Το Γνωρίζατε;

Στα εδάφια Εφεσίους 2:​11-15, αναφερόταν άραγε ο απόστολος Παύλος σε κάποιον ορατό φραγμό όταν μιλούσε για το μεσότοιχο που χώριζε τους Ιουδαίους από τους Εθνικούς;

Στην επιστολή του προς τους Εφεσίους, ο απόστολος Παύλος αντιπαραβάλλει τους Ισραηλίτες με τους “ξένους”. Υπήρχε ένας “μεσότοιχος”, όπως είπε, ο οποίος «χώριζε» αυτές τις δύο ομάδες. (Εφεσίους 2:11-15) Ο Παύλος αναφερόταν στο «Νόμο των εντολών» που δόθηκε μέσω του Μωυσή, αλλά χρησιμοποιώντας τη λέξη «μεσότοιχος» μπορεί να θύμισε στους αναγνώστες έναν πέτρινο φραγμό ο οποίος υπήρχε πραγματικά.

Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο ναός του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ είχε κάποιες αυλές στις οποίες η πρόσβαση ήταν περιορισμένη. Ο καθένας μπορούσε να εισέλθει στην Αυλή των Εθνικών, αλλά στις αυλές του ναού μπορούσαν να εισέλθουν μόνο Ιουδαίοι και προσήλυτοι. Για να διαχωρίζονται οι απαγορευμένες περιοχές από εκείνες οι οποίες ήταν προσβάσιμες σε όλους, υπήρχε το Σορέγκ, ένα περίτεχνο πέτρινο περίφραγμα που, όπως λέγεται, είχε ύψος 1,3 μέτρα. Σύμφωνα με τον Ιουδαίο ιστορικό του πρώτου αιώνα Φλάβιο Ιώσηπο, πάνω σε αυτόν το φραγμό είχαν τοποθετηθεί επιγραφές στην ελληνική και στη λατινική, οι οποίες προειδοποιούσαν τους Εθνικούς να μην τον περάσουν για να μην πατήσουν το πόδι τους μέσα σε άγιο περίβολο.

Έχει έρθει στο φως μια πλήρης ελληνική επιγραφή από αυτόν το διαχωριστικό τοίχο η οποία αναφέρει: «Κανένας αλλογενής ας μην περάσει στην εσωτερική πλευρά του ορίου και του φράχτη που περιβάλλει το αγιαστήριο. Όποιος συλληφθεί θα είναι ο ίδιος υπαίτιος για τον επακόλουθο θάνατό του».

Ο Παύλος χρησιμοποίησε προφανώς το Σορέγκ ως σύμβολο της διαθήκης του Μωσαϊκού Νόμου, η οποία χώριζε επί μακρόν τους Ιουδαίους από τους Εθνικούς. Ο θυσιαστικός θάνατος του Ιησού κατάργησε τη διαθήκη του Νόμου και έτσι «κατέστρεψε το μεσότοιχο».

Γιατί αναφέρεται συνήθως ότι ήταν 12 οι φυλές του Ισραήλ μολονότι στην πραγματικότητα ήταν 13;

Οι φυλές, δηλαδή οι οικογένειες, του Ισραήλ κατάγονταν από τους γιους του Ιακώβ, του οποίου το όνομα άλλαξε σε Ισραήλ. Αυτός ο πατριάρχης είχε 12 γιους​—τον Ρουβήν, τον Συμεών, τον Λευί, τον Ιούδα, τον Δαν, τον Νεφθαλί, τον Γαδ, τον Ασήρ, τον Ισσάχαρ, τον Ζαβουλών, τον Ιωσήφ και τον Βενιαμίν. (Γένεση 29:32–30:24· 35:16-18) Οι φυλές που προήλθαν από έντεκα από αυτά τα αδέλφια πήραν η καθεμιά το όνομα του ιδρυτή τους, αλλά δεν υπήρξε φυλή που να πήρε το όνομα του Ιωσήφ. Αντ’ αυτού, υπήρξαν δύο φυλές που πήραν το όνομά τους από τους γιους του Ιωσήφ, τον Εφραΐμ και τον Μανασσή, οι οποίοι έγιναν κεφαλές φυλών με πλήρη νομική υπόσταση. Άρα, ο αριθμός των φυλών του Ισραήλ ήταν 13. Γιατί, λοιπόν, η Γραφή αναφέρεται συνήθως σε 12 φυλές;

Μεταξύ των Ισραηλιτών, οι άντρες της φυλής του Λευί ξεχωρίστηκαν για να υπηρετούν στη σκηνή της μαρτυρίας του Ιεχωβά και αργότερα στο ναό. Επομένως, εξαιρούνταν από τη στρατιωτική υπηρεσία. Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Μόνο τη φυλή του Λευί δεν πρέπει να απογράψεις και δεν πρέπει να τους συμπεριλάβεις στην απαρίθμηση των γιων του Ισραήλ. Και εσύ διόρισε τους Λευίτες υπεύθυνους για τη σκηνή της Μαρτυρίας και για όλα τα σκεύη της και για ό,τι ανήκει σε αυτήν».​—Αριθμοί 1:49, 50.

Επίσης, οι Λευίτες δεν έλαβαν εδαφική κληρονομιά στην Υποσχεμένη Γη. Αντίθετα, τους παραχωρήθηκαν 48 πόλεις, διάσπαρτες σε όλη την περιοχή του Ισραήλ.​—Αριθμοί 18:20-24· Ιησούς του Ναυή 21:41.

Για αυτούς τους δύο λόγους, η φυλή του Λευί γενικά δεν περιλαμβανόταν στις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρονταν οι φυλές μία προς μία. Έτσι λοιπόν, οι φυλές του Ισραήλ αριθμούνταν συνήθως ως 12.​—Αριθμοί 1:​1-15.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 21]

Archaeological Museum of Istanbul