Το Γνωρίζατε;

Πόσο άξιζαν τα δύο νομίσματα της χήρας;

Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο ετήσιος φόρος που κατέβαλλαν οι Ιουδαίοι για το ναό ήταν “δύο δραχμές”, δηλαδή περίπου δύο ημερομίσθια. (Ματθαίος 17:24) Από την άλλη πλευρά, ο Ιησούς είπε ότι δύο σπουργίτια πουλιούνταν «αντί ενός νομίσματος μικρής αξίας», το οποίο ισοδυναμούσε με την αμοιβή για 45 λεπτά εργασίας. Μάλιστα, κάποιος μπορούσε να αποκτήσει πέντε σπουργίτια με το διπλάσιο ποσό, δηλαδή με την αμοιβή για 90 περίπου λεπτά εργασίας.—Ματθαίος 10:29· Λουκάς 12:6.

Η συνεισφορά την οποία έκανε για το ναό η άπορη χήρα που παρατήρησε ο Ιησούς άξιζε πολύ λιγότερο. Εκείνα τα δύο νομίσματα—τα δύο λεπτά—ήταν τα μικρότερα χάλκινα νομίσματα που χρησιμοποιούνταν τότε στον Ισραήλ. Ισοδυναμούσαν μόνο με το ¹⁄64 του ημερομισθίου, δηλαδή ούτε καν με την αμοιβή για 12 λεπτά εργασίας, αν λάβουμε ως βάση ότι η μέση εργάσιμη ημέρα διαρκούσε 12 ώρες.

Ο Ιησούς Χριστός θεώρησε ότι το δώρο της χήρας ήταν μεγαλύτερο από το δώρο όλων εκείνων που είχαν συνεισφέρει «από το περίσσευμά τους». Γιατί; Η αφήγηση αναφέρει ότι εκείνη είχε «δύο μικρά νομίσματα», πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να συνεισφέρει το ένα και να κρατήσει το άλλο για τον εαυτό της. Ωστόσο, η χήρα έδωσε «όλα όσα είχε, ολόκληρο το βιος της».—Μάρκος 12:41-44· Λουκάς 21:2-4.

Πότε έγινε γνωστός ο Σαούλ ως Παύλος;

Ο απόστολος Παύλος γεννήθηκε Εβραίος με ρωμαϊκή υπηκοότητα. (Πράξεις 22:27, 28· Φιλιππησίους 3:5) Γι’ αυτό, το πιθανότερο είναι ότι από την παιδική του ηλικία είχε και το εβραϊκό όνομα Σαούλ και το ρωμαϊκό όνομα Παύλος. Μερικοί από τους συγγενείς του Παύλου είχαν και αυτοί ρωμαϊκά και ελληνικά ονόματα. (Ρωμαίους 16:7, 21) Επιπρόσθετα, δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Ιουδαίους εκείνου του καιρού, ιδιαίτερα για όσους ζούσαν εκτός του Ισραήλ, να έχουν δύο ονόματα.—Πράξεις 12:12· 13:1.

Επί μία και πλέον δεκαετία αφότου έγινε Χριστιανός, αυτός ο απόστολος ήταν από ό,τι φαίνεται γνωστός κυρίως με το εβραϊκό του όνομα, Σαούλ (Σαύλος). (Πράξεις 13:1, 2) Εντούτοις, κατά το πρώτο ιεραποστολικό του ταξίδι, περίπου το 47/48 Κ.Χ., μπορεί να προτίμησε να χρησιμοποιήσει το ρωμαϊκό του όνομα, Παύλος. Εφόσον του είχε δοθεί η αποστολή να διακηρύξει τα καλά νέα σε μη Ιουδαίους, ίσως πίστευε ότι το ρωμαϊκό του όνομα θα ήταν πιο αποδεκτό. (Πράξεις 9:15· 13:9· Γαλάτες 2:7, 8) Μπορεί επίσης να χρησιμοποιούσε το όνομα Παύλος επειδή ο εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού του ονόματος, δηλαδή Σαῦλος, ήταν ομόηχος με τη λέξη σαῦλος της κοινής ελληνικής που είχε κακή χροιά. Όποιος και αν ήταν ο λόγος της αλλαγής, ο Παύλος έδειξε ότι ήταν διατεθειμένος να “γίνει τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους, για να σώσει με κάθε τρόπο μερικούς”.—1 Κορινθίους 9:22.

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Λεπτό, σε πραγματικό μέγεθος