Να Μιμείστε την Πίστη Τους

Έμεινε Όσιος Παρά τις Δοκιμασίες

Ο ΠΕΤΡΟΣ κοίταζε γύρω του με αγωνία τα πρόσωπα των ακροατών του Ιησού στη συναγωγή της Καπερναούμ. Το σπιτικό του Πέτρου βρισκόταν σε αυτή την πόλη. Είχε την αλιευτική του επιχείρηση εδώ, στις όχθες της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Πολλοί φίλοι, συγγενείς και γνωστοί του από τη δουλειά ζούσαν σε αυτό το μέρος. Χωρίς αμφιβολία, ο Πέτρος ήθελε πολύ να δουν οι συντοπίτες του τον Ιησού όπως τον έβλεπε εκείνος, να νιώσουν τον ίδιο ενθουσιασμό μαθαίνοντας για τη Βασιλεία του Θεού από τον μεγαλύτερο όλων των δασκάλων. Αλλά κάτι τέτοιο φαινόταν μάλλον απίθανο σήμερα.

Πολλοί είχαν πάψει να ακούν. Κάποιοι διαμαρτύρονταν μεγαλόφωνα, προβάλλοντας αντιρρήσεις ως προς την ουσία του αγγέλματος του Ιησού. Αυτό, όμως, που ενοχλούσε περισσότερο τον Πέτρο ήταν η αντίδραση μερικών από τους ίδιους τους μαθητές του Ιησού. Στα πρόσωπά τους δεν ήταν πια ζωγραφισμένη η ευτυχία του ανθρώπου που βγαίνει από το σκοτάδι, ο ενθουσιασμός της ανακάλυψης, η χαρά κάποιου που μαθαίνει την αλήθεια. Τώρα, φαίνονταν αναστατωμένοι, ακόμη και εχθρικοί. Κάποιοι πήραν το λόγο, χαρακτηρίζοντας τα λεγόμενα του Ιησού συνταρακτικά. Αρνούμενοι να ακούσουν οτιδήποτε άλλο, εγκατέλειψαν τη συναγωγή​—αλλά και τον Ιησού.

Ήταν μια δύσκολη στιγμή για τον Πέτρο και τους άλλους αποστόλους. Ο Πέτρος δεν αντιλαμβανόταν πλήρως τα όσα είπε ο Ιησούς εκείνη τη μέρα. Οπωσδήποτε, καταλάβαινε γιατί τα λόγια του Ιησού μπορεί να φαίνονταν προσβλητικά αν κάποιος τα έκρινε επιπόλαια. Τι θα έκανε, όμως, ο ίδιος; Δεν ήταν η πρώτη φορά που δοκιμαζόταν η οσιότητά του στον Κύριό του, ούτε θα ήταν και η τελευταία. Ας δούμε πώς η πίστη του Πέτρου τον βοήθησε να μη φανεί κατώτερος των περιστάσεων αλλά να μείνει όσιος.

Όσιος Όταν Άλλοι Αποδείχτηκαν Ανόσιοι

Ο Ιησούς ξάφνιαζε συχνά τον Πέτρο. Επανειλημμένα, ο Κύριός του ενεργούσε και μιλούσε με τρόπο αντίθετο από τον αναμενόμενο. Μόλις πριν από μία μέρα, ο Ιησούς είχε θρέψει θαυματουργικά χιλιάδες ανθρώπους. Αυτοί, με τη σειρά τους, είχαν προσπαθήσει να τον κάνουν βασιλιά. Ωστόσο, εκείνος ξάφνιασε πολλούς καθώς αποσύρθηκε και ανάγκασε τους μαθητές του να επιβιβαστούν σε ένα πλοιάριο και να αποπλεύσουν για την Καπερναούμ. Ενόσω οι μαθητές ήταν εν πλω τη νύχτα, ο Ιησούς τούς ξάφνιασε και πάλι περπατώντας στη φουρτουνιασμένη Θάλασσα της Γαλιλαίας και δίνοντας συγχρόνως στον Πέτρο ένα σημαντικό μάθημα πίστης. *

Το πρωί, διαπίστωσαν γρήγορα ότι εκείνα τα πλήθη τούς είχαν ακολουθήσει με πλοιάρια. Όπως ήταν φανερό, όμως, οι άνθρωποι αυτοί ωθούνταν, όχι από πείνα για πνευματικές αλήθειες, αλλά από την επιθυμία να δουν τον Ιησού  να τους προμηθεύει και πάλι τροφή θαυματουργικά. Ο Ιησούς τούς επέπληξε για το υλιστικό τους πνεύμα. Αυτή η συζήτηση συνεχίστηκε στη συναγωγή της Καπερναούμ, όπου ο Ιησούς διέψευσε και πάλι τις προσδοκίες τους προσπαθώντας να διδάξει μια ζωτική αλλά δύσκολη αλήθεια.

Ο Ιησούς ήθελε να τον βλέπουν, όχι ως κάποιον που παρείχε απλώς υλική τροφή, αλλά ως πνευματική προμήθεια από τον Θεό, ως εκείνον του οποίου η ζωή και ο θάνατος στη γη θα έκαναν εφικτή για τους άλλους την αιώνια ζωή. Χρησιμοποίησε, λοιπόν, ένα σχήμα λόγου συγκρίνοντας τον εαυτό του με το μάννα, το ψωμί που κατέβηκε από τον ουρανό στις μέρες του Μωυσή. Όταν κάποιοι πρόβαλαν αντιρρήσεις, εκείνος χρησιμοποίησε ένα παραστατικό παράδειγμα, εξηγώντας ότι ήταν απαραίτητο να καταναλώσουν τη σάρκα του και το αίμα του για να αποκτήσουν ζωή. Σε εκείνο το σημείο ήταν που οι αντιρρήσεις κάποιων έγιναν έντονες. Μερικοί είπαν: «Αυτός ο λόγος είναι συνταρακτικός· ποιος μπορεί να τον ακούει;» Πολλοί από τους ίδιους τους μαθητές του Ιησού αποφάσισαν να πάψουν να τον ακολουθούν. *​—Ιωάννης 6:48-60, 66.

Τι θα έκανε ο Πέτρος; Πρέπει να σάστισε και εκείνος από τα λόγια του Ιησού. Δεν είχε αντιληφθεί ακόμη ότι ο Ιησούς έπρεπε να πεθάνει για να επιτελέσει το θέλημα του Θεού. Ωστόσο, μήπως ο Πέτρος μπήκε στον πειρασμό να μιμηθεί αυτούς τους αλλοπρόσαλλους μαθητές οι οποίοι εγκατέλειψαν τον Ιησού εκείνη τη μέρα; Όχι. Κάτι σημαντικό τον έκανε να ξεχωρίζει. Τι ήταν αυτό;

Ο Ιησούς στράφηκε στους αποστόλους του και είπε: «Μήπως θέλετε να πάτε και εσείς;» (Ιωάννης 6:67) Η ερώτηση απευθυνόταν και στους 12, αλλά ο Πέτρος ήταν αυτός που πήρε το λόγο. Συνήθως έτσι συνέβαινε. Ίσως ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία αλλά, και αν όχι, ήταν σίγουρα ο πιο εκδηλωτικός. Φαίνεται ότι ο Πέτρος σπανίως δίσταζε να πει αυτό που είχε κατά νου. Σε αυτή την περίπτωση, είχε κατά νου την εξής θαυμάσια και αξιομνημόνευτη δήλωση: «Κύριε, σε ποιον να πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής».​—Ιωάννης 6:68.

Δεν σας συγκινούν αυτές οι φράσεις; Η πίστη του Πέτρου στον Ιησού τον είχε βοηθήσει να οικοδομήσει μια εξαίρετη ιδιότητα​—την οσιότητα. Είχε διακρίνει ξεκάθαρα ότι δεν υπήρχε άλλος Σωτήρας εκτός από τον Ιησού και ότι ο Ιησούς έσωζε με τα λεγόμενά του​—τα όσα δίδασκε για τη Βασιλεία του Θεού. Ο Πέτρος ήξερε ότι, ακόμη και αν υπήρχαν κάποια πράγματα που τον προβλημάτιζαν, δεν μπορούσε να πάει πουθενά αλλού αν ήθελε να έχει την εύνοια του Θεού και να γευτεί την ευλογία της αιώνιας ζωής.

Νιώθετε εσείς έτσι; Δυστυχώς, πολλοί στο σημερινό κόσμο ισχυρίζονται ότι αγαπούν τον Ιησού αλλά αποτυγχάνουν στη δοκιμή της οσιότητας. Η πραγματική οσιότητα στον Χριστό απαιτεί να συμμεριζόμαστε την άποψη που είχε ο Πέτρος για τα όσα δίδασκε ο Ιησούς. Χρειάζεται να τα μάθουμε, να συλλάβουμε το νόημά τους και να ζούμε σε αρμονία με αυτά​—ακόμη και όταν μας ξαφνιάζουν επειδή ίσως έρχονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες μας ή τις προσωπικές μας προτιμήσεις. Μόνο αν αποδεικνυόμαστε όσιοι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αποκτήσουμε την αιώνια ζωή την οποία επιθυμεί ο Ιησούς για εμάς.

Όσιος Παρά τη Διόρθωση που Έλαβε

Λίγο έπειτα από εκείνη την περίοδο της έντονης δράσης, ο Ιησούς οδήγησε τους αποστόλους  και μερικούς μαθητές του σε μια μακρά οδοιπορία προς το βορρά. Η χιονοσκέπαστη κορυφή του Όρους Αερμών, στο βορειότερο όριο της Υποσχεμένης Γης, ήταν μερικές φορές ορατή ακόμη και από τα γαλανά νερά της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Το βουνό φαινόταν ολοένα και ψηλότερο, καθώς η ομάδα το προσέγγιζε από τον ανηφορικό δρόμο που οδηγούσε στα χωριά κοντά στην Καισάρεια του Φιλίππου. * Σε αυτό το υπέροχο τοπίο, από όπου μπορούσαν να δουν μεγάλο μέρος της Υποσχεμένης Γης να απλώνεται προς το νότο, ο Ιησούς έθεσε στους ακολούθους του μια σημαντική ερώτηση.

«Ποιος λένε τα πλήθη ότι είμαι;» τους ρώτησε. Μπορούμε να φανταστούμε τον Πέτρο να κοιτάζει τον Ιησού κατάματα, διαισθανόμενος άλλη μια φορά στο ζωηρό βλέμμα του Κυρίου του την καλοσύνη και τη μεγάλη, αδιαμφισβήτητη ευφυΐα του. Ο Ιησούς ενδιαφερόταν να μάθει τα συμπεράσματα στα οποία κατέληγαν οι ακροατές του από τα όσα έβλεπαν και άκουγαν. Οι μαθητές του απάντησαν στην ερώτηση επαναλαμβάνοντας μερικές από τις συνηθισμένες παρανοήσεις γύρω από την ταυτότητά του. Αλλά εκείνος ήθελε να μάθει περισσότερα. Μήπως έκαναν τα ίδια λάθη και οι στενότεροι σύντροφοί του; «Εσείς, όμως, ποιος λέτε ότι είμαι;», ρώτησε ο Ιησούς.​—Λουκάς 9:18-22.

Και πάλι, ο Πέτρος έσπευσε να απαντήσει. Διατύπωσε με σαφή, ξεκάθαρα λόγια το συμπέρασμα στο οποίο είχαν καταλήξει μέσα στην καρδιά τους πολλοί παρόντες: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Γιος του ζωντανού Θεού». Μπορούμε να φανταστούμε τον Ιησού να χαμογελάει επιδοκιμαστικά στον Πέτρο και να τον επαινεί θερμά. Ο Ιησούς υπενθύμισε στον Πέτρο ότι εκείνος που είχε φανερώσει αυτή τη ζωτική αλήθεια σε όσους διέθεταν πραγματική πίστη ήταν ο Ιεχωβά Θεός​—όχι κάποιος άνθρωπος. Στον Πέτρο είχε δοθεί η δυνατότητα να διακρίνει μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες που είχε αποκαλύψει ως τότε ο Ιεχωβά​—την ταυτότητα του από μακρού υποσχεμένου Μεσσία, του Χριστού!​—Ματθαίος 16:16, 17.

Αυτός ο Χριστός ήταν εκείνος που χαρακτηριζόταν στις αρχαίες προφητείες ως πέτρα την οποία θα απέρριπταν οι οικοδόμοι. (Ψαλμός 118:22· Λουκάς 20:17) Με αυτές τις προφητείες υπόψη, ο Ιησούς αποκάλυψε ότι ο Ιεχωβά θα ίδρυε μια εκκλησία πάνω σε αυτήν ακριβώς την πέτρα, δηλαδή στο βράχο, που είχε μόλις προσδιορίσει ο Πέτρος. * Έπειτα χορήγησε στον Πέτρο μερικά πολύ σημαντικά προνόμια σε αυτή την εκκλησία. Δεν του έδωσε τα πρωτεία έναντι των άλλων αποστόλων, όπως θεωρούν κάποιοι, αλλά του ανέθεσε ευθύνες. Έδωσε στον Πέτρο «τα κλειδιά της βασιλείας». (Ματθαίος 16:19) Καθήκον του θα ήταν να ανοίξει το δρόμο για την είσοδο στη Βασιλεία του Θεού σε τρεις διαφορετικές ομάδες ανθρώπων​—πρώτα στους Ιουδαίους, έπειτα στους Σαμαρείτες και τέλος στους Εθνικούς, δηλαδή στους μη Ιουδαίους.

Ωστόσο, ο Ιησούς δήλωσε αργότερα ότι εκείνοι στους οποίους δίνονταν πολλά θα ήταν υπόλογοι για περισσότερα, και η περίπτωση του Πέτρου  καταδεικνύει την αλήθεια αυτών των λόγων. (Λουκάς 12:48) Ο Ιησούς συνέχισε να αποκαλύπτει ζωτικές αλήθειες για τον Μεσσία, όπως το ότι ήταν βέβαιο πως επρόκειτο να υποφέρει και να θανατωθεί στην Ιερουσαλήμ. Ο Πέτρος αναστατώθηκε όταν άκουσε αυτά τα πράγματα. Πήρε τον Ιησού παράμερα και τον επέπληξε, λέγοντας: «Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, Κύριε· δεν πρόκειται να σε βρει τέτοιο τέλος».​—Ματθαίος 16:21, 22.

Αναμφισβήτητα, ο Πέτρος είχε καλές προθέσεις, γι’ αυτό και η απάντηση του Ιησού πρέπει να τον ξάφνιασε. Ο Ιησούς τού γύρισε την πλάτη, κοίταξε τους υπόλοιπους μαθητές​—οι οποίοι είχαν κάνει πιθανότατα παρόμοιες σκέψεις—​και είπε: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά! Μου είσαι σκάνδαλο, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων». (Ματθαίος 16:23· Μάρκος 8:32, 33) Τα λόγια του Ιησού ενέχουν πρακτικές συμβουλές για όλους μας. Είναι πολύ εύκολο να επιτρέψουμε στον ανθρώπινο τρόπο σκέψης να παραγκωνίσει το θεϊκό. Αν το κάνουμε αυτό, ακόμη και αν έχουμε την πρόθεση να βοηθήσουμε, μπορεί να προωθήσουμε άθελά μας το σκοπό του Σατανά, και όχι του Θεού. Πώς αντέδρασε, όμως, ο Πέτρος;

Ασφαλώς, ήξερε ότι ο Ιησούς δεν τον αποκάλεσε στην κυριολεξία Σατανά Διάβολο. Εξάλλου, ο Ιησούς δεν μίλησε στον Πέτρο όπως είχε μιλήσει στον Σατανά. Στον Σατανά είχε πει: «Φύγε», ενώ στον Πέτρο είπε: «Πήγαινε πίσω μου». (Ματθαίος 4:10) Ο Ιησούς δεν απέρριψε αυτόν τον απόστολο στον οποίο είχε διακρίνει πολλά καλά χαρακτηριστικά, αλλά απλώς διόρθωσε τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης του στο συγκεκριμένο ζήτημα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι ο Πέτρος έπρεπε να πάψει να μπαίνει μπροστά από τον Κύριό του ως σκάνδαλο, αλλά έπρεπε να πηγαίνει πίσω του ως ακόλουθος που τον υποστήριζε.

Μήπως ο Πέτρος έφερε αντιρρήσεις ή μήπως κατσούφιασε; Όχι, δέχτηκε ταπεινά τη διόρθωση. Με αυτό τον τρόπο εκδήλωσε και πάλι οσιότητα. Όλοι όσοι ακολουθούν τον Χριστό θα χρειαστούν κατά καιρούς διόρθωση. Μόνο αν δεχόμαστε ταπεινά τη διαπαιδαγώγηση και μαθαίνουμε από αυτήν μπορούμε να συνεχίσουμε να πλησιάζουμε περισσότερο τον Ιησού Χριστό και τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό.​—Παροιμίες 4:13.

Η Οσιότητα Ανταμείβεται

Ο Ιησούς έκανε σύντομα μια άλλη αναπάντεχη δήλωση: «Αληθινά σας λέω ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς που στέκονται εδώ οι οποίοι δεν πρόκειται να γευτούν θάνατο, μέχρι να δουν πρώτα τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται στη βασιλεία του». (Ματθαίος 16:28) Αναμφίβολα, αυτά τα λόγια κίνησαν την περιέργεια του Πέτρου. Τι μπορεί να εννοούσε ο Ιησούς; Ο Πέτρος ίσως αναρωτιόταν μήπως δεν θα του δινόταν η ευκαιρία να απολαύσει τέτοια ειδικά προνόμια λόγω της ισχυρής διόρθωσης που είχε μόλις δεχτεί.

Ωστόσο, μια εβδομάδα αργότερα, ο Ιησούς πήρε τον Ιάκωβο, τον Ιωάννη και τον Πέτρο «σε ένα ψηλό βουνό»​—ίσως στο Όρος Αερμών, το οποίο απείχε μόλις μερικά χιλιόμετρα. Πρέπει να ήταν νύχτα, επειδή οι τρεις άντρες αγωνίζονταν να αποδιώξουν τη νύστα τους. Αλλά καθώς ο Ιησούς προσευχόταν, συνέβη κάτι που τους έκανε να ξυπνήσουν εντελώς.​—Ματθαίος 17:1· Λουκάς 9:28, 29, 32.

Ο Ιησούς άρχισε να μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια τους. Το πρόσωπό του άρχισε να φωτίζεται, να ακτινοβολεί, μέχρι που έγινε τόσο λαμπρό όσο ο ήλιος. Και τα ρούχα του έγιναν αστραφτερά λευκά. Τότε εμφανίστηκαν δίπλα στον Ιησού δύο μορφές, από τις οποίες η μία αντιπροσώπευε τον Μωυσή και η άλλη τον Ηλία. Συνομιλούσαν μαζί του για «την αναχώρησή του, την οποία έμελλε να εκπληρώσει στην Ιερουσαλήμ»​—προφανώς για το θάνατο και την ανάστασή του. Ο Πέτρος είχε πέρα για πέρα άδικο όταν αρνήθηκε ότι ο Ιησούς θα αντιμετώπιζε μια τόσο οδυνηρή εμπειρία!​—Λουκάς 9:30, 31.

Ο Πέτρος ένιωσε την ανάγκη να συμμετάσχει κάπως σε αυτό το εκπληκτικό όραμα. Από ό,τι φαινόταν, ο Μωυσής και ο Ηλίας ετοιμάζονταν να αφήσουν τον Ιησού. Γι’ αυτό, ο Πέτρος πήρε το λόγο: «Δάσκαλε, καλό είναι να είμαστε εδώ· γι’ αυτό ας στήσουμε τρεις σκηνές, μία για εσένα και μία για τον Μωυσή και μία για τον Ηλία». Φυσικά, αυτές οι μορφές, με τις οποίες εμφανίστηκαν στο όραμα δύο από τους προ πολλού νεκρούς υπηρέτες του Ιεχωβά, δεν χρειάζονταν σκηνές. Στην πραγματικότητα, ο Πέτρος δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Παρ’ όλα αυτά, δεν σας ελκύει ο ενθουσιώδης και θερμός χαρακτήρας του;​—Λουκάς 9:33.

 Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έλαβαν άλλη μια ανταμοιβή εκείνη τη νύχτα. Σχηματίστηκε ένα σύννεφο και τους επισκίασε στο βουνό. Από αυτό το σύννεφο ήρθε μια φωνή​—η φωνή του Ιεχωβά Θεού—​ο οποίος είπε: «Αυτός είναι ο Γιος μου, ο οποίος έχει εκλεγεί. Να τον ακούτε». Έπειτα το όραμα ολοκληρώθηκε, και βρέθηκαν να είναι μόνοι με τον Ιησού στο βουνό.​—Λουκάς 9:34-36.

Τι σπουδαίο δώρο ήταν αυτό το όραμα για τον Πέτρο​—αλλά και για εμάς! Δεκαετίες αργότερα, ο Πέτρος έγραψε για το προνόμιο που του δόθηκε εκείνη τη νύχτα να γίνει ένας από τους «αυτόπτες μάρτυρες της μεγαλειότητάς του», βλέποντας, στην ουσία, μια προαναλαμπή του Ιησού ως ένδοξου ουράνιου Βασιλιά. Εκείνο το όραμα επιβεβαίωσε πολλές προφητείες του Λόγου του Θεού και ενίσχυσε την πίστη του Πέτρου για τις δοκιμασίες που επρόκειτο να αντιμετωπίσει. (2 Πέτρου 1:16-19) Μπορεί να έχει την ίδια επίδραση και σε εμάς αν, όπως ο Πέτρος, παραμένουμε όσιοι στον Κύριο τον οποίο ο Ιεχωβά έχει διορίσει υπεύθυνο για εμάς, μαθαίνοντας από αυτόν, αποδεχόμενοι τη διαπαιδαγώγηση και τη διόρθωσή του και ακολουθώντας τον ταπεινά τη μια μέρα μετά την άλλη.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 28]

 Ποιος Είναι ο Βράχος;

«Σου λέω: Εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σε αυτόν το βράχο θα οικοδομήσω την εκκλησία μου». (Ματθαίος 16:18) Η ερμηνεία που δίνεται συχνά σε αυτά τα λόγια, τα οποία είπε ο Ιησούς στον απόστολό του τον Πέτρο, είναι ότι ο Πέτρος θα ήταν το θεμέλιο της Χριστιανικής εκκλησίας. Η Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι ο Ιησούς έδωσε στον Πέτρο τα πρωτεία έναντι των άλλων αποστόλων, καθιστώντας τον, στην ουσία, τον πρώτο πάπα. Γι’ αυτό, στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, τα λόγια του Ιησού είναι χαραγμένα στη λατινική στο εσωτερικό του τρούλου, με γράμματα που ξεπερνούν το ύψος του ανθρώπου.

Εννοούσε ο Ιησούς ότι ο Πέτρος ήταν ο βράχος πάνω στον οποίο θα οικοδομούσε ο ίδιος την εκκλησία του; Όχι. Εξετάστε τρεις λόγους για τους οποίους μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για αυτό. Πρώτον, οι άλλοι απόστολοι, οι οποίοι ήταν παρόντες, δεν συμπέραναν κάτι τέτοιο από τα λόγια του Ιησού. Αν ο Ιησούς έδωσε στον Πέτρο τα πρωτεία μπροστά σε όλους τους, γιατί αργότερα εκείνοι λογόφεραν επανειλημμένα για το ποιος φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος; (Μάρκος 9:33-35· Λουκάς 22:24-26) Δεύτερον, ο απόστολος Παύλος έδειξε μεταγενέστερα ότι ο βράχος δεν ήταν ο Πέτρος αλλά ο Ιησούς Χριστός. (1 Κορινθίους 3:11· 10:4) Τρίτον, έπειτα από δεκαετίες, ο ίδιος ο Πέτρος έδειξε ότι δεν θεωρούσε τον εαυτό του ως το βράχο. Απεναντίας, έγραψε ότι ο Ιησούς ήταν η από μακρού προειπωμένη «θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα» την οποία είχε εκλέξει ο ίδιος ο Θεός.​—1 Πέτρου 2:4-8.

Ωστόσο, όπως επιμένουν κάποιοι, η σημασία του ονόματος του Πέτρου δείχνει ότι ο Ιησούς προσδιόρισε εκείνον ως το βράχο. Στην πραγματικότητα, όμως, το όνομα «Πέτρος» δεν είναι ταυτόσημο με τη λέξη «βράχος» στο ίδιο εδάφιο. Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο, η λέξη πέτρος σημαίνει «κομμάτι βράχου» και είναι ουσιαστικό αρσενικού γένους, ενώ η λέξη πέτρα, που αποδίδεται «βράχος», είναι ουσιαστικό θηλυκού γένους. Πώς, λοιπόν, πρέπει να κατανοηθούν τα λόγια του Ιησού; Στην ουσία, ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: «Εσύ, αυτός που ονόμασα Πέτρο, δηλαδή Κομμάτι Βράχου, έχεις διακρίνει την πραγματική ταυτότητα του “βράχου”, του Χριστού, ο οποίος θα αποτελέσει το θεμέλιο της Χριστιανικής εκκλησίας». Τι προνόμιο είχε ο Πέτρος να συμβάλει στην αποκάλυψη αυτής της σημαντικής αλήθειας!

[Εικόνα στη σελίδα 24, 25]

Ο Πέτρος αποδείχτηκε όσιος ακόμη και όταν χρειάστηκε να λάβει διόρθωση

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Η οσιότητα του Πέτρου ανταμείφτηκε με ένα συναρπαστικό όραμα