Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές

Γιατί μια γυναίκα που είχε χάσει την πίστη της στη θρησκεία δαπανά τώρα πολύ χρόνο βοηθώντας άλλους να μάθουν για τον Θεό; Τι υποκίνησε έναν άντρα που αγαπούσε τα βίαια αθλήματα να αγαπήσει την ειρήνη; Πώς κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο ζωής του κάποιος που έπαιρνε ναρκωτικά, έπινε πολύ και συμμετείχε σε συμπλοκές στους δρόμους; Διαβάστε όσα έχουν να πουν οι ίδιοι.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΠΕΝΕΛΟΠΕ ΤΟΠΛΙΤΣΕΣΚΟΥ

ΗΛΙΚΙΑ: 40

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στο Σίντνεϊ της Αυστραλίας, αλλά όταν ήμουν μόλις δύο χρονών η οικογένειά μου μετακόμισε στη Νέα Γουινέα. Ζήσαμε σχεδόν δύο χρόνια στη Ραμπαούλ και μετά οχτώ χρόνια στο Μπουγκενβίλ. Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση στη Νέα Γουινέα, και έτσι ο αδελφός μου και εγώ περνούσαμε πολύ χρόνο έξω από το σπίτι​—κολυμπώντας, κάνοντας καταδύσεις και κατασκηνώνοντας.

Γύρω στα δέκα μου χρόνια, άρχισα να ενδιαφέρομαι για τη θρησκεία. Η μητέρα μου ήταν Καθολική και μου πρότεινε να πάω σε κάποια από τις ντόπιες μοναχές για να μου κάνει ιδιαίτερα μαθήματα σχετικά με την Αγία Γραφή. Έγινα και εγώ Καθολική και βαφτίστηκα σε ηλικία δέκα ετών.

Ωστόσο, όταν γυρίσαμε στην Αυστραλία και μπήκα στην εφηβεία, άρχισα να αμφιβάλλω για τα θρησκευτικά μου πιστεύω. Σε όλο το λύκειο κάναμε αρχαία ιστορία, και με τον πατέρα μου συζητούσαμε πολύ για την προέλευση της θρησκείας και για τους μύθους και τους θρύλους της Γραφής​—όπως τους θεωρούσαμε εμείς. Εν τέλει, απέρριψα τον Καθολικισμό.

Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 16 χρονών. Η μητέρα μου δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα, γι’ αυτό τελικά πήγα να μείνω με τον πατέρα μου και την αρραβωνιαστικιά του. Ο αδελφός μου έμεινε με τη μητέρα μου, και μετακόμισαν σε άλλη πολιτεία της Αυστραλίας. Ένιωθα μεγάλη μοναξιά εκείνη την περίοδο. Πέρασαν δύο χρόνια μέχρι να τα ξαναβρώ με τη μητέρα μου. Άρχισα να πίνω, να παίρνω ναρκωτικά και να γλεντοκοπώ. Παράτησα το σχολείο, έπιασα δουλειά και ζούσα ανήθικα, χαραμίζοντας τη ζωή μου ενώ ήμουν μόλις 20 χρονών και κάτι.

 Στα 25 μου, άρχισα να ξανασκέφτομαι τη Γραφή. Ξεκίνησα μια νέα δουλειά και γνώρισα τη Λιν, μια αξιαγάπητη κοπέλα που ήταν πάντα ευγενική με το αφεντικό της, παρότι εκείνος της μιλούσε πολύ άσχημα. Όταν τη ρώτησα γιατί δεν του συμπεριφερόταν ανάλογα, εκείνη εξήγησε ότι μελετούσε τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και προσπαθούσε να εφαρμόσει τις Γραφικές αρχές στη ζωή της. Η Λιν μού πρότεινε να μελετήσουμε τη Γραφή μαζί. Παρανοώντας τα λεγόμενά της, νόμισα ότι θα μπορούσα να μάθω όλα όσα ήξερε η ίδια για τη Γραφή μέσα σε μία ώρα. Εκείνο το βράδυ, η Λιν απαντούσε στις ερωτήσεις μου για τη Γραφή επί τρεις ολόκληρες ώρες. Μου έκανε εντύπωση ότι υποστήριζε όλες τις απαντήσεις της με Γραφικά εδάφια.

Θυμάμαι ότι, ενώ επέστρεφα το βράδυ στο σπίτι με το αυτοκίνητο μετά τη συζήτηση με τη Λιν, ήμουν θυμωμένη με τον Θεό επειδή δεν μου είχε δώσει την ευκαιρία να γνωρίσω την αλήθεια για αυτόν νωρίτερα. Ήξερα ότι οι Μάρτυρες ζουν ηθικά καθαρή ζωή και νόμιζα ότι ήταν πια πολύ αργά για να μπορέσω να αλλάξω τις συνήθειές μου. Νόμιζα επίσης ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κηρύξω από πόρτα σε πόρτα όπως οι Μάρτυρες. Συνέχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες, αλλά το κίνητρό μου ήταν να βρω κάποιο λάθος στις διδασκαλίες τους ώστε να διακόψω τις επαφές μου μαζί τους με ήσυχη συνείδηση. Κάποια μέρα κατάλαβα ότι ματαιοπονούσα.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Όσο περισσότερα μάθαινα για τους ηθικούς κανόνες της Γραφής τόσο περισσότερο με ενοχλούσε η συνείδησή μου. Για να απαλλαχτώ από τις τύψεις, έκοψα τα ναρκωτικά. Κατόπιν όμως, έφυγα προσωρινά στο εξωτερικό και το έριξα πάλι στα γλέντια και στο ποτό. Φαινόταν ότι, όποτε προσπαθούσα να κάνω κάποια βήματα για να εναρμονίσω τη ζωή μου με τις Γραφικές αρχές, ξανακυλούσα στα ίδια. Γεμάτη ντροπή, προσευχόμουν στον Ιεχωβά, αλλά εξακολουθούσα να νιώθω άσχημα.

Τότε έμαθα για την περίπτωση του Βασιλιά Δαβίδ με τη Βηθ-σαβεέ και το πώς ο Ιεχωβά τούς φέρθηκε με έλεος, και αυτό με βοήθησε πραγματικά. Ο Δαβίδ είχε το θάρρος να παραδεχτεί το λάθος του όταν του δόθηκε συμβουλή και δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Επίσης, δέχτηκε ταπεινά τη διαπαιδαγώγηση που έλαβε. (2 Σαμουήλ 12:1-13) Όποτε αποτύχαινα, σκεφτόμουν αυτή την αφήγηση και μου ήταν πιο εύκολο να ζητήσω συγνώμη από τον Ιεχωβά. Μετά, αποφάσισα να προσεύχομαι προτού ενδώσω στον πειρασμό και όχι εκ των υστέρων, και η διαφορά ήταν τεράστια.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Ήμουν ανέκαθεν νευρική. Ωστόσο, τα εδάφια Εφεσίους 4:29-31 με βοήθησαν να διακρίνω ότι υπήρχε ανάγκη να αποφεύγω “την πικρία και το θυμό και την οργή”. Καθώς μάθαινα να ελέγχω τα νεύρα μου, μάθαινα να ελέγχω και τη γλώσσα μου. Επιπρόσθετα, η συμβουλή του Ιησού: «Το Ναι το οποίο λέτε ας σημαίνει Ναι» με βοήθησε να γίνω πιο αποφασιστική.​—Ματθαίος 5:37.

Η μητέρα μου, η οποία στην αρχή δεν ήθελε να συναναστρέφομαι τους Μάρτυρες, αργότερα μου είπε ότι ήταν περήφανη για εμένα. Εκφράστηκε μάλιστα ως εξής: «Ξέρω ότι αυτό που έγινες δεν το χρωστάς στην ανατροφή σου αλλά σε ό,τι έμαθες για τον Ιεχωβά». Τα λόγια της μου έδωσαν μεγάλη χαρά.

Τώρα νιώθω ότι η ζωή μου έχει σκοπό και νόημα. Εδώ και εννιά χρόνια, ο σύζυγός μου και εγώ διδάσκουμε σε άλλους τη Γραφή σε ολοχρόνια βάση. Ναι, κηρύττω από πόρτα σε πόρτα, και τώρα θεωρώ ότι αυτό είναι το πιο ανταμειφτικό έργο που έχω κάνει ποτέ.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΝΤΕΝΙΣ ΜΠΟΥΣΙΓΚΙΝ

ΗΛΙΚΙΑ: 30

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΡΩΣΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΕ

 ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στην πόλη Περμ και μεγάλωσα στο Φουρμάνοφ, μια πόλη περίπου 40.000 κατοίκων στην περιφέρεια του Ιβάνοβο, στη Ρωσία. Το Φουρμάνοφ είναι μια γραφική πόλη με πολλά ωραία δέντρα που το φθινόπωρο τα φύλλα τους γίνονται κίτρινα και κόκκινα. Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, η εγκληματικότητα στην πόλη αυξήθηκε. Η οικογένειά μου ζούσε φτωχικά με το πενιχρό της εισόδημα. Έμενα με τους γονείς μου και το μικρότερο αδελφό μου σε ένα διαμέρισμα με μία κρεβατοκάμαρα, και ήμασταν πολύ στριμωγμένοι.

Στα εφτά μου χρόνια, άρχισα να μαθαίνω καράτε. Είχα πάθος με αυτό το άθλημα και όλη μου η ζωή περιστρεφόταν γύρω από αυτό. Περνούσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου στο γυμναστήριο, και όλοι οι φίλοι μου ήταν αθλητές. Στα 15 μου είχα πάρει την κόκκινη ζώνη στο καράτε και, έναν χρόνο αργότερα, πήρα την καφέ ζώνη. Ήμουν μέλος μιας ομάδας καράτε που συμμετείχε στο ρωσικό πρωτάθλημα και σε διάφορα τουρνουά της ευρασιατικής ζώνης. Φαινόταν ότι είχα λαμπρές προοπτικές, αλλά όταν έγινα 17 χρονών όλη μου η ζωή ανατράπηκε.

Μαζί με μερικούς φίλους μου διαπράξαμε κάποιο αδίκημα και μας συνέλαβαν. Καταδικάστηκα σε διετή φυλάκιση. Η ζωή στη φυλακή ήταν δύσκολη. Εντούτοις, εκεί ήταν που είδα για πρώτη φορά την Αγία Γραφή. Διάβασα τη Γένεση, τους Ψαλμούς και την Καινή Διαθήκη. Αποστήθισα μάλιστα το «Πάτερ Ημών» και το έλεγα κάθε νύχτα προτού πέσω για ύπνο, νομίζοντας ότι αυτό θα με βοηθούσε με κάποιον τρόπο.

Αποφυλακίστηκα το 2000, αλλά ζούσα βαδίζοντας στα τυφλά, χωρίς κανέναν σκοπό. Άρχισα να παίρνω ναρκωτικά. Περίπου εκείνον τον καιρό πέθανε η μητέρα μου. Ήταν το πιο αγαπημένο μου πρόσωπο, και η απώλεια ήταν δυσβάσταχτη. Ωστόσο, κατάφερα να απαγκιστρωθώ από τα ναρκωτικά και άρχισα να πηγαίνω πάλι στο γυμναστήριο. Επίσης μετακόμισα στην πόλη Ιβάνοβο. Εκεί βρήκα δουλειά σε ένα κατάστημα τροφίμων. Η υπεύθυνη προσωπικού ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Μου εξήγησε ορισμένες βασικές Γραφικές αλήθειες και κανόνισε να μελετώ τακτικά τη Γραφή με έναν άλλον Μάρτυρα.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Ενόσω μελετούσα τη Γραφή, συγκινήθηκα βαθιά όταν έμαθα ότι σκοπός του Θεού είναι να κάνει τη γη παράδεισο, και ήθελα να αποκτήσω τα προσόντα για να έχω και εγώ αυτό το μέλλον. Δεν μου πήρε πολύ να καταλάβω ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει υψηλούς κανόνες σύμφωνα με τους οποίους θέλει να ζουν οι άνθρωποι. Τόσα χρόνια σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου. Αλλά έμαθα ότι ο Ιεχωβά ήθελε να σκέφτομαι τους άλλους και να αναπτύξω ιδιότητες που δεν είχα τότε​—όπως το να εκδηλώνω καλοσύνη και να αγαπώ την ειρήνη.

Καθώς άρχισα να στοχάζομαι όλα όσα είχε κάνει ο Ιεχωβά για εμένα​—όπως το ότι έδωσε τον Γιο του ως θυσία για τις αμαρτίες μου​—η ευγνωμοσύνη για την αγάπη του Θεού με υποκίνησε να κάνω αλλαγές στη ζωή μου. Λόγου χάρη, έμαθα από το εδάφιο Ψαλμός 11:5 ότι ο Ιεχωβά μισεί τη βία. Γι’ αυτό, έπαψα να παρακολουθώ τηλεοπτικά προγράμματα που  προβάλλουν τη βία και το μίσος. Και με μεγάλη δυσκολία, εγκατέλειψα τα βίαια αθλήματα. Η αρχή που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 15:33 με βοήθησε να καταλάβω ότι τα άτομα που επέλεγα να συναναστρέφομαι θα ασκούσαν μεγάλη επιρροή επάνω μου. Το γεγονός ότι είχα καταλήξει στη φυλακή αποδείκνυε αυτή την αρχή. Αποφάσισα, λοιπόν, να πάψω να συναναστρέφομαι άτομα των οποίων η ζωή περιστρεφόταν γύρω από βίαια αθλήματα.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Η συναναστροφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και η μελέτη της Γραφής με έχουν βοηθήσει να γίνω έντιμος. Για παράδειγμα, από το εδάφιο Εβραίους 13:5 έμαθα ότι χρειάζεται να είμαι αυτάρκης και να καταπολεμώ τη φιλαργυρία. Η εφαρμογή αυτής της συμβουλής με έχει βοηθήσει να μη λέω ψέματα και να μην κλέβω.

Ανέκαθεν θεωρούσα τη φιλία κάτι σημαντικό. Στο παρελθόν, είχα δει να καταστρέφονται φιλίες από την απληστία ή το φόβο. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι τέλειοι, αλλά έχω διαπιστώσει ότι σέβονται τους κανόνες του Θεού και πασχίζουν να εφαρμόζουν τις συμβουλές του στις σχέσεις τους με τους άλλους. Ανάμεσά τους, έχω κάνει αληθινούς φίλους.

Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα μάθει να ζω σύμφωνα με τους κανόνες της Γραφής. Κατά πάσα πιθανότητα θα είχα καταλήξει πάλι στη φυλακή ή θα έκανα άλλους ανθρώπους να πονούν και να υποφέρουν. Τώρα, όμως, έχω μια αξιαγάπητη σύζυγο και δυο γιους, και ως οικογένεια βρίσκουμε πραγματική χαρά βοηθώντας άλλους να μάθουν την αλήθεια για τον Θεό.

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΖΟΥΖΕ ΚΑΡΛΟΣ ΠΕΡΕΪΡΑ ΝΤΑ ΣΙΛΒΑ

ΗΛΙΚΙΑ: 31

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΒΡΑΖΙΛΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΕ ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Μεγάλωσα στις άθλιες φτωχογειτονιές της πόλης Αμερικάνα, στην πολιτεία του Σάο Πάολο. Δεν είχαμε καθαρό πόσιμο νερό ούτε κατάλληλες συνθήκες υγιεινής. Η περιοχή ήταν διαβόητη ως άντρο βίας και εγκλήματος.

Καθώς μεγάλωνα, έγινα βίαιος και επιθετικός. Στις συμπλοκές που γίνονταν στους δρόμους έδινα πάντα το παρόν, γι’ αυτό και οι γείτονες με φοβούνταν. Με το ντύσιμο, την εμφάνιση και τη συμπεριφορά μου επιδίωκα να φαίνομαι σκληρός. Έπινα πολύ, μέχρι που συνήθως έμενα αναίσθητος. Όπως τα αδέλφια μου, έτσι και εγώ έπαιρνα ναρκωτικά. Μάλιστα, ένας από τους αδελφούς μου πέθανε από υπερβολική δόση.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Όταν συνάντησα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, μου έδειξαν από τη Γραφή ότι ο Θεός θα κάνει όλη τη γη παράδεισο. (Λουκάς 23:42, 43· Αποκάλυψη 21:3, 4) Έμαθα επίσης ότι οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα, άρα ο Θεός δεν τιμωρεί τους κακούς στην πύρινη κόλαση. (Εκκλησιαστής 9:5, 6) Αυτό ήταν μεγάλη ανακούφιση για εμένα. Τα όσα μάθαινα μου δημιούργησαν τη σφοδρή επιθυμία να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου. Δεν ήταν, όμως, εύκολο να κάνω αυτές τις αλλαγές​—να κόψω τα  ναρκωτικά, το ποτό, τους καβγάδες και τις βωμολοχίες.

Εντούτοις, με ενθάρρυναν πολύ τα λόγια του αποστόλου Παύλου που είναι γραμμένα στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9-11. Αυτή η περικοπή δείχνει ότι ορισμένοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν κάποτε μερικές από τις άσχημες συνήθειες που είχα αναπτύξει και εγώ. Ωστόσο, το ίδιο απόσπασμα προσθέτει: «Τέτοιοι ήσασταν μερικοί. Αλλά καθαριστήκατε, αλλά αγιαστήκατε, αλλά ανακηρυχτήκατε δίκαιοι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με το πνεύμα του Θεού μας». Τα λόγια αυτά μου έδωσαν την ελπίδα ότι θα μπορούσα και εγώ να κάνω τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μου ώστε να ευαρεστώ τον Θεό.

Όταν άρχισα να συναναστρέφομαι τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, πείστηκα ότι ασκούσαν την αληθινή λατρεία. Ενώ ήξεραν το βίαιο παρελθόν μου και την επιθετική συμπεριφορά μου, με δέχτηκαν στη συντροφιά τους με θέρμη και αγάπη.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Αν δεν είχα μελετήσει την Αγία Γραφή και δεν είχα αλλάξει τον τρόπο ζωής μου, πιθανότατα θα ήμουν τώρα νεκρός. Αντί για αυτό, είχα τη χαρά να βοηθήσω έναν από τους αδελφούς μου να μάθει για τη Γραφή και να απαλλαχτεί από τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Επίσης, έχω παρακινήσει και άλλους συγγενείς μου να αρχίσουν να μελετούν τη Γραφή. Είμαι πολύ ευγνώμων που κατάφερα να αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία του Θεού, ο οποίος ενδιαφέρεται τόσο πολύ για εμάς!

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 24]

«Αποφάσισα να προσεύχομαι προτού ενδώσω στον πειρασμό και όχι εκ των υστέρων, και η διαφορά ήταν τεράστια»