Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας προσέδωσε αξιοπρέπεια στους ανθρώπους χαρίζοντάς τους το ανεκτίμητο δώρο της ελεύθερης βούλησης. Επιπρόσθετα, ευλογεί πλούσια εκείνους που χρησιμοποιούν ανιδιοτελώς την ελεύθερη βούλησή τους για να προωθούν την αληθινή λατρεία και οι οποίοι συμμετέχουν στον αγιασμό του ιερού ονόματός του και στην υποστήριξη του μεγαλειώδους σκοπού του. Ο Ιεχωβά δεν θέλει να τον υπακούμε μηχανικά υποκινούμενοι από απειλές και εξαναγκασμούς. Αντιθέτως, θεωρεί απαράμιλλης αξίας την πρόθυμη αφοσίωση η οποία πηγάζει από αγνή αγάπη και βαθιά εκτίμηση.

Για παράδειγμα, όταν οι Ισραηλίτες ήταν στην έρημο του Σινά, ο Ιεχωβά τούς έδωσε την εντολή να φτιάξουν έναν χώρο λατρείας. Τους είπε: «Από ανάμεσά σας συγκεντρώστε συνεισφορά για τον Ιεχωβά. Ο καθένας που έχει πρόθυμη καρδιά ας φέρει αυτή τη συνεισφορά ως συνεισφορά του Ιεχωβά». (Έξοδ. 35:5) Ο κάθε Ισραηλίτης είχε την ευκαιρία να προσφέρει ό,τι μπορούσε, και κάθε εθελοντική συνεισφορά—ανεξάρτητα από το είδος ή την ποσότητα—θα χρησιμοποιούνταν με κατάλληλο τρόπο για την επιτέλεση του θεϊκού σκοπού. Ποια ήταν η ανταπόκριση;

«Ο καθένας που τον ωθούσε η καρδιά του» και «ο καθένας που τον παρακινούσε το πνεύμα του» έκανε εθελοντική προσφορά, «ο καθένας που είχε πρόθυμη καρδιά». Άντρες και γυναίκες έφεραν πρόθυμα κάτι για το έργο του Ιεχωβά: πόρπες, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, χρυσάφι, ασήμι, χαλκό, μπλε κλωστή, μαλλί βαμμένο πορφυροκόκκινο, κόκκινη κλωστή, εκλεκτό λινάρι, τρίχες κατσικιού, δέρματα κριαριών βαμμένα κόκκινα, δέρματα φώκιας, ξύλο ακακίας, πολύτιμες πέτρες, βάλσαμο και λάδι. Τελικά, τα «υλικά ήταν αρκετά για να γίνει όλο το έργο, και μάλιστα υπεραρκετά».—Έξοδ. 35:21-24, 27-29· 36:7.

Αυτό που έδωσε στον Ιεχωβά τη μεγαλύτερη χαρά δεν ήταν οι υλικές προσφορές αλλά το πρόθυμο πνεύμα όσων υποστήριξαν με αυτόν τον τρόπο την αγνή λατρεία. Υποκινήθηκαν επίσης να προσφέρουν το χρόνο και τον κόπο τους. «Όλες οι γυναίκες που είχαν σοφή καρδιά έκλωθαν με τα χέρια τους», λέει η αφήγηση. Πράγματι, «όλες οι γυναίκες που η καρδιά τους τις ωθούσε με σοφία, αυτές έκλωθαν τις τρίχες κατσικιού». Επιπρόσθετα, ο Ιεχωβά έδωσε στον Βεσελεήλ “σοφία, κατανόηση και γνώση σε κάθε είδους τεχνική εργασία”. Στην πραγματικότητα, ο Θεός γέμισε τον Βεσελεήλ και τον Οολιάβ με τις δεξιότητες τις οποίες χρειάζονταν για να κάνουν όλο το έργο που τους ανατέθηκε.—Έξοδ. 35:25, 26, 30-35.

Όταν ο Ιεχωβά κάλεσε τους Ισραηλίτες να συνεισφέρουν, ήταν απολύτως βέβαιος ότι «ο καθένας που είχε πρόθυμη καρδιά» θα υποστήριζε την αληθινή λατρεία. Σε ανταπόδοση, ευλόγησε απλόχερα όλους εκείνους που είχαν πρόθυμη καρδιά δίνοντάς τους κατεύθυνση και ανεξάντλητη χαρά. Με αυτόν τον τρόπο κατέδειξε ότι, όταν ευλογεί το πρόθυμο πνεύμα των υπηρετών του, φροντίζει να μην υπάρχει καμία έλλειψη σε πόρους ή εξειδίκευση ώστε να εκπληρώνεται το θέλημά του. (Ψαλμ. 34:9) Καθώς υπηρετείτε τον Ιεχωβά ανιδιοτελώς, να είστε σίγουροι ότι εκείνος θα ευλογεί το πρόθυμο πνεύμα σας.