Μη Λυπείτε το Άγιο Πνεύμα του Ιεχωβά

«Μη λυπείτε το άγιο πνεύμα του Θεού, με το οποίο έχετε σφραγιστεί».​—ΕΦΕΣ. 4:30.

1. Τι έχει κάνει ο Ιεχωβά για εκατομμύρια ανθρώπους, και ποιο καθήκον έχουν αυτοί;

Ο ΙΕΧΩΒΑ έχει κάνει κάτι μοναδικό για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε αυτόν τον ταραχώδη κόσμο. Τους έχει δώσει τη δυνατότητα να τον πλησιάσουν μέσω του μονογενούς Γιου του, του Ιησού Χριστού. (Ιωάν. 6:44) Αν έχετε αφιερωθεί στον Θεό και ζείτε σύμφωνα με την αφιέρωσή σας, είστε και εσείς ένα από αυτά τα άτομα. Εφόσον βαφτιστήκατε στο όνομα του αγίου πνεύματος, έχετε το καθήκον να συμπεριφέρεστε σε αρμονία με αυτό το πνεύμα.​—Ματθ. 28:19.

2. Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

² Εμείς που “σπέρνουμε μεριμνώντας για το πνεύμα” φοράμε τη νέα προσωπικότητα. (Γαλ. 6:8· Εφεσ. 4:17-24) Αλλά ο απόστολος Παύλος μάς συμβουλεύει και μας προειδοποιεί να μη λυπούμε το άγιο πνεύμα του Θεού. (Διαβάστε Εφεσίους 4:25-32) Στη συνέχεια θα εξετάσουμε αναλυτικά τη συμβουλή του αποστόλου. Σύμφωνα με τα λόγια του Παύλου, τι σημαίνει το να λυπεί κάποιος το πνεύμα του Θεού; Πώς θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι τέτοιο ένα άτομο αφιερωμένο στον Ιεχωβά; Και πώς  μπορούμε εμείς να μη λυπούμε το πνεύμα του Ιεχωβά;

Τι Σημαίνουν τα Λόγια του Παύλου

3. Πώς θα εξηγούσατε την έννοια αυτών που αναφέρονται στο εδάφιο Εφεσίους 4:30;

³ Πρώτα από όλα, προσέξτε τα λόγια του Παύλου που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Εφεσίους 4:30: «Μη λυπείτε το άγιο πνεύμα του Θεού, με το οποίο έχετε σφραγιστεί για μια ημέρα απελευθέρωσης με λύτρο». Ο Παύλος δεν ήθελε να θέσουν σε κίνδυνο την πνευματικότητά τους οι αγαπημένοι του ομόπιστοι. Αυτοί είχαν «σφραγιστεί» μέσω του πνεύματος του Ιεχωβά «για μια ημέρα απελευθέρωσης με λύτρο». Το άγιο πνεύμα του Θεού ήταν και εξακολουθεί να είναι σφραγίδα, ή αλλιώς προκαταβολική «εγγύηση εκείνου που θα έρθει» για τους χρισμένους τηρητές ακεραιότητας. (2 Κορ. 1:22) Η σφραγίδα μαρτυρεί ότι αυτοί είναι ιδιοκτησία του Θεού και ότι έχουν την προοπτική της ουράνιας ζωής. Εκείνοι που τελικά σφραγίζονται αριθμούν 144.000.​—Αποκ. 7:2-4.

4. Γιατί είναι σημαντικό να μη λυπούμε το πνεύμα του Θεού;

⁴ Το να λυπεί κάποιος Χριστιανός το πνεύμα μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να χάσει ολοκληρωτικά την επίδραση της ενεργού δύναμης του Θεού στη ζωή του. Και κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να συμβεί, όπως φαίνεται από αυτά που είπε ο Δαβίδ αφότου αμάρτησε σε σχέση με τη Βηθ-σαβεέ. Μετανοημένος, ο Δαβίδ ικέτεψε τον Ιεχωβά: «Μη με απορρίψεις από το πρόσωπό σου, και το άγιο πνεύμα σου μην το αφαιρέσεις από εμένα». (Ψαλμ. 51:11) Μόνο όσοι χρισμένοι αποδειχτούν “πιστοί μέχρι θανάτου” θα λάβουν το «στεφάνι» της αθάνατης ζωής στον ουρανό. (Αποκ. 2:10· 1 Κορ. 15:53) Αλλά και οι Χριστιανοί που έχουν επίγεια ελπίδα χρειάζονται το άγιο πνεύμα για να διακρατήσουν την ακεραιότητά τους στον Θεό και να λάβουν το δώρο της ζωής, το οποίο χαρίζει εκείνος με βάση την πίστη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού. (Ιωάν. 3:36· Ρωμ. 5:8· 6:23) Επομένως, όλοι μας πρέπει να προσέχουμε να μη λυπούμε το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά.

Πώς θα Μπορούσε ένας Χριστιανός να Λυπεί το Πνεύμα;

5, 6. Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός να λυπεί το πνεύμα του Ιεχωβά;

⁵ Ως αφιερωμένοι Χριστιανοί, μπορούμε να μη λυπούμε το πνεύμα. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να “περπατάμε και να ζούμε σύμφωνα με το πνεύμα”, διότι τότε δεν θα υπερισχύουν μέσα μας οι εσφαλμένες σαρκικές επιθυμίες ούτε θα εκδηλώνουμε ασεβή χαρακτηριστικά. (Γαλ. 5:16, 25, 26) Αυτό όμως θα μπορούσε να αλλάξει. Θα ήταν δυνατόν να λυπούμε ως έναν βαθμό το πνεύμα του Θεού αν επιτρέπαμε στον εαυτό μας να παρασυρθεί σιγά σιγά, σχεδόν ανεπαίσθητα ίσως, σε διαγωγή που καταδικάζεται στο Λόγο του Θεού, τον εμπνευσμένο από το πνεύμα Του.

⁶ Αν ενεργούσαμε συνεχώς αντίθετα με την καθοδηγία του αγίου πνεύματος, θα λυπούσαμε αυτό το πνεύμα καθώς και την Πηγή του, τον Ιεχωβά. Η εξέταση των εδαφίων Εφεσίους 4:25-32 θα μας δείξει πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε και θα μας βοηθήσει να μη λυπούμε το πνεύμα του Θεού.

Πώς να Μη Λυπούμε το Πνεύμα

7, 8. Εξηγήστε για ποιους λόγους πρέπει να είμαστε φιλαλήθεις.

⁷ Πρέπει να είμαστε φιλαλήθεις. Στο εδάφιο Εφεσίους 4:25, ο Παύλος έγραψε: «Τώρα που έχετε αποβάλει το ψεύδος, να λέτε την αλήθεια ο καθένας με τον πλησίον του, επειδή είμαστε μέλη που ανήκουν το ένα στο άλλο». Εφόσον είμαστε ενωμένοι ως «μέλη που ανήκουν το ένα στο άλλο», ασφαλώς δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε πλάγια μέσα ούτε να προσπαθούμε εσκεμμένα να παροδηγήσουμε τους συλλάτρεις μας, διότι αυτό θα ήταν σαν να τους λέγαμε ψέματα. Όποιος εμμένει σε μια τέτοια πορεία θα χάσει τελικά τη σχέση του με τον Θεό.​—Διαβάστε Παροιμίες 3:32.

⁸ Τα λόγια και οι πράξεις που χαρακτηρίζονται από δολιότητα θα μπορούσαν να διαταράξουν την ενότητα της εκκλησίας. Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε σαν τον αξιόπιστο προφήτη Δανιήλ, στον οποίο δεν μπορούσε να βρεθεί τίποτα το διεφθαρμένο. (Δαν. 6:4) Πρέπει δε να θυμόμαστε τη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος σε Χριστιανούς με ουράνια ελπίδα, σύμφωνα με  την οποία το κάθε μέλος «του σώματος του Χριστού» ανήκει σε όλα τα άλλα και χρειάζεται να παραμένει ενωμένο με τους φιλαλήθεις χρισμένους ακολούθους του Ιησού. (Εφεσ. 4:11, 12) Αν ελπίζουμε να ζήσουμε για πάντα στον Παράδεισο στη γη, πρέπει και εμείς να λέμε την αλήθεια, συμβάλλοντας έτσι στην ενότητα της παγκόσμιας αδελφότητάς μας.

9. Γιατί είναι ζωτικό να συμμορφωνόμαστε με τα λόγια των εδαφίων Εφεσίους 4:26, 27;

⁹ Πρέπει να αντιστεκόμαστε στον Διάβολο και να μην του δίνουμε καμιά ευκαιρία να μας βλάψει πνευματικά. (Ιακ. 4:7) Το άγιο πνεύμα μάς βοηθάει να αντιστεκόμαστε στον Σατανά. Μπορούμε, λόγου χάρη, να το κάνουμε αυτό αν φυλαγόμαστε από τον ανεξέλεγκτο θυμό. Ο Παύλος έγραψε: «Να οργίζεστε και εντούτοις να μην αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύει βρίσκοντάς σας σε κατάσταση θυμού ούτε να αφήνετε τόπο για τον Διάβολο». (Εφεσ. 4:26, 27) Ακόμα και αν θυμώσουμε δικαιολογημένα, το να κάνουμε αμέσως μια σιωπηλή προσευχή μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε “ψύχραιμοι στο πνεύμα”, εκδηλώνοντας εγκράτεια αντί να ενεργήσουμε με τρόπο που θα μπορούσε να λυπήσει το πνεύμα του Θεού. (Παρ. 17:27) Ας μην παραμένουμε, λοιπόν, σε κατάσταση θυμού, δίνοντας έτσι στον Σατανά την ευκαιρία να μας εξωθήσει σε κάτι κακό. (Ψαλμ. 37:8, 9) Ένας τρόπος για να αντιστεκόμαστε σε αυτόν είναι το να τακτοποιούμε γρήγορα τις διαφωνίες σε αρμονία με τη συμβουλή του Ιησού.​—Ματθ. 5:23, 24· 18:15-17.

10, 11. Γιατί δεν πρέπει να κλέβουμε ή να κάνουμε κάτι ανέντιμο;

¹⁰ Δεν πρέπει να υποκύπτουμε σε οποιονδήποτε πειρασμό να κλέψουμε ή να φερθούμε ανέντιμα. Ο Παύλος έγραψε σχετικά με την κλοπή: «Ο κλέφτης ας μην κλέβει πια, αλλά απεναντίας ας εργάζεται σκληρά, κάνοντας με τα χέρια του ό,τι είναι καλό έργο, για να έχει να δίνει σε εκείνον που έχει ανάγκη». (Εφεσ. 4:28) Αν ένας αφιερωμένος Χριστιανός έκλεβε, στην ουσία θα “πρόσβαλλε το όνομα του Θεού” φέρνοντας μομφή σε αυτό. (Παρ. 30:7-9) Ούτε και η φτώχεια δικαιολογεί την κλοπή. Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό και τον πλησίον τους αντιλαμβάνονται ότι η κλοπή δεν είναι ποτέ δικαιολογημένη.​—Μάρκ. 12:28-31.

¹¹ Ο Παύλος δεν αναφέρει απλώς τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά τονίζει και τι πρέπει να κάνουμε. Αν ζούμε και περπατούμε σύμφωνα με το άγιο πνεύμα, θα εργαζόμαστε σκληρά για να μπορούμε να φροντίζουμε την οικογένειά μας και παράλληλα να έχουμε “να δίνουμε σε εκείνον που έχει ανάγκη”. (1 Τιμ. 5:8) Ο Ιησούς και οι απόστολοί του έβαζαν στην άκρη χρήματα για να βοηθούν τους φτωχούς, αλλά ο προδότης Ιούδας ο Ισκαριώτης έπαιρνε κάποια από αυτά τα χρήματα. (Ιωάν. 12:4-6) Αναμφίβολα, δεν καθοδηγούνταν από το άγιο πνεύμα. Εμείς που καθοδηγούμαστε από το πνεύμα του Θεού «συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα», όπως έκανε και ο Παύλος. (Εβρ. 13:18) Ενεργώντας έτσι, δεν λυπούμε το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά.

 Επιπρόσθετοι Τρόποι για να Μη Λυπούμε το Πνεύμα

12, 13. (α) Όπως δείχνει το εδάφιο Εφεσίους 4:29, τι είδους ομιλία πρέπει να αποφεύγουμε; (β) Πώς πρέπει να είναι η ομιλία μας;

¹² Πρέπει να προσέχουμε την ομιλία μας. Ο Παύλος δήλωσε: «Σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά όποιος λόγος είναι καλός για εποικοδόμηση ανάλογα με την ανάγκη, για να μεταδώσει ό,τι είναι ευνοϊκό στους ακροατές». (Εφεσ. 4:29) Και πάλι, ο απόστολος δεν αναφέρει απλώς τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά μας λέει και τι πρέπει να κάνουμε. Υπό την επίδραση του πνεύματος του Θεού, θα υποκινούμαστε να λέμε “λόγια που είναι καλά για εποικοδόμηση ώστε να μεταδώσουν ό,τι είναι ευνοϊκό στους ακροατές”. Επιπλέον, δεν πρέπει να βγαίνει από το στόμα μας «σάπιος λόγος». Η λέξη σαπρός του πρωτότυπου κειμένου χρησιμοποιούνταν για φρούτα, ψάρια ή κρέας σε κατάσταση αποσύνθεσης. Όπως αποστρεφόμαστε τέτοια τροφή, έτσι απεχθανόμαστε και την ομιλία που ο Ιεχωβά θεωρεί κακή.

¹³ Η ομιλία μας πρέπει να είναι ευπρεπής, ευγενική, “καρυκευμένη με αλάτι”. (Κολ. 3:8-10· 4:6) Όταν οι άνθρωποι ακούν αυτά που λέμε, πρέπει να μπορούν να διακρίνουν ότι είμαστε διαφορετικοί. Γι’ αυτό, ας βοηθούμε τους άλλους χρησιμοποιώντας λόγια που είναι “καλά για εποικοδόμηση”. Και ας νιώθουμε όπως ο ψαλμωδός, ο οποίος έψαλε: «Τα λόγια του στόματός μου και ο στοχασμός της καρδιάς μου ας είναι ευάρεστα ενώπιόν σου, Ιεχωβά, Βράχε μου και Λυτρωτή μου».​—Ψαλμ. 19:14.

14. Σύμφωνα με τα εδάφια Εφεσίους 4:30, 31, από τι πρέπει να απαλλαχτούμε;

¹⁴ Πρέπει να απαλλαχτούμε από πικρία, οργή, υβριστικά λόγια και κάθε κακία. Αφού ο Παύλος προειδοποίησε να μη λυπούμε το πνεύμα του Θεού, έγραψε: «Κάθε μοχθηρή πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και υβριστικά λόγια ας αφαιρεθούν από εσάς μαζί με κάθε κακία». (Εφεσ. 4:30, 31) Ως ατελείς άνθρωποι που είμαστε, χρειάζεται να αγωνιζόμαστε όλοι για να ελέγχουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Αν αφήναμε “τη μοχθηρή πικρία, το θυμό και την οργή” να μας κυριεύσουν, θα λυπούσαμε το πνεύμα του Θεού. Το ίδιο θα ίσχυε αν κρατούσαμε λογαριασμό για τα σφάλματα που διαπράττονται εναντίον μας, εκδηλώναμε μνησικακία και αρνούμασταν να συμφιλιωθούμε με αυτόν που μας έβλαψε. Αν αρχίσουμε να αγνοούμε τις συμβουλές της Γραφής, μπορεί να αναπτύξουμε τάσεις που είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε αμαρτία εναντίον του πνεύματος, με ολέθριες ίσως συνέπειες για εμάς.

15. Αν έχει γίνει κάποια αδικία εις βάρος μας, τι πρέπει να κάνουμε;

¹⁵ Χρειάζεται να είμαστε καλοσυνάτοι, συμπονετικοί και συγχωρητικοί. Ο Παύλος έγραψε: «Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον όπως και ο Θεός μέσω του Χριστού συγχώρησε ανεπιφύλακτα εσάς». (Εφεσ. 4:32) Ακόμα και αν νιώθουμε βαθιά πληγωμένοι από κάποια αδικία που έγινε εις βάρος μας, ας συγχωρούμε, όπως συγχωρεί και ο Θεός. (Λουκ. 11:4) Ας υποθέσουμε ότι κάποιος ομόπιστος είπε κάτι αρνητικό για εμάς. Προσπαθώντας να τακτοποιήσουμε το ζήτημα, εμείς τον πλησιάζουμε. Εκείνος εκφράζει την ειλικρινή του λύπη και ζητάει συγνώμη. Αν και τον συγχωρούμε, χρειάζεται να κάνουμε κάτι περισσότερο. «Δεν πρέπει να παίρνεις εκδίκηση ούτε να μνησικακείς εναντίον των γιων του λαού σου», λέει το εδάφιο Λευιτικό 19:18, «και πρέπει να αγαπάς το  συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά».

Χρειάζεται Επαγρύπνηση

16. Αναφέρετε ένα παράδειγμα που δείχνει ότι ίσως χρειάζεται να κάνουμε αλλαγές για να μη λυπούμε το πνεύμα του Ιεχωβά.

¹⁶ Ακόμα και κατ’ ιδίαν, βέβαια, θα μπορούσαμε να μπούμε στον πειρασμό να κάνουμε κάτι που δυσαρεστεί τον Θεό. Για παράδειγμα, ένας αδελφός ίσως ακούει εδώ και κάποιο διάστημα αμφισβητήσιμη μουσική. Τελικά, η συνείδησή του αρχίζει να ενοχλείται επειδή αγνόησε τις Γραφικές συμβουλές που παρουσιάζονται στα έντυπα “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθ. 24:45) Ίσως προσευχηθεί για αυτό το πρόβλημα και ίσως έρθουν στο νου του τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο Εφεσίους 4:30. Έχοντας την ισχυρή θέληση να μην κάνει τίποτα που θα λυπούσε το πνεύμα του Θεού, αποφασίζει να αποφεύγει κάθε αμφισβητήσιμη μουσική στο εξής. Ο Ιεχωβά θα ευλογήσει το πνεύμα που εκδηλώνει ο αδελφός. Έτσι λοιπόν, ας προσέχουμε συνεχώς ώστε να μη λυπούμε το πνεύμα του Θεού.

17. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν επαγρυπνούμε με προσευχή;

¹⁷ Αν δεν επαγρυπνούμε με προσευχή, θα ήταν δυνατόν να ενδώσουμε σε κάποια ακάθαρτη ή εσφαλμένη πράξη, κάτι που θα λυπούσε το πνεύμα. Επειδή το άγιο πνεύμα παράγει ιδιότητες που εκφράζουν την προσωπικότητα του ουράνιου Πατέρα μας, όταν το λυπούμε, στην ουσία λυπούμε αυτόν​—κάτι που ασφαλώς δεν θέλουμε να κάνουμε. (Εφεσ. 4:30) Οι Ιουδαίοι γραμματείς του πρώτου αιώνα αμάρτησαν αποδίδοντας τα θαύματα του Ιησού στον Σατανά. (Διαβάστε Μάρκος 3:22-30) Εκείνοι οι εχθροί του Χριστού “βλασφήμησαν εναντίον του αγίου πνεύματος” και έτσι διέπραξαν ασυγχώρητη αμαρτία. Είθε εμείς να μην έχουμε ποτέ αυτή την κατάληξη!

18. Πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε διαπράξει ασυγχώρητη αμαρτία;

¹⁸ Εφόσον δεν θέλουμε να φτάσουμε ούτε καν στα πρόθυρα της διάπραξης ασυγχώρητης αμαρτίας, πρέπει να θυμόμαστε τα όσα είπε ο Παύλος προειδοποιώντας μας να μη λυπούμε το πνεύμα. Τι θα λεχθεί, όμως, αν έχουμε σφάλει σοβαρά; Αν έχουμε μετανοήσει και έχουμε λάβει βοήθεια από τους πρεσβυτέρους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Θεός μάς έχει συγχωρήσει και ότι δεν έχουμε αμαρτήσει εναντίον του αγίου πνεύματος. Με τη βοήθεια του Θεού δε, μπορούμε να μη λυπήσουμε ξανά το πνεύμα με οποιονδήποτε τρόπο.

19, 20. (α) Ποια είναι μερικά πράγματα που χρειάζεται να αποφεύγουμε; (β) Τι πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;

¹⁹ Μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Θεός προάγει την αγάπη, τη χαρά και την ενότητα του λαού του. (Ψαλμ. 133:1-3) Επομένως, δεν πρέπει να λυπούμε το πνεύμα συμμετέχοντας σε επιβλαβή κουτσομπολιά ή λέγοντας πράγματα που θα υπονόμευαν το σεβασμό προς τους διορισμένους από το πνεύμα ποιμένες. (Πράξ. 20:28· Ιούδα 8) Απεναντίας, οφείλουμε να συμβάλλουμε στην ενότητα και στον αλληλοσεβασμό μέσα στην εκκλησία. Ασφαλώς, δεν πρέπει να προωθούμε τις κλίκες δημιουργώντας κλειστές ομάδες μέσα στο λαό του Θεού. Ο Παύλος έγραψε: «Σας προτρέπω δε, αδελφοί, μέσω του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είστε όλοι ομόφωνοι σε αυτά που λέτε και να μην υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας, αλλά να είστε κατάλληλα ενωμένοι με τον ίδιο νου και με τον ίδιο τρόπο σκέψης».​—1 Κορ. 1:10.

²⁰ Ο Ιεχωβά έχει τη θέληση και την ικανότητα να μας βοηθήσει να μη λυπούμε το πνεύμα του. Ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για το άγιο πνεύμα και ας είμαστε αποφασισμένοι να μην το λυπούμε. Είθε να εξακολουθήσουμε να “σπέρνουμε μεριμνώντας για το πνεύμα”, επιζητώντας ένθερμα την καθοδηγία του τώρα και για πάντα.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Τι σημαίνει το να λυπεί κάποιος το πνεύμα του Θεού;

• Πώς θα μπορούσε ένα άτομο αφιερωμένο στον Ιεχωβά να λυπεί το πνεύμα του;

• Με ποιους τρόπους μπορούμε να μη λυπούμε το άγιο πνεύμα;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Να τακτοποιείτε γρήγορα τις διαφωνίες

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Ποιο φρούτο αντιπροσωπεύει καλύτερα την ομιλία σας;