Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ένας Ποιμένας που Ενδιαφέρεται

Ένας Ποιμένας που Ενδιαφέρεται

Πλησιάστε τον Θεό

Ένας Ποιμένας που Ενδιαφέρεται

Ματθαίος 18:12-14

“ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ άραγε ο Θεός για εμένα;” Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ κάτι τέτοιο, δεν είστε οι μόνοι. Πολλοί από εμάς έχουν αντιμετωπίσει δυσκολίες και αντιξοότητες, και κατά καιρούς ίσως αναρωτιόμαστε αν ο Δημιουργός αυτού του αχανούς σύμπαντος μας δίνει σημασία. Χρειάζεται να ξέρουμε, λοιπόν, αν ο Ιεχωβά Θεός ενδιαφέρεται για εμάς ως άτομα. Όταν ο Ιησούς, ο οποίος γνωρίζει τον Ιεχωβά καλύτερα από όλους, ήταν στη γη, αφηγήθηκε μια παραβολή που αποκαλύπτει τη συγκινητική απάντηση.

Αξιοποιώντας τα δεδομένα της ποιμενικής ζωής, ο Ιησούς είπε: «Αν κάποιος άνθρωπος έχει εκατό πρόβατα και ένα από αυτά ξεστρατίσει, δεν θα αφήσει τα ενενήντα εννιά πάνω στα βουνά και δεν θα αρχίσει να αναζητάει αυτό που έχει ξεστρατίσει; Και αν το βρει, σίγουρα σας λέω ότι χαίρεται περισσότερο για αυτό παρά για τα ενενήντα εννιά που δεν έχουν ξεστρατίσει. Παρόμοια, δεν είναι επιθυμητό ενώπιον του Πατέρα μου που είναι στον ουρανό να αφανιστεί ούτε ένα από αυτά τα μικρά». (Ματθαίος 18:12-14) Ας δούμε πώς ο Ιησούς παρουσιάζει εδώ μια εικόνα του τρυφερού ενδιαφέροντος που δείχνει ο Ιεχωβά για τον καθένα από τους λάτρεις Του.

Ο ποιμένας ένιωθε υπεύθυνος για καθένα από τα πρόβατά του. Αν κάποιο ξεστράτιζε, ήξερε ποιο έλειπε. Γνώριζε το κάθε πρόβατο με το όνομα που του είχε δώσει ο ίδιος. (Ιωάννης 10:3) Ο στοργικός ποιμένας δεν θα ησύχαζε αν δεν επέστρεφε το περιπλανώμενο πρόβατο στο ποίμνιο. Βγαίνοντας για να ψάξει αυτό που είχε ξεστρατίσει, δεν θα εξέθετε σε κίνδυνο τα 99 που είχαν μείνει πίσω. Οι ποιμένες συνήθως παρέμεναν μαζί, πράγμα που επέτρεπε στα ποίμνιά τους να αναμειγνύονται. * Ο ποιμένας, λοιπόν, ο οποίος ξεκινούσε για την αναζήτηση ενός προβάτου που είχε ξεστρατίσει μπορούσε να αφήσει προσωρινά τα υπόλοιπα πρόβατά του στη φροντίδα των άλλων ποιμένων. Όταν έβρισκε σώο το χαμένο πρόβατο, είχε λόγο να χαίρεται. Βάζοντας το τρομαγμένο ζωάκι στον ώμο του, θα το μετέφερε πίσω στην ασφάλεια και στη σιγουριά του ποιμνίου.—Λουκάς 15:5, 6.

Δείχνοντας πώς εφαρμοζόταν η παραβολή, ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός δεν θέλει «να αφανιστεί ούτε ένα από αυτά τα μικρά». Προηγουμένως, ο Ιησούς είχε προειδοποιήσει τους μαθητές του να μη σκανδαλίσουν ούτε «έναν από αυτούς τους μικρούς που θέτουν πίστη σε [αυτόν]». (Ματθαίος 18:6) Τι μας διδάσκει, λοιπόν, για τον Ιεχωβά η παραβολή του Ιησού; Αυτός είναι ένας Ποιμένας ο οποίος ενδιαφέρεται βαθιά για καθένα από τα πρόβατά του, μεταξύ των οποίων και για τους «μικρούς»—εκείνους που ίσως φαίνονται ασήμαντοι από την άποψη του κόσμου. Ναι, στα μάτια του Θεού, καθένας από τους λάτρεις του είναι ξεχωριστός και πολύτιμος.

Αν λαχταράτε να νιώσετε βέβαιοι ότι ο Θεός σάς υπολογίζει, γιατί να μη μάθετε περισσότερα για τον Μεγάλο Ποιμένα, τον Ιεχωβά Θεό, καθώς και για το πώς μπορείτε να τον πλησιάσετε πιο πολύ; Κάνοντάς το αυτό, μπορείτε να αποκτήσετε πεποίθηση όπως εκείνη που είχε ο απόστολος Πέτρος, ο οποίος αναμφίβολα άκουσε από πρώτο χέρι την παραβολή του Ιησού για το χαμένο πρόβατο. Ο Πέτρος έγραψε αργότερα: «[Να] ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω [στον Θεό], επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς».—1 Πέτρου 5:7.

[Υποσημείωση]

^ παρ. 3 Ο διαχωρισμός των ποιμνίων δεν αποτελούσε πρόβλημα, αφού κάθε πρόβατο ανταποκρινόταν στο χαρακτηριστικό κάλεσμα του δικού του ποιμένα.—Ιωάννης 10:4.