Ενδιαφέρεται Κανείς Πραγματικά;

Νιώσατε ποτέ μόνοι και αβοήθητοι, σαν να μην καταλάβαινε κανένας πραγματικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζατε; Ακόμη δε και αν κάποιοι τα γνώριζαν, είχατε την αίσθηση ότι δεν ενδιαφέρονταν πραγματικά.

ΟΤΑΝ ανακύπτουν προβλήματα, η ζωή μας μπορεί να μοιάζει με θύελλα που δεν λέει να κοπάσει. Μερικές φορές, ίσως φτάσουμε και στο σημείο να σκεφτόμαστε πως όσα περνάμε είναι τόσο βασανιστικά και τόσο άδικα ώστε απλώς δεν μπορούμε να τα αντέξουμε άλλο. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν υποφέρουμε από συναισθηματικά τραύματα, κατάθλιψη, τις συνέπειες σοβαρών ατυχημάτων, χρόνιες παθήσεις ή κάτι παρόμοιο. Ίσως νιώθουμε τόσο αβοήθητοι και απελπισμένοι ώστε αναρωτιόμαστε πού μπορούμε να στραφούμε για παρηγοριά. Ενδιαφέρεται κανείς πραγματικά;

«Ο Θεός Κάθε Παρηγοριάς» Ενδιαφέρεται

Ο Θεός περιγράφεται στην Αγία Γραφή ως «ο Πατέρας του τρυφερού ελέους και ο Θεός κάθε παρηγοριάς». (2 Κορινθίους 1:3) Ο Θεός, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε παρηγοριά. Η Γραφή χρησιμοποιεί τη λέξη «παρηγοριά» και άλλες ομόρριζες λέξεις πάνω από εκατό φορές, βεβαιώνοντάς μας ότι ο Θεός όχι μόνο καταλαβαίνει τι αντιμετωπίζουμε αλλά επιθυμεί επίσης να μας παρηγορεί. Γνωρίζοντάς το αυτό είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά Θεός παρατηρεί τη δεινή μας θέση, την καταλαβαίνει και ενδιαφέρεται για αυτήν, ακόμη και αν οι άλλοι δεν φαίνεται να κάνουν κάτι τέτοιο.

Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους ως άτομα γίνεται ξεκάθαρο από τις Γραφές. «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι σε κάθε τόπο», λέει η Γραφή, «παρατηρώντας κακούς και αγαθούς». (Παροιμίες 15:3) Παρόμοια, στο εδάφιο Ιώβ 34:21, διαβάζουμε: «Τα μάτια του είναι στραμμένα πάνω στις οδούς του ανθρώπου, και βλέπει όλα τα βήματά του». Ο Ιεχωβά βλέπει τι κάνουμε​—καλό ή κακό—​και γνωρίζει τις περιστάσεις μας, και ως εκ τούτου ανταποκρίνεται με τρόπους που εκείνος κρίνει κατάλληλους. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα λόγια του Ανανί του βλέποντα, δηλαδή του προφήτη, προς τον Βασιλιά Ασά του Ιούδα: «Τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν».​—2 Χρονικών 16:7, 9.

Ο Ιεχωβά μάς παρατηρεί για έναν ακόμη λόγο. Ο Ιησούς εξηγεί: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει». (Ιωάννης 6:44) Το ενδιαφέρον του Ιεχωβά είναι τέτοιο ώστε τον υποκινεί να ερευνήσει την καρδιά ενός ατόμου για να δει αν κλίνει προς αυτόν. Αν ναι, εκείνος μπορεί να ανταποκριθεί με τρόπους πράγματι εκπληκτικούς. Για παράδειγμα, στη Δομινικανή Δημοκρατία, μια γυναίκα νοσηλευόταν για εγχείρηση καρκίνου. Ικέτευσε τον Θεό να τη βοηθήσει να βρει την αληθινή θρησκεία. Τότε ακριβώς, ο σύζυγός της τής έφερε ένα ειδικό βιβλιάριο με τίτλο Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; * το οποίο είχε λάβει εκείνο το πρωί από μια Μάρτυρα του Ιεχωβά που χτύπησε την πόρτα του. Η γυναίκα διάβασε το ειδικό βιβλιάριο και συνειδητοποίησε ότι αποτελούσε την απάντηση του Θεού στην προσευχή της. Δέχτηκε να μελετήσει τη Γραφή με εκείνη τη Μάρτυρα του Ιεχωβά και σε λιγότερο από έξι μήνες αφιέρωσε τη ζωή της στον Θεό και βαφτίστηκε.

Στο Γραφικό βιβλίο των Ψαλμών, βρίσκουμε πολλές συγκινητικές εκφράσεις από αρχαίους  Εβραίους ψαλμωδούς, όπως ο Βασιλιάς Δαβίδ, οι οποίες περιγράφουν το στοργικό ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τους υπηρέτες του. Στο εδάφιο Ψαλμός 56:8, ο Βασιλιάς Δαβίδ παρακαλεί τον Θεό: «Βάλε τα δάκρυά μου στο ασκί σου. Δεν είναι αυτά στο βιβλίο σου;» Όπως φαίνεται από αυτόν τον παραλληλισμό, ο Δαβίδ γνώριζε ότι ο Ιεχωβά δεν αντιλαμβανόταν μόνο τα παθήματά του αλλά και το συναισθηματικό τους αντίκτυπο. Ο Ιεχωβά γνώριζε τον πόνο του Δαβίδ και θυμόταν τα όσα πέρασε ο Δαβίδ από συναισθηματική άποψη που τον έκαναν να δακρύζει. Πράγματι, ο Δημιουργός μας παρατηρεί όλους εκείνους που προσπαθούν να κάνουν το θέλημά του, “εκείνους που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν”.

Άλλη μια Γραφική περικοπή η οποία περιγράφει το στοργικό ενδιαφέρον του Θεού είναι ο περίφημος 23ος Ψαλμός. Τα εναρκτήρια λόγια παρομοιάζουν τον Θεό με στοργικό ποιμένα: «Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα». Ένας ποιμένας στη Μέση Ανατολή ενδιαφέρεται για κάθε πρόβατό του, δίνοντας μάλιστα όνομα στο καθένα ξεχωριστά. Καλεί καθημερινά κάθε πρόβατο κοντά του, το χαϊδεύει στοργικά και ψάχνει για πιθανούς τραυματισμούς. Αν βρει κάποιο τραύμα, βάζει πάνω του λάδι ή μύρο για να επιταχύνει τη θεραπεία. Αν το πρόβατο είναι άρρωστο, ο ποιμένας ίσως πρέπει να το αναγκάσει να καταπιεί το φάρμακο και κυριολεκτικά να το στηρίζει για να μην πέσει κάτω και πεθάνει. Ασφαλώς, αυτή είναι μια ωραία λεκτική εικόνα που δείχνει με ποιον τρόπο ενδιαφέρεται ο Ιεχωβά για εκείνους που στρέφονται σε αυτόν.

Προσευχή και Ανάσταση—Απόδειξη ότι ο Θεός Ενδιαφέρεται

Αυτοί καθώς και άλλοι ωραίοι ψαλμοί δεν περιέχονται στη Γραφή απλώς ως ευχάριστα  αναγνώσματα. Μας δείχνουν πώς κάποιοι πιστοί υπηρέτες του Θεού στο παρελθόν άνοιξαν την καρδιά τους στον Ιεχωβά εκφράζοντας την ανάγκη τους για τη βοήθεια του Θεού καθώς και την ευγνωμοσύνη τους για την καθοδήγηση και τις ευλογίες του. Τέτοιες εκφράσεις δείχνουν καθαρά ότι εκείνοι οι αρχαίοι υπηρέτες του Θεού πίστευαν ακράδαντα πως ο Θεός ενδιαφερόταν για αυτούς. Το να διαβάζουμε και να στοχαζόμαστε τα συγκεκριμένα εγκάρδια λόγια θα μας βοηθάει να έχουμε τα ίδια αισθήματα απέναντι στον Θεό. Η προμήθεια της προσευχής είναι ισχυρή απόδειξη ότι ο Θεός ενδιαφέρεται.

Μερικές φορές, ωστόσο, είμαστε τόσο καταβεβλημένοι από ένα πρόβλημα που δεν γνωρίζουμε ούτε πώς να προσευχηθούμε για αυτό. Εμποδίζει κάτι τέτοιο τον Ιεχωβά να γνωρίζει τι μας στενοχωρεί; Το εδάφιο Ρωμαίους 8:26 απαντάει: «Το πνεύμα παρέχει και αυτό βοήθεια για την αδυναμία μας· διότι το για ποια πράγματα πρέπει να προσευχηθούμε, καθώς έχουμε ανάγκη, δεν το γνωρίζουμε, αλλά το ίδιο το πνεύμα συνηγορεί για εμάς με στεναγμούς αλάλητους». Αυτό το εδάφιο μας λέει ότι οι θεόπνευστες προσευχές των υπηρετών του Θεού στο παρελθόν ίσως αντανακλούν τα δικά μας αισθήματα, με αποτέλεσμα να μας εισακούσει ο Ιεχωβά, “Εκείνος που ακούει προσευχή”.​—Ψαλμός 65:2.

Η ελπίδα της ανάστασης είναι άλλη μια πειστική απόδειξη ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για το κάθε άτομο. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του [Ιησού] και θα βγουν». (Ιωάννης 5:28, 29) Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο χρησιμοποιεί εδώ τη λέξη μνημεῖα και όχι τη λέξη «τάφοι». Η λέξη μνημεῖον μεταδίδει τη σκέψη ότι ο Θεός θυμάται το υπόμνημα της ζωής του ατόμου που έχει πεθάνει.

Σκεφτείτε: Προκειμένου να επαναφέρει κάποιον στη ζωή, ο Θεός πρέπει να γνωρίζει τα πάντα γύρω από αυτόν, περιλαμβανομένης της εξωτερικής του εμφάνισης, των κληρονομημένων και επίκτητων χαρακτηριστικών του καθώς και ολόκληρης της μνήμης του! (Μάρκος 10:27) Η μνήμη του Θεού αναφορικά με αυτό το άτομο δεν εξασθενεί ακόμη και έπειτα από χιλιάδες χρόνια. (Ιώβ 14:13-15· Λουκάς 20:38) Επομένως, δισεκατομμύρια άτομα που έχουν πεθάνει βρίσκονται με κάθε λεπτομέρεια στη μνήμη του Ιεχωβά Θεού​—μια πειστική απόδειξη ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για εμάς ατομικά!

Ο Ιεχωβά Είναι Μισθαποδότης

Τι πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε αποδέκτες του στοργικού ενδιαφέροντος και της φροντίδας του Θεού; Πρωτίστως, πρέπει να δείξουμε ότι τον εμπιστευόμαστε και τον υπακούμε, ότι έχουμε πίστη σε αυτόν. Ο απόστολος Παύλος επισημαίνει τη σχέση ανάμεσα στο να έχουμε πίστη και στο να απολαμβάνουμε τη φροντίδα του Θεού, γράφοντας: «Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να τον ευαρεστήσει κανείς, γιατί εκείνος που πλησιάζει τον Θεό πρέπει να πιστέψει ότι αυτός υπάρχει και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον αναζητούν ένθερμα».​—Εβραίους 11:6.

Προσέξτε ότι το είδος της πίστης που ευαρεστεί τον Θεό έχει δύο πτυχές. Πρώτον, πρέπει να “πιστέψουμε ότι αυτός υπάρχει”, δηλαδή πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Θεός είναι ζωντανός και ότι είναι ο Υπέρτατος Άρχοντάς μας, ο οποίος αξίζει την υπακοή και τη λατρεία μας. Δεύτερον, πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι «μισθαποδότης σε εκείνους που τον αναζητούν ένθερμα». Η αληθινή πίστη περιλαμβάνει το να πιστεύουμε ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για την ευημερία όλων όσων επιζητούν ένθερμα να κάνουν το θέλημά του και τους ανταμείβει. Με το να μελετάτε το Λόγο του Θεού και να συναναστρέφεστε με εκείνους που τον υπακούν, μπορείτε και εσείς να αποκτήσετε το είδος της πίστης που αξίζει την ανταμοιβή και το στοργικό ενδιαφέρον του Θεού.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σήμερα ότι ο Θεός αδιαφορεί για τις ανθρώπινες υποθέσεις. Αλλά όπως είδαμε, η Γραφή δείχνει καθαρά ότι ο Θεός ενδιαφέρεται με το παραπάνω για εκείνους που δείχνουν αληθινή πίστη σε αυτόν. Παρότι η ζωή σήμερα είναι συχνά γεμάτη στενοχώριες, ανησυχίες, απογοητεύσεις και πόνο, δεν υπάρχει λόγος να απελπιζόμαστε. Ο Ιεχωβά Θεός όντως ενδιαφέρεται. Μάλιστα, μας καλεί στοργικά να στραφούμε σε εκείνον για υποστήριξη. «Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει», λέει ο ψαλμωδός. «Ποτέ δεν θα επιτρέψει να κλονιστεί ο δίκαιος».​—Ψαλμός 55:22.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 29]

Εδάφια που Ενισχύουν την Πίστη σας στο Στοργικό Ενδιαφέρον του Θεού για Εσάς

«Τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν».​—2 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 16:9

«Βάλε τα δάκρυά μου στο ασκί σου. Δεν είναι αυτά στο βιβλίο σου;»​—ΨΑΛΜΟΣ 56:8

«Ο Ιεχωβά είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα».​—ΨΑΛΜΟΣ 23:1

«Ω! Εσύ που ακούς προσευχή, σε εσένα θα έρχεται κάθε σάρκα».​—ΨΑΛΜΟΣ 65:2

«Θα καλέσεις, και εγώ θα σου απαντήσω. Θα έχεις λαχτάρα για το έργο των χεριών σου».​—ΙΩΒ 14:15

«Εκείνος που πλησιάζει τον Θεό πρέπει να πιστέψει ότι αυτός υπάρχει και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον αναζητούν ένθερμα».​—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:6

«Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει. Ποτέ δεν θα επιτρέψει να κλονιστεί ο δίκαιος».​—ΨΑΛΜΟΣ 55:22