Εκτιμάτε Πραγματικά τις Ευλογίες Σας;

ΕΧΟΝΤΑΣ απελευθερωθεί θαυματουργικά από τη δουλεία στην Αίγυπτο, οι γιοι του Ισραήλ ήταν αρχικά πανευτυχείς που μπορούσαν πλέον να λατρεύουν τον Ιεχωβά ελεύθερα. (Έξοδ. 14:29–15:1, 20, 21) Ωστόσο, προτού περάσει καιρός, η άποψή τους άλλαξε. Άρχισαν να παραπονιούνται για την κατάστασή τους. Γιατί; Αντί να σκέφτονται τα όσα είχε κάνει ο Ιεχωβά για αυτούς, εστίασαν την προσοχή τους στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν στην έρημο. Είπαν στον Μωυσή: «Γιατί μας ανεβάσατε από την Αίγυπτο ώστε να πεθάνουμε στην έρημο; Διότι δεν υπάρχει ψωμί και νερό, και η ψυχή μας έχει αποστραφεί αυτό το αξιοκαταφρόνητο ψωμί [το μάννα]».​—Αριθ. 21:5.

Αιώνες αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ έψαλε: «Εγώ, όμως, στη στοργική σου καλοσύνη έχω θέσει την εμπιστοσύνη μου· ας χαρεί η καρδιά μου με τη σωτηρία σου. Θα ψάλλω στον Ιεχωβά, γιατί μου φέρθηκε ανταμειφτικά». (Ψαλμ. 13:5, 6) Ο Δαβίδ δεν ξέχασε τις πράξεις στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά προς αυτόν. Τουναντίον, αφιέρωνε τακτικά χρόνο για να τις συλλογίζεται. (Ψαλμ. 103:2) Ο Ιεχωβά έχει φερθεί ανταμειφτικά και σε εμάς επίσης, και είναι πορεία σοφίας να μη θεωρούμε δεδομένα όσα έχει κάνει για χάρη μας. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, μερικές θεϊκές ευλογίες που απολαμβάνουμε σήμερα.

«Στενή Σχέση με τον Ιεχωβά»

Ο ψαλμωδός έψαλε: «Η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι για εκείνους που τον φοβούνται». (Ψαλμ. 25:14) Τι προνόμιο είναι για ατελείς ανθρώπους να έχουν στενή προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά! Εντούτοις, τι γίνεται αν απορροφηθούμε τόσο πολύ από τις καθημερινές ασχολίες της ζωής ώστε να αφιερώνουμε τελικά λιγότερο χρόνο για προσευχή; Σκεφτείτε τι θα συμβεί τότε στην καλή μας σχέση με τον Ιεχωβά. Ως Φίλος μας, ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να τον εμπιστευόμαστε και να του  ανοίγουμε την καρδιά μας με προσευχή, εκφράζοντάς του τους φόβους, τις επιθυμίες και τις ανησυχίες μας. (Παρ. 3:5, 6· Φιλιπ. 4:6, 7) Δεν πρέπει, λοιπόν, να σκεφτούμε προσεκτικά την ποιότητα των προσευχών μας;

Όταν ένας νεαρός Μάρτυρας ονόματι Πολ εξέτασε τις προσευχές του, συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν να κάνει κάποιες βελτιώσεις. * «Είχα παγιδευτεί στη συνήθεια να χρησιμοποιώ συνεχώς τις ίδιες εκφράσεις όταν προσευχόμουν στον Ιεχωβά», είπε. Καθώς ο Πολ έκανε έρευνα για αυτό το θέμα στο Ευρετήριο Εκδόσεων Σκοπιάς, έμαθε ότι υπάρχουν 180 περίπου προσευχές στην Αγία Γραφή. Σε αυτές τις προσευχές, οι αρχαίοι υπηρέτες του Ιεχωβά εξέφραζαν τα μύχια αισθήματά τους. Ο Πολ δήλωσε: «Κάνοντας στοχασμούς γύρω από τέτοια Γραφικά παραδείγματα, έμαθα να είμαι συγκεκριμένος στις προσευχές μου. Αυτό με έχει βοηθήσει να ανοίγω την καρδιά μου στον Ιεχωβά. Τώρα, μου είναι πολύ ευχάριστο να τον πλησιάζω μέσω προσευχής».

“Τροφή στον Κατάλληλο Καιρό”

Μια άλλη ευλογία που μας παρέχει ο Ιεχωβά είναι οι πολυάριθμες Γραφικές αλήθειες. Εφόσον απολαμβάνουμε πληθώρα θρεπτικής πνευματικής τροφής, έχουμε λόγο να “κραυγάζουμε με ευφροσύνη λόγω της καλής κατάστασης της καρδιάς”. (Ησ. 65:13, 14) Ωστόσο, πρέπει να φυλαγόμαστε από φθοροποιές επιρροές που μπορούν να μας κάνουν να χάσουμε τον ενθουσιασμό μας για την αλήθεια. Λόγου χάρη, αν δώσουμε προσοχή στην αποστατική προπαγάνδα, αυτό μπορεί να θολώσει τη σκέψη μας με αποτέλεσμα να μη βλέπουμε πια την αξία της πνευματικής τροφής την οποία παρέχει ο Ιεχωβά «στον κατάλληλο καιρό» μέσω του “πιστού και φρόνιμου δούλου”.​—Ματθ. 24:45-47.

Ο Αντρέ, ο οποίος είχε υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί χρόνια, είχε την πικρή εμπειρία να παρασυρθεί από τον αποστατικό τρόπο σκέψης. Πίστευε ότι το να ρίξει μια γρήγορη ματιά σε κάποια αποστατική ιστοσελίδα δεν θα ήταν επικίνδυνο. Ο ίδιος θυμάται: «Αρχικά, οι υποτιθέμενες αλήθειες που διέδιδαν οι αποστάτες με έλκυσαν. Όσο περισσότερο εξέταζα τι έλεγαν, τόσο περισσότερο σκεφτόμουν ότι είχα βάσιμους λόγους να εγκαταλείψω την οργάνωση του Ιεχωβά. Αργότερα όμως, καθώς έκανα κάποια έρευνα στα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσαν οι αποστάτες εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αντιλήφθηκα πόσο πανούργοι ήταν αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι. Τα όσα πρόβαλλαν ως “ισχυρές αποδείξεις” εναντίον μας ήταν αποσπασματικές πληροφορίες χωρίς τα συμφραζόμενά τους. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να αρχίσω και πάλι να διαβάζω τα έντυπά μας και να παρακολουθώ τις συναθροίσεις. Σύντομα συνειδητοποίησα πόσο πολλά είχα χάσει». Ευτυχώς, ο Αντρέ επέστρεψε στην εκκλησία.

“Ολόκληρη η Αδελφότητα”

Η στοργική, ενωμένη αδελφότητά μας είναι ευλογία από τον Ιεχωβά. (Ψαλμ. 133:1) Δικαιολογημένα, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα». (1 Πέτρ. 2:17) Ως μέλη της Χριστιανικής αδελφότητας, απολαμβάνουμε τη θέρμη και την  υποστήριξη των ομοπίστων μας, που είναι για εμάς πνευματικοί πατέρες, μητέρες, αδελφοί και αδελφές.​—Μάρκ. 10:29, 30.

Παρ’ όλα αυτά, διάφορες καταστάσεις μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν ένταση στις σχέσεις μας με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Για παράδειγμα, είναι εύκολο να ενοχληθούμε από τις ατέλειες κάποιου και να υιοθετήσουμε επικριτική στάση απέναντί του. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν καλό να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά αγαπάει τους υπηρέτες του παρά τις ατέλειές τους; Επιπλέον, «αν πούμε: “Δεν έχουμε αμαρτία”, παροδηγούμε τον εαυτό μας και η αλήθεια δεν είναι σε εμάς». (1 Ιωάν. 1:8) Δεν πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε “να ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα”;​—Κολ. 3:13.

Μια νεαρή, η Αν, χρειάστηκε να πάθει για να μάθει την αξία της Χριστιανικής συναναστροφής. Ενεργώντας κατά κάποιον τρόπο σαν τον άσωτο γιο της παραβολής του Ιησού, ξεμάκρυνε από τη Χριστιανική εκκλησία. Αργότερα, συνήλθε και επέστρεψε στην αλήθεια. (Λουκ. 15:11-24) Τι διδάχτηκε η Αν από αυτή την εμπειρία; Η ίδια λέει: «Τώρα που έχω επιστρέψει στην οργάνωση του Ιεχωβά, εκτιμώ όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου παρά τις ατέλειές τους. Στο παρελθόν, έσπευδα να τους επικρίνω. Αλλά τώρα είμαι αποφασισμένη να μην επιτρέψω σε τίποτα να μου στερήσει τις ευλογίες που απολαμβάνω ανάμεσα στους ομοπίστους μου. Για τίποτα στον κόσμο δεν αξίζει να εγκαταλείψουμε τον πνευματικό μας παράδεισο».

Να Είστε Πάντα Ευγνώμονες για τις Ευλογίες Σας

Η ελπίδα που έχουμε στη Βασιλεία του Θεού ως τη μόνη λύση για τα προβλήματα όλης της ανθρωπότητας είναι θησαυρός ανεκτίμητης αξίας. Όταν πρωτομάθαμε για αυτή την ελπίδα, πώς ξεχείλιζαν οι καρδιές μας από εκτίμηση! Νιώθαμε όπως ο έμπορος στην παραβολή του Ιησού ο οποίος “πούλησε όλα όσα είχε” για να αγοράσει «ένα μαργαριτάρι μεγάλης αξίας». (Ματθ. 13:45, 46) Ο Ιησούς δεν είπε ότι ο έμπορος έχασε κάποια στιγμή την εκτίμησή του για το μαργαριτάρι. Όπως εκείνος, έτσι και εμείς ας μη χάσουμε ποτέ την εκτίμησή μας για την πολύτιμη ελπίδα μας.​—1 Θεσ. 5:8· Εβρ. 6:19.

Εξετάστε το παράδειγμα της Τζιν, η οποία υπηρετεί τον Ιεχωβά πάνω από 60 χρόνια. Η ίδια λέει: «Αυτό που με βοηθάει να κρατώ τη Βασιλεία του Θεού στο νου μου είναι το να μιλώ στους άλλους για αυτήν. Όταν βλέπω τα μάτια τους να λάμπουν καθώς μαθαίνουν τι είναι η Βασιλεία, αυτό έχει θετικό αντίκτυπο πάνω μου. Βλέποντας την επίδραση που ασκεί η αλήθεια της Βασιλείας στη ζωή ενός σπουδαστή της Γραφής, σκέφτομαι: “Πόσο θαυμάσιες αλήθειες έχω να μεταδώσω σε άλλους!”»

Έχουμε βάσιμους λόγους να είμαστε ευγνώμονες για τις πολλές πνευματικές ευλογίες που απολαμβάνουμε. Μολονότι ίσως μας πλήττουν διάφορες δοκιμασίες, όπως εναντίωση, ασθένειες, προχωρημένη ηλικία, κατάθλιψη, απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου και οικονομικές δυσκολίες, ξέρουμε ότι είναι προσωρινές. Υπό τη Βασιλεία του Θεού, στις πνευματικές ευλογίες μας θα προστεθούν και υλικές. Οποιαδήποτε παθήματα και αν υπομένουμε τώρα, θα εξαλειφθούν στο νέο σύστημα πραγμάτων.​—Αποκ. 21:4.

Στο μεταξύ, ας θεωρούμε πολύτιμες τις πνευματικές ευλογίες μας και ας εκδηλώνουμε εκτίμηση όπως και ο ψαλμωδός, ο οποίος έψαλε: «Πολλά έκανες εσύ, Ιεχωβά Θεέ μου, ναι, τα θαυμαστά σου έργα και τις σκέψεις σου σχετικά με εμάς· κανείς δεν συγκρίνεται με εσένα. Αν ήθελα να μιλήσω και να πω για αυτά, είναι περισσότερα από όσα μπορώ να διηγηθώ».​—Ψαλμ. 40:5.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Έχουμε ευλογηθεί με πνευματική υποστήριξη σε καιρούς δοκιμασίας