1, 2. Γιατί είναι τόσο διαδεδομένη σήμερα η απάτη, και ποιες μορφές μπορεί να πάρει; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

Η ΑΝΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ, οι απάτες και τα ψέματα είναι καθημερινό φαινόμενο στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Δεν πρέπει, όμως, να μας εκπλήσσει αυτό. Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι ο κυβερνήτης του, ο Σατανάς ο Διάβολος, είναι επιδέξιος απατεώνας. (1 Τιμ. 2:14· 1 Ιωάν. 5:19) Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος αυτού του πονηρού συστήματος, ο θυμός του Σατανά μεγαλώνει επειδή του απομένει «μικρό χρονικό διάστημα». (Αποκ. 12:12) Επομένως, είναι αναμενόμενο ότι όσοι επηρεάζονται από τον Διάβολο θα συμπεριφέρονται όλο και πιο δόλια, ιδιαίτερα απέναντι σε αυτούς που προάγουν την αληθινή λατρεία.

² Μερικές φορές, παρουσιάζονται στα μέσα ενημέρωσης παραπλανητικές δηλώσεις και κατάφωρα ψέματα για τους υπηρέτες του Ιεχωβά και τα πιστεύω τους. Πρωτοσέλιδα εφημερίδων, τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ και ιστοσελίδες στο Ίντερνετ χρησιμοποιούνται για να διασπείρουν αναλήθειες. Ως αποτέλεσμα, μερικοί άνθρωποι αναστατώνονται, πιστεύοντας με αφέλεια αυτά τα ψέματα.

3. Τι θα μας βοηθήσει να αποκρούσουμε την απάτη;

³ Είμαστε ευγνώμονες που με τη βοήθεια του Λόγου του Θεού, ο οποίος είναι “ωφέλιμος . . . για τακτοποίηση ζητημάτων”, μπορούμε να αποκρούσουμε αυτή την τακτική που χρησιμοποιεί ο εχθρός μας για να κάμψει το ηθικό μας. (2 Τιμ. 3:16) Είναι σημαντικό να διδαχτούμε από αυτά που έγραψε ο απόστολος Παύλος σχετικά με κάποιους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα στη Θεσσαλονίκη οι οποίοι είχαν παραπλανηθεί, πιστεύοντας αναλήθειες. Τους πρότρεψε “να μην κλονιστούν γρήγορα από τη λογική τους”. (2 Θεσ. 2:1, 2) Ποια διδάγματα παίρνουμε από τη στοργική νουθεσία του Παύλου, και πώς μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στη δική μας περίπτωση;

4. Ποιες προειδοποιήσεις έλαβαν οι Χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη σχετικά με την έλευση της “ημέρας του Ιεχωβά”, και ποιες προειδοποιήσεις λαβαίνουμε εμείς;

⁴ Στην πρώτη του επιστολή προς την εκκλησία της  Θεσσαλονίκης, ο Παύλος επέστησε την προσοχή στην έλευση της “ημέρας του Ιεχωβά”. Δεν ήθελε να είναι οι αδελφοί του στο σκοτάδι και να πιαστούν απροετοίμαστοι. Τους παρότρυνε, λοιπόν, ως “γιους φωτός” να “μένουν άγρυπνοι και να διατηρούν τη διανοητική τους διαύγεια”. (Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 5:1-6) Σήμερα, περιμένουμε την καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Αυτό θα σηματοδοτήσει την έναρξη της μεγάλης ημέρας του Ιεχωβά. Είμαστε ευτυχείς που έχουμε αυξημένη κατανόηση γύρω από την επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά. Επίσης, μέσω της εκκλησίας, λαβαίνουμε τακτικά επίκαιρες προειδοποιήσεις που μας βοηθούν να διατηρούμε τη διανοητική μας διαύγεια. Δίνοντας προσοχή σε αυτές τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, θα είμαστε πιο αποφασισμένοι να αποδίδουμε στον Θεό “ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής μας”.—Ρωμ. 12:1.

5, 6. (α) Με τι ασχολήθηκε ο Παύλος στη δεύτερη επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς; (β) Τι θα κάνει σύντομα ο Θεός μέσω του Ιησού, και τι πρέπει να αναρωτηθούμε;

⁵ Λίγο καιρό αφότου έστειλε την πρώτη του επιστολή στους Θεσσαλονικείς Χριστιανούς, ο Παύλος έστειλε και μια δεύτερη. Σε αυτήν, αναφέρθηκε στην ερχόμενη θλίψη, όταν ο Κύριος Ιησούς θα εκτελέσει θεϊκή κρίση «σε εκείνους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό και σε εκείνους οι οποίοι δεν υπακούν στα καλά νέα». (2 Θεσ. 1:6-8) Το 2ο κεφάλαιο αυτής της επιστολής μάς αποκαλύπτει ότι ορισμένοι σε εκείνη την εκκλησία είχαν “θορυβηθεί” σχετικά με την ημέρα του Ιεχωβά, πιστεύοντας ότι ήταν προ των πυλών. (Διαβάστε 2 Θεσσαλονικείς 2:1, 2) Εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν περιορισμένη κατανόηση γύρω από την επεξεργασία του σκοπού του Ιεχωβά, όπως αναγνώρισε αργότερα ο Παύλος όσον αφορά τις προφητείες: «Έχουμε γνώση κατά μέρος και προφητεύουμε κατά μέρος· αλλά όταν έρθει το πλήρες, το κατά μέρος θα καταργηθεί». (1 Κορ. 13:9, 10) Αλλά οι θεόπνευστες προειδοποιήσεις του Παύλου, του αποστόλου Πέτρου και άλλων πιστών χρισμένων αδελφών εκείνης της εποχής θα τους βοηθούσαν να διατηρήσουν την πίστη τους.

⁶ Θέλοντας να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, ο Παύλος εξήγησε υπό θεϊκή έμπνευση ότι, πριν από την ημέρα του Ιεχωβά, έπρεπε να εμφανιστεί μια μεγάλη αποστασία και «ο άνθρωπος της ανομίας». * Έπειτα, στον  ορισμένο του καιρό, ο Κύριος Ιησούς θα “εκμηδένιζε” όλους όσους είχαν εξαπατηθεί. Ο απόστολος τόνισε ότι αυτή η κρίση θα ερχόταν πάνω τους επειδή «δεν δέχτηκαν την αγάπη για την αλήθεια». (2 Θεσ. 2:3, 8-10) Είναι καλό να αναρωτηθούμε λοιπόν: “Πόσο πολύ αγαπώ εγώ την αλήθεια; Συμβαδίζω με την τρέχουσα κατανόησή μας, όπως παρουσιάζεται στις σελίδες αυτού του περιοδικού και άλλων Γραφικών εντύπων που παρέχονται για την παγκόσμια εκκλησία του λαού του Θεού;”

7, 8. (α) Με ποιους κινδύνους έπρεπε να παλεύουν οι πρώτοι Χριστιανοί; (β) Ποιος είναι ένας ιδιαίτερος κίνδυνος για τους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα;

⁷ Ομολογουμένως, οι Χριστιανοί δεν θα κινδύνευαν μόνο από τους αποστάτες και τις διδασκαλίες τους. Ο Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο ότι «η φιλαργυρία είναι ρίζα κάθε είδους κακών πραγμάτων». Και πρόσθεσε ότι «επιδιώκοντάς την μερικοί έχουν παροδηγηθεί από την πίστη και έχουν μαχαιρώσει παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους». (1 Τιμ. 6:10) «Τα δε έργα της σάρκας» θα ήταν άλλος ένας διαρκής κίνδυνος.—Γαλ. 5:19-21.

⁸ Μπορείτε να καταλάβετε, ωστόσο, γιατί ο Παύλος προειδοποίησε δυναμικά τους Θεσσαλονικείς σχετικά με το πόσο σοβαρή απειλή αποτελούσαν άνθρωποι όπως εκείνοι τους οποίους αποκάλεσε αλλού “ψευδαποστόλους”. Μερικοί από αυτούς έλεγαν «διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους». (2 Κορ. 11:4, 13· Πράξ. 20:30) Ο Ιησούς επαίνεσε αργότερα την εκκλησία της Εφέσου επειδή “δεν μπορούσαν να υποφέρουν κακούς ανθρώπους”. Οι Εφέσιοι “υπέβαλλαν σε δοκιμή” εκείνους που στην πραγματικότητα ήταν ψευδαπόστολοι, δηλαδή ψεύτες. (Αποκ. 2:2) Είναι ενδιαφέρον ότι, στη δεύτερη επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, ο Παύλος έδωσε την εξής νουθεσία: «Σας παραγγέλλουμε δε, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, να απομακρύνεστε από κάθε αδελφό που περπατάει άτακτα». Κατόπιν αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε Χριστιανούς που “δεν ήθελαν να εργάζονται”. (2 Θεσ. 3:6, 10) Αλλά αν εκείνοι οι Χριστιανοί περπατούσαν άτακτα, πόσο μάλλον αυτοί που έκλιναν προς την αποστασία! Πράγματι, η στενή συναναστροφή με τέτοια άτομα ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη και έπρεπε να αποφεύγεται—το ίδιο ισχύει δε και σήμερα.—Παρ. 13:20.

9. Γιατί πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αν κάποιος αρχίσει να κάνει εικασίες ή να μιλάει επικριτικά;

⁹ Σε λίγο θα ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη και θα έρθει το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος, επομένως εκείνες οι θεόπνευστες προειδοποιήσεις που δόθηκαν τον πρώτο αιώνα αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Δεν θέλουμε επ’ ουδενί να μας «διαφύγει ο σκοπός» της παρ’ αξία καλοσύνης του Ιεχωβά και να χάσουμε την υποσχεμένη αιώνια ζωή, είτε στον ουρανό είτε στη γη. (2 Κορ. 6:1) Αν κάποιος που παρακολουθεί τις συναθροίσεις μας προσπαθήσει ποτέ να μας παρασύρει σε συζητήσεις γύρω από προσωπικές εικασίες ή σε επικριτική ομιλία, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.—2 Θεσ. 3:13-15.

10. Σε ποιες παραδόσεις έλαβαν την παρότρυνση να προσκολληθούν οι Χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη;

¹⁰ Ο Παύλος παρότρυνε τους αδελφούς του στη Θεσσαλονίκη να “μένουν σταθεροί” και να προσκολλούνται σε αυτά που είχαν μάθει. (Διαβάστε 2 Θεσσαλονικείς 2:15) Ποιες ήταν οι «παραδόσεις» τις οποίες είχαν διδαχτεί; Σίγουρα όχι αυτές που είχε υιοθετήσει η ψεύτικη θρησκεία και τις οποίες προωθούσε ως εφάμιλλες των Γραφών. Αντιθέτως, ο Παύλος αναφερόταν στις διδασκαλίες που είχε λάβει τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι από τον Ιησού, καθώς και στα όσα είχε υποκινήσει ο Θεός τον απόστολο να μεταδώσει, μεγάλο μέρος των οποίων συμπεριλήφθηκε στις θεόπνευστες Γραφές. Ο Παύλος επαίνεσε τους αδελφούς του  στην εκκλησία της Κορίνθου επειδή, όπως έγραψε, «σε όλα τα πράγματα με έχετε στο νου σας και κρατάτε γερά τις παραδόσεις όπως σας τις παρέδωσα». (1 Κορ. 11:2) Αυτές οι διδασκαλίες προέρχονταν από αξιόπιστη πηγή και μπορούσαν να θεωρηθούν έγκυρες.

11. Με ποιους τρόπους θα μπορούσαν να επηρεαστούν κάποιοι από την απάτη;

¹¹ Γράφοντας στους Εβραίους, ο Παύλος επισήμανε δύο τρόπους με τους οποίους ένας Χριστιανός θα μπορούσε να χάσει την πίστη του και να μην καταφέρει να μείνει σταθερός. (Διαβάστε Εβραίους 2:1· 3:12) Είπε ότι κάποιος θα μπορούσε είτε να “ξεμακρύνει” είτε να «αποτραβηχτεί». Μια βάρκα μπορεί στην αρχή να μη φαίνεται ότι ξεμακραίνει από την ακτή—αυτό ίσως γίνεται ανεπαίσθητα. Σιγά σιγά, η απόσταση μεγαλώνει. Από την άλλη μεριά, κάποιος που σπρώχνει τη βάρκα του μέσα στη θάλασσα την απομακρύνει από την ακτή με τη δική του θέληση. Και οι δύο περιπτώσεις περιγράφουν παραστατικά την κατάσταση ορισμένων ατόμων που πέφτουν θύμα απάτης, αφήνοντας την πεποίθησή τους στην αλήθεια να εξασθενήσει.

12. Ποιες σύγχρονες δραστηριότητες μπορούν να βλάψουν την πνευματικότητά μας;

¹² Αυτό μπορεί να είχε συμβεί σε μερικούς Θεσσαλονικείς. Και τι θα πούμε για την εποχή μας; Υπάρχουν άφθονες δραστηριότητες που μπορούν να κλέψουν το χρόνο μας. Σκεφτείτε πόσες ώρες ξοδεύουν οι άνθρωποι για να κρατήσουν την επαφή μέσω κοινωνικών δικτύων, να διαβάσουν και να απαντήσουν σε ηλεκτρονικά μηνύματα, να επιδιώξουν με πάθος διάφορα χόμπι ή να παρακολουθούν συνεχώς την αθλητική επικαιρότητα. Οποιαδήποτε από αυτές τις δραστηριότητες θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει έναν Χριστιανό και να εξασθενίσει το ζήλο του. Με ποιο αποτέλεσμα; Να αρχίσει να παραμελεί τις εγκάρδιες προσευχές, τη μελέτη του Λόγου του Θεού, την παρακολούθηση των συναθροίσεων και το κήρυγμα των καλών νέων. Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην κλονιστούμε γρήγορα από τη λογική μας με κάποιον από αυτούς τους τρόπους;

13. Όπως προειπώθηκε, ποια νοοτροπία έχουν πολλοί, αλλά πώς μπορούμε εμείς να προστατέψουμε την πίστη μας;

¹³ Κάτι που χρειάζεται οπωσδήποτε να κάνουμε είναι να έχουμε συναίσθηση του καιρού στον οποίο ζούμε και της βλάβης που μπορεί να υποστούμε αν συναναστρεφόμαστε με όσους αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι αυτές είναι οι «τελευταίες ημέρες». Ο απόστολος Πέτρος έγραψε σχετικά με αυτή την περίοδο: «Θα έρθουν εμπαίκτες με τον εμπαιγμό τους, που θα περπατούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και θα λένε: “Πού είναι αυτή η υποσχεμένη παρουσία του; Διότι από την ημέρα που οι προπάτορές μας κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου, τα πάντα παραμένουν ακριβώς όπως ήταν από την αρχή της δημιουργίας”». (2 Πέτρ. 3:3, 4) Η καθημερινή ανάγνωση και η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού θα μας βοηθούν να θυμόμαστε πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου—συνειδητοποιώντας ότι ζούμε στις «τελευταίες ημέρες». Η προειπωμένη αποστασία εκδηλώθηκε πριν από πολύ καιρό και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. «Ο άνθρωπος της ανομίας» εξακολουθεί να υπάρχει και να εναντιώνεται στους υπηρέτες του Θεού. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πόσο κοντά είναι η ημέρα του Ιεχωβά.—Σοφ. 1:7.

14. Πώς προστατευόμαστε όταν είμαστε πολυάσχολοι στην υπηρεσία του Θεού;

¹⁴ Η πείρα έχει αποδείξει ότι ένας βασικός τρόπος για να παραμείνουμε σε εγρήγορση και να μην κλονιστούμε από τη λογική μας είναι να συμμετέχουμε τακτικά στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας. Άρα, όταν ο Χριστός Ιησούς, η Κεφαλή της εκκλησίας, παρήγγειλε στους ακολούθους του να κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη, διδάσκοντάς τους να τηρούν όσα τους είχε διδάξει, τους έδινε μια συμβουλή που θα τους προστάτευε. (Ματθ. 28:19, 20) Για να υπακούμε σε αυτή την εντολή, χρειάζεται να είμαστε ζηλωτές στο έργο κηρύγματος.  Μπορείτε να φανταστείτε τους αδελφούς σας στη Θεσσαλονίκη να είναι ικανοποιημένοι με μια τυπική συμμετοχή στο κήρυγμα και στη διδασκαλία, σαν να έκαναν απλώς μια αγγαρεία; Θυμηθείτε αυτό που τους είπε ο Παύλος: «Μη σβήνετε τη φωτιά του πνεύματος. Μη μεταχειρίζεστε περιφρονητικά τις προφητείες». (1 Θεσ. 5:19, 20) Και πόσο συναρπαστικές είναι οι προφητείες που μελετούμε και μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους!

15. Ποια χρήσιμα πράγματα μπορούμε να εξετάζουμε στην οικογενειακή λατρεία;

¹⁵ Είναι ευνόητο ότι θέλουμε να βοηθήσουμε την οικογένειά μας να βελτιωθεί στην υπηρεσία αγρού. Πολλοί αδελφοί και αδελφές έχουν διαπιστώσει ότι ένας τρόπος για να το πετύχουν αυτό είναι να αφιερώνουν μέρος της οικογενειακής τους λατρείας στη διακονία. Ίσως θελήσετε να συζητήσετε με τα μέλη της οικογένειάς σας πώς θα καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον που βρήκαν. Τι θα πουν στην επόμενη επίσκεψη; Ποια θέματα είναι πιο πιθανό να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον; Πότε είναι καλύτερο να κάνουν τις επισκέψεις; Πολλοί αφιερώνουν επίσης μέρος του χρόνου της οικογενειακής τους λατρείας στις συναθροίσεις, ώστε να είναι εξοικειωμένοι με τα όσα θα εξεταστούν εκεί. Μήπως μπορείτε να προετοιμάζεστε καλύτερα ώστε να συμμετέχετε; Η συμμετοχή σας στις συναθροίσεις θα ενισχύει την πίστη σας, πράγμα που θα σας βοηθάει να μην κλονιστείτε από τη λογική σας. (Ψαλμ. 35:18) Ναι, η οικογενειακή σας λατρεία θα σας προστατεύει από εικασίες και αμφιβολίες.

16. Ποιο κίνητρο έχουν οι χρισμένοι Χριστιανοί για να διατηρήσουν τη δύναμη της λογικής τους;

¹⁶ Όταν σκεφτόμαστε πώς έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά το λαό του στο διάβα των ετών με αυξημένη κατανόηση των Βιβλικών προφητειών, νιώθουμε εκτίμηση για την υπέροχη ανταμοιβή που βρίσκεται μπροστά μας. Οι χρισμένοι έχουν την προοπτική να ενωθούν με τον Χριστό στον ουρανό. Τι κίνητρο για να διατηρήσουν τη δύναμη της λογικής τους! Ασφαλώς, μπορούμε να εφαρμόσουμε σε αυτούς τα λόγια που έγραψε ο Παύλος στους Θεσσαλονικείς: «Οφείλουμε να ευχαριστούμε τον Θεό πάντοτε για εσάς, αδελφοί αγαπημένοι από τον Ιεχωβά, επειδή ο Θεός σάς διάλεξε . . . μέσω του αγιασμού σας με πνεύμα και μέσω της πίστης σας στην αλήθεια».—2 Θεσ. 2:13.

17. Πώς σας ενθαρρύνουν τα λόγια των εδαφίων 2 Θεσσαλονικείς 3:1-5;

¹⁷ Αλλά και όσοι αποβλέπουν σε αιώνια ζωή στη γη πρέπει επίσης να αγωνίζονται ώστε να μην κλονιστούν γρήγορα από τη λογική τους. Αν έχετε την επίγεια ελπίδα, φυλάξτε στην καρδιά σας τα στοργικά λόγια ενθάρρυνσης που απηύθυνε ο Παύλος στους χρισμένους συγχριστιανούς του στη Θεσσαλονίκη. (Διαβάστε 2 Θεσσαλονικείς 3:1-5) Ο καθένας μας πρέπει να νιώθει βαθιά εκτίμηση για αυτές τις στοργικές σκέψεις. Πράγματι, οι επιστολές προς τους Θεσσαλονικείς περιέχουν ζωτικές προειδοποιήσεις σχετικά με τις εικασίες ή τις αμφισβητήσιμες ιδέες. Εφόσον ζούμε τόσο κοντά στο τέλος, όλοι μας σήμερα εκτιμούμε πολύ αυτές τις προειδοποιήσεις.