ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ με τον μεγαλοπρεπή κέδρο του Λιβάνου, ένα κυρτωμένο και ροζιασμένο ελαιόδεντρο μπορεί να μη φαίνεται πολύ εντυπωσιακό. Ωστόσο, τα ελαιόδεντρα έχουν την αξιοθαύμαστη ικανότητα να επιβιώνουν όταν πλήττονται από τα στοιχεία της φύσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν κάποια που είναι 1.000 ετών. Το εκτεταμένο σύστημα ριζών του ελαιόδεντρου του επιτρέπει να ανακάμψει ακόμα και όταν ο κορμός του έχει καταστραφεί. Όσο οι ρίζες παραμένουν ζωντανές, αυτό θα βλαστάνει ξανά.

Ο πατριάρχης Ιώβ ήταν σίγουρος ότι, ακόμα και αν πέθαινε, θα ξαναζούσε. (Ιώβ 14:13-15) Έφερε ως παράδειγμα ένα δέντρο—ίσως ένα ελαιόδεντρο—για να δείξει την πεποίθησή του στην ικανότητα που είχε ο Θεός να τον αναστήσει. «Ακόμη και για το δέντρο υπάρχει ελπίδα», είπε ο Ιώβ. «Αν κοπεί, θα βλαστήσει ξανά». Όταν οι βροχές διαδεχτούν μια περίοδο σοβαρής ξηρασίας, το ξερό υπόλειμμα του κορμού ενός ελαιόδεντρου μπορεί να ξαναζωντανέψει καθώς βλαστάρια ξεφυτρώνουν από τις ρίζες του και βγάζουν “κλαριά σαν νέο φυτό”.—Ιώβ 14:7-9.

Ακριβώς όπως ο καλλιεργητής λαχταράει να δει τις ρίζες ενός κομμένου ελαιόδεντρου να βλαστάνουν ξανά, έτσι και ο Ιεχωβά Θεός λαχταράει να επαναφέρει στη ζωή τούς υπηρέτες του, καθώς και πολλούς άλλους, που έχουν πεθάνει. (Ματθ. 22:31, 32· Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15) Τι χαρά θα είναι να καλωσορίσουμε τους νεκρούς και να τους δούμε να απολαμβάνουν ξανά μια παραγωγική ζωή!