«ΕΥΡΗΚΑ!» Ίσως έχουμε ακούσει κάποιον να λέει αυτή τη λέξη όταν ανακαλύπτει κάτι σπουδαίο. Το 19ο αιώνα, όσο διαρκούσε ο πυρετός του χρυσού στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, πολλοί χρυσοθήρες φώναζαν αυτή τη λέξη όταν έβρισκαν χρυσό. Ωστόσο, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ και οι άλλοι Σπουδαστές της Γραφής είχαν βρει κάτι πολύ πιο πολύτιμο—τη Γραφική αλήθεια. Και λαχταρούσαν να τη μοιραστούν με άλλους.

Το καλοκαίρι του 1914, εκατομμύρια άτομα σε μεγάλες πόλεις συνέρρεαν για να δουν το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας»—ένα οχτάωρο επικό θέαμα, που ήταν παραγωγή του Διεθνούς Συλλόγου Σπουδαστών της Γραφής (IBSA). Με τις εντυπωσιακές κινούμενες εικόνες, τις ζωηρόχρωμες διαφάνειες, τις συναρπαστικές αφηγήσεις και την εξαίσια κλασική μουσική του, αυτό το πρόγραμμα ταξίδευε τους θεατές σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, από τη δημιουργία ως το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Ιησού Χριστού.—Αποκ. 20:4. *

Αλλά τι θα γινόταν με όσους ζούσαν σε μικρές πόλεις και αγροτικές περιοχές; Για να ωφεληθούν όλοι όσοι πεινούσαν για την αλήθεια, τον Αύγουστο του 1914 ο IBSA κυκλοφόρησε το «Δράμα Εύρηκα»—μια φορητή εκδοχή του «Φωτοδράματος» χωρίς κινηματογραφική ταινία. Υπήρχαν τρεις παραλλαγές, η καθεμιά σε αρκετές γλώσσες: Το «Εύρηκα Χ» περιείχε όλες τις ηχογραφήσεις των αφηγήσεων και της μουσικής. Το «Εύρηκα Υ» είχε, εκτός από τις ηχογραφήσεις, και όμορφες έγχρωμες διαφάνειες. Το «Οικογενειακό Δράμα Εύρηκα», που ήταν για οικιακή χρήση, είχε επιλεγμένες αφηγήσεις και ύμνους. Ήταν επίσης διαθέσιμοι φωνογράφοι και προβολείς διαφανειών με χαμηλό κόστος.

Εφόσον δεν χρειάζονταν κινηματογραφικό προβολέα ή μεγάλη οθόνη, οι Σπουδαστές της Γραφής μπορούσαν να παρουσιάσουν αυτό το δωρεάν πρόγραμμα στην ύπαιθρο, μεταδίδοντας το άγγελμα της Βασιλείας σε νέους τομείς. Το «Εύρηκα Χ», που είχε μόνο ήχο, μπορούσε να παρουσιαστεί είτε μέρα είτε νύχτα. Ο προβολέας διαφανειών του «Εύρηκα Υ» δεν χρειαζόταν ηλεκτρικό ρεύμα—λειτουργούσε με λυχνία ασετυλίνης. «Μπορούμε να δείξουμε αυτές τις εικόνες σχεδόν οπουδήποτε», έλεγε μια έκθεση στη φινλανδική Σκοπιά. Και όντως, αυτό συνέβαινε!

Αντί να νοικιάζουν μεγάλα θέατρα, οι ευρηματικοί Σπουδαστές της Γραφής πολλές φορές έβρισκαν δωρεάν εγκαταστάσεις, όπως αίθουσες σχολείων και δικαστηρίων, σιδηροδρομικούς σταθμούς και σαλόνια  μεγάλων σπιτιών. Πολλές προβολές ήταν υπαίθριες—η «οθόνη» ήταν ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι κρεμασμένο στον τοίχο κάποιου αχυρώνα. Ο Άντονι Χάμπουκ έγραψε: «Οι αγρότες έστηναν στο δεντρόκηπό τους ένα μίνι “στάδιο” από κορμούς δέντρων όπου κάθονταν οι θεατές και απολάμβαναν το πρόγραμμα». Η ομάδα στην οποία συμμετείχε ο αδελφός Χάμπουκ χρησιμοποιούσε μια άμαξα για να μεταφέρει τον εξοπλισμό του δράματος, τις αποσκευές τους και τα σύνεργα που χρειάζονταν για να κατασκηνώνουν και να μαγειρεύουν.

Οι θεατές του «Εύρηκα» κυμαίνονταν από μια χούφτα άνθρωποι μέχρι εκατοντάδες. Στις ΗΠΑ, 400 άτομα παρευρέθηκαν στις προβολές που έγιναν στο σχολείο μιας πόλης 150 κατοίκων. Κάπου αλλού, μερικοί περπάτησαν 16 χιλιόμετρα για να το δουν. Στη Σουηδία, οι γείτονες της Σαρλότ Άλμπεργκ που μαζεύτηκαν στο μικρό της σπίτι «συγκινήθηκαν βαθιά» όταν άκουσαν τις ηχογραφήσεις. Σε μια απομακρυσμένη πόλη ορυχείων στην Αυστραλία, πήγαν σε μία και μόνο προβολή περίπου 1.500 άτομα. Η Σκοπιά ανέφερε ότι, σε γυμνάσια και κολέγια, «καθηγητές και μαθητές μένουν γοητευμένοι από τις εικόνες και τις υπέροχες ηχογραφήσεις μας». Το «Δράμα Εύρηκα» ήταν δημοφιλές ακόμα και εκεί όπου υπήρχαν κινηματογράφοι.

Το «Δράμα Εύρηκα» έγινε χρήσιμο εργαλείο στο «Έργο για την Επέκταση των Τάξεων», στα πλαίσια του οποίου στέλνονταν ομιλητές για να δημιουργήσουν νέες τάξεις μελέτης. Είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε πόσοι είδαν το «Δράμα». Πολλές ομάδες το παρουσίαζαν χωρίς σταματημό. Εντούτοις, το 1915 μόνο 14 από τις 86 ομάδες έστελναν τακτικά πληροφορίες για τη δράση τους. Παρ’ όλα αυτά, η έκθεση στο τέλος του έτους δήλωνε ότι, αν και τα στοιχεία ήταν ελλιπή, πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα το είχαν δει και περίπου 30.000 είχαν ζητήσει Γραφικά έντυπα.

Το «Δράμα Εύρηκα» μπορεί να άφησε ένα αχνό αποτύπωμα στην ιστορία, αλλά από την Αυστραλία ως την Αργεντινή και από τη Νότια Αφρική ως τα Βρετανικά Νησιά, την Ινδία και την Καραϊβική, προφανώς εκατομμύρια άνθρωποι είδαν αυτό το μοναδικό θέαμα. Πολλοί από αυτούς βρήκαν τη Γραφική αλήθεια—κάτι πολυτιμότερο από το χρυσό—και μπορούσαν να φωνάξουν «Εύρηκα!»