ΕΝΑ ανθρακωρυχείο κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ πλημμύρισε ξαφνικά από εκατομμύρια λίτρα νερού. Εννιά ανθρακωρύχοι παγιδεύτηκαν σε έναν θύλακα αέρος 73 μέτρα κάτω από τη γη. Τρεις μέρες αργότερα, ανασύρθηκαν σώοι και αβλαβείς. Πώς διασώθηκαν;

Βοηθούμενοι από χάρτες του ορυχείου και από το Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης (GPS), οι διασώστες άνοιξαν ένα φρεάτιο πλάτους 65 εκατοστών και κατέβασαν έναν θαλαμίσκο σε σχήμα κάψουλας στο μέρος όπου βρίσκονταν στριμωγμένοι οι άντρες. Ένας ένας, οι ανθρακωρύχοι ανασύρθηκαν με αυτόν το θαλαμίσκο από τον παραλίγο τάφο τους. Όλοι ένιωθαν χαρά, ανακούφιση και ευγνωμοσύνη για τη διάσωσή τους.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν θα παγιδευτούμε ποτέ κάτω από τη γη όπως εκείνοι οι εννιά ανθρακωρύχοι ούτε θα χρειαστεί να έρθουμε αντιμέτωποι με το θάνατο εξαιτίας κάποιας συμφοράς. Εντούτοις, όλοι χρειαζόμαστε διάσωση, διότι δεν μπορούμε να διαφύγουμε τις οδυνηρές συνέπειες της αρρώστιας, των γηρατειών και τελικά του θανάτου. «Άνθρωπος γεννημένος από γυναίκα είναι λιγόχρονος και χορτασμένος ταραχή», παρατήρησε ο πιστός πατριάρχης Ιώβ. «Σαν άνθος βγαίνει και κόβεται, φεύγει σαν σκιά και παύει να υπάρχει». (Ιώβ 14:1, 2) Σήμερα, περίπου 3.500 χρόνια αργότερα, αυτά τα λόγια εξακολουθούν να αποδεικνύονται αληθινά, διότι ποιος από εμάς μπορεί να διαφύγει τη μοιραία κατάληξη της ζωής—το θάνατο; Άσχετα από το πού ζούμε ή το πόσο καλά προφυλάσσουμε την υγεία μας, χρειαζόμαστε διάσωση από τη μέγγενη των παθημάτων, των γηρατειών και του θανάτου.

Επιστήμονες και άλλοι εργάζονται σκληρά προσπαθώντας να παρατείνουν τη ζωή πέρα από αυτό που οι άνθρωποι θεωρούν τώρα φυσιολογικό μήκος ζωής. Ένας οργανισμός αναφέρει ότι αποστολή του είναι «να νικήσει τη μάστιγα του ακούσιου θανάτου» και «να καταστήσει εφικτή για τα μέλη του την πιθανότητα αθανασίας του ανθρώπινου σώματος». Μέχρι στιγμής, όμως, η προηγμένη επιστήμη σε συνδυασμό με την ισχυρή θέληση δεν έχει παρατείνει την ανθρώπινη ζωή πολύ πέρα από την ηλικία των 70 ή 80 ετών για τα οποία έκανε λόγο ο Μωυσής πριν από 3.500 χρόνια.—Ψαλμός 90:10.

Είτε συμμερίζεστε τα αισθήματα του Ιώβ για τη ζωή και το θάνατο είτε όχι, είναι αναπόφευκτο ότι, καθώς κυλούν τα χρόνια, και εσείς θα “φύγετε σαν σκιά” μακριά από τους φίλους σας, την οικογένειά σας, το σπίτι σας και όλα όσα έχετε επιτελέσει—όταν τελικά έρθει ο θάνατος. «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν», έγραψε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών του αρχαίου Ισραήλ. «Οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως ούτε έχουν πια απολαβή, επειδή η ενθύμηση για αυτούς έχει ξεχαστεί».—Εκκλησιαστής 9:5.

Η δυσάρεστη πραγματικότητα, όπως επισημαίνει η Αγία Γραφή, είναι ότι ο θάνατος έχει “βασιλέψει” ως τύραννος επί της ανθρωπότητας. Ναι, ο θάνατος είναι ο ύστατος εχθρός από τον οποίο χρειάζεται διάσωση το ανθρώπινο γένος. (Ρωμαίους 5:14· 1 Κορινθίους 15:26) Ακόμη και τα πιο εκπαιδευμένα και πιο άρτια εξοπλισμένα σωστικά συνεργεία του κόσμου δεν μπορούν να σας παράσχουν μόνιμη διαφυγή. Ωστόσο, ο Δημιουργός του ανθρώπου, ο Ιεχωβά Θεός, έχει οργανώσει ακριβώς μια τέτοια διάσωση.