Ο Δαβίδ έγραψε ότι “δεν είχε δει δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί”. Αυτή ήταν μια γενική δήλωση βασισμένη στη δική του πείρα. Γνώριζε καλά με πόση συνέπεια φροντίζει ο Θεός τους υπηρέτες του. (Ψαλμ. 37:25) Τα λόγια του, όμως, δεν σημαίνουν ότι κανένας λάτρης του Θεού δεν υπέστη ποτέ στερήσεις στο παρελθόν ή δεν θα υποστεί στο μέλλον.

Υπήρχαν φορές που ο ίδιος ο Δαβίδ βρέθηκε σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Μια από αυτές ήταν όταν τον καταδίωκε ο Σαούλ. Οι προμήθειές του είχαν σχεδόν εξαντληθεί, και χρειάστηκε ψωμί για τον ίδιο και τους συντρόφους του. (1 Σαμ. 21:1-6) Σε εκείνη την περίπτωση, λοιπόν, ο Δαβίδ “ζήτησε ψωμί”. Ακόμα και σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, όμως, γνώριζε ότι ο Ιεχωβά δεν τον είχε εγκαταλείψει. Πράγματι, πουθενά δεν διαβάζουμε ότι ο Δαβίδ αναγκάστηκε να ζητιανέψει προκειμένου να βρει την τροφή που χρειαζόταν για να κρατηθεί στη ζωή.

Στο εδάφιο Ματθαίος 6:33, βρίσκουμε τη διαβεβαίωση του Ιησού ότι ο Θεός θα καλύψει τις ανάγκες των πιστών υπηρετών του που βάζουν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή τους. «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του», είπε ο Ιησούς, «και όλα αυτά τα άλλα πράγματα [όπως τροφή, νερό και ρούχα] θα σας προστεθούν». Εντούτοις, ο Ιησούς έδειξε επίσης πως, εξαιτίας του διωγμού, οι “αδελφοί” του ήταν πιθανό να πεινάσουν. (Ματθ. 25:35, 37, 40) Αυτό συνέβη στον απόστολο Παύλο. Κάποιες φορές ένιωσε και εκείνος πείνα και δίψα.—2 Κορ. 11:27.

Ο Ιεχωβά μάς λέει ότι θα αντιμετωπίσουμε διάφορες μορφές διωγμού. Ίσως επιτρέψει να υποστούμε στερήσεις καθώς βοηθάμε να δοθεί απάντηση στις κατηγορίες του Διαβόλου. (Ιώβ 2:3-5) Για παράδειγμα, η ζωή ορισμένων συγχριστιανών μας, όπως εκείνων που κλείστηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο εξαιτίας του διωγμού. Η στέρηση τροφής ήταν μια διαβολική μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να διαρρήξει την ακεραιότητα των Μαρτύρων. Οι πιστοί Μάρτυρες παρέμειναν υπάκουοι στον Ιεχωβά, και εκείνος δεν τους εγκατέλειψε. Επέτρεψε να υποστούν αυτή τη δοκιμασία, όπως επιτρέπει να αντιμετωπίσουν διάφορες δοκιμασίες όλοι οι Χριστιανοί. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά υποστηρίζει όλους όσους υποφέρουν για χάρη του ονόματός του. (1 Κορ. 10:13) Ας θυμόμαστε τα λόγια του εδαφίου Φιλιππησίους 1:29: «Σε εσάς δόθηκε το προνόμιο για χάρη του Χριστού, όχι μόνο να θέτετε την πίστη σας σε αυτόν, αλλά και να υποφέρετε για χάρη του».

Ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι θα είναι στο πλευρό των υπηρετών του. Το εδάφιο Ησαΐας 54:17, λόγου χάρη, δηλώνει: «Οποιοδήποτε όπλο κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία». Αυτή και παρόμοιες υποσχέσεις εγγυώνται ότι ο λαός του Θεού θα είναι ασφαλής ως σύνολο. Ως άτομα, όμως, οι Χριστιανοί μπορεί να υποστούν δοκιμασίες, ακόμα και μέχρι θανάτου.