Είναι η Φτώχεια Σημάδι Θεϊκής Αποδοκιμασίας;

Ο ΘΕΟΣ είπε στους αρχαίους Ισραηλίτες: «Κανείς δεν πρέπει να φτωχύνει ανάμεσά σου». Αυτό ίσχυε επειδή στο Νόμο που τους έδωσε υπήρχαν διατάξεις για τη φροντίδα των φτωχών, ακόμη δε και για την αποδέσμευση από χρέη. (Δευτερονόμιο 15:1-4, 7-10) Επομένως, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν φτωχοί ανάμεσα στους Ισραηλίτες, διότι ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι θα τους ευλογούσε. Εντούτοις, αυτή η ευλογία εξαρτόταν από το αν θα υπάκουαν στο Νόμο, πράγμα που οι Ισραηλίτες δεν έκαναν.

Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι ο Θεός κατ’ ανάγκην αποδοκίμαζε εκείνους που είχαν λίγα υλικά αγαθά, όπως άλλωστε δεν ευλογούσε κατ’ ανάγκην εκείνους που είχαν άφθονα. Πολλοί πιστοί υπηρέτες του Θεού ήταν φτωχοί από υλική άποψη. Ο προφήτης Αμώς ήταν ταπεινός βοσκός προβάτων και εποχιακός εργάτης. (Αμώς 1:1· 7:14) Στις μέρες του Ηλία του προφήτη, όταν έπεσε πείνα στον Ισραήλ, εκείνος χρειάστηκε να βασιστεί στη φιλοξενία μιας φτωχής χήρας, της οποίας τα πενιχρά αποθέματα σε αλεύρι και λάδι διατηρήθηκαν θαυματουργικά κατά τη διάρκεια της πείνας. Ούτε ο Ηλίας ούτε η χήρα πλούτισαν. Ο Ιεχωβά κάλυπτε μόνο τις βασικές τους ανάγκες.​—1 Βασιλέων 17:8-16.

Απρόβλεπτες περιστάσεις ίσως κάνουν μερικούς να περιέλθουν σε φτώχεια. Τα ατυχήματα και οι αρρώστιες θα μπορούσαν, προσωρινά ή μόνιμα, να στερήσουν από κάποιον τη δυνατότητα να εργάζεται. Επίσης, ο θάνατος μπορεί να αφήσει πίσω ορφανά και χήρες. Ακόμη και τέτοιες αντίξοες περιστάσεις δεν αποτελούν ενδείξεις θεϊκής αποδοκιμασίας. Η αφήγηση για τη Ναομί και τη Ρουθ αποτελεί συγκινητικό παράδειγμα της στοργικής φροντίδας του Ιεχωβά για τους απόρους. Αν και η Ναομί με τη Ρουθ κατέληξαν πάμφτωχες λόγω του θανάτου των συζύγων τους, ο Ιεχωβά Θεός τις ευλόγησε και φρόντισε να καλυφθούν οι ανάγκες τους.​—Ρουθ 1:1-6· 2:2-12· 4:13-17.

Είναι σαφές ότι η φτώχεια δεν αποτελεί απόδειξη θεϊκής αποδοκιμασίας. Εκείνοι που είναι πιστοί στον Ιεχωβά Θεό μπορούν να έχουν πεποίθηση στα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ: «Νέος ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί».​—Ψαλμός 37:25.

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Μολονότι η Ναομί και η Ρουθ ήταν πάμφτωχες, ο Θεός τις ευλόγησε και τις φρόντισε στοργικά