Για να Έχετε Ζωή και Ειρήνη, να Περπατάτε σε Συμφωνία με το Πνεύμα

«Περπατάμε, όχι σε συμφωνία με τη σάρκα, αλλά σε συμφωνία με το πνεύμα».​—ΡΩΜ. 8:4.

1, 2. (α) Ποιες σοβαρές συνέπειες προκύπτουν από την απρόσεκτη οδήγηση; (β) Ποιος κίνδυνος μπορεί να προκύψει όταν αφήνει κάποιος την προσοχή του να αποσπάται από πνευματική άποψη;

«Η ΑΠΡΟΣΕΚΤΗ οδήγηση είναι μια επιδημία που φαίνεται να χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο». Αυτή την εκτίμηση έκανε ο υπουργός μεταφορών των ΗΠΑ. Το κινητό είναι μία από τις συσκευές που μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή του οδηγού από εκείνο στο οποίο πρέπει να είναι προσηλωμένος​—την οδήγηση. Σε μια έρευνα που διεξάχθηκε, πάνω από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων είπαν ότι τους είχε χτυπήσει ή παραλίγο να τους χτυπήσει κάποιο όχημα του οποίου ο οδηγός ήταν απασχολημένος με το κινητό. Το να κάνει κάποιος και άλλα πράγματα ενώ οδηγεί ίσως φαίνεται βολικό, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καταστροφικό.

² Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για την πνευματική μας ευημερία. Όπως ακριβώς ένας απρόσεκτος οδηγός συνήθως αγνοεί τις πινακίδες κινδύνου, έτσι και εκείνος που αφήνει την προσοχή του να αποσπάται από πνευματική άποψη μπορεί εύκολα να υποστεί βλάβη. Αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ξεμακρύνει από τη Χριστιανική πορεία και τις θεοκρατικές μας  δραστηριότητες, η πίστη μας μπορεί να ναυαγήσει. (1 Τιμ. 1:18, 19) Ο απόστολος Παύλος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με αυτό το ζήτημα όταν προειδοποίησε τους συγχριστιανούς του στη Ρώμη: «Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο, αλλά το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη». (Ρωμ. 8:6) Τι εννοούσε ο Παύλος με αυτά τα λόγια; Πώς μπορούμε να αποφεύγουμε «το φρόνημα της σάρκας» και να καλλιεργούμε «το φρόνημα του πνεύματος»;

«Δεν Έχουν Καμιά Καταδίκη»

3, 4. (α) Για ποιον προσωπικό αγώνα έγραψε ο Παύλος; (β) Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει η κατάσταση που αντιμετώπιζε ο Παύλος;

³ Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος έγραψε για έναν αγώνα που έκανε ο ίδιος​—μια σύγκρουση ανάμεσα στη σάρκα και στη διάνοιά του. (Διαβάστε Ρωμαίους 7:21-23) Ο Παύλος δεν μιλούσε με διάθεση είτε αυτοδικαίωσης είτε αυτολύπησης, σαν να ήταν τόσο καταβαρημένος από την αμαρτία ώστε να νιώθει απελπισμένος. Άλλωστε, ήταν ένας ώριμος, χρισμένος με το πνεύμα Χριστιανός, εκλεγμένος για να είναι «απόστολος των εθνών». (Ρωμ. 1:1· 11:13) Γιατί, λοιπόν, έγραψε για τον προσωπικό του αγώνα;

⁴ Ο Παύλος αναγνώριζε ειλικρινά ότι, με τις δικές του δυνάμεις και μόνο, δεν μπορούσε να κάνει το θέλημα του Θεού στο βαθμό που ο ίδιος επιθυμούσε. Για ποιο λόγο; Όπως είπε: «Όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμ. 3:23) Ως απόγονος του Αδάμ, ο Παύλος υφίστατο τις συνέπειες που έχει η αμαρτία στην ατελή σάρκα. Μπορούμε να καταλάβουμε πώς ένιωθε επειδή όλοι είμαστε ατελείς και χρειάζεται να κάνουμε καθημερινά παρόμοιο αγώνα. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί περισπασμοί που θα μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή μας και να μας βγάλουν από το “στενόχωρο δρόμο που οδηγεί στη ζωή”. (Ματθ. 7:14) Ωστόσο, η κατάσταση δεν ήταν απελπιστική για τον Παύλο, όπως δεν είναι και για εμάς.

5. Πού βρήκε ο Παύλος βοήθεια και ανακούφιση;

⁵ Ο Παύλος έγραψε: «Ποιος θα με σώσει . . . ; Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!» (Ρωμ. 7:24, 25) Κατόπιν, απευθύνθηκε σε εκείνους που είναι «σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού»​—τους χρισμένους Χριστιανούς. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:1, 2) Μέσω του αγίου πνεύματός του, ο Ιεχωβά τούς υιοθετεί ως γιους, καλώντας τους να είναι “συγκληρονόμοι με τον Χριστό”. (Ρωμ. 8:14-17) Το πνεύμα του Θεού, σε συνδυασμό με την πίστη τους στη λυτρωτική θυσία του Χριστού, τους δίνει τη δυνατότητα να βγουν νικητές στον αγώνα που περιέγραψε ο Παύλος και, ως εκ τούτου, να μην «έχουν καμιά καταδίκη». Έχουν ελευθερωθεί «από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου».

6. Γιατί πρέπει όλοι οι υπηρέτες του Θεού να δώσουν προσοχή στα λόγια του Παύλου;

⁶ Αν και τα λόγια του Παύλου απευθύνονταν σε χρισμένους Χριστιανούς, αυτά που είπε για το πνεύμα του Θεού και τη λυτρωτική θυσία του Χριστού μπορούν να ωφελήσουν όλους τους υπηρέτες του Ιεχωβά ανεξάρτητα από την ελπίδα που έχουν. Μολονότι ο Παύλος έδωσε αυτές τις θεόπνευστες συμβουλές σε χρισμένους Χριστιανούς, είναι ζωτικό να καταλάβουν όλοι οι υπηρέτες του Θεού τα λόγια του και να προσπαθήσουν να ωφεληθούν από αυτά.

Πώς “Καταδίκασε ο Θεός την Αμαρτία στη Σάρκα”

7, 8. (α) Με ποια έννοια ήταν ο Νόμος «αδύναμος μέσω της σάρκας»; (β) Τι έχει επιτελέσει ο Θεός μέσω του πνεύματός του και του λύτρου;

⁷ Στο 7ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος αναγνώρισε τη δύναμη που ασκεί η αμαρτία στην ατελή σάρκα. Στο 8ο κεφάλαιο, σχολίασε τη δύναμη του αγίου πνεύματος. Ο απόστολος εξήγησε πώς μπορεί το πνεύμα του Θεού να βοηθήσει τους Χριστιανούς στον αγώνα που κάνουν ενάντια στη δύναμη της αμαρτίας, ώστε να μπορούν να ζουν σε αρμονία με το θέλημα του Ιεχωβά και να κερδίσουν την επιδοκιμασία του. Ο Παύλος επισήμανε ότι, μέσω του πνεύματος του Θεού και της λυτρωτικής θυσίας του Γιου του, ο Θεός έχει επιτελέσει κάτι που ο Μωσαϊκός Νόμος δεν μπορούσε να κάνει.

⁸ Ο Νόμος, με τις πολλές εντολές του, καταδίκαζε τους αμαρτωλούς. Επιπλέον, οι αρχιερείς του Ισραήλ που υπηρετούσαν υπό το Νόμο ήταν ατελείς και δεν μπορούσαν να προσφέρουν  επαρκή θυσία για αμαρτία. Επομένως, ο Νόμος ήταν «αδύναμος μέσω της σάρκας». Ωστόσο, ο Θεός, «στέλνοντας τον ίδιο του τον Γιο κατά την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας» και προσφέροντάς τον ως λύτρο, «καταδίκασε την αμαρτία στη σάρκα», απαλείφοντας έτσι την “ανεπάρκεια που υπήρχε στο Νόμο”. Ως αποτέλεσμα, οι χρισμένοι Χριστιανοί υπολογίζονται δίκαιοι με βάση την πίστη τους στη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Αυτοί λαβαίνουν την προτροπή να “περπατούν, όχι σε συμφωνία με τη σάρκα, αλλά σε συμφωνία με το πνεύμα”. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:3, 4) Μάλιστα, πρέπει να το κάνουν αυτό πιστά ως το τέλος της επίγειας πορείας τους προκειμένου να τους δοθεί «το στεφάνι της ζωής».​—Αποκ. 2:10.

9. Ποια είναι η έννοια της λέξης «νόμος» όπως χρησιμοποιείται στο εδάφιο Ρωμαίους 8:2;

⁹ Εκτός από το «Νόμο», ο Παύλος αναφέρθηκε επίσης στο “νόμο εκείνου του πνεύματος” και στο «νόμο της αμαρτίας και του θανάτου». (Ρωμ. 8:2) Ποιοι είναι αυτοί οι νόμοι; Η λέξη «νόμος» εδώ δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένους κανόνες, όπως εκείνοι που περιέχονταν στο Μωσαϊκό Νόμο. Κάποιο Βιβλικό σχολιολόγιο αναφέρει: «Η λέξη νόμος που χρησιμοποιεί εδώ το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο σημαίνει έναν εσωτερικό κώδικα που διέπει τις πράξεις μας​—είτε καλές είτε κακές—​ο οποίος λειτουργεί σαν νόμος. Υποδηλώνει επίσης το πρότυπο ζωής κάποιου ατόμου».

10. Πώς είμαστε κάτω από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου;

¹⁰ Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει». (Ρωμ. 5:12) Ως απόγονοι του Αδάμ, όλοι μας είμαστε κάτω από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου. Η αμαρτωλή μας σάρκα μάς ωθεί συνεχώς να κάνουμε πράγματα που δυσαρεστούν τον Θεό, με μόνη προοπτική το θάνατο. Στην επιστολή του προς τους Γαλάτες, ο Παύλος αποκάλεσε τέτοιου είδους πράξεις και γνωρίσματα «έργα της σάρκας». Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Αυτοί που πράττουν τέτοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού». (Γαλ. 5:19-21) Τέτοιοι άνθρωποι είναι ίδιοι με εκείνους που περπατούν σε συμφωνία με τη σάρκα. (Ρωμ. 8:4) Ο “εσωτερικός κώδικας που διέπει τις πράξεις” τους και το “πρότυπο της ζωής” τους είναι εντελώς σαρκικά. Αλλά μήπως περπατούν σε συμφωνία με τη σάρκα μόνο εκείνοι που διαπράττουν πορνεία, επιδίδονται στην ειδωλολατρία, ασκούν πνευματισμό ή κάνουν άλλες χονδροειδείς αμαρτίες; Όχι, διότι τα έργα της σάρκας περιλαμβάνουν και χαρακτηριστικά τα οποία μερικοί ίσως θεωρούν απλώς ελαττώματα της προσωπικότητας, όπως είναι η ζήλια, τα ξεσπάσματα θυμού, οι φιλονικίες και οι φθόνοι. Ποιος μπορεί να πει ότι έχει πάψει εντελώς να περπατάει σε συμφωνία με τη σάρκα;

11, 12. Ποια προμήθεια έχει κάνει ο Ιεχωβά για να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου, και τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να απολαμβάνουμε την εύνοια του Θεού;

 ¹¹ Πόσο ευτυχισμένοι μπορούμε να είμαστε για το ότι ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει τη δυνατότητα να υπερνικήσουμε το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου! Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». Αν δεχόμαστε την αγάπη του Θεού και ασκούμε πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού, μπορούμε να ελευθερωθούμε από την καταδίκη που φέρνει η κληρονομημένη αμαρτία μας. (Ιωάν. 3:16-18) Ίσως, λοιπόν, νιώθουμε και εμείς την επιθυμία να αναφωνήσουμε, όπως ο Παύλος: «Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!»

¹² Η κατάστασή μας μοιάζει με σοβαρή ασθένεια από την οποία χρειάζεται να θεραπευτούμε. Αν θέλουμε να αναρρώσουμε πλήρως, πρέπει να κάνουμε ό,τι μας λέει ο γιατρός. Μολονότι η άσκηση πίστης στο λύτρο μπορεί να μας ελευθερώσει από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου, εξακολουθούμε να είμαστε ατελείς και αμαρτωλοί. Για να έχουμε καλή πνευματική υγεία και να απολαμβάνουμε την εύνοια και την ευλογία του Θεού, απαιτούνται περισσότερα. Αναφορικά με την εκπλήρωση “της δίκαιης απαίτησης του Νόμου”, ο Παύλος φέρνει επίσης στο προσκήνιο το ότι πρέπει να περπατάμε σε συμφωνία με το πνεύμα.

Να Περπατάτε σε Συμφωνία με το Πνεύμα​—Πώς;

13. Τι σημαίνει το να περπατάμε σε συμφωνία με το πνεύμα;

¹³ Όταν περπατάμε, κινούμαστε προοδευτικά προς έναν συγκεκριμένο προορισμό ή στόχο. Επομένως, το να περπατάμε σε συμφωνία με το πνεύμα απαιτεί σταθερή πνευματική πρόοδο​—όχι πνευματική τελειότητα. (1 Τιμ. 4:15) Τη μια μέρα μετά την άλλη, πρέπει να καταβάλλουμε τις καλύτερες δυνατές προσπάθειες για να περπατάμε, δηλαδή να ζούμε, σε συμφωνία με την κατεύθυνση του πνεύματος. Το “να περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα” οδηγεί στην επιδοκιμασία του Θεού.​—Γαλ. 5:16.

14. Ποια είναι η τάση εκείνων που είναι «σε συμφωνία με τη σάρκα»;

¹⁴ Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο Παύλος μίλησε κατόπιν για δύο είδη ανθρώπων με συγκρουόμενο φρόνημα. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:5) Εδώ η σάρκα δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκην με το φυσικό σώμα. Στην Αγία Γραφή, η λέξη «σάρκα» χρησιμοποιείται μερικές φορές για να υποδηλώσει την αμαρτωλή και ατελή φύση της ξεπεσμένης σάρκας. Αυτή η φύση είναι που προκαλεί τη σύγκρουση ανάμεσα στη σάρκα και στη διάνοια για την οποία μίλησε νωρίτερα ο Παύλος. Σε αντίθεση με τον Παύλο, όμως,  αυτοί που «είναι σε συμφωνία με τη σάρκα» δεν διεξάγουν καν πάλη. Αντί να ενδιαφέρονται για όσα απαιτεί ο Θεός από αυτούς και να δέχονται τη βοήθεια που έχει προμηθεύσει, τέτοια άτομα έχουν την τάση να «φρονούν τα πράγματα της σάρκας», δηλαδή να προσηλώνουν το νου τους σε αυτά. Επικεντρώνουν συνήθως την προσοχή τους στην εξασφάλιση ανέσεων για τη σάρκα τους και στην ικανοποίηση των σωματικών επιθυμιών τους. Σε αντιδιαστολή με αυτούς, εκείνοι που είναι «σε συμφωνία με το πνεύμα» έχουν την τάση να φρονούν «τα πράγματα του πνεύματος»​—τις πνευματικές προμήθειες και δραστηριότητες.

15, 16. (α) Πώς επηρεάζουν τη διανοητική διάθεση κάποιου εκείνα στα οποία προσηλώνει το νου του; (β) Τι μπορεί να λεχθεί για το φρόνημα των περισσότερων ανθρώπων σήμερα;

¹⁵ Διαβάστε Ρωμαίους 8:6. Για να κάνει κάποιος κάτι​—είτε καλό είτε κακό—​πρέπει πρώτα να προσηλώσει το νου του σε αυτό. Οι άνθρωποι που έχουν διαρκώς προσηλωμένο το νου τους στα πράγματα της σάρκας σύντομα αναπτύσσουν μια διανοητική διάθεση ή τάση η οποία είναι πλήρως επικεντρωμένη στα πράγματα της σάρκας. Συνήθως, οι απόψεις τους, τα ενδιαφέροντά τους και οι επιθυμίες τους περιστρέφονται εξ ολοκλήρου γύρω από αυτά τα πράγματα.

¹⁶ Σε ποια πράγματα είναι απορροφημένοι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα; Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Το καθετί στον κόσμο​—η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου—​δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο». (1 Ιωάν. 2:16) Αυτές οι επιθυμίες περιλαμβάνουν πράγματα όπως είναι η έκλυτη ζωή, η εξοχότητα και τα αποκτήματα. Τα βιβλία, τα περιοδικά, οι εφημερίδες, ο κινηματογράφος, τα τηλεοπτικά προγράμματα και το Ίντερνετ βρίθουν από τέτοια πράγματα, πρωτίστως επειδή σε αυτά προσηλώνουν το νου τους οι περισσότεροι άνθρωποι και αυτά επιθυμούν. Εντούτοις, «το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο»​—με πνευματική έννοια τώρα και με κυριολεκτική στο εγγύς μέλλον. Για ποιο λόγο; «Επειδή το φρόνημα της σάρκας σημαίνει έχθρα με τον Θεό, γιατί δεν υποτάσσεται στο νόμο του Θεού, μάλιστα ούτε και μπορεί. Εκείνοι, λοιπόν, που είναι σε αρμονία με τη σάρκα δεν μπορούν να ευαρεστήσουν τον Θεό».​—Ρωμ. 8:7, 8.

17, 18. Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε το φρόνημα του πνεύματος, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

¹⁷ Από την άλλη πλευρά, «το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη»​—αιώνια ζωή στο μέλλον καθώς και εσωτερική ειρήνη και ειρήνη με τον Θεό τώρα. Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε «το φρόνημα του πνεύματος»; Με το να προσηλώνουμε το νου μας στα πράγματα του πνεύματος, αφήνοντας έτσι να αναπτύσσεται μέσα μας μια πνευματική διάθεση και στάση. Καθώς το κάνουμε αυτό, αποκτούμε ένα φρόνημα που «υποτάσσεται στο νόμο του Θεού» και είναι «σε αρμονία» με τις δικές του σκέψεις. Όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με κάποιον πειρασμό, δεν θα νιώθουμε αβέβαιοι για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε. Θα υποκινηθούμε να κάνουμε τη σωστή επιλογή​—αυτήν που είναι σε συμφωνία με το πνεύμα.

¹⁸ Επομένως, είναι ζωτικό να φρονούμε τα πράγματα του πνεύματος. Το κάνουμε αυτό “περιζώνοντας τη διάνοιά μας για δραστηριότητα”, δηλαδή οικοδομώντας τη ζωή μας γύρω από ένα πνευματικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει τακτική προσευχή, ανάγνωση και μελέτη της Γραφής, παρακολούθηση των συναθροίσεων και συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία. (1 Πέτρ. 1:13) Αντί να αφήνουμε τα πράγματα της σάρκας να αποσπούν την προσοχή μας, ας προσηλώνουμε το νου μας στα πράγματα του πνεύματος. Με αυτόν τον τρόπο, θα περπατάμε σε συμφωνία με το πνεύμα. Αν ενεργούμε έτσι, θα δρέψουμε ευλογίες, διότι το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη.​—Γαλ. 6:7, 8.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Ποια ήταν η “ανεπάρκεια που υπήρχε στο Νόμο”, και πώς την απάλειψε ο Θεός;

• Ποιος είναι “ο νόμος της αμαρτίας και του θανάτου”, και πώς μπορούμε να ελευθερωθούμε από αυτόν;

• Τι πρέπει να κάνουμε για να καλλιεργούμε «το φρόνημα του πνεύματος»;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στις σελίδες 12, 13]

Εσείς πώς περπατάτε​—σε συμφωνία με τη σάρκα ή σε συμφωνία με το πνεύμα;