Η Ενότητα Προσδιορίζει την Αληθινή Λατρεία

«Σε ενότητα θα τους φέρω, σαν ποίμνιο στο μαντρί».​—ΜΙΧ. 2:12.

1. Πώς καταδεικνύει η δημιουργία τη σοφία του Θεού;

ΚΑΠΟΙΟΣ ψαλμωδός αναφώνησε με θαυμασμό: «Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες. Η γη είναι γεμάτη από τα δημιουργήματά σου». (Ψαλμ. 104:24) Η σοφία του Θεού καταδεικνύεται από την αλληλεξάρτηση που χαρακτηρίζει τα εκατομμύρια είδη φυτών, εντόμων, ζώων και βακτηρίων τα οποία συνθέτουν τον εκπληκτικά περίπλοκο ιστό της ζωής πάνω στη γη. Επίσης, στο σώμα σας, χιλιάδες διαφορετικοί μηχανισμοί, από τα μεγάλα όργανα ως τις μικροσκοπικές μοριακές μηχανές εντός των κυττάρων σας, συνεργάζονται για να είστε εσείς ένα πλήρες και υγιές άτομο.

2. Όπως φαίνεται στη σελίδα 13, γιατί έμοιαζε σαν θαύμα η ενότητα των Χριστιανών;

² Ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους έτσι ώστε να υπάρχει αλληλεξάρτηση ανάμεσά τους. Η ανθρώπινη φυλή διαθέτει τεράστια ποικιλία από φυσιογνωμίες, προσωπικότητες και ικανότητες. Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά προίκισε τους πρώτους ανθρώπους με θεοειδείς ιδιότητες οι οποίες θα τους βοηθούσαν να συνεργάζονται και να εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον. (Γέν. 1:27· 2:18) Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος της ανθρωπότητας γενικά είναι τώρα αποξενωμένος από τον Θεό και, ως σύνολο, ουδέποτε κατόρθωσε να ζει με ενότητα. (1 Ιωάν. 5:19) Δεδομένης, λοιπόν, της ποικιλομορφίας των ατόμων που συνέθεταν τη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα​—Εφέσιοι δούλοι, εξέχουσες Ελληνίδες, μορφωμένοι Ιουδαίοι, μέχρι και πρώην ειδωλολάτρες—η ενότητά της πρέπει να έμοιαζε σαν θαύμα.​—Πράξ. 13:1· 17:4· 1 Θεσ. 1:9· 1 Τιμ. 6:1.

3. Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή την ενότητα των Χριστιανών, και τι θα εξετάσουμε σε αυτή τη μελέτη;

³ Η αληθινή λατρεία βοηθάει τους ανθρώπους να συνεργάζονται αρμονικά, όπως τα μέλη του σώματός μας. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 12:12, 13) Μερικά ζητήματα που θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο είναι τα ακόλουθα: Πώς ενώνει η αληθινή λατρεία τους ανθρώπους; Γιατί μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να ενοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους από όλα τα έθνη; Ποιους φραγμούς που εμποδίζουν την ενότητα μας βοηθάει ο Ιεχωβά να υπερπηδήσουμε; Και πώς διαφέρει η αληθινή Χριστιανοσύνη από το Χριστιανικό κόσμο ως προς την ενότητα;

Πώς Ενώνει η Αληθινή Λατρεία τους Ανθρώπους;

4. Πώς ενώνει η αληθινή λατρεία τους ανθρώπους;

⁴ Εκείνοι που ασκούν την αληθινή λατρεία αναγνωρίζουν ότι, εφόσον ο Ιεχωβά δημιούργησε τα πάντα, είναι ο δικαιωματικός Κυρίαρχος του σύμπαντος. (Αποκ. 4:11) Γι’ αυτό, αν και οι γνήσιοι Χριστιανοί ζουν σε διάφορες κοινωνίες και υπό ποικίλες περιστάσεις, όλοι τους υπακούν στους ίδιους θεϊκούς νόμους και ζουν σύμφωνα με τις ίδιες Γραφικές αρχές. Όλοι οι αληθινοί λάτρεις αποκαλούν κατάλληλα τον Ιεχωβά «Πατέρα». (Ησ. 64:8· Ματθ. 6:9) Συνεπώς, όλοι τους είναι πνευματικοί αδελφοί και μπορούν να απολαμβάνουν την όμορφη ενότητα που περιέγραψε ο ψαλμωδός: «Δείτε! Τι καλό και τι ευχάριστο που είναι να κατοικούν μαζί οι αδελφοί με ενότητα!»​—Ψαλμ. 133:1.

5. Ποια ιδιότητα συμβάλλει στην ενότητα των αληθινών λάτρεων;

⁵ Αν και οι αληθινοί Χριστιανοί είναι ατελείς, αποδίδουν λατρεία με ενότητα επειδή έχουν μάθει να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Ο Ιεχωβά τούς διδάσκει την αγάπη όπως κανένας άλλος. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 4:7, 8) Ο Λόγος του αναφέρει: «Ντυθείτε την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία. Να ανέχεστε ο  ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου. Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς. Και εκτός από όλα αυτά, ντυθείτε την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας». (Κολ. 3:12-14) Αυτός ο τέλειος δεσμός ενότητας​—η αγάπη—​είναι πρωτίστως η ιδιότητα που προσδιορίζει τους αληθινούς Χριστιανούς. Από προσωπική σας πείρα, δεν έχετε διαπιστώσει ότι αυτή η ενότητα αποτελεί διακριτικό γνώρισμα της αληθινής λατρείας;​—Ιωάν. 13:35.

6. Πώς μας βοηθάει η ελπίδα της Βασιλείας να απολαμβάνουμε ενότητα;

⁶ Οι αληθινοί λάτρεις είναι επίσης ενωμένοι επειδή αποβλέπουν στη Βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας. Γνωρίζουν ότι η Βασιλεία του Θεού εντός ολίγου θα αντικαταστήσει τις ανθρώπινες κυβερνήσεις και θα ευλογήσει την υπάκουη ανθρωπότητα με γνήσια, διαρκή ειρήνη. (Ησ. 11:4-9· Δαν. 2:44) Ως εκ τούτου, οι Χριστιανοί δίνουν προσοχή στα λόγια που είπε ο Ιησούς αναφορικά με τους ακολούθους του: «Δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάν. 17:16) Οι αληθινοί Χριστιανοί παραμένουν ουδέτεροι στις συγκρούσεις του κόσμου. Ως αποτέλεσμα, είναι σε θέση να απολαμβάνουν ενότητα ακόμη και όταν οι άλλοι γύρω τους βρίσκονται σε πόλεμο.

Η Μόνη Πηγή Πνευματικής Διδασκαλίας

7, 8. Με ποιον τρόπο συμβάλλει η Γραφική διδασκαλία στην ενότητά μας;

⁷ Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα απολάμβαναν ενότητα επειδή όλοι λάβαιναν διδασκαλία από την ίδια πηγή. Αναγνώριζαν ότι ο Ιησούς δίδασκε και κατηύθυνε την εκκλησία μέσω ενός κυβερνώντος σώματος, το οποίο αποτελούνταν από τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ. Αυτοί οι αφοσιωμένοι άντρες βάσιζαν τις αποφάσεις τους στο Λόγο του Θεού και διόριζαν περιοδεύοντες επισκόπους για να διαβιβάζουν τις οδηγίες τους στις εκκλησίες που υπήρχαν σε πολλά μέρη. Σχετικά με ορισμένους από αυτούς τους επισκόπους, η Γραφή λέει: «Καθώς . . . περνούσαν από τις πόλεις, παρέδιδαν σε εκείνους που ήταν εκεί τα διατάγματα τα οποία είχαν αποφασιστεί από τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους που ήταν στην Ιερουσαλήμ».​—Πράξ. 15:6, 19-22· 16:4.

⁸ Παρόμοια και σήμερα, υπάρχει ένα Κυβερνών Σώμα, αποτελούμενο από χρισμένους με το πνεύμα Χριστιανούς, το οποίο συμβάλλει στην ενότητα της παγκόσμιας εκκλησίας. Το Κυβερνών Σώμα εκδίδει σε πολλές γλώσσες έντυπα που παρέχουν πνευματική ενθάρρυνση. Αυτή η πνευματική τροφή βασίζεται στο Λόγο του Θεού. Επομένως, τα όσα διδασκόμαστε δεν προέρχονται από ανθρώπους αλλά από τον Ιεχωβά.​—Ησ. 54:13.

9. Πώς μας βοηθάει το θεόδοτο έργο μας να είμαστε ενωμένοι;

⁹ Οι Χριστιανοί επίσκοποι προάγουν επίσης την ενότητα αναλαμβάνοντας την ηγεσία στο κήρυγμα. Το πνεύμα της συντροφικότητας που ενώνει όσους συνεργάζονται στην υπηρεσία του Θεού είναι μακράν ισχυρότερο από εκείνο που ενώνει διάφορα άτομα στον κόσμο τα οποία  κάνουν απλώς παρέα μεταξύ τους. Η Χριστιανική εκκλησία ιδρύθηκε, όχι για να λειτουργεί ως κοινωνική λέσχη, αλλά για να τιμάει τον Ιεχωβά και να φέρει σε πέρας ένα έργο​—το κήρυγμα των καλών νέων, τη μαθήτευση και την εποικοδόμηση της εκκλησίας. (Ρωμ. 1:11, 12· 1 Θεσ. 5:11· Εβρ. 10:24, 25) Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος είπε σε κάποιους Χριστιανούς: «Μένετε σταθεροί με ένα πνεύμα, καθώς αγωνίζεστε με μία ψυχή ώμο προς ώμο για την πίστη των καλών νέων».​—Φιλιπ. 1:27.

10. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους είμαστε ενωμένοι ως λαός του Θεού;

¹⁰ Έτσι λοιπόν, ως λαός του Ιεχωβά, είμαστε ενωμένοι επειδή δεχόμαστε την κυριαρχία Του, αγαπάμε τους αδελφούς μας, θέτουμε την ελπίδα μας στη Βασιλεία του Θεού και σεβόμαστε εκείνους που χρησιμοποιεί ο Θεός για να αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά μας. Επιπλέον, ο Ιεχωβά μάς βοηθάει να υπερνικούμε ορισμένες τάσεις οι οποίες, εξαιτίας της ατέλειάς μας, θα μπορούσαν να απειλήσουν την ενότητά μας.​—Ρωμ. 12:2.

Υπερνίκηση της Υπερηφάνειας και της Ζήλιας

11. Γιατί είναι η υπερηφάνεια διαιρετικός παράγοντας, και πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά να την υπερνικούμε;

¹¹ Η υπερηφάνεια χωρίζει τους ανθρώπους. Το υπερήφανο άτομο αρέσκεται να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο και συνήθως αντλεί ιδιοτελή ευχαρίστηση από την καυχησιολογία. Αλλά αυτό συχνά στέκεται εμπόδιο στην ενότητα, επειδή εκείνοι που ακούν τον καυχησιολόγο μπορεί να αρχίσουν να ζηλεύουν. Ο μαθητής Ιάκωβος μας λέει ευθέως: «Κάθε τέτοια υπερηφάνεια είναι πονηρή». (Ιακ. 4:16) Είναι άστοργο να φερόμαστε στους άλλους σαν να ήταν κατώτεροι. Ο Ιεχωβά θέτει αξιοθαύμαστο παράδειγμα ταπεινότητας εφόσον πολιτεύεται με ατελείς ανθρώπους σαν εμάς. Ο Δαβίδ έγραψε: «Η ταπεινοφροσύνη σου [του Θεού] είναι αυτή που με μεγαλύνει». (2 Σαμ. 22:36) Ο Λόγος του Θεού μάς βοηθάει να νικάμε την υπερηφάνεια διδάσκοντάς μας να σκεφτόμαστε με τον ορθό τρόπο. Υπό θεϊκή έμπνευση, ο Παύλος ρώτησε: «Ποιος σε κάνει να διαφέρεις από τον άλλον; Και τι έχεις το οποίο δεν έλαβες; Και αν το έλαβες, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το έλαβες;»​—1 Κορ. 4:7.

12, 13. (α) Γιατί είναι εύκολο να αναπτύξουμε ζήλια; (β) Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν υιοθετήσουμε την άποψη του Ιεχωβά για τους άλλους;

¹² Η ζήλια είναι άλλος ένας συνήθης φραγμός στην ενότητα. Λόγω της κληρονομημένης ατέλειας, όλοι μας έχουμε «τάση για φθόνο», ακόμη δε και παλαίμαχοι Χριστιανοί μπορεί ενίοτε να ζηλεύουν τις περιστάσεις, τα αποκτήματα, τα προνόμια ή τις ικανότητες άλλων. (Ιακ. 4:5) Για παράδειγμα, ένας αδελφός με οικογένεια ίσως ζηλεύει τα προνόμια που απολαμβάνει κάποιος ολοχρόνιος διάκονος, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι και εκείνος ίσως να ζηλεύει κάπως τον οικογενειάρχη που έχει παιδιά. Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τη ζήλια να διασπάσει την ενότητά μας;

¹³ Για να βοηθηθούμε να αποφύγουμε τη ζήλια, ας θυμηθούμε ότι η Γραφή παρομοιάζει τα χρισμένα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας με τα μέρη του ανθρώπινου σώματος. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 12:14-18) Λόγου χάρη, μολονότι το μάτι σας βρίσκεται σε πιο περίοπτη θέση από την καρδιά σας, δεν είναι και τα δύο πολύτιμα για εσάς; Παρόμοια, ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμα όλα τα μέλη της εκκλησίας έστω και αν μερικά μπορεί για κάποιο διάστημα να βρίσκονται σε πιο περίοπτη θέση από άλλα. Ας υιοθετήσουμε, λοιπόν, την άποψη του Ιεχωβά για τους αδελφούς μας. Αντί να ζηλεύουμε τους άλλους, ας δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον και ας νοιαζόμαστε για αυτούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κάνουμε και εμείς το μέρος μας για να είναι εμφανής η διαφορά ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς και σε όσους ανήκουν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου.

 Χριστιανικός Κόσμος​—Στιγματισμένος από Διαιρέσεις

14, 15. Πώς διασπάστηκε η αποστατική Χριστιανοσύνη;

¹⁴ Η ενότητα των αληθινών Χριστιανών έρχεται σε αντίθεση με τη διχόνοια που επικρατεί ανάμεσα στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Τον τέταρτο αιώνα, η αποστατική Χριστιανοσύνη είχε εξαπλωθεί τόσο πολύ ώστε περιήλθε στον έλεγχο ενός ειδωλολάτρη αυτοκράτορα της Ρώμης, κάτι που συντέλεσε στην ανάπτυξη του Χριστιανικού κόσμου. Αργότερα, έπειτα από διαδοχικά σχίσματα, πολλά βασίλεια αποσπάστηκαν από τη Ρώμη και σχημάτισαν τις δικές τους κρατικές εκκλησίες.

¹⁵ Πολλά από αυτά τα βασίλεια μάχονταν μεταξύ τους επί αιώνες. Το 17ο και το 18ο αιώνα, οι άνθρωποι στη Βρετανία, στη Γαλλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες προήγαν την αφοσίωση στο Κράτος τους, προσδίδοντας ουσιαστικά στον εθνικισμό χαρακτήρα θρησκείας. Το 19ο και τον 20ό αιώνα, ο εθνικισμός άρχισε να εξουσιάζει τη σκέψη των περισσότερων ανθρώπων. Τελικά, οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου κατακερματίστηκαν σε αμέτρητα θρησκεύματα, τα περισσότερα εκ των οποίων ανέχονται τον εθνικισμό. Οι πιστοί τους έφτασαν μάλιστα στο σημείο να πολεμήσουν εναντίον ομοθρήσκων τους από άλλα έθνη. Σήμερα, ο Χριστιανικός κόσμος είναι διαιρεμένος τόσο από σχισματικές πεποιθήσεις όσο και από τον εθνικισμό.

16. Τι είδους ζητήματα διαιρούν τα μέλη του Χριστιανικού κόσμου;

¹⁶ Τον 20ό αιώνα, μερικά από τα εκατοντάδες θρησκεύματα του Χριστιανικού κόσμου οργάνωσαν μια οικουμενική κίνηση για την επίτευξη ενότητας. Αλλά έπειτα από πολλές δεκαετίες προσπαθειών, ελάχιστες εκκλησίες έχουν συγχωνευτεί, οι δε εκκλησιαζόμενοι παραμένουν διαιρεμένοι σε ζητήματα όπως η εξέλιξη, η έκτρωση, η ομοφυλοφιλία και η χειροτονία των γυναικών. Σε μερικά μέρη του Χριστιανικού κόσμου, οι εκκλησιαστικοί ηγέτες προσπαθούν να ενοποιήσουν οπαδούς διαφόρων θρησκευμάτων μικροποιώντας τη σπουδαιότητα δοξασιών που κατά το παρελθόν αποτελούσαν σημείο τριβής. Ωστόσο, αυτό υποσκάπτει την πίστη των ανθρώπων και βέβαια δεν ενώνει το διαιρεμένο σπιτικό του Χριστιανικού κόσμου.

Υπεράνω του Εθνικισμού

17. Πώς προειπώθηκε ότι η αληθινή λατρεία θα ένωνε ανθρώπους «στο τελικό διάστημα των ημερών»;

¹⁷ Μολονότι η ανθρωπότητα είναι τώρα τόσο οικτρά διαιρεμένη όσο ποτέ άλλοτε, οι αληθινοί λάτρεις εξακολουθούν να ξεχωρίζουν λόγω της ενότητάς τους. Ένας προφήτης του Θεού, ο Μιχαίας, προείπε: «Σε ενότητα θα τους φέρω, σαν ποίμνιο στο μαντρί». (Μιχ. 2:12) Ο Μιχαίας προείπε την εξύψωση της αληθινής λατρείας πάνω από κάθε άλλη μορφή λατρείας, είτε επρόκειτο για λατρεία ψεύτικων θεών είτε για τη θεοποίηση του Κράτους, γράφοντας: «Στο τελικό διάστημα των ημερών το βουνό του οίκου του Ιεχωβά θα στερεωθεί πάνω από την κορυφή των βουνών και θα υψωθεί πάνω από τους λόφους· και σε αυτό θα συρρέουν λαοί. Διότι όλοι μεν οι λαοί θα περπατούν ο καθένας σύμφωνα με το όνομα του θεού του· εμείς, όμως, θα περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας».​—Μιχ. 4:1, 5.

18. Ποιες αλλαγές μάς έχει βοηθήσει η αληθινή λατρεία να κάνουμε;

 ¹⁸ Ο Μιχαίας περιέγραψε επίσης πώς θα ένωνε η αληθινή λατρεία ακόμη και πρώην εχθρούς: «[Άνθρωποι από] πολλά έθνη θα πάνε και θα πουν: “Ελάτε να ανεβούμε στο βουνό του Ιεχωβά και στον οίκο του Θεού του Ιακώβ· και αυτός θα μας διδάξει σχετικά με τις οδούς του και εμείς θα περπατήσουμε στους δρόμους του”. . . . Και θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσουν σπαθί, έθνος εναντίον έθνους, ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο». (Μιχ. 4:2, 3) Όσοι εγκαταλείπουν τη λατρεία των ανθρωποποίητων θεών ή των εθνών για να ενστερνιστούν τη λατρεία του Ιεχωβά απολαμβάνουν παγγήινη ενότητα. Ο Θεός τούς διδάσκει την οδό της αγάπης.

19. Τίνος πράγματος αποτελεί απτή απόδειξη η ενοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων στην αληθινή λατρεία;

¹⁹ Η παγγήινη ενότητα των αληθινών Χριστιανών σήμερα είναι μοναδική και αποτελεί απτή απόδειξη του ότι ο Ιεχωβά εξακολουθεί να καθοδηγεί το λαό του μέσω του πνεύματός του. Άνθρωποι από όλα τα έθνη ενώνονται σε κλίμακα πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτό αποτελεί αξιοθαύμαστη εκπλήρωση των όσων υποδηλώνουν τα εδάφια Αποκάλυψη 7:9, 14 και δείχνει ότι οι άγγελοι του Θεού θα εξαπολύσουν σύντομα τους «ανέμους» που θα καταστρέψουν το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων. (Διαβάστε Αποκάλυψη 7:1-4, 9, 10, 14) Δεν είναι προνόμιο να είμαστε ενωμένοι σε μια παγκόσμια αδελφότητα; Πώς μπορεί ο καθένας μας να συμβάλλει σε αυτή την ενότητα; Αυτό θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς ενώνει η αληθινή λατρεία τους ανθρώπους;

• Πώς μπορούμε να μην αφήσουμε τη ζήλια να καταστρέψει την ενότητά μας;

• Γιατί δεν διαιρεί ο εθνικισμός τους αληθινούς λάτρεις;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν ποικίλο παρελθόν

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Πώς συμβάλλετε στην ενότητα βοηθώντας στη φροντίδα της Αίθουσας Βασιλείας;