«Μη Στηρίζεσαι στη Δική σου Κατανόηση»

«Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση».​—ΠΑΡ. 3:5.

1, 2. (α) Ποιες καταστάσεις μπορεί να αντιμετωπίσουμε; (β) Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με στενοχώριες, αποφάσεις ή πειρασμούς, σε ποιον πρέπει να στηριζόμαστε, και γιατί;

Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ της Σίνθια * έχει ήδη καταργήσει κάποια τμήματα της επιχείρησής του και έχει απολύσει αρκετούς υπαλλήλους. Η Σίνθια πιστεύει ότι είναι η επόμενη που θα φύγει. Τι θα κάνει αν χάσει τη δουλειά της; Πώς θα πληρώνει τους λογαριασμούς της; Μια Χριστιανή αδελφή ονόματι Πάμελα θέλει να μετακομίσει σε ένα μέρος όπου η ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη, αλλά θα ήταν καλό να κάνει αυτό το βήμα; Ένας νεαρός ονόματι Σάμιουελ έχει μια διαφορετική ανησυχία. Όταν ήταν σε μικρή ηλικία, είχε εκτεθεί στην πορνογραφία. Τώρα που είναι πάνω από 20 ετών, νιώθει την ισχυρή ώθηση να ξανακυλήσει σε αυτή τη συνήθεια. Πώς μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό;

² Σε ποιον στηρίζεστε εσείς όταν αντιμετωπίζετε καταστάσεις που προξενούν στενοχώρια, όταν παίρνετε σημαντικές αποφάσεις ή όταν αντιστέκεστε σε πειρασμούς; Μήπως βασίζεστε αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό σας ή “ρίχνετε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνετε”; (Ψαλμ. 55:22) «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι στραμμένα προς τους δικαίους», αναφέρει η Αγία Γραφή, «και τα αφτιά του προς την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια». (Ψαλμ. 34:15) Πόσο σημαντικό είναι, λοιπόν, να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά και να μη στηριζόμαστε στη δική μας κατανόηση!​—Παρ. 3:5.

3. (α) Τι περιλαμβάνει η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά; (β) Γιατί μπορεί μερικοί να έχουν την τάση να στηρίζονται στη δική τους κατανόηση;

³ Η ολόκαρδη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά περιλαμβάνει το να ενεργούμε με το δικό του τρόπο, σύμφωνα με το δικό του θέλημα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει το να τον πλησιάζουμε συνεχώς μέσω προσευχής και να ζητάμε ένθερμα την καθοδηγία του. Ωστόσο, για πολλούς δεν είναι εύκολο να στηρίζονται πλήρως στον Ιεχωβά. Για παράδειγμα, μια Χριστιανή αδελφή ονόματι Λιν παραδέχεται: «Καταβάλλω συνεχή αγώνα για να μάθω να εμπιστεύομαι πλήρως στον Ιεχωβά». Γιατί; «Δεν έχω προσωπική σχέση με τον πατέρα μου», λέει η ίδια, «και ούτε η μητέρα μου ενδιαφερόταν για τις συναισθηματικές ή τις σωματικές μου ανάγκες. Έτσι λοιπόν, πολύ γρήγορα έμαθα να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου». Εξαιτίας του παρελθόντος της, η Λιν δυσκολεύεται να εμπιστευτεί πλήρως τους άλλους. Οι προσωπικές ικανότητες και επιτυχίες μπορούν και αυτές να κάνουν κάποιον να στηρίζεται στον εαυτό του. Κάποιος πρεσβύτερος, βασιζόμενος στην πείρα που διαθέτει, μπορεί να καταπιαστεί με διάφορα ζητήματα της εκκλησίας χωρίς να πλησιάσει πρώτα τον Θεό με προσευχή.

4. Τι θα εξεταστεί σε αυτό το άρθρο;

⁴ Ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να καταβάλλουμε ειλικρινείς προσπάθειες για να ζούμε σύμφωνα με τις προσευχές μας και να ενεργούμε σε αρμονία με το θέλημά του. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να πετύχουμε ισορροπία, ρίχνοντας τις έγνοιες μας πάνω του αλλά και καταβάλλοντας προσωπικές προσπάθειες για την επίλυση δύσκολων προβλημάτων; Όταν χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις, τι πρέπει να προσέχουμε; Γιατί είναι σημαντική η προσευχή όταν προσπαθούμε να αντισταθούμε σε πειρασμούς; Θα εξετάσουμε αυτά τα ερωτήματα με τη βοήθεια μερικών παραδειγμάτων από τη Γραφή.

 Όταν Αντιμετωπίζουμε Στενοχώριες

5, 6. Πώς αντέδρασε ο Εζεκίας όταν απειλήθηκε από το βασιλιά της Ασσυρίας;

⁵ Αναφορικά με τον Βασιλιά Εζεκία του Ιούδα, η Γραφή λέει: «Έμεινε προσκολλημένος στον Ιεχωβά. Δεν έπαψε να τον ακολουθεί, αλλά τηρούσε τις εντολές του, τις οποίες ο Ιεχωβά είχε διατάξει στον Μωυσή». Ναι, «στον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ, εμπιστεύτηκε». (2 Βασ. 18:5, 6) Πώς αντέδρασε ο Εζεκίας όταν ο Βασιλιάς Σενναχειρείμ της Ασσυρίας έστειλε στην Ιερουσαλήμ τους εκπροσώπους του​—μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ραβσάκης—​μαζί με ισχυρή στρατιωτική δύναμη; Ο πανίσχυρος ασσυριακός στρατός είχε ήδη καταλάβει αρκετές από τις οχυρωμένες πόλεις του Ιούδα, και τώρα ο Σενναχειρείμ είχε βάλει στο στόχαστρό του την Ιερουσαλήμ. Ο Εζεκίας πήγε στον οίκο του Ιεχωβά και άρχισε να προσεύχεται: «Ιεχωβά Θεέ μας, σώσε μας, σε παρακαλώ, από το χέρι του, για να γνωρίσουν όλα τα βασίλεια της γης ότι εσύ, Ιεχωβά, είσαι ο μόνος Θεός».​—2 Βασ. 19:14-19.

⁶ Ο Εζεκίας ενήργησε σε αρμονία με την προσευχή του. Ακόμα και πριν ανεβεί στο ναό για να προσευχηθεί, έδωσε στο λαό την εντολή να μην απαντήσουν στους εμπαιγμούς του Ραβσάκη. Ο Εζεκίας έστειλε επίσης μια αντιπροσωπεία στον Ησαΐα τον προφήτη, ζητώντας τη συμβουλή του. (2 Βασ. 18:36· 19:1, 2) Οι ενέργειες που έκανε ο Εζεκίας ήταν σωστές. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν προσπάθησε να βρει μια λύση αντίθετη με το θέλημα του Ιεχωβά επιζητώντας υποστήριξη από την Αίγυπτο ή από γειτονικά έθνη. Αντί να στηριχτεί στη δική του κατανόηση, ο Εζεκίας εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά. Αφού ο άγγελος του Ιεχωβά πάταξε 185.000 άντρες του Σενναχειρείμ, εκείνος «έφυγε και επέστρεψε» στη Νινευή.​—2 Βασ. 19:35, 36.

7. Ποια παρηγοριά μπορούμε να αντλήσουμε από τις προσευχές της Άννας και του Ιωνά;

⁷ Η Άννα, η σύζυγος του Λευίτη Ελκανά, στηρίχτηκε και αυτή στον Ιεχωβά όταν στενοχωριόταν επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδί. (1 Σαμ. 1:9-11, 18) Ο προφήτης Ιωνάς απελευθερώθηκε από την κοιλιά ενός μεγάλου ψαριού αφού προσευχήθηκε: «Μέσα στη στενοχώρια μου φώναξα προς τον Ιεχωβά, και εκείνος μου απάντησε. Μέσα από την κοιλιά του Σιεόλ κραύγασα για βοήθεια. Άκουσες τη φωνή μου». (Ιωνάς 2:1, 2, 10) Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι, όσο δυσχερής και αν είναι η κατάστασή μας, μπορούμε να φωνάξουμε προς τον Ιεχωβά απευθύνοντάς του “το αίτημά μας για εύνοια”!​—Διαβάστε Ψαλμός 55:1, 16.

8, 9. Ποια ζητήματα απασχολούσαν κυρίως τον Εζεκία, την Άννα και τον Ιωνά, όπως φαίνεται από τις προσευχές τους, και τι μαθαίνουμε εμείς από αυτό;

⁸ Τα παραδείγματα του Εζεκία, της Άννας και του Ιωνά μάς διδάσκουν επίσης ένα ζωτικό μάθημα που πρέπει οπωσδήποτε να θυμόμαστε αναφορικά με τις προσευχές που κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε πιέσεις. Και οι τρεις τους υπέφεραν συναισθηματικά όταν περνούσαν μεγάλες στενοχώριες. Ωστόσο, οι προσευχές τους δείχνουν ότι δεν τους απασχολούσε απλώς και μόνο ο εαυτός τους και το πώς να βρουν ανακούφιση από τα προβλήματά τους. Τα ζητήματα που θεωρούσαν ύψιστης σπουδαιότητας ήταν το όνομα του Θεού, η λατρεία του και η επιτέλεση του θελήματός του. Ο Εζεκίας θλιβόταν για τη μομφή που συσσωρευόταν στο όνομα του Ιεχωβά. Η Άννα υποσχέθηκε να προσφέρει το γιο που τόσο επιθυμούσε για να υπηρετήσει στη σκηνή της μαρτυρίας στη Σηλώ. Ο δε Ιωνάς είπε: «Ό,τι ευχήθηκα θα το εκπληρώσω».​—Ιωνάς 2:9.

⁹ Όταν προσευχόμαστε για απελευθέρωση από μια δυσάρεστη κατάσταση, είναι σοφό να εξετάζουμε τα κίνητρά μας. Μήπως αυτό που μας απασχολεί είναι αποκλειστικά και μόνο το να βρούμε ανακούφιση από το πρόβλημα ή σκεφτόμαστε τον Ιεχωβά και το σκοπό του; Οι προσωπικές μας αντιξοότητες μπορούν εύκολα να μας κάνουν να απορροφηθούμε τόσο πολύ από την κατάστασή μας ώστε το ενδιαφέρον μας για τα πνευματικά ζητήματα να μπει στο περιθώριο. Όταν προσευχόμαστε στον Θεό για βοήθεια, ας εστιάζουμε την προσοχή μας στον Ιεχωβά, στον αγιασμό του ονόματός του και στη δικαίωση της κυριαρχίας του. Αυτό θα μας βοηθάει να διατηρούμε θετική άποψη ακόμα και αν δεν έρθει η λύση που ελπίζουμε. Η απάντηση στις προσευχές μας ίσως είναι ότι χρειάζεται να υπομείνουμε  την κατάσταση με τη βοήθεια του Θεού.​—Διαβάστε Ησαΐας 40:29· Φιλιππησίους 4:13.

Όταν Παίρνουμε Αποφάσεις

10, 11. Τι έκανε ο Ιωσαφάτ όταν ήρθε αντιμέτωπος με μια κατάσταση την οποία δεν ήξερε πώς να χειριστεί;

¹⁰ Πώς παίρνετε εσείς σοβαρές αποφάσεις στη ζωή σας; Μήπως πρώτα αποφασίζετε και κατόπιν προσεύχεστε στον Ιεχωβά για να ευλογήσει την απόφασή σας; Σκεφτείτε τι έκανε ο Ιωσαφάτ, ο βασιλιάς του Ιούδα, όταν οι συνδυασμένες δυνάμεις των Μωαβιτών και των Αμμωνιτών ήρθαν εναντίον του για να τον πολεμήσουν. Ο Ιούδας δεν ήταν σε θέση να προβάλει αντίσταση. Τι έπρεπε να κάνει ο Ιωσαφάτ;

¹¹ «Φοβήθηκε ο Ιωσαφάτ και προσήλωσε το πρόσωπό του στο να αναζητήσει τον Ιεχωβά», λέει η Γραφή. Κήρυξε νηστεία για όλο τον Ιούδα και συγκέντρωσε το λαό «για να ρωτήσουν τον Ιεχωβά». Έπειτα στάθηκε όρθιος μέσα στην εκκλησία του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ και προσευχήθηκε. Μεταξύ άλλων, ικέτευσε: «Θεέ μας, δεν θα εκτελέσεις κρίση εναντίον τους; Διότι εμείς δεν έχουμε δύναμη μπροστά σε αυτό το μεγάλο πλήθος που έρχεται εναντίον μας· και εμείς δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, αλλά τα μάτια μας είναι στραμμένα προς εσένα». Ο αληθινός Θεός άκουσε την προσευχή του Ιωσαφάτ και προμήθευσε θαυματουργική απελευθέρωση. (2 Χρον. 20:3-12, 17) Όταν παίρνουμε αποφάσεις, ιδιαίτερα σε τομείς που μπορεί να επηρεάσουν την πνευματικότητά μας, δεν πρέπει να βασιζόμαστε στον Ιεχωβά αντί να στηριζόμαστε στη δική μας κατανόηση;

12, 13. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Βασιλιάς Δαβίδ όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων;

¹² Τι πρέπει να κάνουμε όταν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που ίσως φαίνονται ευκολότερες στο χειρισμό τους​—πιθανώς επειδή η πείρα που έχουμε αποκτήσει μας επιτρέπει να σκεφτούμε γρήγορα κάποια λύση; Μια αφήγηση που αφορά τον Βασιλιά Δαβίδ μάς παρέχει ενόραση σε αυτό. Όταν οι Αμαληκίτες έκαναν επιδρομή στην πόλη Σικλάγ, αιχμαλώτισαν τις συζύγους και τα παιδιά του Δαβίδ καθώς και των αντρών του. Ο Δαβίδ ρώτησε τον Ιεχωβά: «Να καταδιώξω αυτή τη ληστρική ομάδα;» Ο Ιεχωβά απάντησε: «Να τους καταδιώξεις, γιατί οπωσδήποτε θα τους προφτάσεις και θα φέρεις απελευθέρωση». Ο Δαβίδ υπάκουσε «και απελευθέρωσε . . . όλα όσα είχαν πάρει οι Αμαληκίτες».​—1 Σαμ. 30:7-9, 18-20.

¹³ Λίγο καιρό μετά την επιδρομή των Αμαληκιτών, ήρθαν οι Φιλισταίοι εναντίον του Ισραήλ. Ο Δαβίδ ρώτησε και πάλι τον Ιεχωβά και έλαβε ξεκάθαρη απάντηση. Ο Θεός τού είπε: «Ανέβα, γιατί οπωσδήποτε θα δώσω τους Φιλισταίους στο χέρι σου». (2 Σαμ. 5:18, 19) Λίγο αργότερα, οι Φιλισταίοι ήρθαν ξανά εναντίον του Δαβίδ. Τι θα έκανε αυτή τη φορά; Θα μπορούσε να σκεφτεί: “Έχω αντιμετωπίσει την ίδια κατάσταση άλλες δύο φορές. Ας ανεβώ εναντίον των εχθρών του Θεού, όπως έκανα και τότε”. Ή μήπως θα αναζητούσε την κατεύθυνση του Ιεχωβά; Ο Δαβίδ δεν βασίστηκε στην πείρα του. Στράφηκε και πάλι στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Πόσο πρέπει να χάρηκε που το έκανε αυτό! Οι οδηγίες που έλαβε αυτή τη φορά ήταν διαφορετικές. (2 Σαμ. 5:22, 23) Όταν αντιμετωπίζουμε κάποια γνώριμη κατάσταση ή πρόβλημα, πρέπει να προσέχουμε να μη στηριζόμαστε αποκλειστικά και μόνο στην πείρα μας.​—Διαβάστε Ιερεμίας 10:23.

14. Ποιο μάθημα μπορούμε να πάρουμε από τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν το ζήτημα με τους Γαβαωνίτες ο Ιησούς του Ναυή και οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ;

¹⁴ Εφόσον είμαστε ατελείς, όλοι μας​—ακόμη και οι πεπειραμένοι πρεσβύτεροι—​πρέπει να είμαστε άγρυπνοι ώστε να μην παραλείπουμε να στρεφόμαστε στον Ιεχωβά για κατεύθυνση όταν παίρνουμε αποφάσεις. Προσέξτε πώς αντέδρασε ο διάδοχος του Μωυσή, ο Ιησούς του Ναυή, και οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ όταν τους πλησίασαν οι οξυδερκείς Γαβαωνίτες, οι οποίοι είχαν μεταμφιεστεί παριστάνοντας ότι έρχονταν από μακρινή γη. Χωρίς να ρωτήσουν τον Ιεχωβά, ο Ιησούς του Ναυή και οι άλλοι άντρες έσπευσαν να κάνουν ειρήνη με τους Γαβαωνίτες, συνάπτοντας διαθήκη μαζί τους. Αν και ο Ιεχωβά υποστήριξε τελικά αυτή τη συμφωνία, φρόντισε να καταγραφεί για τη δική μας ωφέλεια στις Γραφές το γεγονός ότι παρέλειψαν να επιζητήσουν την καθοδηγία του.​—Ιησ. Ναυή 9:3-6, 14, 15.

 Όταν Παλεύουμε με Πειρασμούς

15. Εξηγήστε γιατί η προσευχή είναι ουσιώδης για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό.

¹⁵ Εφόσον έχουμε το «νόμο της αμαρτίας» στα μέλη μας, χρειάζεται να καταβάλλουμε σκληρό αγώνα ενάντια στις αμαρτωλές τάσεις. (Ρωμ. 7:21-25) Αυτός, όμως, ο αγώνας μπορεί να κερδηθεί. Πώς; Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του ότι η προσευχή είναι ζωτικής σημασίας για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό. (Διαβάστε Λουκάς 22:40) Ακόμα και αν οι εσφαλμένες επιθυμίες ή σκέψεις επιμένουν παρότι έχουμε προσευχηθεί στον Θεό, πρέπει να συνεχίσουμε να “ζητάμε από τον Θεό” σοφία για να αντεπεξέλθουμε στη δοκιμασία. Έχουμε τη διαβεβαίωση ότι «αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει». (Ιακ. 1:5) Ο Ιάκωβος γράφει επίσης: «Είναι κανείς μεταξύ σας [πνευματικά] άρρωστος; Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά. Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει».​—Ιακ. 5:14, 15.

16, 17. Όταν ζητάμε βοήθεια για να αντισταθούμε στον πειρασμό, πότε είναι η καλύτερη στιγμή για να προσευχηθούμε;

¹⁶ Η προσευχή είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, αλλά πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ανάγκη να προσευχόμαστε την κατάλληλη στιγμή. Σκεφτείτε την περίπτωση του νεαρού που αναφέρεται στα εδάφια Παροιμίες 7:6-23. Κατά το δειλινό, περπατάει σε έναν δρόμο όπου είναι γνωστό ότι κατοικεί μια ανήθικη γυναίκα. Παροδηγημένος από την πειστικότητά της και παραπλανημένος από τα μελιστάλακτα χείλη της, την ακολουθεί, σαν βόδι που πηγαίνει για σφάξιμο. Γιατί είχε πάει αυτός ο νεαρός εκεί; Εφόσον «στερούνταν καρδιάς», δηλαδή ήταν άπειρος, πιθανότατα πάλευε με εσφαλμένες επιθυμίες. (Παρ. 7:7) Πότε θα τον είχε ωφελήσει περισσότερο η προσευχή; Φυσικά, η προσευχή για βοήθεια ενάντια στον πειρασμό θα είχε αξία οποιαδήποτε στιγμή στη διάρκεια αυτής της συνάντησης. Αλλά η καλύτερη στιγμή για να προσευχηθεί θα ήταν όταν του πρωτοήρθε η ιδέα να περπατήσει σε εκείνον το δρόμο.

¹⁷ Σήμερα, κάποιος μπορεί να αγωνίζεται για να αντισταθεί στην πορνογραφία. Ας υποθέσουμε, ωστόσο, ότι επισκέπτεται ιστότοπους στο Ίντερνετ όπου γνωρίζει ότι υπάρχουν προκλητικές εικόνες ή βίντεο. Δεν θα ενεργούσε σαν τον νεαρό που αναφέρεται στο 7ο κεφάλαιο των Παροιμιών; Πόσο επικίνδυνο θα ήταν να αρχίσει να περπατάει σε ένα τέτοιο μονοπάτι! Για να αντισταθεί κάποιος στον πειρασμό της πορνογραφίας, χρειάζεται να προσευχηθεί για τη βοήθεια του Ιεχωβά προτού αρχίσει να περιηγείται σε τέτοια μέρη στο Ίντερνετ.

18, 19. (α) Γιατί είναι δύσκολο να αντιστέκεστε στον πειρασμό, αλλά πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε μια τέτοια πρόκληση με επιτυχία; (β) Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

¹⁸ Το να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό ή να υπερνικούμε κακές συνήθειες δεν είναι εύκολο. «Η σάρκα είναι εναντίον του πνεύματος ως προς την επιθυμία της», έγραψε ο απόστολος Παύλος,  «και το πνεύμα εναντίον της σάρκας». Έτσι λοιπόν, “δεν κάνουμε εκείνα που θα θέλαμε να κάνουμε”. (Γαλ. 5:17) Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση με επιτυχία, χρειάζεται να προσευχόμαστε ένθερμα όταν πρωτοέρχονται στο νου μας εσφαλμένες σκέψεις ή πειρασμοί και κατόπιν να ενεργούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας. «Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους», αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί σε Αυτόν.​—1 Κορ. 10:13.

¹⁹ Είτε αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση είτε παίρνουμε μια σημαντική απόφαση είτε προσπαθούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει ένα υπέροχο δώρο​—την πολύτιμη προμήθεια της προσευχής. Κάνοντας χρήση αυτής της προμήθειας, δείχνουμε ότι βασιζόμαστε σε εκείνον. Πρέπει επίσης να εξακολουθούμε να ζητάμε από τον Θεό το άγιο πνεύμα του, το οποίο μας καθοδηγεί και μας ενδυναμώνει. (Λουκ. 11:9-13) Σε κάθε περίπτωση, ας εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και ας μη στηριζόμαστε στη δική μας κατανόηση.

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

• Τι μάθατε από τον Εζεκία, την Άννα και τον Ιωνά για την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά;

• Πώς τονίζουν τα παραδείγματα του Δαβίδ και του Ιησού του Ναυή ότι είναι ανάγκη να προσέχουμε όταν παίρνουμε αποφάσεις;

• Πότε ιδιαίτερα πρέπει να προσευχόμαστε σχετικά με τους πειρασμούς;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, πότε μας ωφελεί περισσότερο η προσευχή;