανήκει σε εμάς η εκδίκηση. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Άφησε το θυμό και απομακρύνσου από την οργή· μην εξάπτεσαι και κάνεις κάτι κακό». (Ψαλμ. 37:8) Ο δε Σολομών συμβούλεψε: «Μη λες: “Θα ανταποδώσω το κακό!” Έλπιζε στον Ιεχωβά και θα σε σώσει».​—Παρ. 20:22.

11 Αν οι εναντιούμενοι μας προκαλούν βλάβη, η πορεία της σοφίας είναι να αφήσουμε τον Ιεχωβά να τους τιμωρήσει, αν και όταν το κρίνει εκείνος κατάλληλο. Ο Παύλος πρόσθεσε: «Είναι γραμμένο: “Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Ιεχωβά”». (Παράβαλε Δευτερονόμιο 32:35) Αν προσπαθούσαμε να εκδικηθούμε, θα ενεργούσαμε με αυθάδεια, παίρνοντας στα χέρια μας αυτό που ο Ιεχωβά κρατάει ως δικό του αποκλειστικό δικαίωμα. Επιπλέον, θα δείχναμε ότι δεν πιστεύουμε στην υπόσχεση του Ιεχωβά: «Εγώ θα ανταποδώσω».

12. Πότε θα αποκαλυφτεί η οργή του Ιεχωβά, και πώς;

12 Νωρίτερα στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος δήλωσε: «Η οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό ενάντια σε κάθε ασέβεια και αδικία των ανθρώπων που καταπνίγουν την αλήθεια με άδικο τρόπο». (Ρωμ. 1:18) Η οργή του Ιεχωβά θα αποκαλυφτεί από τον ουρανό μέσω του Γιου του κατά «τη μεγάλη θλίψη». (Αποκ. 7:14) Αυτό θα είναι «απόδειξη της δίκαιης κρίσης του Θεού», όπως εξήγησε ο Παύλος σε μια άλλη θεόπνευστη επιστολή του: «Αυτό συμβαίνει λαβαίνοντας υπόψη το ότι είναι δίκαιο από μέρους του Θεού να ανταποδώσει θλίψη σε εκείνους που σας θλίβουν, αλλά σε εσάς, που υποφέρετε θλίψη, ανακούφιση μαζί μας στην αποκάλυψη του Κυρίου Ιησού από τον ουρανό με τους δυνατούς αγγέλους του μέσα σε φλόγες φωτιάς, καθώς αυτός φέρνει εκδίκηση πάνω σε εκείνους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό και σε εκείνους οι οποίοι δεν υπακούν στα καλά νέα σχετικά με τον Κύριό μας Ιησού».​—2 Θεσ. 1:5-8.

Να Νικάτε το Κακό με το Καλό

13, 14. (α) Γιατί δεν αιφνιδιαζόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε εναντίωση; (β) Πώς μπορούμε να ευλογούμε εκείνους που μας διώκουν;

13Διαβάστε Ρωμαίους 12:14, 21. Έχοντας πλήρη πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει τους σκοπούς του, μπορούμε να επικεντρώσουμε χωρίς φόβο όλες τις προσπάθειές μας στο έργο που μας έχει αναθέσει​—το κήρυγμα “των καλών νέων της βασιλείας σε όλη την κατοικημένη γη”. (Ματθ. 24:14) Ξέρουμε ότι αυτή η Χριστιανική δραστηριότητα θα προκαλέσει το θυμό των εχθρών μας, διότι ο Ιησούς μάς προειδοποίησε: «Θα είστε αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών εξαιτίας του ονόματός μου». (Ματθ. 24:9) Συνεπώς, δεν αιφνιδιαζόμαστε ούτε αποθαρρυνόμαστε όταν συναντούμε εναντίωση. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Αγαπητοί, μην παραξενεύεστε για τη φωτιά που καίει ανάμεσά σας, η οποία γίνεται σε εσάς για δοκιμασία, σαν να σας έβρισκε κάτι παράξενο. Απεναντίας, να χαίρεστε εφόσον είστε συμμέτοχοι των παθημάτων του Χριστού».​—1 Πέτρ. 4:12, 13.

14 Αντί να τρέφουμε έχθρα για τους διώκτες μας, προσπαθούμε να τους διαφωτίσουμε, αναγνωρίζοντας ότι μερικοί από αυτούς ίσως ενεργούν από άγνοια. (2 Κορ. 4:4) Αγωνιζόμαστε να ακολουθούμε τη συμβουλή του Παύλου: «Να ευλογείτε εκείνους που διώκουν· να ευλογείτε και να μην καταριέστε». (Ρωμ. 12:14) Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ευλογούμε τους εναντιουμένους είναι το να προσευχόμαστε για αυτούς. Ο Ιησούς είπε στην Επί του Όρους Ομιλία του: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σε εκείνους που σας μισούν, να ευλογείτε εκείνους που σας καταριούνται, να προσεύχεστε για εκείνους που σας προσβάλλουν». (Λουκ. 6:27, 28) Ο απόστολος Παύλος γνώριζε από προσωπική του πείρα ότι ένας διώκτης μπορεί να γίνει πιστός μαθητής του Χριστού και ζηλωτής υπηρέτης του Ιεχωβά. (Γαλ. 1:13-16, 23) Σε μια άλλη επιστολή, ο Παύλος δήλωσε: «Όταν μας εξυβρίζουν, ευλογούμε· όταν μας διώκουν, αντέχουμε· όταν μας δυσφημούν, ικετεύουμε».​—1 Κορ. 4:12, 13.

15. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να νικήσουμε το κακό με το καλό;

15 Ως εκ τούτου, ο αληθινός Χριστιανός δίνει προσοχή στο τελικό εδάφιο του 12ου κεφαλαίου της Επιστολής Προς τους Ρωμαίους: «Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό αλλά να νικάς το κακό με το καλό». Η πηγή κάθε κακού είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. (Ιωάν. 8:44· 1 Ιωάν. 5:19) Στην αποκάλυψη που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, ο Ιησούς αποκάλυψε ότι οι χρισμένοι αδελφοί του έχουν νικήσει τον Σατανά «χάρη στο αίμα του Αρνιού και χάρη στο λόγο της μαρτυρίας τους». (Αποκ. 12:11) Αυτό δείχνει ότι ο καλύτερος τρόπος για να νικήσουμε τον Σατανά και την κακή επιρροή που ασκεί στο παρόν σύστημα πραγμάτων είναι το να κάνουμε το καλό με το έργο της μαρτυρίας μας, κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας.

Να Χαίρεστε σε Σχέση με την Ελπίδα

16, 17. Τι μας δίδαξε το 12ο κεφάλαιο της Επιστολής Προς τους Ρωμαίους όσον αφορά το πώς πρέπει (α) να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας; (β) να ενεργούμε μέσα στην εκκλησία; (γ) να συμπεριφερόμαστε σε εκείνους που εναντιώνονται στην πίστη μας;

16 Η σύντομη εξέταση του 12ου κεφαλαίου της επιστολής που έγραψε ο Παύλος στους Χριστιανούς της Ρώμης μάς υπενθύμισε πολλά πράγματα. Μάθαμε ότι, ως αφιερωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε θυσίες. Υποκινούμενοι από το πνεύμα του Θεού, κάνουμε πρόθυμα θυσίες επειδή έχουμε πειστεί από τη δύναμη της λογικής μας ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Φλεγόμαστε με το πνεύμα και χρησιμοποιούμε τα ποικίλα χαρίσματά μας με ζήλο. Υπηρετούμε με την πρέπουσα ταπεινοφροσύνη και μετριοφροσύνη, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για να διαφυλάξουμε τη Χριστιανική μας ενότητα. Ακολουθούμε την πορεία της φιλοξενίας και δείχνουμε γνήσια συμπόνια.

17 Το 12ο κεφάλαιο της Επιστολής Προς τους Ρωμαίους μάς δίνει επίσης πολλές συμβουλές για το πώς να αντιδρούμε στην εναντίωση. Δεν πρέπει να ανταποδίδουμε τα ίσα. Πρέπει να προσπαθούμε να υπερνικούμε την εναντίωση με πράξεις καλοσύνης. Όσο είναι δυνατόν, χωρίς να παραβιάζουμε τις Γραφικές αρχές, πρέπει να αγωνιζόμαστε να ζούμε ειρηνικά με όλους τους ανθρώπους. Αυτό εφαρμόζεται στον οικογενειακό κύκλο, στην εκκλησία, στις σχέσεις μας με τους γείτονες, στην εργασία, στο σχολείο, καθώς και στη δημόσια διακονία μας. Ακόμη και όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με απροκάλυπτη εχθρότητα, κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να νικάμε το κακό με το καλό, έχοντας κατά νου ότι η εκδίκηση ανήκει στον Ιεχωβά.

18. Ποιες τρεις νουθεσίες λαβαίνουμε στο εδάφιο Ρωμαίους 12:12;

18Διαβάστε Ρωμαίους 12:12. Εκτός από όλες αυτές τις σοφές και πρακτικές συμβουλές, ο Παύλος δίνει τρεις νουθεσίες. Εφόσον δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τα επιτύχουμε όλα αυτά χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά, ο απόστολος μας συμβουλεύει να “εγκαρτερούμε στην προσευχή”. Αυτό θα μας βοηθάει να ακολουθούμε τη δεύτερη συμβουλή του, να “υπομένουμε στη θλίψη”. Τέλος, χρειάζεται να κρατάμε τη διάνοιά μας προσηλωμένη στο μέλλον που μας επιφυλάσσει ο Ιεχωβά και να “χαιρόμαστε σε σχέση με την ελπίδα” της αιώνιας ζωής, είτε στον ουρανό είτε στη γη.

Ως Ανασκόπηση

• Πώς πρέπει να αντιδρούμε στην εναντίωση;

• Σε ποιους τομείς χρειάζεται να προσπαθούμε να είμαστε ειρηνοποιοί, και πώς;

• Γιατί δεν πρέπει να επιδιώκουμε να παίρνουμε εκδίκηση για τον εαυτό μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Προσφέροντας πρακτική βοήθεια στους συνανθρώπους μας μπορούμε να συμβάλουμε στην υπερνίκηση της προκατάληψης

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Αγωνίζεστε να είστε ειρηνοποιοί στην εκκλησία;