Να Μιμείστε την Πίστη Τους

Καταπολέμησε το Φόβο και την Αμφιβολία

ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ τα κουπιά, ο Πέτρος έγειρε προς τα εμπρός και προσπάθησε να διαπεράσει με το βλέμμα του το σκοτάδι. Ήταν άραγε αυτή η αχνή λάμψη στην ανατολή σημάδι ότι επιτέλους χάραζε η αυγή; Οι μύες της πλάτης και των ώμων του έκαιγαν ύστερα από τόσες ώρες κωπηλασίας. Ο άνεμος που του ανακάτευε τα μαλλιά λυσσομανούσε στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Τα κύματα έσκαγαν το ένα μετά το άλλο στην πλώρη του αλιευτικού πλοιαρίου, περιλούζοντάς τον με τις κρύες σταγόνες τους. Συνέχισε να κωπηλατεί.

Ο Πέτρος και οι σύντροφοί του είχαν αφήσει τον Ιησού μόνο του πίσω στην παραλία. Εκείνη τη μέρα, τον είχαν δει να τρέφει ένα πεινασμένο πλήθος χιλιάδων ανθρώπων μόνο με μερικά ψωμιά και ψάρια. Τότε ο λαός προσπάθησε να κάνει τον Ιησού βασιλιά, αλλά εκείνος δεν ήθελε να έχει καμιά ανάμειξη στην πολιτική. Ήταν επίσης αποφασισμένος να μην αφήσει τους ακολούθους του να καλλιεργήσουν τέτοιες φιλοδοξίες. Αποφεύγοντας τα πλήθη, ανάγκασε τους μαθητές του να επιβιβαστούν στο πλοιάριο και να κατευθυνθούν στην απέναντι παραλία, ενώ ο ίδιος ανέβηκε στο βουνό μόνος για να προσευχηθεί.​—Μάρκος 6:35-45· Ιωάννης 6:14, 15.

Το φεγγάρι, σχεδόν γεμάτο, βρισκόταν ψηλά στον ουρανό όταν ξεκίνησαν οι μαθητές. Τώρα βυθιζόταν αργά προς τη δύση. Ωστόσο, εκείνοι είχαν καταφέρει να καλύψουν μόνο μικρή απόσταση. Η σκληρή προσπάθεια και το αδιάκοπο βουητό του ανέμου και των κυμάτων έκαναν τη συνομιλία δύσκολη. Ίσως ο Πέτρος ήταν απορροφημένος από τις σκέψεις του.

Και πόσα είχε να σκεφτεί! Ακολουθούσε τον Ιησού τον Ναζωραίο επί δύο και πλέον πολυτάραχα χρόνια. Είχε μάθει ένα σωρό πράγματα, αλλά είχε να μάθει πολλά ακόμη. Η προθυμία με την οποία τον ακολουθούσε​—αγωνιζόμενος ενάντια σε εμπόδια όπως η αμφιβολία και ο φόβος—​τον καθιστούν για εμάς εξαιρετικό παράδειγμα προς μίμηση. Ας δούμε με ποιον τρόπο.

«Βρήκαμε τον Μεσσία»!

Ο Πέτρος δεν θα ξεχνούσε ποτέ τη μέρα που γνώρισε τον Ιησού από τη Ναζαρέτ. Πρώτος ο αδελφός του, ο Ανδρέας, του είχε φέρει τα εκπληκτικά νέα: «Βρήκαμε τον Μεσσία». Με αυτά τα λόγια, η ζωή του Πέτρου πήρε άλλη τροπή. Ποτέ πια δεν θα ήταν η ίδια.​—Ιωάννης 1:41.

Ο Πέτρος ζούσε στην Καπερναούμ, μια πόλη στις όχθες της λεγόμενης Θάλασσας της Γαλιλαίας, μιας λίμνης με γλυκό νερό. Αυτός και ο Ανδρέας ήταν συνέταιροι με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους γιους του Ζεβεδαίου, σε μια αλιευτική επιχείρηση. Μαζί με τον Πέτρο ζούσαν, όχι μόνο η γυναίκα του, αλλά και η πεθερά του, καθώς και ο αδελφός του ο Ανδρέας. Για να συντηρηθεί όλο αυτό το σπιτικό με το ψάρεμα, απαιτούνταν σίγουρα μεγάλος κόπος, ενεργητικότητα και ευρηματικότητα. Μπορούμε να φανταστούμε τις αμέτρητες νύχτες επίπονης εργασίας​—τους άντρες να ρίχνουν τα δίχτυα ανάμεσα σε δυο πλοιάρια και να ανεβάζουν τα ψάρια που έβγαζαν από τη λίμνη. Μπορούμε ακόμη να οραματιστούμε πόσο μοχθούσαν τη μέρα ενώ ξεδιάλεγαν και πουλούσαν τα ψάρια, καθώς επίσης επιδιόρθωναν και έπλεναν τα δίχτυα.

Ο Ανδρέας, μας λέει η Γραφή, ήταν μαθητής του Ιωάννη του Βαφτιστή. Ο Πέτρος ασφαλώς άκουγε με μεγάλο ενδιαφέρον τα όσα του έλεγε ο αδελφός του για το άγγελμα του Ιωάννη. Κάποια μέρα, ο Ανδρέας είδε τον Ιωάννη να δείχνει τον Ιησού από τη Ναζαρέτ και να λέει: «Να το Αρνί του Θεού!» Ο Ανδρέας έγινε αμέσως ακόλουθος του Ιησού και μετέφερε στον Πέτρο με ενθουσιασμό τα εξής συναρπαστικά νέα: Είχε φτάσει ο Μεσσίας! (Ιωάννης 1:35-40) Μετά  το στασιασμό στην Εδέμ, περίπου 4.000 χρόνια πρωτύτερα, ο Ιεχωβά Θεός είχε υποσχεθεί ότι θα ερχόταν ένα ξεχωριστό άτομο για να προσφέρει πραγματική ελπίδα στην ανθρωπότητα. (Γένεση 3:15) Ο Ανδρέας είχε γνωρίσει προσωπικά αυτόν τον Σωτήρα, τον ίδιο τον Μεσσία! Ο Πέτρος, χωρίς να χάσει καιρό, πήγε και αυτός να γνωρίσει τον Ιησού.

Ως εκείνη τη μέρα, ο Πέτρος ήταν γνωστός με το όνομα Σίμων ή Συμεών. Ο Ιησούς, όμως, τον κοίταξε και είπε: «“Εσύ είσαι ο Σίμων, ο γιος του Ιωάννη· εσύ θα αποκληθείς Κηφάς” (που μεταφράζεται Πέτρος)». (Ιωάννης 1:42) Το όνομα «Κηφάς» είναι ένα κοινό ουσιαστικό που σημαίνει «πέτρα» ή «βράχος». Προφανώς, τα λόγια του Ιησού ήταν προφητικά. Προείδε ότι ο Πέτρος θα γινόταν σαν βράχος​—ότι θα ασκούσε σταθερή, στιβαρή και αξιόπιστη επιρροή στους ακολούθους του Χριστού. Έβλεπε έτσι και ο Πέτρος τον εαυτό του; Είναι αμφίβολο. Ακόμη και μερικοί σύγχρονοι αναγνώστες των Ευαγγελίων δεν διακρίνουν στην προσωπικότητα του Πέτρου και πολλά πράγματα που θυμίζουν βράχο. Σύμφωνα με ορισμένους, έδινε την εντύπωση ότι ήταν ασταθής, ασυνεπής και αναποφάσιστος.

Ο Πέτρος είχε όντως τα ελαττώματά του και ο Ιησούς δεν εθελοτυφλούσε. Αλλά ο Ιησούς, όπως ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά, αναζητούσε πάντοτε το καλό στους ανθρώπους. Ο Ιησούς διέκρινε ότι ο Πέτρος είχε πολλές προοπτικές και επιδίωξε να τον βοηθήσει να καλλιεργήσει αυτές τις καλές ιδιότητες. Ο Ιεχωβά και ο Γιος του αναζητούν το καλό και σε εμάς σήμερα. Εμείς μπορεί να θεωρούμε απίθανο να βρουν αυτοί πολλά καλά πράγματα σε εμάς. Ωστόσο, χρειάζεται να εμπιστευόμαστε τη δική τους άποψη και να είμαστε πρόθυμοι να τους αφήσουμε να μας εκπαιδεύσουν και να μας διαπλάσουν, όπως έκανε ο Πέτρος.​—1 Ιωάννη 3:19, 20.

«Μη Φοβάσαι»

Ο Πέτρος πιθανώς συνόδευσε τον Ιησού σε ένα τμήμα της περιοδείας κηρύγματος που έλαβε χώρα αμέσως μετά. Επομένως, ίσως τον είδε να εκτελεί το πρώτο του θαύμα​—να μετατρέπει το νερό σε κρασί στο γαμήλιο συμπόσιο της Κανά. Το πιο σημαντικό είναι ότι άκουσε το θαυμάσιο και ελπιδοφόρο άγγελμα του Ιησού για τη Βασιλεία του Θεού. Εντούτοις, αποσύρθηκε και επέστρεψε στην αλιευτική του επιχείρηση. Ύστερα από λίγους μήνες, όμως, ο Πέτρος βρέθηκε πάλι πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ιησού​—και αυτή τη φορά ο Ιησούς τον κάλεσε να τον ακολουθήσει ολοχρόνια, κάνοντάς το αυτό τρόπο ζωής.

Έπειτα από μια κοπιαστική νύχτα, ο Πέτρος ήταν αποκαρδιωμένος. Επανειλημμένα, οι ψαράδες είχαν ρίξει τα δίχτυα τους, μόνο και μόνο για να τα ανεβάσουν άδεια. Σίγουρα, ο Πέτρος επιστράτευσε όλη την πείρα και την επινοητικότητά του για να λυθεί το πρόβλημα, δοκιμάζοντας διάφορα σημεία στη λίμνη για να βρει πού είχαν μαζευτεί τα ψάρια αναζητώντας την τροφή τους. Αναμφίβολα, υπήρξαν στιγμές που, όπως πάρα πολλοί ψαράδες, ευχήθηκε να μπορούσε να δει μέσα από τα θολά νερά πού βρίσκονταν τα κοπάδια των ψαριών ή να μπορούσε με κάποιον τρόπο να τα φέρει μέσα στα δίχτυα του. Φυσικά, αυτές οι σκέψεις απλώς μεγάλωναν τον εκνευρισμό του. Το ψάρεμα δεν ήταν ψυχαγωγική δραστηριότητα για τον Πέτρο. Εξαρτόνταν άνθρωποι από το αν εκείνος θα έπιανε ψάρια. Τελικά, γύρισε στην ακτή με άδεια χέρια. Παρ’ όλα αυτά, έπρεπε να πλύνει τα δίχτυα. Ήταν, λοιπόν, πολύ απασχολημένος όταν πλησίασε ο Ιησούς.

Πλήθος ανθρώπων στριμωχνόταν πάνω στον Ιησού και κρεμόταν από τα χείλη του. Επειδή υπήρχε μεγάλος συνωστισμός γύρω του, ο Ιησούς μπήκε στο πλοιάριο του Πέτρου και του ζήτησε να απομακρυνθεί λίγο από τη στεριά. Καθώς η φωνή του μεταδιδόταν καθαρά πάνω από το νερό, ο Ιησούς δίδασκε το πλήθος. Ο Πέτρος άκουγε με αμέριστη προσοχή, όπως έκαναν και όσοι βρίσκονταν στην ακτή. Δεν κουραζόταν ποτέ να ακούει τον Ιησού να αναπτύσσει το κύριο θέμα του κηρύγματός του​—τη Βασιλεία του Θεού. Τι  προνόμιο θα ήταν να βοηθήσει τον Χριστό να διαδώσει αυτό το άγγελμα ελπίδας σε όλο τον τόπο! Αλλά θα ήταν κάτι τέτοιο πρακτικά δυνατό; Με τι θα ζούσαν; Ίσως ο Πέτρος ξανασκέφτηκε την επίπονη και άκαρπη νύχτα που είχε περάσει.​—Λουκάς 5:1-3.

Όταν ο Ιησούς τελείωσε αυτά που έλεγε, είπε στον Πέτρο: «Ανοίξου στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για να πιάσετε ψάρια». Γεμάτος αμφιβολία, ο Πέτρος απάντησε: «Δάσκαλε, όλη τη νύχτα μοχθήσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα, αλλά αφού το λες εσύ θα ρίξω τα δίχτυα». Σίγουρα, το τελευταίο πράγμα που ήθελε να κάνει ο Πέτρος ήταν να ρίξει πάλι εκείνα τα δίχτυα​—ειδικά αυτή την ώρα που τα ψάρια ούτε καν αναζητούσαν τροφή! Εντούτοις, συμμορφώθηκε, γνέφοντας ίσως στους συντρόφους του σε ένα δεύτερο πλοιάριο να τους ακολουθήσουν.​—Λουκάς 5:4, 5.

Καθώς άρχισε να μαζεύει τα δίχτυα, ο Πέτρος ένιωσε ένα αναπάντεχο βάρος. Με δυσπιστία, τα τράβηξε πιο δυνατά και, προτού το καταλάβει, αντίκρισε αμέτρητα ψάρια να σπαρταράνε μέσα σε αυτά! Έκανε επιτακτικά νόημα σε όσους βρίσκονταν στο δεύτερο πλοιάριο να έρθουν και να βοηθήσουν. Όταν εκείνοι πλησίασαν, φάνηκε γρήγορα ότι δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν όλα τα ψάρια σε ένα πλοιάριο. Γέμισαν και τα δύο σκάφη, και παρ’ όλα αυτά υπήρχαν ακόμη πολλά ψάρια​—τα πλοιάρια άρχισαν να βουλιάζουν από το βάρος. Ο Πέτρος είχε κυριευτεί από έκπληξη. Είχε δει και στο παρελθόν τη δύναμη του Χριστού σε δράση, αλλά αυτό το περιστατικό τον άγγιξε προσωπικά! Μπροστά του είχε κάποιον που μπορούσε ακόμη και να κάνει τα ψάρια να μπαίνουν στα δίχτυα! Φόβος κατέλαβε τον Πέτρο, ο οποίος έπεσε στα γόνατα και είπε: «Φύγε από εμένα, επειδή είμαι άντρας αμαρτωλός, Κύριε». Πώς θα μπορούσε να αποδειχτεί ποτέ άξιος να συναναστρέφεται Κάποιον που ασκούσε την ίδια τη δύναμη του Θεού με αυτούς τους τρόπους;​—Λουκάς 5:6-9.

Ο Ιησούς είπε με καλοσύνη: «Μη φοβάσαι. Από τώρα και στο εξής θα πιάνεις ανθρώπους ζωντανούς». (Λουκάς 5:10, 11) Δεν ήταν καιρός για αμφιβολία ή φόβο. Οι αμφιβολίες του Πέτρου για πρακτικά ζητήματα όπως το ψάρεμα ήταν αβάσιμες. Οι φόβοι του για τα ελαττώματα και τις ελλείψεις του ήταν εξίσου αστήρικτοι. Ο Ιησούς είχε να κάνει ένα σπουδαίο έργο, μια διακονία που θα άλλαζε την ιστορία. Υπηρετούσε τον Θεό ο οποίος «θα συγχωρήσει άφθονα». (Ησαΐας 55:7) Ο Ιεχωβά θα κάλυπτε τις ανάγκες τους, τόσο τις υλικές όσο και τις πνευματικές.​—Ματθαίος 6:33.

Ο Πέτρος ανταποκρίθηκε γρήγορα, και το ίδιο έκαναν ο Ιάκωβος με τον Ιωάννη. «Έβγαλαν . . . τα πλοιάρια στη στεριά και εγκατέλειψαν τα πάντα και τον ακολούθησαν». (Λουκάς 5:11) Ο Πέτρος έθεσε πίστη στον Ιησού και σε Εκείνον ο οποίος τον έστειλε. Αυτή ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσε να πάρει. Παρόμοια,  οι Χριστιανοί που σήμερα υπερνικούν την αμφιβολία και το φόβο τους και αναλαμβάνουν την υπηρεσία του Θεού εκδηλώνουν πίστη. Αυτή η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά δεν είναι ποτέ άτοπη.​—Ψαλμός 22:4, 5.

«Γιατί Ενέδωσες στην Αμφιβολία;»

Περίπου δύο χρόνια αφότου είχε γνωρίσει τον Ιησού, ο Πέτρος κωπηλατούσε όλη εκείνη τη νύχτα που έπνεαν θυελλώδεις άνεμοι στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, όπως αναφέρθηκε στην αρχή. Φυσικά, δεν ξέρουμε τι αναμνήσεις περνούσαν από το μυαλό του. Εξάλλου είχε να θυμηθεί τόσο πολλά! Ο Ιησούς είχε γιατρέψει την πεθερά του Πέτρου. Είχε εκφωνήσει την Επί του Όρους Ομιλία. Ξανά και ξανά, μέσα από τη διδασκαλία και τα δυναμικά του έργα, είχε καταδείξει ότι ήταν ο Εκλεκτός του Ιεχωβά, ο Μεσσίας. Καθώς οι μήνες περνούσαν, τα ελαττώματα του Πέτρου, όπως η τάση που είχε να ενδίδει παρορμητικά στο φόβο και στην αμφιβολία, ασφαλώς είχαν περιοριστεί κάπως. Μάλιστα, ο Ιησούς είχε επιλέξει τον Πέτρο ως έναν από τους 12 αποστόλους! Εντούτοις, ο Πέτρος δεν είχε κατανικήσει ακόμη το φόβο και την αμφιβολία, όπως θα διαπίστωνε γρήγορα.

Στη διάρκεια της τέταρτης φυλακής εκείνης της νύχτας, δηλαδή ανάμεσα στις 3:00 π.μ. και στο χάραμα, ο Πέτρος ξαφνικά σταμάτησε να κωπηλατεί και ανασήκωσε το κορμί του. Εκεί​—ανάμεσα στα κύματα—​κάτι κινούνταν! Μήπως ήταν το νέφος από τις σταγόνες του νερού που αντανακλούσε το φεγγαρόφωτο; Όχι, αυτό που διέκρινε παραήταν σταθερό, παραήταν ευθύγραμμο. Ήταν άνθρωπος! Ναι, ένας άνθρωπος που περπατούσε στην επιφάνεια της θάλασσας! Καθώς η μορφή πλησίαζε, φαινόταν ότι θα περνούσε από δίπλα τους. Έντρομοι, οι μαθητές νόμισαν ότι ήταν κάποια οπτασία. Η μορφή είπε: «Πάρτε θάρρος, εγώ είμαι· μη φοβάστε». Ήταν ο Ιησούς!​—Ματθαίος 14:25-28.

Ο Πέτρος απάντησε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω σε εσένα πάνω στα νερά». Στην αρχή, αντιδρώντας παρορμητικά, εκδήλωσε θάρρος. Συνεπαρμένος από αυτό το μοναδικό θαύμα, ο Πέτρος επιδίωξε να λάβει άλλη μια επιβεβαίωση της πίστης του. Ήθελε να συμμετάσχει και αυτός σε ό,τι διαδραματιζόταν. Με καλοσύνη, ο Ιησούς τού έγνεψε να πάει κοντά του. Ο Πέτρος πέρασε το πόδι του πάνω από την κουπαστή και το κατέβασε στην ταραγμένη επιφάνεια της θάλασσας. Φανταστείτε πώς ένιωσε καθώς πάτησε σε κάτι στερεό, και στη συνέχεια στάθηκε πάνω στα νερά. Πρέπει να ήταν γεμάτος δέος καθώς προχωρούσε προς τον Ιησού. Γρήγορα, όμως, κυριεύτηκε παρορμητικά από ένα διαφορετικό συναίσθημα.​—Ματθαίος 14:29.

Ο Πέτρος έπρεπε να παραμείνει προσηλωμένος στον Ιησού. Ο Ιησούς ήταν που τον κρατούσε πάνω στα κύματα, χρησιμοποιώντας τη δύναμη του Ιεχωβά. Και ο Ιησούς το έκανε αυτό ανταποκρινόμενος στην πίστη του Πέτρου προς εκείνον. Αλλά η προσοχή του Πέτρου αποσπάστηκε.  Διαβάζουμε: «Κοιτάζοντας την ανεμοθύελλα, φοβήθηκε». Στη θέα των κυμάτων που έσκαγαν πάνω στο πλοιάριο, εκτοξεύοντας σταγόνες και αφρό στον άνεμο, ο Πέτρος πανικοβλήθηκε. Πιθανότατα φαντάστηκε τον εαυτό του να βουλιάζει και να πνίγεται σε εκείνη τη λίμνη. Όσο θέριευε ο φόβος στην καρδιά του, τόσο καταποντιζόταν η πίστη του. Ο άνθρωπος που είχε ονομαστεί Βράχος επειδή είχε την προοπτική να εκδηλώνει σταθερότητα άρχισε να βουλιάζει σαν πέτρα επειδή η πίστη του κλονίστηκε. Ο Πέτρος ήταν δεινός κολυμβητής, αλλά τώρα δεν βασίστηκε σε αυτή την ικανότητα. Αντιθέτως, φώναξε: «Κύριε, σώσε με!» Ο Ιησούς τον έπιασε από το χέρι και τον τράβηξε πάνω. Μετά, ενόσω ακόμη βρισκόταν στην επιφάνεια του νερού, τόνισε στον Πέτρο ένα σπουδαίο μάθημα: «Ολιγόπιστε, γιατί ενέδωσες στην αμφιβολία;»​—Ματθαίος 14:30, 31.

“Ενδίδω στην αμφιβολία”​—τι εύστοχη φράση! Η αμφιβολία μπορεί να αποδειχτεί ισχυρή, καταστροφική δύναμη. Αν υποκύψουμε σε αυτήν, μπορεί να καταφάει την πίστη μας και να μας κάνει να καταποντιστούμε πνευματικά. Χρειάζεται να την καταπολεμούμε σθεναρά! Πώς; Παραμένοντας προσηλωμένοι στα σωστά πράγματα. Αν σκεφτόμαστε συνέχεια ό,τι μας φοβίζει, ό,τι μας αποθαρρύνει και ό,τι αποσπά την προσοχή μας από τον Ιεχωβά και τον Γιο του, θα διαπιστώσουμε ότι οι αμφιβολίες μας μεγαλώνουν. Αν είμαστε προσηλωμένοι στον Ιεχωβά και στον Γιο του, σε ό,τι έχουν κάνει στο παρελθόν, κάνουν τώρα και θα κάνουν στο μέλλον για όσους τους αγαπούν, θα κρατάμε τις διαβρωτικές αμφιβολίες υπό έλεγχο.

Καθώς ο Πέτρος ακολουθούσε τον Ιησού πίσω στο πλοιάριο, είδε τη θύελλα να κοπάζει. Ησυχία επικράτησε στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Ο Πέτρος, μαζί με τους άλλους μαθητές, δήλωσε: «Πράγματι είσαι Γιος του Θεού». (Ματθαίος 14:33) Καθώς ο ήλιος ανέτειλε πάνω από τη λίμνη, είναι βέβαιο ότι η καρδιά του Πέτρου φτερούγιζε. Ο Πέτρος απαλλάχτηκε από την αμφιβολία και το φόβο. Σίγουρα, είχε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του μέχρι να γίνει αυτός που προείδε ο Ιησούς​—ο Χριστιανός που θα έμοιαζε με βράχο. Αλλά ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει να προσπαθεί, να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Εκδηλώνετε εσείς τέτοια αποφασιστικότητα; Ασφαλώς θα διαπιστώσετε ότι αξίζει να μιμηθείτε την πίστη του Πέτρου.

[Εικόνα στη σελίδα 22, 23]

Ο Ιησούς διέκρινε ότι αυτός ο ταπεινός ψαράς είχε πολλές προοπτικές

[Εικόνα στη σελίδα 23]

«Είμαι άντρας αμαρτωλός, Κύριε»

[Εικόνα στη σελίδα 24, 25]

«Κοιτάζοντας την ανεμοθύελλα, φοβήθηκε»