Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Ο Ιησούς είπε στους Σαδδουκαίους ότι οι αναστημένοι «ούτε παντρεύονται ούτε τους δίνουν σε γάμο». (Λουκ. 20:34-36) Αναφερόταν άραγε στην επίγεια ανάσταση;

Αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση, ιδιαίτερα για όσους έχουν χάσει τον αγαπημένο τους σύντροφο. Τέτοια άτομα ίσως λαχταρούν να ενωθούν και πάλι με τον αναστημένο γαμήλιο σύντροφό τους στο νέο κόσμο. Κάποιος αδελφός που έχει χηρέψει είπε: «Η σύζυγός μου και εγώ δεν επιλέξαμε να βάλουμε τέλος στο γάμο μας. Θέλαμε με όλη μας την καρδιά να λατρεύουμε τον Ιεχωβά ενωμένοι ως αντρόγυνο για πάντα. Και αυτό που ένιωθα δεν έχει αλλάξει». Υπάρχει άραγε βάσιμος λόγος να ελπίζουμε ότι τα αναστημένα άτομα θα μπορούν να παντρεύονται; Με απλά λόγια, η απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζουμε.

Επί χρόνια, τα έντυπά μας ανέφεραν ότι τα λόγια του Ιησού για την ανάσταση και το γάμο αφορούν πιθανότατα την επίγεια ανάσταση και ότι εκείνοι που ανασταίνονται για να ζήσουν στο νέο κόσμο προφανώς δεν θα παντρεύονται. * (Ματθ. 22:29, 30· Μάρκ. 12:24, 25· Λουκ. 20:34-36) Αν και δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί, είναι πιθανό να αναφέρονται τα λόγια του Ιησού στην ουράνια ανάσταση; Ας εξετάσουμε τι είπε ο Ιησούς.

Σκεφτείτε το σκηνικό. (Διαβάστε Λουκάς 20:27-33) Οι Σαδδουκαίοι, οι οποίοι δεν πίστευαν στην ανάσταση, προσπάθησαν να παγιδέψουν τον Ιησού κάνοντάς του μια ερώτηση για την ανάσταση και τον ανδραδελφικό γάμο. * Ο Ιησούς απάντησε: «Τα παιδιά αυτού του συστήματος πραγμάτων παντρεύονται και τα δίνουν σε γάμο, αλλά εκείνοι που έχουν υπολογιστεί άξιοι να κερδίσουν εκείνο το σύστημα πραγμάτων και την ανάσταση από τους νεκρούς ούτε παντρεύονται ούτε τους δίνουν σε γάμο. Μάλιστα, δεν μπορούν πια ούτε να πεθάνουν, γιατί είναι σαν τους αγγέλους, και είναι παιδιά του Θεού όντας παιδιά της ανάστασης».Λουκ. 20:34-36.

Γιατί ανέφεραν τα έντυπά μας ότι ο Ιησούς προφανώς μιλούσε για την επίγεια ανάσταση; Αυτό το συμπέρασμα βασίζεται κυρίως σε δύο συλλογισμούς. Ο πρώτος είναι ότι οι Σαδδουκαίοι είχαν πιθανότατα υπόψη τους την επίγεια ανάσταση και ότι ο Ιησούς θα τους είχε απαντήσει αναλόγως. Ο δεύτερος είναι ότι ολοκλήρωσε την απάντησή του μιλώντας για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ—πιστούς πατριάρχες οι οποίοι πρόκειται να αναστηθούν στη γη.Λουκ. 20:37, 38.

Εντούτοις, ο Ιησούς είναι πιθανό να είχε υπόψη του την ουράνια ανάσταση. Πού θα μπορούσαμε να βασίσουμε αυτό το συμπέρασμα; Ας εξετάσουμε δύο βασικές φράσεις.

«Εκείνοι που έχουν υπολογιστεί άξιοι να κερδίσουν . . . την ανάσταση από τους νεκρούς». Οι πιστοί χρισμένοι “υπολογίζονται άξιοι για τη βασιλεία του Θεού”. (2 Θεσ. 1:5, 11) Αυτοί έχουν ανακηρυχτεί δίκαιοι για ζωή με βάση το λύτρο και, επομένως, δεν πεθαίνουν ως καταδικασμένοι αμαρτωλοί. (Ρωμ. 5:1, 18· 8:1) Αποκαλούνται “ευτυχισμένοι και άγιοι” και κρίνονται άξιοι για ανάσταση στον ουρανό. (Αποκ. 20:5, 6) Από την άλλη πλευρά, ανάμεσα σε εκείνους που θα αναστηθούν στη γη θα υπάρχουν και “άδικοι”. (Πράξ. 24:15) Μπορεί να λεχθεί για αυτούς ότι “υπολογίζονται άξιοι” να αναστηθούν;

 «Δεν μπορούν πια ούτε να πεθάνουν». Ο Ιησούς δεν είπε: «Δεν θα πεθαίνουν πια». Αντιθέτως είπε: «Δεν μπορούν πια ούτε να πεθάνουν». Άλλες μεταφράσεις αποδίδουν αυτή τη φράση «δεν υπόκεινται πλέον στο θάνατο» και «ο θάνατος δεν έχει πια καμιά εξουσία πάνω τους». Οι χρισμένοι που ολοκληρώνουν την επίγεια πορεία τους με πιστότητα εγείρονται στον ουρανό και λαβαίνουν αθανασία—ατέλειωτη, ακατάστρεπτη ζωή. (1 Κορ. 15:53, 54) Ο θάνατος δεν έχει πλέον καμιά εξουσία πάνω σε όσους ανασταίνονται στον ουρανό. *

Με βάση τα παραπάνω, τι μπορούμε να συμπεράνουμε; Τα λόγια του Ιησού για το γάμο και την ανάσταση είναι πιθανό να εφαρμόζονται στην ουράνια ανάσταση. Αν ισχύει αυτό, τότε μας λένε αρκετά πράγματα για όσους ανασταίνονται σε ουράνια ζωή: Δεν παντρεύονται, δεν μπορούν να πεθάνουν και, από μερικές απόψεις, μοιάζουν με αγγέλους—είναι πνευματικά πλάσματα που κατοικούν στο πνευματικό βασίλειο. Ωστόσο, ένα τέτοιο συμπέρασμα εγείρει ορισμένα ερωτήματα.

Πρώτον, γιατί να απαντήσει ο Ιησούς στους Σαδδουκαίους μιλώντας για την ουράνια ανάσταση, εφόσον εκείνοι είχαν πιθανότατα υπόψη τους την επίγεια ανάσταση; Ο Ιησούς δεν απαντούσε πάντα στους εναντίους του σύμφωνα με αυτό που σκέφτονταν. Για παράδειγμα, στους Ιουδαίους που του ζητούσαν σημείο, είπε: «Γκρεμίστε αυτόν το ναό, και σε τρεις ημέρες θα τον ανεγείρω». Ο Ιησούς πιθανότατα γνώριζε ότι το μυαλό τους πήγε στο οικοδόμημα του ναού, «αλλά αυτός μιλούσε για το ναό του σώματός του». (Ιωάν. 2:18-21) Ίσως δεν ένιωθε υποχρεωμένος να απαντήσει στους ανειλικρινείς Σαδδουκαίους, οι οποίοι δεν πίστευαν στην ανάσταση ή στην ύπαρξη αγγέλων. (Παρ. 23:9· Ματθ. 7:6· Πράξ. 23:8) Αντιθέτως, ίσως ήθελε να αποκαλύψει αλήθειες σχετικά με την ουράνια ανάσταση που θα ωφελούσαν τους ειλικρινείς μαθητές του, οι οποίοι επρόκειτο να γευτούν αυτή την ανάσταση κάποια μέρα.

Δεύτερον, γιατί να ολοκληρώσει ο Ιησούς τη συζήτησή του μιλώντας για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, οι οποίοι θα αναστηθούν στη γη; (Διαβάστε Ματθαίος 22:31, 32) Προσέξτε ότι ο Ιησούς εισήγαγε το σχόλιο που έκανε για εκείνους τους πατριάρχες με τη φράση «σε ό,τι αφορά την ανάσταση των νεκρών». Αυτή η συνδετική φράση ίσως δείχνει μετάβαση από το ένα θέμα, την ουράνια ανάσταση, στο άλλο, την επίγεια. Στη συνέχεια, παραθέτοντας από τα συγγράμματα του Μωυσή, τα οποία οι Σαδδουκαίοι ισχυρίζονταν ότι δέχονταν, ο Ιησούς ανέφερε τα λόγια που είχε πει ο Ιεχωβά στον Μωυσή, στην καιόμενη βάτο, ως μια επιπλέον απόδειξη ότι η ανάσταση—εν προκειμένω, η επίγεια—περιλαμβάνεται στο βέβαιο σκοπό του Θεού.Έξοδ. 3:1-6.

Τρίτον, αν τα λόγια του Ιησού για την ανάσταση και το γάμο εφαρμόζονται στην ουράνια ανάσταση, σημαίνει άραγε αυτό ότι εκείνοι που θα αναστηθούν στη γη θα μπορούν να παντρεύονται; Ο Λόγος του Θεού δεν δίνει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα. Αν ο Ιησούς μιλούσε όντως για την ουράνια ανάσταση, τότε τα λόγια του δεν αποκαλύπτουν κάτι για το αν θα μπορούν να παντρεύονται οι αναστημένοι στο νέο κόσμο.

Στο μεταξύ, γνωρίζουμε ότι ο Λόγος του Θεού δηλώνει σαφώς ότι ο θάνατος διαλύει το γαμήλιο δεσμό. Επομένως, εκείνοι που έχουν χάσει το σύντροφό τους δεν χρειάζεται να νιώθουν ένοχοι αν αποφασίσουν να ξαναπαντρευτούν. Πρόκειται για μια προσωπική απόφαση, και κανένας δεν πρέπει να επικρίνει αυτά τα άτομα επειδή ζητούν τη θαλπωρή ενός γαμήλιου συντρόφου.Ρωμ. 7:2, 3· 1 Κορ. 7:39.

Είναι κατανοητό ότι μπορεί να έχουμε πολλά ερωτήματα για τη ζωή στο νέο κόσμο. Αντί να κάνουμε άσκοπες εικασίες γύρω από αυτά, ας περιμένουμε και θα δούμε. Για ένα, όμως, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι: Οι υπάκουοι άνθρωποι θα είναι ευτυχισμένοι, διότι ο Ιεχωβά θα ικανοποιήσει κάθε ανάγκη και επιθυμία τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Ψαλμ. 145:16.

^ παρ. 4 Βλέπε Σκοπιά 1 Ιουνίου 1987, σελίδες 30, 31.

^ παρ. 5 Στους Βιβλικούς χρόνους, ο ανδραδελφικός, ή αλλιώς λεβιρατικός, γάμος ήταν ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο ένας άντρας παντρευόταν τη χήρα του πεθαμένου αδελφού του, αν αυτή δεν είχε γιο, για να παραγάγει απόγονο που θα συνέχιζε την οικογενειακή γραμμή του αδελφού του.Γέν. 38:8· Δευτ. 25:5, 6.

^ παρ. 9 Εκείνοι που θα αναστηθούν στη γη θα έχουν την προοπτική της αιώνιας ζωής, όχι της αθανασίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαφορά ανάμεσα στην αθανασία και στην αιώνια ζωή, βλέπε Σκοπιά 1 Αυγούστου 1984, σελίδες 30, 31.