Το Γνωρίζατε;

Πώς θεωρούσε ο Θεός την άσκηση αστρολογίας από μέρους των Ισραηλιτών;

Η αστρολογία, σύμφωνα με κάποιο λεξικό, είναι «η μελέτη των κινήσεων των πλανητών, του ήλιου, της σελήνης και των άστρων, με την πεποίθηση ότι οι κινήσεις αυτές μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή των ανθρώπων». Καθώς η γη διαγράφει τροχιά γύρω από τον ήλιο κάθε χρόνο, οι αστερισμοί αλλάζουν θέση σύμφωνα με ό,τι βλέπει ο επίγειος παρατηρητής. Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι παρατηρούσαν αυτές τις αλλαγές και τους έδιναν μεγάλη σημασία.

Η αστρολογία προήλθε πιθανότατα από τους αρχαίους Βαβυλωνίους, οι οποίοι έκαναν τα άστρα και τους αστερισμούς αντικείμενα λατρείας. Αυτή η μορφή λατρείας άρχισε να ασκείται από τους Ισραηλίτες όταν εκείνοι απομακρύνθηκαν από την αληθινή λατρεία. Την εποχή που βασιλιάς στον Ιούδα ήταν ο Ιωσίας, η αστρολογία ήδη ασκούνταν ευρέως στη χώρα. Η άποψη του Θεού για αυτό το ζήτημα ήταν σαφής. Αιώνες νωρίτερα, ο Μωσαϊκός Νόμος είχε απαγορεύσει τη λατρεία των άστρων επί ποινή θανάτου.​—Δευτερονόμιο 17:2-5.

Ανάμεσα στα μέτρα που πήρε ο Βασιλιάς Ιωσίας για να μεταρρυθμίσει τις θρησκευτικές συνήθειες των Ιουδαίων ήταν το ότι απαγόρευσε να γίνονται θυσίες «στον ήλιο και στη σελήνη και στους αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου και σε όλο το στράτευμα των ουρανών». Ο βασιλιάς έκανε αυτό το βήμα, επειδή, όπως αναφέρει η Βιβλική αφήγηση, ήθελε «να βαδίζει ακολουθώντας τον Ιεχωβά και να τηρεί τις εντολές του». (2 Βασιλέων 23:3-5) Αυτό αποτελεί υπόδειγμα και για όσους θέλουν να λατρεύουν τον Θεό «με πνεύμα και αλήθεια» στην εποχή μας.​—Ιωάννης 4:24.

Ποιοι ήταν οι “Διόσκουροι” που αναφέρονται στο εδάφιο Πράξεις 28:11;

Το βιβλίο των Πράξεων, στην Αγία Γραφή, αναφέρει ότι καθ’ οδόν προς τη Ρώμη ο απόστολος Παύλος πήγε από τη Μάλτα στους Ποτιόλους με πλοίο που είχε για ακρόπρωρο τους «Διόσκουρους». (Πράξεις 28:11) Αυτό το έμβλημα ήταν δημοφιλές ανάμεσα στους ναυτικούς και στους ταξιδιώτες της αρχαιότητας.

Σύμφωνα με την ελληνική και τη ρωμαϊκή μυθολογία, ο Δίας και η Λήδα είχαν δίδυμους γιους, τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη. Αυτοί οι γιοι του Δία, ή αλλιώς «Διόσκουροι», θεωρούνταν μεταξύ άλλων επιδέξιοι ναυτικοί που μπορούσαν να ελέγξουν τον άνεμο και τα κύματα. Γι’ αυτό και λατρεύονταν ως προστάτες των ναυτικών. Οι ταξιδιώτες τούς πρόσφεραν θυσίες και επικαλούνταν την προστασία τους στη διάρκεια θύελλας. Επικρατούσε κοινώς η αντίληψη ότι αυτές οι δίδυμες θεότητες φανερώνονταν, αλλά και έκαναν γνωστές τις προστατευτικές τους δυνάμεις, υπό τη μορφή του φωτός των Διοσκούρων, μιας ηλεκτρικής λάμψης η οποία εμφανίζεται μερικές φορές στα κατάρτια των πλοίων κατά τη θύελλα.

Η λατρεία του Κάστορα και του Πολυδεύκη ήταν ευρύτατα διαδεδομένη ανάμεσα στους Έλληνες και στους Ρωμαίους, και μια πηγή της αρχαιότητας κάνει ιδιαίτερη μνεία για την ύπαρξη αυτής της λατρείας στην περιφέρεια της Κυρήνης, στη Βόρεια Αφρική. Το πλοίο που αναφέρεται στις Πράξεις ήταν από τη γειτονική Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Βαβυλωνιακή στήλη που απεικονίζει τον Βασιλιά Ναζιμαρούτας μαζί με αστερισμούς

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Δηνάριο που απεικονίζει τους «Διόσκουρους», 114-113 Π.Κ.Χ.

[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 9]

Stela: Réunion des Musées Nationaux/Art Resource, NY; coin: Courtesy Classical Numismatic Group, Inc./cngcoins.com