1, 2. (α) Ποιος είναι “ο Βασιλιάς της αιωνιότητας”, και γιατί είναι κατάλληλος αυτός ο τίτλος; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.) (β) Ποιο χαρακτηριστικό της βασιλείας που ασκεί ο Ιεχωβά μάς ελκύει κοντά του;

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΟΜΠΟΥΖΑ Β΄ της Σουαζιλάνδης έμεινε στην εξουσία σχεδόν 61 χρόνια—όσο κανένας άλλος σύγχρονος μονάρχης. Όσο εντυπωσιακή και αν είναι η διάρκεια της βασιλείας του, υπάρχει ένας βασιλιάς του οποίου η διακυβέρνηση δεν περιορίζεται από το σύντομο μήκος της ανθρώπινης ζωής. Μάλιστα, η Αγία Γραφή τον αποκαλεί “Βασιλιά της αιωνιότητας”. (1 Τιμ. 1:17) Ένας ψαλμωδός κατονόμασε αυτόν τον Κυρίαρχο, λέγοντας: «Ο Ιεχωβά είναι Βασιλιάς στον αιώνα».—Ψαλμ. 10:16.

² Εφόσον η διάρκεια της βασιλείας του Θεού είναι τόσο μεγάλη, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά ανθρώπινη διακυβέρνηση. Ωστόσο, αυτό που μας ελκύει κοντά στον Ιεχωβά είναι ο τρόπος με τον οποίο ασκεί την εξουσία του. Κάποιος βασιλιάς που κυβέρνησε τον αρχαίο Ισραήλ 40 χρόνια αίνεσε τον Θεό με τα εξής λόγια: «Ο Ιεχωβά είναι ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη. Ο Ιεχωβά έχει εδραιώσει το θρόνο του στους ουρανούς· και στο καθετί ασκεί εξουσία η βασιλεία του». (Ψαλμ. 103:8, 19) Ο Ιεχωβά δεν είναι μόνο Βασιλιάς μας αλλά και Πατέρας μας—ο στοργικός, ουράνιος Πατέρας μας. Αυτό εγείρει δύο ερωτήματα: Με ποιον τρόπο έχει ενεργήσει ως Πατέρας; Πώς έχει ασκήσει τη βασιλεία του έπειτα από το στασιασμό στην Εδέμ; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα μας  υποκινήσουν να πλησιάσουμε περισσότερο τον Ιεχωβά και να τον λατρεύουμε με όλη μας την καρδιά.

3. Ποιος ήταν το πρώτο μέλος της παγκόσμιας οικογένειας του Ιεχωβά, και ποιοι άλλοι δημιουργήθηκαν ως «γιοι» του Θεού;

³ Πόση ευχαρίστηση πρέπει να ένιωσε ο Ιεχωβά όταν δημιούργησε τον μονογενή Γιο του! Δεν θεωρούσε τον πρωτότοκό του ασήμαντο υπήκοο. Απεναντίας, τον αγαπούσε ως Γιο και τον κάλεσε να συμμετάσχει στη χαρά της δημιουργίας άλλων τέλειων υπηκόων. (Κολ. 1:15-17) Τελικά δημιουργήθηκαν μυριάδες άγγελοι. Αυτοί περιγράφονται ως «οι διάκονοί του, που [κάνουν] το θέλημά του» υπηρετώντας τον με χαρά, και Εκείνος τους τιμάει αποκαλώντας τους “γιους” του. Είναι μέρος της παγκόσμιας οικογένειας του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 103:20-22· Ιώβ 38:7.

4. Πώς συμπεριλήφθηκαν και οι άνθρωποι στην παγκόσμια οικογένεια του Θεού;

⁴ Μετά τη δημιουργία των φυσικών ουρανών και της γης, ο Ιεχωβά διεύρυνε την παγκόσμια οικογένειά του. Αφού ετοίμασε τη γη ώστε να είναι όμορφη, αυτοσυντήρητη κατοικία, ο Ιεχωβά πρόσθεσε την κορυφαία πινελιά στα επίγεια έργα του δημιουργώντας τον πρώτο άνθρωπο Αδάμ κατά τη δική Του εικόνα. (Γέν. 1:26-28) Ως Δημιουργός, είχε το δικαίωμα να αναμένει από αυτόν να είναι υπάκουος. Ως Πατέρας, μετέδωσε όλες τις οδηγίες του με αγάπη και καλοσύνη. Σε καμιά περίπτωση δεν περιόριζαν άσκοπα την ελευθερία του ανθρώπου αυτές οι εντολές.—Διαβάστε Γένεση 2:15-17.

5. Ποια διευθέτηση έκανε ο Θεός για να γεμίσει τη γη με τα ανθρώπινα παιδιά του;

⁵ Αντίθετα με ό,τι κάνουν πολλοί ανθρώπινοι μονάρχες, ο Ιεχωβά χαίρεται να αναθέτει ευθύνες στους υπηκόους του, θεωρώντας τους έμπιστα μέλη της οικογένειάς του. Για παράδειγμα, παραχώρησε στον Αδάμ εξουσία πάνω σε άλλα ζωντανά πλάσματα, αναθέτοντάς του μάλιστα τον ευχάριστο αλλά και απαιτητικό διορισμό να δώσει ονόματα στα ζώα. (Γέν. 1:26· 2:19, 20) Ο Θεός δεν δημιούργησε εκατομμύρια τέλειους ανθρώπους για να κατοικίσουν τη γη. Αντιθέτως, επέλεξε να δημιουργήσει ένα τέλειο συμπλήρωμα για τον Αδάμ—τη γυναίκα, την Εύα. (Γέν. 2:21, 22) Έπειτα, έδωσε στο ζευγάρι την ευκαιρία να γεμίσουν τη γη με τα παιδιά τους. Υπό ιδανικές συνθήκες, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επεκτείνουν προοδευτικά τα όρια του Παραδείσου ωσότου καλύψει όλη την υδρόγειο. Σε ενότητα με τους αγγέλους στον ουρανό, μπορούσαν να λατρεύουν τον Ιεχωβά για πάντα ως μέρος της παγκόσμιας οικογένειάς του. Τι υπέροχη προοπτική! Και τι εκδήλωση της πατρικής αγάπης του Ιεχωβά!

6. (α) Πώς άρχισε ο στασιασμός στην οικογένεια του Θεού; (β) Γιατί δεν σήμαινε ο στασιασμός ότι ο Ιεχωβά είχε χάσει τον έλεγχο της κατάστασης;

⁶ Δυστυχώς, ο Αδάμ και η Εύα δεν ένιωθαν ικανοποιημένοι με την κυριαρχία του Ιεχωβά. Απεναντίας, επέλεξαν να ακολουθήσουν έναν στασιαστικό πνευματικό γιο του Θεού, τον Σατανά. (Γέν. 3:1-6) Η ζωή μακριά από τη διακυβέρνηση του Θεού έφερε πόνο, βάσανα και θάνατο στους ίδιους και στους απογόνους τους. (Γέν. 3:16-19· Ρωμ. 5:12) Ο Θεός δεν είχε πια υπάκουους υπηκόους στη γη. Μήπως αυτό σήμαινε ότι είχε χάσει τον έλεγχο της κατάστασης, ότι είχε αποποιηθεί το δικαίωμά του να ασκεί κυριαρχία στη γη και στους κατοίκους της; Ούτε κατά διάνοια! Άσκησε την εξουσία του διώχνοντας τον άντρα και τη γυναίκα από τον κήπο της Εδέμ και, για να εμποδίσει την επιστροφή τους, έβαλε χερουβείμ να φυλάνε την είσοδο. (Γέν. 3:23, 24) Παράλληλα, ο Θεός έδειξε την πατρική του αγάπη επιβεβαιώνοντας ότι θα εκπληρωνόταν ο σκοπός του να έχει μια παγκόσμια οικογένεια αφοσιωμένων πνευματικών καθώς και ανθρώπινων γιων. Υποσχέθηκε ένα «σπέρμα» το οποίο θα εκμηδένιζε τον Σατανά και θα εξουδετέρωνε  τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας.—Διαβάστε Γένεση 3:15.

7, 8. (α) Πόσο άσχημες είχαν γίνει οι συνθήκες την εποχή του Νώε; (β) Τι διευθετήσεις έκανε ο Ιεχωβά για να καθαρίσει τη γη και να διαφυλάξει την ανθρώπινη οικογένεια;

⁷ Στους αιώνες που ακολούθησαν, κάποιοι άνθρωποι επέλεξαν να μείνουν όσιοι στον Ιεχωβά. Ανάμεσά τους ήταν ο Άβελ και ο Ενώχ. Ωστόσο, η πλειονότητα των ανθρώπων απέρριψαν τον Ιεχωβά ως Πατέρα και Βασιλιά τους. Την εποχή του Νώε, η γη είχε πλέον “γεμίσει βία”. (Γέν. 6:11) Μήπως αυτό σήμαινε ότι ο Ιεχωβά δεν είχε πια τον έλεγχο των επίγειων υποθέσεων; Τι αποκαλύπτει το ιστορικό υπόμνημα;

⁸ Εξετάστε την αφήγηση για τον Νώε. Ο Ιεχωβά τού έδωσε λεπτομερή αρχιτεκτονικά σχέδια και οδηγίες για να φτιάξει μια τεράστια κιβωτό η οποία θα έσωζε αυτόν και την άμεση οικογένειά του. Αλλά έδειξε μεγάλη αγάπη και για ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένειά του, διορίζοντας τον Νώε «κήρυκα δικαιοσύνης». (2 Πέτρ. 2:5) Το άγγελμα του Νώε ασφαλώς περιλάμβανε έκκληση για μετάνοια και προειδοποιήσεις για την επικείμενη καταστροφή, αλλά έπεσε στο κενό. Επί δεκαετίες, αυτός και η οικογένειά του ζούσαν μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο βία και χονδροειδή ανηθικότητα. Ο Ιεχωβά, ως στοργικός Πατέρας, προστάτεψε και ευλόγησε αυτές τις οχτώ όσιες ψυχές. Μέσω του παγγήινου Κατακλυσμού, άσκησε την εξουσία του πάνω στους στασιαστικούς ανθρώπους και στους πονηρούς αγγέλους. Ναι, δίχως αμφιβολία, διατήρησε τον έλεγχο της κατάστασης.—Γέν. 7:17-24.

9. Ποια ευκαιρία έδωσε ο Ιεχωβά στην ανθρωπότητα μετά τον Κατακλυσμό;

⁹ Καθώς ο Νώε και η οικογένειά του έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην καθαρισμένη γη και ανέπνεαν τον καθαρό αέρα, η καρδιά τους σίγουρα πλημμύριζε από ευγνωμοσύνη προς τον Ιεχωβά για τη φροντίδα και την προστασία του. Αμέσως, ο Νώε έχτισε ένα θυσιαστήριο και πρόσφερε θυσίες για να λατρέψει τον Ιεχωβά. Ο Θεός ευλόγησε τον ίδιο και την οικογένειά του και τους έδωσε οδηγίες “να είναι καρποφόροι και να πληθυνθούν και να γεμίσουν τη γη”. (Γέν. 8:20–9:1) Η ανθρωπότητα είχε και πάλι την ευκαιρία να απολαύσει ενότητα λατρείας και να γεμίσει τη γη.

10. (α) Πού και πώς αναζωπυρώθηκε ο στασιασμός εναντίον του Ιεχωβά μετά τον Κατακλυσμό; (β) Τι έκανε ο Ιεχωβά για να διασφαλίσει την εκτέλεση του θελήματός του;

¹⁰ Ο Κατακλυσμός, όμως, δεν απομάκρυνε την ατέλεια, και οι άνθρωποι συνέχισαν να υφίστανται την αόρατη επιρροή του Σατανά και των στασιαστικών αγγέλων. Προτού περάσει καιρός, αναζωπυρώθηκε ο στασιασμός ενάντια στη φιλάγαθη διακυβέρνηση του Ιεχωβά. Λόγου χάρη, ένας δισέγγονος του Νώε, ο Νεβρώδ, εναντιώθηκε στη διακυβέρνηση του Ιεχωβά όσο κανείς άλλος. Ο Νεβρώδ περιγράφεται ως «κραταιός κυνηγός εναντίον του Ιεχωβά». Έχτισε μεγάλες πόλεις, όπως τη Βαβέλ, και έκανε τον εαυτό του βασιλιά «στη γη Σεναάρ». (Γέν. 10:8-12) Τι θα έκανε ο Βασιλιάς της αιωνιότητας για να αντιμετωπίσει αυτόν το στασιαστή βασιλιά και τις προσπάθειές του να ανατρέψει το σκοπό που είχε Εκείνος να “γεμίσει η γη”; Ο Θεός σύγχυσε τη γλώσσα τους, διασκορπίζοντας τους σαστισμένους υπηκόους του Νεβρώδ «σε όλη την επιφάνεια της γης». Μαζί τους πήραν την ψεύτικη λατρεία τους και το ανθρώπινο πρότυπο διακυβέρνησης.—Γέν. 11:1-9.

11. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά οσιότητα στο φίλο του τον Αβραάμ;

¹¹ Αν και πολλοί λάτρευαν ψεύτικους θεούς μετά τον Κατακλυσμό, κάποιοι πιστοί άνθρωποι δεν έπαψαν να τιμούν τον Ιεχωβά. Ένας από αυτούς ήταν ο Αβραάμ, ο οποίος άφησε υπάκουα τις ανέσεις της πόλης Ουρ όπου έμενε και κατοίκησε σε σκηνές χρόνια ολόκληρα. (Γέν. 11:31· Εβρ. 11:8, 9) Ενόσω ζούσε ως νομάδας, περιστοιχιζόταν συχνά από ανθρώπινους βασιλιάδες, πολλοί εκ των οποίων ζούσαν σε περιτειχισμένες πόλεις. Αλλά ο Ιεχωβά προφύλασσε τον Αβραάμ και  την οικογένειά του. Σχετικά με την πατρική Του προστασία, ο ψαλμωδός δήλωσε: «[Ο Θεός] δεν επέτρεψε σε κανέναν άνθρωπο να διαπράξει απάτη σε βάρος τους, αλλά για χάρη τους έλεγξε βασιλιάδες». (Ψαλμ. 105:13, 14) Από οσιότητα στο φίλο του τον Αβραάμ, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Βασιλιάδες θα βγουν από εσένα».—Γέν. 17:6· Ιακ. 2:23.

12. Πώς κατέδειξε ο Ιεχωβά την κυριαρχία του επί της Αιγύπτου, και πώς επηρέασε αυτό τον εκλεκτό λαό του;

¹² Ο Θεός επανέλαβε στον Ισαάκ, το γιο του Αβραάμ, και στον Ιακώβ, τον εγγονό του, την υπόσχεση που είχε δώσει να τους ευλογήσει, εγείροντας μάλιστα βασιλιάδες από τους απογόνους τους. (Γέν. 26:3-5· 35:11) Ωστόσο, προτού εγείρει αυτούς τους βασιλιάδες, οι απόγονοι του Ιακώβ έγιναν δούλοι στην Αίγυπτο. Μήπως αυτό σήμαινε ότι ο Ιεχωβά δεν θα εκπλήρωνε την υπόσχεσή του ή ότι είχε αποποιηθεί το δικαίωμά του να ασκεί κυριαρχία στη γη; Όχι βέβαια! Στον ορισμένο του καιρό, έκανε φανερή τη θεϊκή του δύναμη και κατέδειξε την κυριαρχία του επί του αδιάλλακτου Φαραώ. Οι υποδουλωμένοι Ισραηλίτες έθεσαν την πίστη τους στον Ιεχωβά, ο οποίος τους απελευθέρωσε με μεγαλειώδη τρόπο διαμέσου της Ερυθράς Θάλασσας. Ήταν προφανές ότι ο Ιεχωβά παρέμενε Παγκόσμιος Κυρίαρχος και, ως στοργικός Πατέρας, χρησιμοποίησε τη μεγάλη του δύναμη για να προστατέψει το λαό του.—Διαβάστε Έξοδος 14:13, 14.

13, 14. (α) Τι διακήρυξαν οι Ισραηλίτες για τη βασιλεία του Ιεχωβά σε έναν ύμνο; (β) Ποια υπόσχεση έδωσε ο Θεός στον Δαβίδ για τη βασιλεία του;

¹³ Αμέσως μετά τη θαυματουργική τους απελευθέρωση από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες έψαλαν έναν θριαμβευτικό ύμνο στον Ιεχωβά. Αυτός ο ύμνος, που είναι καταγραμμένος στο 15ο κεφάλαιο της Εξόδου, περιλαμβάνει και τη διακήρυξη του εδαφίου 18: «Ο Ιεχωβά θα βασιλεύει στον αιώνα». Πράγματι, ο Ιεχωβά έγινε Βασιλιάς του νέου έθνους. (Δευτ. 33:5) Ωστόσο, ο λαός δεν ένιωθε ικανοποιημένος που είχε τον Ιεχωβά αόρατο Άρχοντά του. Περίπου 400 χρόνια αφότου έφυγαν από την Αίγυπτο, ζήτησαν από τον Θεό να τους δώσει ανθρώπινο βασιλιά, όπως είχαν και τα γειτονικά ειδωλολατρικά έθνη. (1 Σαμ. 8:5) Εντούτοις, ο Ιεχωβά παρέμενε Βασιλιάς, κάτι που έγινε έκδηλο κατά τη διακυβέρνηση του Δαβίδ, του δεύτερου ανθρώπινου βασιλιά του Ισραήλ.

¹⁴ Ο Δαβίδ έφερε την ιερή κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ. Σε αυτή τη χαρούμενη περίσταση, οι Λευίτες έψαλαν έναν  ύμνο ο οποίος περιείχε την αξιοσημείωτη δήλωση του εδαφίου 1 Χρονικών 16:31: «Ας πουν ανάμεσα στα έθνη: “Ο Ιεχωβά έχει γίνει βασιλιάς!”» Ίσως κάποιος αναρωτηθεί: “Μα αφού ο Ιεχωβά είναι ο Βασιλιάς της αιωνιότητας, πώς έγινε Βασιλιάς τότε;” Ο Ιεχωβά γίνεται Βασιλιάς όταν ασκεί τη διακυβέρνησή του ή όταν διορίζει κάποιο όργανο για να τον εκπροσωπήσει μια ορισμένη περίοδο ή για να χειριστεί μια συγκεκριμένη κατάσταση. Αυτή η πτυχή της βασιλείας του έχει πολύ σημαντικό αντίκτυπο. Προτού πεθάνει ο Δαβίδ, ο Ιεχωβά τού υποσχέθηκε ότι η βασιλεία του θα συνεχιζόταν επ’ αόριστον: «Θα εγείρω το σπέρμα σου έπειτα από εσένα, το οποίο θα βγει από τα σπλάχνα σου· και θα εδραιώσω τη βασιλεία του». (2 Σαμ. 7:12, 13) Στην τελική εκπλήρωση αυτής της υπόσχεσης, το «σπέρμα» του Δαβίδ εμφανίστηκε πάνω από 1.000 χρόνια αργότερα. Ποιος ήταν αυτός, και πότε θα γινόταν Βασιλιάς;

15, 16. Πότε χρίστηκε ο Ιησούς ως ο μελλοντικός Βασιλιάς, και ποιες διευθετήσεις έκανε για τη διακυβέρνησή του ενόσω ήταν στη γη;

¹⁵ Το 29 Κ.Χ., ο Ιωάννης ο Βαφτιστής άρχισε να κηρύττει ότι «η βασιλεία των ουρανών [είχε] πλησιάσει». (Ματθ. 3:2) Όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη, ο Ιεχωβά τον έχρισε ως τον υποσχεμένο Μεσσία και μελλοντικό Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού. Εξέφρασε δε την πατρική του στοργή για τον Ιησού λέγοντας: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει».—Ματθ. 3:17.

¹⁶ Σε όλη τη διακονία του, ο Ιησούς δόξαζε τον Πατέρα του. (Ιωάν. 17:4) Το έκανε αυτό κηρύττοντας για τη Βασιλεία του Θεού. (Λουκ. 4:43) Δίδαξε μάλιστα τους ακολούθους του να προσεύχονται να έρθει αυτή η Βασιλεία. (Ματθ. 6:10) Ως ο Προσδιορισμένος Βασιλιάς, ο Ιησούς μπορούσε να πει στους εναντίους του: «Η βασιλεία του Θεού είναι ανάμεσά σας». (Λουκ. 17:21) Αργότερα, το βράδυ προτού πεθάνει, ο Ιησούς σύναψε με τους ακολούθους του “διαθήκη για μια βασιλεία”. Πρόσφερε έτσι σε μερικούς από τους πιστούς μαθητές του την προοπτική να συμβασιλέψουν μαζί του στη Βασιλεία του Θεού.—Διαβάστε Λουκάς 22:28-30.

17. Με ποιον περιορισμένο τρόπο άρχισε ο Ιησούς να ασκεί τη βασιλική του εξουσία τον πρώτο αιώνα, αλλά για ποιο πράγμα έπρεπε να περιμένει;

¹⁷ Πότε θα άρχιζε ο Ιησούς να κυβερνάει ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού; Δεν μπορούσε να το κάνει αυτό αμέσως. Το επόμενο κιόλας απόγευμα εκτελέστηκε, και οι ακόλουθοί του διασκορπίστηκαν. (Ιωάν. 16:32) Εντούτοις, όπως και στο παρελθόν, ο Ιεχωβά εξακολούθησε να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Την τρίτη ημέρα ανέστησε τον Γιο του, και την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ. ο Ιησούς ίδρυσε μια πνευματική βασιλεία ασκώντας εξουσία στη Χριστιανική εκκλησία των χρισμένων αδελφών του. (Κολ. 1:13) Ωστόσο, έπρεπε να περιμένει μέχρι να αναλάβει πλήρη βασιλική εξουσία επί της γης ως το υποσχεμένο «σπέρμα». Ο Ιεχωβά είπε στον Γιο του: «Κάθησε στα δεξιά μου ώσπου να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο για τα πόδια σου».—Ψαλμ. 110:1.

18, 19. Τι υποκινούμαστε να κάνουμε, και τι θα μάθουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁸ Επί χιλιετίες, η βασιλική εξουσία του Ιεχωβά βρισκόταν υπό αμφισβήτηση στον ουρανό και στη γη. Ο Ιεχωβά ποτέ δεν αποποιήθηκε το δικαίωμά του να ασκεί κυριαρχία—εξακολούθησε να έχει τον έλεγχο της κατάστασης. Ως στοργικός Πατέρας, προστάτευε και φρόντιζε τους όσιους υπηκόους του, όπως ήταν ο Νώε, ο Αβραάμ και ο Δαβίδ. Δεν μας υποκινεί αυτό να υποτασσόμαστε στον Βασιλιά μας και να τον πλησιάζουμε περισσότερο;

¹⁹ Αλλά τώρα ίσως ρωτήσουμε: Πώς έχει γίνει Βασιλιάς ο Ιεχωβά στην εποχή μας; Πώς μπορούμε να αποδειχτούμε όσιοι υπήκοοι της Βασιλείας του και να γίνουμε τέλειοι γιοι στην παγκόσμια οικογένειά του; Τι σημαίνει η προσευχή που κάνουμε να έρθει η Βασιλεία του Θεού; Αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν στο επόμενο άρθρο.