1. Έχοντας δημιουργηθεί κατά την εικόνα του Θεού, ποια ικανότητα διαθέτουμε;

«ΕΙΝΑΙ ολόιδιος ο πατέρας του». Αυτή είναι μια φράση που την ακούμε πολλές φορές. Πράγματι, συχνά τα παιδιά μοιάζουν πολύ στους γονείς τους. Και αυτό είναι φυσικό, διότι τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα μεταδίδουν στο παιδί τα κληρονομικά τους χαρακτηριστικά. Ο Ιεχωβά, ο ουράνιος Πατέρας μας, είναι ο Ζωοδότης μας. (Ψαλμ. 36:9) Και εμείς, τα ανθρώπινα παιδιά του, του μοιάζουμε από αρκετές απόψεις. Έχοντας δημιουργηθεί κατά την εικόνα του, διαθέτουμε την ικανότητα να κάνουμε λογικές σκέψεις και να βγάζουμε συμπεράσματα, καθώς και να αποκτούμε και να διατηρούμε φιλίες.—Γέν. 1:26.

2. Ποια είναι η βάση για τη φιλία μας με τον Ιεχωβά;

² Ο Ιεχωβά μπορεί να είναι ο καλύτερος Φίλος μας. Αυτή η φιλία βασίζεται στην αγάπη του Θεού για εμάς και στην πίστη μας σε εκείνον και στον Γιο του. Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάν. 3:16) Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων που είχαν στενή φιλία με τον Ιεχωβά. Ας εξετάσουμε δύο από αυτά.

3, 4. Όσον αφορά τη φιλία με τον Ιεχωβά, αντιπαραβάλετε τον Αβραάμ με τους απογόνους του.

³ Ο Ιεχωβά αναφέρθηκε στον πατριάρχη και πρόγονο των Ισραηλιτών ως “ο Αβραάμ ο φίλος μου”. (Ησ. 41:8) Ποια ήταν η  βάση της ανθεκτικής φιλίας που είχε αυτός ο πιστός άνθρωπος με τον Δημιουργό του; Η πίστη του Αβραάμ.—Γέν. 15:6· διαβάστε Ιακώβου 2:21-23.

⁴ Οι απόγονοι του Αβραάμ που αποτέλεσαν το έθνος του αρχαίου Ισραήλ είχαν αρχικά τον Ιεχωβά ως Πατέρα και Φίλο τους. Δυστυχώς, όμως, έχασαν τη φιλία τους μαζί του. Γιατί; Επειδή έπαψαν να ασκούν πίστη στις υποσχέσεις του.

5, 6. (α) Πώς έχει γίνει ο Ιεχωβά Φίλος σας; (β) Ποιες ερωτήσεις αξίζει να σκεφτούμε;

⁵ Όσο περισσότερα μαθαίνετε για τον Ιεχωβά, τόσο πιο δυνατή γίνεται η πίστη σας σε αυτόν και τόσο πιο πολύ τον αγαπάτε. Σκεφτείτε πώς νιώσατε όταν ανακαλύψατε για πρώτη φορά ότι ο Θεός είναι πραγματικό Πρόσωπο, κάποιος με τον οποίο μπορείτε να αναπτύξετε στενή φιλία. Μάθατε επίσης ότι όλοι μας έχουμε γεννηθεί στην αμαρτία εξαιτίας της ανυπακοής του Αδάμ. Κατανοήσατε ότι η ανθρωπότητα ως σύνολο είναι αποξενωμένη από τον Θεό. (Κολ. 1:21) Στη συνέχεια, συνειδητοποιήσατε ότι ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας δεν είναι ένα απόμακρο πρόσωπο που αδιαφορεί για εμάς. Όταν μάθαμε για τη λυτρωτική θυσία του Ιησού την οποία προμήθευσε ο Θεός και ασκήσαμε πίστη σε αυτή την προμήθεια, αρχίσαμε να καλλιεργούμε φιλία μαζί του.

⁶ Καθώς κοιτάζουμε το παρελθόν, είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Προοδεύει η φιλία μου με τον Θεό; Έχω ακλόνητη εμπιστοσύνη σε αυτόν, και αυξάνεται μέρα με τη μέρα η αγάπη μου για τον Ιεχωβά, τον αγαπημένο μου Φίλο;” Ένα άλλο πρόσωπο της αρχαίας εποχής που είχε στενή φιλία με τον Ιεχωβά ήταν ο Γεδεών. Ας δούμε τώρα το θαυμάσιο παράδειγμά του και ας το αναλογιστούμε προσεκτικά.

7-9. (α) Ποια αξιοσημείωτη εμπειρία είχε ο Γεδεών, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.) (β) Πώς μπορούμε να έχουμε φιλία με τον Ιεχωβά;

⁷ Ο Κριτής Γεδεών υπηρέτησε τον Ιεχωβά σε μια ταραχώδη περίοδο της ιστορίας του Ισραήλ, μετά την είσοδο του έθνους στην Υποσχεμένη Γη. Το 6ο κεφάλαιο του βιβλίου των Κριτών αναφέρει ότι ένας άγγελος του Ιεχωβά επισκέφτηκε τον Γεδεών στην Οφρά. Εκείνη την εποχή, οι γειτονικοί Μαδιανίτες αποτελούσαν φόβητρο για τον Ισραήλ. Γι’ αυτό, ο Γεδεών αλώνιζε, όχι έξω στο ύπαιθρο, αλλά σε ένα πατητήρι, όπου θα μπορούσε να κρύψει γρήγορα το πολύτιμο σιτάρι. Γεμάτος έκπληξη για την εμφάνιση του αγγέλου και για τα λόγια «γενναίε, κραταιέ» με τα οποία τον προσφώνησε, ο Γεδεών αμφέβαλλε για το αν ο Ιεχωβά, ο οποίος είχε απελευθερώσει τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, θα τους βοηθούσε και τώρα. Μιλώντας εκ μέρους του Δημιουργού, ο άγγελος τον διαβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά τον στήριζε.

⁸ Ο Γεδεών αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να “σώσει τον Ισραήλ από την παλάμη του Μαδιάμ”. Η απάντηση που πήρε ήταν άμεση: «Εγώ θα είμαι μαζί σου», είπε ο Ιεχωβά, «και γι’ αυτό σίγουρα θα πατάξεις τον Μαδιάμ σαν να ήταν ένας άνθρωπος». (Κριτ. 6:11-16) Προφανώς επειδή αναρωτιόταν ακόμα για το πώς θα συνέβαινε αυτό, ζήτησε κάποιο σημείο. Προσέξτε ότι σε αυτή τη συνομιλία είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ο Γεδεών θεωρούσε τον Ιεχωβά πραγματικό Πρόσωπο.

⁹ Αυτό που έγινε κατόπιν ενίσχυσε την πίστη του και τον έφερε πιο κοντά στον Θεό. Ο Γεδεών ετοίμασε ένα γεύμα και το πρόσφερε στον άγγελο. Όταν η φωτιά κατέφαγε θαυματουργικά το φαγητό με το άγγιγμα του ραβδιού του αγγέλου, τότε ο Γεδεών κατάλαβε ότι είχε πράγματι μπροστά του έναν εκπρόσωπο του Ιεχωβά. Φοβισμένος, είπε: «Αλίμονο, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά, επειδή είδα τον άγγελο του Ιεχωβά πρόσωπο με πρόσωπο!» (Κριτ. 6:17-22) Μήπως αυτή η συνάντηση ύψωσε έναν τοίχο ανάμεσα στον Γεδεών και στον Θεό του; Και βέβαια όχι! Έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ο Γεδεών γνώρισε τον Ιεχωβά με τρόπο που τον έκανε να νιώθει ότι έχει  ειρήνη μαζί του. Το γνωρίζουμε αυτό από το όνομα που έδωσε στο θυσιαστήριο το οποίο έχτισε εκεί—«Ιεχωβά-σαλώμ». Αυτό το όνομα σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Ειρήνη». (Διαβάστε Κριτές 6:23, 24· υποσ. ΜΝΚ, στην αγγλική) Όταν στοχαζόμαστε αυτά που κάνει ο Ιεχωβά για εμάς κάθε μέρα, συνειδητοποιούμε ότι είναι πραγματικός Φίλος. Η τακτική προσευχή στον Θεό μάς χαρίζει μεγαλύτερη ειρήνη και ενισχύει τη φιλία μας μαζί του.

10. Σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 15:3, 5, τι απαιτεί ο Ιεχωβά από εμάς για να είμαστε φίλοι του;

¹⁰ Ωστόσο, για να είναι ο Ιεχωβά Φίλος μας, πρέπει να ανταποκρινόμαστε σε ορισμένες προϋποθέσεις. Στο 15ο Ψαλμό, ο Δαβίδ ανέφερε ποια πράγματα απαιτούνται για να “φιλοξενηθούμε στη σκηνή του Ιεχωβά”, δηλαδή να είμαστε φίλοι του. (Ψαλμ. 15:1) Ας ασχοληθούμε με δύο από αυτές τις απαιτήσεις—να αποφεύγουμε τη συκοφαντία και να ενεργούμε έντιμα σε όλες τις υποθέσεις μας. Ο Δαβίδ είπε συγκεκριμένα ότι όποιος φιλοξενείται στη σκηνή του Ιεχωβά «δεν έχει συκοφαντήσει με τη γλώσσα του . . . Ούτε έχει δεχτεί να δωροδοκηθεί εναντίον του αθώου».—Ψαλμ. 15:3, 5.

11. Γιατί δεν πρέπει να συκοφαντούμε κανέναν;

¹¹ Σε έναν άλλον ψαλμό, ο Δαβίδ έδωσε την προειδοποίηση: «Προφύλαξε τη γλώσσα σου από το κακό». (Ψαλμ. 34:13) Αν αγνοούσαμε αυτή τη θεόπνευστη συμβουλή, θα δημιουργούνταν χάσμα ανάμεσα σε εμάς και στον δίκαιο ουράνιο Πατέρα μας. Στην πραγματικότητα, η συκοφαντία είναι χαρακτηριστικό του μεγάλου εχθρού του Ιεχωβά, του Σατανά. Η λέξη «Διάβολος» προέρχεται από το ρήμα «διαβάλλω», που σημαίνει «συκοφαντώ». Αν προσέχουμε αυτά που λέμε για τους άλλους, θα παραμένουμε κοντά στον Ιεχωβά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη στάση μας απέναντι στους διορισμένους άντρες στην εκκλησία.—Διαβάστε Εβραίους 13:17· Ιούδα 8.

12, 13. (α) Γιατί πρέπει να είμαστε έντιμοι σε όλα; (β) Πώς μπορεί να επηρεάσει άλλους η εντιμότητά μας;

¹² Παρόμοια, οι υπηρέτες του Ιεχωβά είναι γνωστοί ως έντιμοι άνθρωποι, όχι ως εκμεταλλευτές. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Να προσεύχεστε για εμάς, γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε έντιμη συνείδηση, επειδή θέλουμε να συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα». (Εβρ. 13:18) Επειδή είμαστε αποφασισμένοι να «συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα», δεν εκμεταλλευόμαστε τους Χριστιανούς αδελφούς μας. Για παράδειγμα, αν εργάζονται για εμάς, φροντίζουμε να έχουν δίκαιη μεταχείριση και να αμείβονται όπως έχουμε συμφωνήσει. Ως Χριστιανοί, συμπεριφερόμαστε έντιμα στους υπαλλήλους μας αλλά και σε όλους τους άλλους. Και αν εμείς εργαζόμαστε για κάποιον συγχριστιανό μας, προσέχουμε να μην τον εκμεταλλευόμαστε απαιτώντας ιδιαίτερη μεταχείριση.

¹³ Πόσο συχνά ακούμε εκφράσεις εκτίμησης από άτομα στον κόσμο που έχουν συναλλαγές με Μάρτυρες του Ιεχωβά! Για παράδειγμα, ο διευθυντής μιας μεγάλης κατασκευαστικής εταιρίας πρόσεξε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κρατούν το λόγο τους. «Τηρείτε πάντα τις συμφωνίες σας», είπε. (Ψαλμ. 15:4) Αυτή η διαγωγή μάς βοηθάει να διατηρούμε τη φιλία μας με τον Ιεχωβά. Και παράλληλα, δίνει αίνο στον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας.

14, 15. Στη διακονία μας, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους να γίνουν φίλοι του Ιεχωβά;

¹⁴ Αν και πολλοί άνθρωποι που συναντούμε στη διακονία μας πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός, δεν τον θεωρούν τον καλύτερό τους Φίλο. Πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε; Σκεφτείτε τις οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς σε 70 μαθητές του όταν τους έστειλε να κηρύξουν ανά δύο: «Σε οποιοδήποτε σπίτι μπείτε, να λέτε πρώτα: “Είθε να έχει  ειρήνη αυτό το σπίτι”. Και αν υπάρχει εκεί κάποιος φίλος της ειρήνης, η ειρήνη σας θα αναπαυτεί πάνω σε αυτόν. Αλλά αν δεν υπάρχει, θα γυρίσει πίσω σε εσάς». (Λουκ. 10:5, 6) Μπορούμε να ελκύουμε τους ανθρώπους στην αλήθεια με τη φιλική μας προσέγγιση. Αν κάποιοι είναι εναντιούμενοι, αυτή η στάση μας μπορεί να κάμψει την εχθρότητά τους και να προλειάνει το έδαφος ώστε να αντιδράσουν καλύτερα μια άλλη φορά.

¹⁵ Όταν συναντούμε κάποιους που είναι βουτηγμένοι στην ψεύτικη θρησκεία ή τηρούν αντιγραφικά έθιμα, παραμένουμε φιλικοί και ειρηνικοί απέναντί τους. Καλωσορίζουμε θερμά στις συναθροίσεις μας εκείνους που, έχοντας απογοητευτεί από τη σημερινή κοινωνία, θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον Θεό που λατρεύουμε. Βρίσκουμε πολλά παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων στα άρθρα της σειράς «Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές».

16. Με ποια έννοια μπορούμε να θεωρούμαστε και φίλοι και «συνεργάτες» του Ιεχωβά;

¹⁶ Όταν κάποιοι εργάζονται μαζί, πολλές φορές αναπτύσσουν στενές φιλίες. Όλοι όσοι είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά έχουν το προνόμιο να θεωρούνται και φίλοι του και «συνεργάτες» του. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 3:9) Πράγματι, καθώς συμμετέχουμε στο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης, κατανοούμε όλο και καλύτερα τις υπέροχες ιδιότητες του ουράνιου Πατέρα μας. Βλέπουμε πώς μας εξοπλίζει το άγιο πνεύμα του για να εκτελούμε την αποστολή μας να κηρύττουμε τα καλά νέα.

17. Πώς φανερώνει η πνευματική τροφή που λαβαίνουμε στις συνελεύσεις μας ότι ο Ιεχωβά είναι Φίλος μας;

¹⁷ Όσο μεγαλύτερη συμμετοχή έχουμε στο έργο μαθήτευσης, τόσο πιο κοντά νιώθουμε στον Ιεχωβά. Παρατηρούμε, λόγου χάρη, πώς ανατρέπει τα σχέδια όσων μας εναντιώνονται. Σκεφτείτε τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Δεν έχουμε δει ξεκάθαρα πώς μας κατευθύνει ο Θεός; Η αδιάκοπη ροή της πλούσιας πνευματικής τροφής μάς εντυπωσιάζει. Τα προγράμματα των συνελεύσεών μας φανερώνουν πόσο βαθιά κατανοεί ο στοργικός μας Πατέρας τα προβλήματα και τις ανάγκες μας. Έπειτα από κάποια συνέλευση περιφερείας, μια οικογένεια έγραψε με εκτίμηση: «Το πρόγραμμα άγγιξε την καρδιά μας. Μπορέσαμε να νιώσουμε πόσο πολύ αγαπάει ο Ιεχωβά τον καθένα μας και πόσο θέλει να πετύχουμε». Αφού παρακολούθησαν μια ειδική συνέλευση στην Ιρλανδία, ένα ζευγάρι από τη Γερμανία εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους για τη θερμή υποδοχή και τη φροντίδα των αδελφών, προσθέτοντας: «Αλλά το μεγαλύτερο ευχαριστώ ανήκει στον Ιεχωβά και στον Βασιλιά του, τον Ιησού Χριστό. Εκείνοι μας προσκάλεσαν να γίνουμε μέρος αυτού του πραγματικά ενωμένου έθνους. Δεν μιλάμε απλώς για ενότητα—τη γευόμαστε κάθε μέρα. Όλο αυτό που ζήσαμε στην ειδική συνέλευση του Δουβλίνου θα μας θυμίζει  πάντα το πολύτιμο προνόμιο που έχουμε να υπηρετούμε τον μεγαλειώδη Θεό μας μαζί με όλους εσάς».

18. Τι θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε όσον αφορά την επικοινωνία μας με τον Ιεχωβά;

¹⁸ Η φιλία δυναμώνει όταν υπάρχει καλή επικοινωνία. Σε αυτή την εποχή του Ίντερνετ και των τηλεπικοινωνιών, τα κοινωνικά δίκτυα και τα γραπτά μηνύματα είναι δημοφιλέστατα. Τι θα πούμε όμως για την προσωπική μας επικοινωνία με τον καλύτερό μας Φίλο, τον Ιεχωβά; Είναι αλήθεια ότι αυτός “ακούει προσευχή”. (Ψαλμ. 65:2) Αλλά πόσο συχνά παίρνουμε εμείς την πρωτοβουλία να του μιλήσουμε;

19. Αν δυσκολευόμαστε να ανοίξουμε την καρδιά μας στον ουράνιο Πατέρα μας, ποια βοήθεια έχουμε;

¹⁹ Μερικοί υπηρέτες του Θεού δυσκολεύονται να ανοίξουν την καρδιά τους και να εκφράσουν τα ενδόμυχα αισθήματά τους. Και όμως, αυτό ακριβώς θέλει ο Ιεχωβά να κάνουμε όταν προσευχόμαστε. (Ψαλμ. 119:145· Θρ. 3:41) Ακόμα και αν δεν μας είναι εύκολο να βρούμε τα λόγια για να περιγράψουμε αυτό που νιώθουμε βαθιά μέσα μας, δεν είμαστε αβοήθητοι. Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς στη Ρώμη: «Το για ποια πράγματα πρέπει να προσευχηθούμε, καθώς έχουμε ανάγκη, δεν το γνωρίζουμε, αλλά το ίδιο το πνεύμα συνηγορεί για εμάς με στεναγμούς αλάλητους. Ωστόσο, αυτός που ερευνάει τις καρδιές γνωρίζει ποια είναι η σημασία του πνεύματος, επειδή αυτό συνηγορεί σύμφωνα με τον Θεό για τους αγίους». (Ρωμ. 8:26, 27) Ο στοχασμός γύρω από τα λόγια που είναι καταγραμμένα σε Γραφικά βιβλία όπως του Ιώβ, των Ψαλμών και των Παροιμιών θα μας βοηθάει να εκφράζουμε τα βαθύτερα αισθήματά μας στον Ιεχωβά.

20, 21. Πώς μας παρηγορούν τα λόγια του Παύλου στα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7;

²⁰ Όταν αντιμετωπίζουμε οδυνηρές καταστάσεις, ας ακολουθούμε τη θεόπνευστη συμβουλή του Παύλου προς τους Φιλιππησίους: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό». Αυτή η ανοιχτή επικοινωνία με τον καλύτερό μας Φίλο θα μας δώσει σίγουρα παρηγοριά και ανακούφιση, διότι ο Παύλος προσθέτει: «Η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιπ. 4:6, 7) Ας θεωρούμε πάντοτε πολύτιμη την ανυπέρβλητη «ειρήνη του Θεού» η οποία περιφρουρεί πραγματικά τις καρδιές μας και τις διανοητικές μας δυνάμεις.

²¹ Η προσευχή μάς βοηθάει να καλλιεργούμε τη φιλία μας με τον Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ας “προσευχόμαστε ακατάπαυστα”. (1 Θεσ. 5:17) Είθε αυτή η μελέτη να ενισχύσει την ανεκτίμητη σχέση μας με τον Θεό και να μας κάνει πιο αποφασισμένους να συμμορφωνόμαστε με τις δίκαιες απαιτήσεις του. Και ας αφιερώνουμε χρόνο για να στοχαζόμαστε τις ευλογίες που γευόμαστε επειδή ο Ιεχωβά είναι όντως ο Πατέρας μας, ο Θεός μας και ο Φίλος μας.