Σε μια μελωδία αίνου προς τον Δημιουργό, ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ έψαλε: «Το να κάνω το θέλημά σου, Θεέ μου, είναι ευχαρίστησή μου, και ο νόμος σου είναι μέσα στα σπλάχνα μου». (Ψαλμ. 40:8) Παρά τις δυσκολίες και τις πιέσεις που αντιμετώπισε στη ζωή του, ο Δαβίδ έβρισκε γνήσια ευχαρίστηση κάνοντας το θεϊκό θέλημα. Φυσικά, δεν ήταν ο μόνος λάτρης του Ιεχωβά που απολάμβανε την υπηρεσία του αληθινού Θεού.

Ο απόστολος Παύλος, εφαρμόζοντας τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 40:8 στον Μεσσία, δηλαδή στον Χριστό, έγραψε: «Όταν αυτός [ο Ιησούς] έρχεται στον κόσμο λέει: “«Θυσία και προσφορά δεν θέλησες, αλλά μου ετοίμασες σώμα. Δεν επιδοκίμασες ολοκαυτώματα και προσφορές για αμαρτία». Τότε είπα: «Ορίστε! Έχω έρθει (στο ρόλο του βιβλίου είναι γραμμένο για εμένα) να κάνω, Θεέ, το θέλημά σου»”».—Εβρ. 10:5-7.

Ενόσω ήταν στη γη, ο Ιησούς χαιρόταν να παρατηρεί τη δημιουργία, να κάνει παρέα με φίλους και να γευματίζει μαζί με άλλους. (Ματθ. 6:26-29· Ιωάν. 2:1, 2· 12:1, 2) Αλλά το πρώτιστο ενδιαφέρον και η μεγαλύτερη ευχαρίστησή του ήταν να κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα του. Ο ίδιος μάλιστα είπε: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». (Ιωάν. 4:34· 6:38) Οι μαθητές του Ιησού διδάχτηκαν από τον Κύριό τους το μυστικό της πραγματικής ευτυχίας. Με μεγάλη χαρά, μετέδιδαν πρόθυμα και ολόψυχα το άγγελμα της Βασιλείας σε άλλους.—Λουκ. 10:1, 8, 9, 17.

Ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του την εξής εντολή: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει. Και εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 28:19, 20) Για να φέρουμε σε πέρας αυτή την αποστολή,  χρειάζεται να πλησιάζουμε ανθρώπους οπουδήποτε μπορούν να βρεθούν, να κάνουμε επανεπισκέψεις σε όσους δείχνουν ενδιαφέρον και να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες μαζί τους. Αυτό το έργο μπορεί να είναι πηγή μεγάλης ευχαρίστησης.

Είτε δείχνουν οι άνθρωποι ενδιαφέρον για το άγγελμά μας είτε όχι, βασική προϋπόθεση για να βρίσκουμε ευχαρίστηση στη διακονία είναι η στάση μας. Γιατί συνεχίζουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα ακόμα και αν συναντούμε απάθεια ή αδιαφορία; Επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι το κήρυγμα της Βασιλείας και το έργο μαθήτευσης είναι εκδήλωση της αγάπης μας για τον Θεό και τον πλησίον μας. Πράγματι, διακυβεύονται ζωές—η δική μας και των συνανθρώπων μας. (Ιεζ. 3:17-21· 1 Τιμ. 4:16) Ας δούμε μερικές εισηγήσεις που έχουν βοηθήσει πολλούς συνεργάτες μας να διατηρήσουν ή να ανανεώσουν το ζήλο τους στη διακονία σε δύσκολους τομείς.

Η χρήση κατάλληλων ερωτήσεων στη διακονία μας έχει συχνά καλά αποτελέσματα. Ένα πρωινό, η Αμαλία είδε κάποιον κύριο να διαβάζει την εφημερίδα του στο πάρκο. Τον πλησίασε και τον ρώτησε αν υπήρχε κάποιο καλό νέο. Όταν εκείνος απάντησε αρνητικά, η Αμαλία είπε: «Εγώ, όμως, σας φέρνω καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού». Αυτό του κέντρισε το ενδιαφέρον, και δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Μάλιστα, η Αμαλία άρχισε τελικά τρεις Γραφικές μελέτες σε εκείνο το πάρκο.

Η Τζάνις θεωρεί το χώρο εργασίας της τομέα για κήρυγμα. Όταν ένας φύλακας και μια συνάδελφός του έδειξαν ενδιαφέρον για κάποιο άρθρο της Σκοπιάς, η Τζάνις προσφέρθηκε να τους δίνει τα περιοδικά σε τακτική βάση. Το ίδιο έκανε και με έναν άλλον συνεργάτη της, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από την ποικιλία των θεμάτων που υπάρχουν στη Σκοπιά και στο Ξύπνα! Αυτό παρακίνησε και μια άλλη συνάδελφό της να τα ζητήσει. «Τι ευλογία από τον Ιεχωβά!» λέει η Τζάνις. Συνολικά, 11 άτομα στην εργασία της άρχισαν να παίρνουν τακτικά τα περιοδικά.

Αναφερόμενος στη διακονία από σπίτι σε σπίτι, ένας περιοδεύων επίσκοπος πρότεινε στους ευαγγελιζομένους να μην ολοκληρώνουν τη συζήτηση με τον οικοδεσπότη λέγοντας απλώς ότι θα ξαναπεράσουν μια άλλη μέρα. Αντ’ αυτού, θα μπορούσαν να τον ρωτήσουν: «Θα θέλατε να σας δείξω πώς διεξάγεται μια Γραφική μελέτη;» ή «Ποια μέρα και ώρα θα θέλατε να έρθω για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας;» Ο περιοδεύων επίσκοπος ανέφερε ότι, με αυτή την προσέγγιση, οι αδελφοί και οι αδελφές μιας εκκλησίας την οποία υπηρετούσε ξεκίνησαν 44 οικιακές Γραφικές μελέτες μέσα σε μία εβδομάδα.

Οι έγκαιρες επανεπισκέψεις—ακόμα και λίγες μόνο μέρες μετά την αρχική επίσκεψη—μπορεί να αποδειχτούν πολύ αποτελεσματικές. Γιατί; Επειδή δείχνουν ότι ενδιαφερόμαστε πραγματικά να βοηθήσουμε τα ειλικρινή άτομα να καταλάβουν τη Γραφή. Όταν μια κυρία ρωτήθηκε γιατί δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, είπε:  «Ξεκίνησα τη μελέτη γιατί μου έδειξαν γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη».

Λίγο καιρό αφότου πέρασε τη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα, η Μανταΐ διεξήγε 15 Γραφικές μελέτες, ενώ έδωσε 5 επιπλέον μελέτες σε άλλους ευαγγελιζομένους. Αρκετά από τα άτομα που μελετούσαν μαζί της άρχισαν να παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις μας. Πώς κατάφερε να ξεκινήσει τόσο πολλές μελέτες; Η σχολή την είχε βοηθήσει να συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να προσπαθεί οπωσδήποτε να ξαναβρεί τα άτομα που είχαν δείξει αρχικά ενδιαφέρον. Άλλη μια αδελφή που βοήθησε πολλούς να γνωρίσουν τις Γραφικές αλήθειες λέει: «Έχω μάθει ότι η επιμέλεια στις επανεπισκέψεις είναι το κλειδί για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που θέλουν να γνωρίσουν τον Ιεχωβά».

Χρειάζονται φιλόπονες προσπάθειες για να κάνουμε επανεπισκέψεις και να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες. Οι ανταμοιβές, όμως, ξεπερνούν κατά πολύ τις όποιες προσπάθειες. Δαπανώντας τον εαυτό μας στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας, βοηθούμε άλλους «να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας», και αυτό μπορεί να σημάνει τη σωτηρία τους. (1 Τιμ. 2:3, 4) Παράλληλα, μπορεί να φέρει σε εμάς ασύγκριτη ικανοποίηση και ευχαρίστηση.