1, 2. Γιατί αγαπούσε ο Ιησούς τη Μάρθα, αλλά τι δείχνει ότι εκείνη δεν ήταν τέλεια;

ΤΙ ΣΑΣ έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεστε τη Μάρθα; Αν και ήταν η μόνη γυναίκα για την οποία η Αγία Γραφή λέει ονομαστικά ότι ο Ιησούς την αγαπούσε, εκείνος ασφαλώς ένιωθε αγνή ανιδιοτελή αγάπη και για άλλες θεοσεβείς γυναίκες, όπως για την αγαπημένη του επίγεια μητέρα, τη Μαρία, και την αδελφή της Μάρθας, τη Μαρία. (Ιωάν. 11:5· 19:25-27) Τότε, γιατί κάνει αυτή την αναφορά στη Μάρθα το Ευαγγέλιο του Ιωάννη;

² Ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα, όχι μόνο για τον φιλόξενο και φιλόπονο χαρακτήρα της, αλλά αναμφίβολα και για την πνευματικότητά της. Ήταν μια γυναίκα που πίστευε πραγματικά τις διδασκαλίες του. Είχε επίσης αξιοσημείωτη πίστη στον Ιησού ως τον υποσχεμένο Μεσσία. (Ιωάν. 11:21-27) Φυσικά, η Μάρθα, όπως όλοι μας, δεν ήταν τέλεια. Σε κάποια περίπτωση που ο Ιησούς φιλοξενούνταν στο σπίτι της, εκείνη θεώρησε ότι έπρεπε να του υποδείξει τι να κάνει για να διορθώσει κάτι που της φαινόταν άδικο. «Κύριε», του είπε, «δεν σε νοιάζει που η αδελφή μου με έχει αφήσει μόνη να φροντίζω για τις δουλειές; Πες της, λοιπόν, να έρθει να με βοηθήσει». (Διαβάστε Λουκάς  10:38-42) Ποιο μάθημα παίρνουμε από αυτή την αφήγηση;

3, 4. Με ποια έννοια διάλεξε η Μαρία «την καλή μερίδα», και ποιο μάθημα πήρε στα σοβαρά η Μάρθα; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

³ Εκτιμώντας τη φιλοξενία τους, ο Ιησούς θέλει να δώσει στη Μάρθα και στη Μαρία ένα πνευματικό δώρο. Η Μαρία αρπάζει την ευκαιρία για να μάθει από τα χείλη του Μεγάλου Δασκάλου όσο περισσότερα μπορεί και κάθεται “στα πόδια του ακούγοντας το λόγο του”. Θα μπορούσε και η Μάρθα να είχε κάνει το ίδιο. Ασφαλώς, ο Ιησούς θα την είχε επαινέσει αν του έδινε την αμέριστη προσοχή της.

⁴ Ωστόσο, η Μάρθα ασχολείται με την προετοιμασία ενός ιδιαίτερου γεύματος και φροντίζει για διάφορες άλλες δουλειές ώστε να κάνει την παραμονή του Ιησού όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Αλλά όλες αυτές οι δουλειές τής προκαλούν περιττή ανησυχία, και τελικά εκνευρίζεται με τη Μαρία. Ο Ιησούς παρατηρεί ότι η Μάρθα προσπαθεί να κάνει πάρα πολλά, και της λέει με καλοσύνη: «Μάρθα, Μάρθα, ανησυχείς και αναστατώνεσαι για πολλά». Έπειτα, δείχνει ότι ένα και μόνο φαγητό θα ήταν αρκετό. Κατόπιν στρέφει την προσοχή στη Μαρία και, απαλλάσσοντάς την από οποιαδήποτε αισθήματα ενοχής, λέει: «Όσο για τη Μαρία, εκείνη εξέλεξε την καλή μερίδα, και αυτή δεν θα της αφαιρεθεί». Η Μαρία μπορεί να ξεχνούσε σύντομα τι έφαγε σε αυτή την ιδιαίτερη περίσταση, αλλά δεν θα ξεχνούσε ποτέ τον έπαινο και τη θαυμάσια πνευματική τροφή που έλαβε δίνοντάς του την απερίσπαστη προσοχή της. Έπειτα από 60 και πλέον χρόνια, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα και την αδελφή της». (Ιωάν. 11:5) Αυτά τα θεόπνευστα λόγια σίγουρα δείχνουν ότι η Μάρθα πήρε στα σοβαρά τη στοργική διόρθωση του Ιησού και ότι σε όλη την υπόλοιπη ζωή της αγωνιζόταν να υπηρετεί πιστά τον Ιεχωβά.

5. Πώς είναι η ζωή στον σύγχρονο κόσμο σε σύγκριση με τη ζωή στους Βιβλικούς χρόνους, και ποιο ερώτημα προκύπτει;

⁵ Σε ό,τι αφορά τους περισπασμούς, πώς είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε σε σύγκριση με τον κόσμο των Βιβλικών χρόνων; «Ποτέ στην ιστορία δεν είχε η ανθρωπότητα τόσο προηγμένα μέσα επικοινωνίας, ταχυπιεστήρια, πλούσια εικονογραφημένα περιοδικά, ραδιόφωνο, κινηματογράφο, τηλεόραση . . . Καθημερινά, μας βομβαρδίζουν με καινούριους περισπασμούς . . . Μέχρι πριν από λίγο καιρό, πιστεύαμε με αφέλεια ότι ζούμε στην “Εποχή της Διαφώτισης”. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, γίνεται η “Εποχή των Περισπασμών”». Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν σε μια ομάδα φοιτητών στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από 60 και πλέον χρόνια. «Οι περισπασμοί», έλεγε Η Σκοπιά 15 Σεπτεμβρίου 1958 (15 Φεβρουαρίου 1959, στην ελληνική), «ίσως [θα αυξηθούν] καθώς ο κόσμος αυτός πλησιάζει στην καταδίκη του». Πόσο αληθεύει αυτό! Εδώ προκύπτει ένα σημαντικό ερώτημα: Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε τους άσκοπους περισπασμούς και να μοιάσουμε περισσότερο στη Μαρία, παραμένοντας προσηλωμένοι στα πνευματικά πράγματα;

6. Πώς έχει κάνει καλή χρήση της τεχνολογίας του κόσμου ο λαός του Ιεχωβά;

⁶ Θέλοντας να προωθήσει την αληθινή λατρεία, το επίγειο τμήμα της οργάνωσης του Θεού έκανε ανέκαθεν καλή χρήση της τεχνολογίας του κόσμου. Για παράδειγμα, σκεφτείτε το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας», μια παραγωγή που συνδύαζε διαφάνειες και κινηματογραφική ταινία, πλαισιωμένα από χρώμα και ήχο. Πριν και κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο βρήκαν παρηγοριά από αυτή την παρουσίαση, η οποία τελείωνε περιγράφοντας την επερχόμενη, ειρηνική Χιλιετή Βασιλεία του Ιησού Χριστού. Αργότερα,  το άγγελμα της Βασιλείας μεταδόθηκε μέσω του ραδιοφώνου και το άκουσαν εκατομμύρια περισσότεροι σε όλη τη γη. Σήμερα, η τεχνολογία των κομπιούτερ και το Ίντερνετ χρησιμοποιούνται με δυναμικό τρόπο για να διαδοθούν τα καλά νέα, φτάνοντας σε απομακρυσμένα νησιά και σε κάθε γωνιά της γης.

7. (α) Γιατί είναι επικίνδυνο να κάνουμε υπερβολική χρήση του κόσμου; (β) Τι πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα; (Βλέπε υποσημείωση.)

⁷ Όπως προειδοποιεί η Γραφή, υπάρχει ο κίνδυνος να κάνουμε υπερβολική χρήση των όσων προσφέρει ο κόσμος. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 7:29-31) Ένας Χριστιανός μπορεί εύκολα να δαπανάει υπερβολικό χρόνο σε πράγματα που δεν είναι εσφαλμένα αυτά καθαυτά, όπως χόμπι, ψυχαγωγικά αναγνώσματα, παρακολούθηση τηλεόρασης, περιηγήσεις σε αξιοθέατα, βόλτες στα μαγαζιά, και αναζήτηση συσκευών τελευταίας τεχνολογίας ή διαφόρων ανέσεων. Τα κοινωνικά δίκτυα, τα γραπτά και τα ηλεκτρονικά μηνύματα, καθώς και η συνεχής ενημέρωση για τις τελευταίες ειδήσεις και τα αθλητικά γεγονότα μπορούν και αυτά να σπαταλήσουν τον χρόνο μας και να μας γίνουν ακόμα και εμμονή. * (Εκκλ. 3:1, 6) Αν δεν προσέχουμε πόσο χρόνο δαπανούμε σε επουσιώδη πράγματα, μπορεί να παραμελήσουμε την πιο σημαντική δραστηριότητα—τη λατρεία μας στον Ιεχωβά.—Διαβάστε Εφεσίους 5:15-17.

8. Γιατί είναι πολύ σημαντική η συμβουλή να μην αγαπάμε τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο;

⁸ Ο Σατανάς έχει σχεδιάσει τον κόσμο του έτσι ώστε να μας ελκύει και να αποσπά την προσοχή μας. Αυτό ίσχυε τον πρώτο αιώνα, και ισχύει ακόμα περισσότερο σήμερα. (2 Τιμ. 4:10) Χρειάζεται λοιπόν να δώσουμε προσοχή στη συμβουλή: «Μην αγαπάτε . . . τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο». Αν κάνουμε συνεχώς προσαρμογές ώστε να ζούμε σύμφωνα με αυτή τη συμβουλή, θα αποφεύγουμε τους περισπασμούς και “η αγάπη μας για τον Πατέρα” θα μεγαλώνει. Με αυτόν τον τρόπο, θα μας είναι πιο εύκολο να κάνουμε το θέλημα του Θεού και θα έχουμε την εύνοιά του για πάντα.—1 Ιωάν. 2:15-17.

9. Τι είπε ο Ιησούς για το συμβολικό μας μάτι, και πώς έθεσε ο ίδιος το παράδειγμα;

⁹ Η καλοσυνάτη συμβουλή του Ιησού στη Μάρθα συμφωνούσε απόλυτα με τη διδασκαλία και το παράδειγμά του. Πρότρεψε τους μαθητές του να κρατούν το συμβολικό τους μάτι «απλό», ή αλλιώς προσηλωμένο,  ώστε να επιζητούν τα συμφέροντα της Βασιλείας χωρίς περισπασμούς. (Διαβάστε Ματθαίος 6:22, 33) Ο Ιησούς δεν είχε επιβαρύνει τον εαυτό του με υλικά αποκτήματα. Δεν διέθετε ούτε σπίτι ούτε γη.—Λουκ. 9:58· 19:33-35.

10. Τι παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς στην αρχή της διακονίας του;

¹⁰ Στη διάρκεια της διακονίας του Ιησού, έγιναν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να του αποσπάσουν την προσοχή, αλλά εκείνος ποτέ δεν έχασε τον στόχο του. Στην αρχή της διακονίας του, αφού δίδαξε τα πλήθη και έκανε θαύματα στην Καπερναούμ, οι άνθρωποι τον παρακαλούσαν να μη φύγει από εκεί. Αλλά πώς αντέδρασε ο Ιησούς στα κολακευτικά τους λόγια; Όπως είπε ο ίδιος: «Και σε άλλες πόλεις πρέπει να διακηρύξω τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού, επειδή για αυτό στάλθηκα». (Λουκ. 4:42-44) Και πράγματι, ταξίδεψε σε όλη την Παλαιστίνη, κηρύττοντας και διδάσκοντας. Αν και τέλειος, είχε τις φυσιολογικές ανθρώπινες ανάγκες, και μερικές φορές ένιωθε πολύ κουρασμένος επειδή δαπανούσε τον εαυτό του στην υπηρεσία του Θεού.—Λουκ. 8:23· Ιωάν. 4:6.

11. Τι είπε ο Ιησούς σε κάποιον σχετικά με μια οικογενειακή διένεξη που είχε, και ποια προειδοποίηση έδωσε;

¹¹ Αργότερα, ενώ ο Ιησούς δίδασκε τους ακολούθους του πώς να αντιμετωπίζουν την εναντίωση, κάποιος τον διέκοψε λέγοντας: «Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί την κληρονομιά μαζί μου». Αλλά ο Ιησούς αρνήθηκε να εμπλακεί σε αυτή τη διένεξη. «Άνθρωπε», απάντησε, «ποιος με διόρισε κριτή ή διαμεριστή σε εσάς;» Έπειτα συνέχισε τη διδασκαλία του, προειδοποιώντας τους ακροατές του για τον κίνδυνο που υπήρχε να αποσπαστεί η προσοχή τους από την υπηρεσία του Θεού εξαιτίας υλιστικών επιθυμιών.—Λουκ. 12:13-15.

12, 13. (α) Τι εντυπωσίασε κάποιους Έλληνες προσήλυτους λίγες μέρες πριν από τον θάνατο του Ιησού; (β) Πώς χειρίστηκε ο Ιησούς έναν πιθανό περισπασμό;

¹² Η τελευταία εβδομάδα της ανθρώπινης ζωής του Ιησού ήταν ιδιαίτερα πιεστική. (Ματθ. 26:38· Ιωάν. 12:27) Είχε πολύ έργο να κάνει, και θα αντιμετώπιζε ταπεινωτική δίκη και βασανιστικό θάνατο. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τι συνέβη την Κυριακή 9 Νισάν του 33 Κ.Χ. Όπως είχε προφητευτεί, ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα πουλάρι, και τα πλήθη τον επευφημούσαν ως “τον Βασιλιά που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά”. (Λουκ. 19:38) Την επομένη, πήγε στον ναό και με θάρρος έδιωξε τους άπληστους εμπόρους που χρησιμοποιούσαν τον οίκο του Θεού για να αρπάζουν χρήματα από τους συμπατριώτες τους.—Λουκ. 19:45, 46.

¹³ Ανάμεσα στα πλήθη στην Ιερουσαλήμ υπήρχαν και κάποιοι Έλληνες προσήλυτοι που προφανώς εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τον Ιησού ώστε είπαν στον απόστολο Φίλιππο να φροντίσει να συναντηθούν μαζί του. Ο Ιησούς, όμως, είχε πιο σημαντικά πράγματα μπροστά του, και δεν άφησε την προσοχή του να αποσπαστεί. Σίγουρα, δεν επιδίωκε να γίνει δημοφιλής ώστε να αποφύγει τον θυσιαστικό θάνατο στα χέρια των εχθρών του Θεού. Γι’ αυτό, αφού εξήγησε στον Ανδρέα και στον Φίλιππο ότι σε λίγο θα πέθαινε, τους είπε: «Αυτός που τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για την ψυχή του την καταστρέφει, αλλά αυτός που μισεί την ψυχή του σε αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή». Αντί να ικανοποιήσει την περιέργεια εκείνων των Ελλήνων, τους παρότρυνε να ακολουθήσουν την αυτοθυσιαστική του πορεία και υποσχέθηκε: «Αν κανείς θέλει να με διακονεί, ο Πατέρας θα τον τιμήσει». Αναμφίβολα, ο Φίλιππος μετέφερε αυτό το θετικό μήνυμα σε εκείνους τους προσήλυτους.—Ιωάν. 12:20-26.

14. Ενώ ο Ιησούς έβαζε το έργο κηρύγματος πρώτο στη ζωή του, τι δείχνει ότι ήταν ισορροπημένος;

¹⁴ Αν και ο Ιησούς δεν άφησε την προσοχή του να αποσπαστεί από τον κύριο σκοπό του—το κήρυγμα των καλών νέων—δεν σκεφτόταν συνέχεια το έργο του. Δέχτηκε  τουλάχιστον μία πρόσκληση σε γάμο και συνέβαλε μάλιστα στη χαρά της περίστασης μετατρέποντας θαυματουργικά το νερό σε κρασί. (Ιωάν. 2:2, 6-10) Δεχόταν επίσης προσκλήσεις για γεύματα με στενούς φίλους και πιθανούς μαθητές. (Λουκ. 5:29· Ιωάν. 12:2) Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό, εξαγόραζε τακτικά χρόνο για προσευχή, περισυλλογή και την αναγκαία ξεκούραση.—Ματθ. 14:23· Μάρκ. 1:35· 6:31, 32.

15. Ποια συμβουλή έδωσε ο απόστολος Παύλος, και πώς έθεσε ο ίδιος υπέροχο παράδειγμα;

¹⁵ «Ας αποβάλουμε και εμείς κάθε βάρος», έγραψε ο απόστολος Παύλος, παρομοιάζοντας την πορεία του αφιερωμένου Χριστιανού με αγώνα αντοχής. (Διαβάστε Εβραίους 12:1) Ο Παύλος έκανε πράξη αυτά που δίδασκε, εγκαταλείποντας μια πολλά υποσχόμενη σταδιοδρομία στον Ιουδαϊσμό η οποία μπορούσε να του φέρει πλούτη και δόξα. Προσηλώθηκε στα «πιο σπουδαία πράγματα» και υπηρέτησε ως δούλος τον Θεό, ταξιδεύοντας επανειλημμένα στη Συρία, στη Μικρά Ασία, στη Μακεδονία και στην Ιουδαία. «Ξεχνώντας αυτά που βρίσκονται πίσω και επεκτεινόμενος σε αυτά που βρίσκονται μπροστά, επιδιώκω το στόχο για το βραβείο», έγραψε, αναφερόμενος στην ελπίδα του για αιώνια ζωή στον ουρανό. (Φιλιπ. 1:10· 3:8, 13, 14) Αξιοποιώντας πλήρως την αγαμία του, μπορούσε να προσφέρει «συνεχή υπηρεσία προς τον Κύριο χωρίς περισπασμούς».—1 Κορ. 7:32-35.

16, 17. Είτε είμαστε άγαμοι είτε παντρεμένοι, πώς μπορούμε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Παύλου; Αφηγηθείτε μια εμπειρία.

¹⁶ Όπως ο Παύλος, μερικοί υπηρέτες του Θεού επιλέγουν να παραμείνουν άγαμοι ώστε να έχουν λιγότερες οικογενειακές ευθύνες και να αφοσιωθούν στην υπηρεσία της Βασιλείας. (Ματθ. 19:11, 12) Οι παντρεμένοι υπηρέτες του Θεού συνήθως έχουν περισσότερες οικογενειακές ευθύνες. Αλλά είτε είμαστε άγαμοι είτε παντρεμένοι, όλοι μας μπορούμε να “αποβάλουμε κάθε βάρος” και να υπηρετούμε τον Θεό με όσο το δυνατόν λιγότερους περισπασμούς. Αυτό ίσως απαιτήσει να περιορίσουμε χρονοβόρες συνήθειες και να βάλουμε στόχους που θα μας βοηθήσουν να αυξήσουμε τον χρόνο που αφιερώνουμε στην υπηρεσία του Θεού.

¹⁷ Εξετάστε το παράδειγμα ενός ζευγαριού από την Ουαλία, του Μαρκ και της Κλερ. Και οι δυο τους ξεκίνησαν το σκαπανικό όταν τελείωσαν το σχολείο και το συνέχισαν και μετά τον γάμο τους. «Απλοποιήσαμε περισσότερο τη ζωή μας αφήνοντας το σπίτι μας με τα τρία υπνοδωμάτια και την ολιγόωρη εργασία μας ώστε να υπηρετήσουμε στο διεθνές έργο οικοδόμησης», εξηγεί ο Μαρκ. Τα περασμένα 20 χρόνια, ταξίδεψαν σε όλη την Αφρική, βοηθώντας στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας. Κάποτε, έμειναν με 15 δολάρια στην τσέπη, αλλά ο Ιεχωβά τούς φρόντισε. «Νιώθουμε βαθιά ικανοποίηση», λέει η Κλερ, «καθώς δίνουμε την κάθε μας μέρα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Έχουμε κάνει πολλούς φίλους, και δεν μας λείπει τίποτα. Τα λίγα που χρειάστηκε να αφήσουμε δεν μπορούν να συγκριθούν με την ευτυχία που φέρνει η ολοχρόνια υπηρεσία». Πολλοί ολοχρόνιοι υπηρέτες έχουν παρόμοιες εμπειρίες. *

18. Ποιες ερωτήσεις ίσως χρειάζεται να σκεφτούν μερικοί;

¹⁸ Τι θα πούμε για εσάς; Τι μπορείτε να κάνετε αν διακρίνετε ότι δεν επιζητείτε πια τα συμφέροντα της Βασιλείας με τον ίδιο ενθουσιασμό εξαιτίας άσκοπων περισπασμών; Ίσως αυτό που χρειάζεται είναι να κάνετε την προσωπική σας ανάγνωση και μελέτη της Γραφής πιο παραγωγική. Πώς μπορείτε να το πετύχετε αυτό; Το επόμενο άρθρο δίνει την απάντηση.