Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Ποια βάση είχαν οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα για να βρίσκονται «σε αναμονή» όσον αφορά την εμφάνιση του Μεσσία;

Στις ημέρες του Ιωάννη του Βαφτιστή, «ο λαός βρισκόταν σε αναμονή και όλοι διαλογίζονταν μέσα στις καρδιές τους σχετικά με τον Ιωάννη: “Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;”» (Λουκ. 3:15) Γιατί μπορεί να ανέμεναν οι Ιουδαίοι την εμφάνιση του Μεσσία εκείνη την περίοδο; Υπάρχουν αρκετοί λόγοι.

Μετά τη γέννηση του Ιησού, ένας άγγελος του Ιεχωβά εμφανίστηκε στους ποιμένες που πρόσεχαν τα ποίμνιά τους στους αγρούς κοντά στη Βηθλεέμ. Ο άγγελος διακήρυξε: «Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος, στην πόλη του Δαβίδ». (Λουκ. 2:8-11) Κατόπιν, μαζί με τον άγγελο εμφανίστηκε «πλήθος ουράνιου στρατεύματος που αινούσαν τον Θεό και έλεγαν: * “Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης”».Λουκ. 2:13, 14.

Σίγουρα, αυτή η αναγγελία επηρέασε πολύ εκείνους τους ταπεινούς ποιμένες. Ξεκίνησαν αμέσως για τη Βηθλεέμ, και όταν βρήκαν τον Ιωσήφ και τη Μαρία με το βρέφος, τον Ιησού, «γνωστοποίησαν τα λόγια που τους είχαν ειπωθεί σχετικά με αυτό το παιδάκι». Ως αποτέλεσμα, «όλοι όσοι άκουσαν θαύμασαν για αυτά που τους είπαν οι ποιμένες». (Λουκ. 2:17, 18) Η φράση «όλοι όσοι άκουσαν» υποδηλώνει ότι οι ποιμένες μίλησαν και σε άλλους εκτός από τον Ιωσήφ και τη Μαρία. Έπειτα, καθώς επέστρεφαν, συνέχισαν να “δοξάζουν και να αινούν τον Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως τους είχαν ειπωθεί αυτά”. (Λουκ. 2:20) Ασφαλώς, οι ποιμένες δεν κράτησαν για τον εαυτό τους τα καλά πράγματα που άκουσαν σχετικά με τον Χριστό!

Όταν η Μαρία έφερε τον πρωτότοκο γιο της στην Ιερουσαλήμ για να τον παρουσιάσει στον Ιεχωβά, όπως απαιτούσε ο Μωσαϊκός Νόμος, η προφήτισσα Άννα «άρχισε να κάνει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό και να μιλάει για το παιδί σε όλους εκείνους που περίμεναν την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ». (Λουκ. 2:36-38· Έξοδ. 13:12) Έτσι λοιπόν, τα νέα για την εμφάνιση του Μεσσία συνέχισαν να διαδίδονται.

Αργότερα, «αστρολόγοι από ανατολικά μέρη ήρθαν στην Ιερουσαλήμ, λέγοντας: “Πού είναι αυτός που γεννήθηκε βασιλιάς των Ιουδαίων; Διότι είδαμε το άστρο του όταν ήμασταν στην ανατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε”». (Ματθ. 2:1, 2) Μόλις το άκουσε αυτό, «ο Βασιλιάς Ηρώδης ταράχτηκε, και μαζί του όλη η Ιερουσαλήμ· και αφού συγκέντρωσε όλους τους πρωθιερείς και τους γραμματείς του λαού, άρχισε να τους ρωτάει πού θα γεννιόταν ο Χριστός». (3) (Ματθ.  2:3, 4) Επομένως, πάρα πολλοί άνθρωποι έμαθαν την είδηση: Ο μελλοντικός Μεσσίας είχε έρθει! *

Το εδάφιο Λουκάς 3:15, που αναφέρθηκε στην αρχή, δείχνει ότι κάποιοι Ιουδαίοι σκέφτονταν μήπως ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν ο Χριστός. Ωστόσο, ο Ιωάννης έβαλε τέρμα σε αυτή την παρανόηση, λέγοντας: «Εκείνος που έρχεται πίσω από εμένα είναι ισχυρότερός μου, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να βγάλω τα σανδάλια. Εκείνος θα σας βαφτίσει με άγιο πνεύμα και με φωτιά». (Ματθ. 3:11) Αυτά τα ταπεινά λόγια του Ιωάννη αναμφίβολα ενίσχυσαν τις Μεσσιανικές προσδοκίες.

Θα μπορούσαν οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα να είχαν υπολογίσει τον καιρό της άφιξης του Μεσσία βάσει της προφητείας των 70 εβδομάδων που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Δανιήλ 9:24-27; Αν και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο, δεν μπορούμε ούτε και να το επιβεβαιώσουμε. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν πολλές αντικρουόμενες ερμηνείες για τις 70 εβδομάδες στις ημέρες του Ιησού, και καμία δεν πλησιάζει στην τωρινή μας κατανόηση. *

Οι Εσσαίοι, που γενικά πιστεύεται ότι ήταν Ιουδαϊκή μοναστική αίρεση, δίδασκαν ότι θα εμφανίζονταν δύο Μεσσίες προς το τέλος 490 ετών, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι βάσιζαν τους υπολογισμούς τους στην προφητεία του Δανιήλ. Ακόμα και έτσι να ήταν όμως, είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι οι Ιουδαίοι ως λαός θα επηρεάζονταν από τη χρονολόγηση μιας τέτοιας ασκητικής ομάδας.

Το δεύτερο αιώνα Κ.Χ., ορισμένοι Ιουδαίοι πίστευαν ότι οι 70 εβδομάδες κάλυπταν την περίοδο από την καταστροφή του πρώτου ναού το 607 Π.Κ.Χ. μέχρι την καταστροφή του δεύτερου ναού το 70 Κ.Χ., ενώ κάποιοι άλλοι συνέδεαν την εκπλήρωση της προφητείας με την περίοδο των Μακκαβαίων το δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. Έτσι λοιπόν, δεν υπήρχε ομοφωνία όσον αφορά το πώς θα έπρεπε να υπολογίζονται οι 70 εβδομάδες.

Αν ο χρόνος εκπλήρωσης των 70 εβδομάδων είχε κατανοηθεί σωστά τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., θα υποθέταμε ότι οι απόστολοι και άλλοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα θα το επικαλούνταν αυτό ως απόδειξη ότι ο υποσχεμένος Μεσσίας είχε εμφανιστεί ακριβώς τότε που έπρεπε και ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ωστόσο, κανένα στοιχείο δεν δείχνει ότι οι πρώτοι Χριστιανοί το έκαναν αυτό.

Υπάρχει ακόμα ένας παράγοντας που αξίζει να λάβουμε υπόψη. Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων ανέφεραν συχνά ότι ορισμένες προφητείες των Εβραϊκών Γραφών εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. (Ματθ. 1:22, 23· 2:13-15· 4:13-16) Εντούτοις, ούτε ένας από αυτούς δεν συνδέει την εμφάνιση του Ιησού στη γη με την προφητεία των 70 εβδομάδων.

Συνοψίζοντας, δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι οι άνθρωποι στις ημέρες του Ιησού κατανοούσαν σωστά την προφητεία των 70 εβδομάδων. Ωστόσο, τα Ευαγγέλια παρέχουν άλλους βάσιμους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι θα βρίσκονταν «σε αναμονή» όσον αφορά την εμφάνιση του Μεσσία.

^ παρ. 4 Η Αγία Γραφή δεν λέει ότι οι άγγελοι «έψαλλαν» κατά τη γέννηση του Ιησού.

^ παρ. 7 Ίσως αναρωτηθούμε: Πώς συνέδεσαν οι αστρολόγοι την εμφάνιση του “άστρου” στην ανατολή με τη γέννηση του “βασιλιά των Ιουδαίων”; Μήπως άκουσαν τα νέα για τη γέννηση του Ιησού καθώς ταξίδευαν μέσα από τον Ισραήλ;

^ παρ. 9 Για την τωρινή μας κατανόηση της προφητείας των 70 εβδομάδων, βλέπε Δώστε Προσοχή στην Προφητεία του Δανιήλ! κεφάλαιο 11.