1-3. Πώς ενισχύθηκε η εμπιστοσύνη του Παύλου στον Ιεχωβά; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

ΕΚΕΙΝΟΝ τον καιρό ήταν επικίνδυνο να είναι κάποιος Χριστιανός στη Ρώμη. Οι ακόλουθοι του Χριστού αντιμετώπιζαν μεγάλη εχθρότητα επειδή είχαν κατηγορηθεί ότι έβαλαν φωτιά στην πόλη το 64 Κ.Χ. και ότι ήταν μισάνθρωποι. Αν ζούσατε τότε, θα αντιμετωπίζατε καθημερινά τον κίνδυνο να σας συλλάβουν και να σας βασανίσουν. Ίσως κάποιους από τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές σας να τους είχαν κατασπαράξει τα θηρία ή να τους είχαν καρφώσει σε πασσάλους και να τους είχαν κάψει ζωντανούς για να φωτίσουν την πόλη το βράδυ.

² Προφανώς τότε, στη διάρκεια εκείνης της έκρυθμης περιόδου, φυλακίστηκε ο απόστολος Παύλος στη Ρώμη για δεύτερη φορά. Θα έσπευδαν οι συγχριστιανοί του να τον βοηθήσουν; Ο ίδιος ίσως είχε αρχικά κάποιες επιφυλάξεις, διότι έγραψε στον Τιμόθεο: «Την πρώτη φορά που υπερασπίστηκα τον εαυτό μου κανείς δεν στάθηκε στο πλευρό μου, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν—είθε να μην τους λογαριαστεί αυτό». Εντούτοις, ο Παύλος αναγνώρισε ότι δεν είχε μείνει εντελώς αβοήθητος, λέγοντας: «Ο Κύριος, όμως, στάθηκε κοντά μου και με γέμισε δύναμη». Ναι,  ο Κύριος Ιησούς έδωσε στον Παύλο τη δύναμη που χρειαζόταν. Και πόσο πρακτική ήταν αυτή η θεϊκή βοήθεια; Προσέξτε τα αποτελέσματα: «Ελευθερώθηκα από το στόμα του λιονταριού».—2 Τιμ. 4:16, 17. *

³ Ο Παύλος θυμόταν αυτή την εμπειρία, κάτι που πρέπει να τον εμψύχωσε, δίνοντάς του την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα τον ενδυνάμωνε ώστε να υπομείνει τόσο τις τωρινές του δοκιμασίες όσο και οποιεσδήποτε δυσκολίες τον περίμεναν στο μέλλον. Μάλιστα, αμέσως μετά πρόσθεσε: «Ο Κύριος θα με ελευθερώσει από κάθε πονηρό έργο». (2 Τιμ. 4:18) Ναι, ο Παύλος είχε μάθει ότι, ακόμα και όταν η ανθρώπινη υποστήριξη είναι περιορισμένη, η βοήθεια που δίνει ο Ιεχωβά και ο Γιος του είναι πραγματική!

4, 5. (α) Από ποιον μπορείτε να λαβαίνετε πάντοτε την αναγκαία βοήθεια; (β) Πώς μπορείτε να ενισχύετε τη σχέση σας με τον Ιεχωβά;

⁴ Έχετε νιώσει μερικές φορές ολομόναχοι ενώ βρίσκεστε σε μια δύσκολη κατάσταση; Μπορεί να χάσατε την εργασία σας ή να αντιμετωπίζετε πιέσεις στο σχολείο, κάποιο πρόβλημα υγείας ή μια άλλη οδυνηρή κατάσταση. Ίσως ζητήσατε βοήθεια αλλά απογοητευτήκατε, επειδή η υποστήριξη που λάβατε ήταν πολύ μικρότερη των προσδοκιών σας. Πράγματι, μερικά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν απλώς και μόνο με ανθρώπινη βοήθεια. Υπό αυτές τις περιστάσεις, μήπως η Γραφική συμβουλή “να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά” είναι κενά λόγια; (Παρ. 3:5, 6) Μήπως είναι αβάσιμη; Όχι βέβαια! Η θεϊκή βοήθεια είναι πέρα για πέρα πραγματική, όπως καταδεικνύουν πολλές Γραφικές αφηγήσεις.

⁵ Γι’ αυτό, αντί να νιώθετε πικρία όταν η ανθρώπινη βοήθεια φαίνεται περιορισμένη, να βλέπετε αυτές τις καταστάσεις όπως τις έβλεπε ο Παύλος—ως ευκαιρίες για να στηρίζεστε πλήρως στον Ιεχωβά και να γεύεστε από πρώτο χέρι τη στοργική του φροντίδα. Αυτό θα ενισχύει την εμπιστοσύνη σας προς εκείνον και θα κάνει τη σχέση σας μαζί του όλο και πιο πραγματική.

6. Γιατί μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά όταν βρισκόμαστε υπό πίεση;

⁶ Μπορείτε άραγε να προσευχηθείτε στον Ιεχωβά για ένα ζήτημα που σας βασανίζει και έπειτα να νιώθετε ήρεμοι, γνωρίζοντας πως έχετε κάνει ό,τι καλύτερο μπορείτε και πως εκείνος θα κάνει τα υπόλοιπα; Ασφαλώς και μπορείτε! (Διαβάστε Ψαλμός 62:8· 1 Πέτρου 5:7) Για να αναπτύξετε στενή σχέση με τον Ιεχωβά, είναι σημαντικό να μάθετε να το κάνετε αυτό. Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να έχετε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα προμηθεύσει αυτό που χρειάζεστε. Γιατί; Ένας λόγος ίσως είναι ότι ο Ιεχωβά δεν απαντάει πάντοτε ευθύς αμέσως.—Ψαλμ. 13:1, 2· 74:10· 89:46· 90:13· Αββακ. 1:2.

7. Γιατί μερικές φορές ο Ιεχωβά δεν απαντάει αμέσως στις προσευχές μας;

⁷ Γιατί δεν ανταποκρίνεται ο Ιεχωβά αμέσως σε κάθε μας αίτημα; Θυμηθείτε ότι ο ίδιος παρομοιάζει τη σχέση μας μαζί του με τη σχέση που έχουν τα παιδιά με τον πατέρα τους. (Ψαλμ. 103:13) Ένα παιδί δεν μπορεί δικαιολογημένα να αναμένει ότι ο γονέας του θα του δώσει ό,τι ζητήσει ή ότι θα το κάνει αυτό ευθύς αμέσως. Μερικά από τα πράγματα που ζητάει ένα παιδί είναι απλώς περαστικές επιθυμίες. Άλλα θα του δοθούν στον κατάλληλο καιρό. Και άλλα πάλι μπορεί να μην είναι για το καλό του ή για το καλό άλλων ατόμων που περιλαμβάνονται. Επιπρόσθετα, αν ο γονέας έκανε αμέσως ό,τι ζητούσε το παιδί, τότε η σχέση τους θα έμοιαζε περισσότερο με τη σχέση ενός κυρίου με έναν δούλο—με το παιδί στη θέση του κυρίου. Παρόμοια, για το δικό μας καλό, μπορεί και ο Ιεχωβά να αφήνει να περάσει χρόνος μέχρις ότου γίνει φανερή η  απάντησή του στις προσευχές μας. Ως ο σοφός Δημιουργός, ο στοργικός Κύριος και ο ουράνιος Πατέρας μας, έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να το κάνει αυτό. Αν ικανοποιούσε όλα μας τα αιτήματα ευθύς αμέσως, αυτό θα διαστρέβλωνε τη σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα σε εμάς και σε εκείνον.—Παράβαλε Ησαΐας 29:16· 45:9.

8. Τι υπόσχεται ο Ιεχωβά όσον αφορά τους προσωπικούς μας περιορισμούς;

⁸ Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει πλήρως τους περιορισμούς μας. (Ψαλμ. 103:14) Επομένως, δεν αναμένει ότι θα υπομείνουμε με τη δική μας δύναμη αλλά μας προσφέρει πατρική βοήθεια. Υπάρχουν βέβαια στιγμές που ίσως νιώθουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο πια. Ωστόσο, ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει ότι δεν θα αφήσει ποτέ τους υπηρέτες του να υποφέρουν πέρα από τα όρια της αντοχής τους. Ναι, “θα προμηθεύσει τη διέξοδο”. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 10:13) Επομένως, έχουμε βάσιμους λόγους να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά ξέρει πόσο μπορούμε να αντέξουμε.

9. Τι πρέπει να κάνουμε όταν προσευχόμαστε για βοήθεια αλλά δεν έρχεται αμέσως ανακούφιση;

⁹ Όταν προσευχόμαστε για βοήθεια αλλά δεν έρχεται αμέσως ανακούφιση, ας περιμένουμε Εκείνον που γνωρίζει πότε ακριβώς να ενεργήσει για χάρη μας. Να θυμάστε ότι και ο ίδιος κάνει υπομονή, διότι λαχταράει να σπεύσει σε βοήθειά μας. «Ο Ιεχωβά θα προσμένει για να σας δείξει εύνοια, και γι’ αυτό θα εγερθεί για να σας δείξει έλεος. Διότι ο Ιεχωβά είναι Θεός κρίσης. Ευτυχισμένοι είναι όλοι εκείνοι που τον προσμένουν».—Ησ. 30:18.

10-12. (α) Ποιες μεγάλες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίσει ένας Χριστιανός που φροντίζει κάποιο άρρωστο μέλος της οικογένειάς του; (β) Αν κάποιος εμπιστεύεται στον Ιεχωβά σε δύσκολους καιρούς, πώς θα επηρεαστεί η σχέση του μαζί του; Δώστε παράδειγμα.

¹⁰ Όταν αντιμετωπίζετε σοβαρές δυσκολίες, ίσως νιώθετε όπως ο Παύλος—ότι βρίσκεστε μέσα, ή πολύ κοντά, στο «στόμα του λιονταριού». Σε τέτοιες στιγμές, αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση—αλλά έχει και ιδιαίτερα κρίσιμη σημασία—το να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά. Υποθέστε, λόγου χάρη, ότι φροντίζετε κάποιο αγαπημένο μέλος της οικογένειάς σας το οποίο πάσχει από μια χρόνια ασθένεια. Ίσως έχετε προσευχηθεί για σοφία και δύναμη. * Εφόσον έχετε κάνει το καλύτερο που μπορείτε, δεν νιώθετε μια σχετική ηρεμία γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά έχει το μάτι του στραμμένο πάνω σας και θα προμηθεύσει οτιδήποτε χρειάζεστε για να υπομείνετε πιστά;—Ψαλμ. 32:8.

¹¹ Ίσως όμως οι καταστάσεις που περνάτε σας κάνουν να μη νιώθετε έτσι. Οι γιατροί ίσως έχουν αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Ή φαίνεται πως οι συγγενείς, αντί να σας υποστηρίξουν όπως ελπίζατε, κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για εσάς. Συνεχίστε να αποβλέπετε στον Ιεχωβά για δύναμη. Συνεχίστε να τον πλησιάζετε όλο και περισσότερο. (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 30:3, 6) Όταν έρθει η ανακούφιση, η σχέση σας μαζί του θα είναι πιο δυνατή.

¹² Η Λίντα, * αφού φρόντισε για μερικά χρόνια τούς άρρωστους γονείς της μέχρι τον θάνατό τους, κατάλαβε πόσο πολύ αληθεύει αυτό. «Ενόσω βρισκόμασταν σε αυτή την κατάσταση, ο σύζυγός μου, ο αδελφός μου και εγώ συχνά δεν ξέραμε πώς να ενεργήσουμε. Μερικές φορές νιώθαμε απελπισμένοι. Κοιτώντας πίσω, όμως, βλέπουμε πιο καθαρά πώς αποδείχτηκε ότι ο Ιεχωβά ήταν μαζί μας. Μας ενίσχυε και μας παρείχε ό,τι χρειαζόμασταν, ακόμα και όταν νομίζαμε ότι βρισκόμασταν σε αδιέξοδο».

13. Πώς μπόρεσε μια αδελφή να αντιμετωπίσει αλλεπάλληλες οδυνηρές εμπειρίες επειδή εμπιστευόταν στον Ιεχωβά;

¹³ Η ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά μπορεί επίσης να μας βοηθήσει όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τραγωδίες. Την  περίοδο που ο μη ομόπιστος σύζυγος της Ρόντα υπέβαλε αίτηση διαζυγίου, εκείνη έμαθε ότι ο αδελφός της έπασχε από λύκο, μια ασθένεια που μπορεί να απειλήσει τη ζωή. Λίγους μήνες αργότερα, πέθανε η γυναίκα του αδελφού της. Όταν η Ρόντα ένιωσε πως άρχισε να συνέρχεται από αυτές τις τραυματικές εμπειρίες, ξεκίνησε το τακτικό σκαπανικό. Λίγο αργότερα, πέθανε η μητέρα της. Τι τη βοήθησε να τα βγάλει πέρα; Η ίδια εξηγεί: «Επικοινωνούσα με τον Ιεχωβά καθημερινά, ακόμα και για μικρές αποφάσεις. Αυτό έκανε τον Ιεχωβά πραγματικό για εμένα. Με δίδαξε να στηρίζομαι σε εκείνον, όχι στον εαυτό μου ή σε άλλους ανθρώπους. Και η βοήθεια που μου έδινε ήταν πραγματική—φρόντισε για όλες τις ανάγκες μου. Ως αποτέλεσμα, έχω νιώσει τι σημαίνει να προχωρώ χέρι χέρι με τον Ιεχωβά».

14. Ποια πεποίθηση μπορεί να έχει ένας πιστός Χριστιανός όταν αποκόπτεται κάποιος συγγενής του;

¹⁴ Σκεφτείτε μια άλλη κατάσταση. Ας υποθέσουμε ότι αποκόπτεται κάποιος αγαπημένος σας συγγενής. Από τη μελέτη της Αγίας Γραφής, ξέρετε πώς πρέπει να συμπεριφέρεστε στα αποκομμένα άτομα. (1 Κορ. 5:11· 2 Ιωάν. 10) Παρ’ όλα αυτά, μερικές φορές φαίνεται πολύ δύσκολο, ακόμα και αδύνατον, να υποστηρίξει κάποιος μια απόφαση για αποκοπή. * Έχετε την πεποίθηση ότι ο ουράνιος Πατέρας σας θα σας δώσει τη δύναμη που χρειάζεστε ώστε να είστε αποφασισμένοι να υπακούσετε στη Γραφική κατεύθυνση σχετικά με την αποκοπή; Το βλέπετε αυτό ως μια ευκαιρία για να κάνετε τη σχέση σας με τον Ιεχωβά πιο δυνατή αναπτύσσοντας στενότερο δεσμό μαζί του;

15. Γιατί δεν υπάκουσε ο Αδάμ στην εντολή που του έδωσε ο Ιεχωβά στην Εδέμ;

¹⁵ Σε σχέση με αυτό, σκεφτείτε για λίγο τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. Πίστευε στ’ αλήθεια ότι, αν παρήκουε τον Ιεχωβά,  θα εξακολουθούσε να ζει; Όχι, διότι οι Γραφές μάς λένε ότι ο Αδάμ «δεν απατήθηκε». (1 Τιμ. 2:14) Τότε γιατί δεν υπάκουσε; Αυτό που τον έκανε να φάει από τον καρπό που του πρόσφερε η Εύα ήταν προφανώς η επιθυμία του για εκείνη. Άκουσε τη δική της φωνή αντί να ακούσει τη φωνή του Θεού του, του Ιεχωβά.—Γέν. 3:6, 17.

16. Ποιον πρέπει να αγαπάμε πιο πολύ από όλους, και γιατί;

¹⁶ Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αγαπάμε πολύ τους συγγενείς μας; Όχι βέβαια! Αλλά πιο πολύ από όλους πρέπει να αγαπάμε τον Ιεχωβά. (Διαβάστε Ματθαίος 22:37, 38) Στην πραγματικότητα, αυτό είναι προς όφελος των συγγενών μας, είτε υπηρετούν τώρα τον Ιεχωβά είτε όχι. Συνεχίστε λοιπόν να ενισχύετε την αγάπη σας για τον Ιεχωβά και την εμπιστοσύνη σας σε αυτόν. Και αν η πορεία κάποιου αποκομμένου συγγενή σάς στενοχωρεί ιδιαίτερα, ανοίξτε την καρδιά σας στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. * (Ρωμ. 12:12· Φιλιπ. 4:6, 7) Χρησιμοποιήστε αυτή την επώδυνη κατάσταση για να κάνετε πιο πραγματική τη σχέση σας με τον Ιεχωβά. Αυτό θα σας βοηθάει να αποβλέπετε σε εκείνον για την καλύτερη δυνατή έκβαση.

17. Πώς δείχνουμε ότι εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά παραμένοντας πολυάσχολοι στο κήρυγμα της Βασιλείας;

¹⁷ Ποιος ήταν ο σκοπός για τον οποίο “ελευθερώθηκε ο Παύλος από το στόμα του λιονταριού”; Ο ίδιος αναφέρει: «Ώστε μέσω εμού να επιτελεστεί το κήρυγμα στο πλήρες και να το ακούσουν όλα τα έθνη». (2 Τιμ. 4:17) Καθώς παραμένουμε, όπως ο Παύλος, πολυάσχολοι στο έργο κηρύγματος, έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα φροντίσει ώστε “να μας προστεθούν” όλα τα άλλα αναγκαία πράγματα. (Ματθ. 6:33) Ως κήρυκες της Βασιλείας που είμαστε, «μας είναι εμπιστευμένα τα καλά νέα», και ο Ιεχωβά μάς θεωρεί «συνεργάτες» του. (1 Θεσ. 2:4· 1 Κορ. 3:9) Παραμένοντας όσο το δυνατόν πιο δραστήριοι στο έργο του Θεού, θα μας είναι πιο εύκολο να περιμένουμε ώσπου να έρθει ανακούφιση.

18. Με ποιους τρόπους μπορούμε να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και να ενισχύσουμε τη σχέση μας μαζί του;

¹⁸ Ας χρησιμοποιούμε λοιπόν τις τωρινές μας περιστάσεις για να ενισχύουμε τη σχέση μας με τον Θεό. Αν κάποια κατάσταση μας ανησυχεί, ας τη χρησιμοποιούμε για να πλησιάσουμε περισσότερο τον Ιεχωβά. Ναι, εντρυφώντας στη μελέτη του Λόγου του Θεού, εμμένοντας στην προσευχή και παραμένοντας απορροφημένοι σε πνευματικές δραστηριότητες, ας έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά μπορεί και θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις τωρινές δυσκολίες και ό,τι άλλο προκύψει στο μέλλον.