Πλησιάστε τον Θεό

Μπορεί να Μεταμεληθεί ο Θεός;

ΚΡΙΤΕΣ 2:11-18

ΩΣ ΑΤΕΛΕΙΣ άνθρωποι, όλοι μεταμελούμαστε κατά καιρούς. Για παράδειγμα, μπορεί να λυπηθούμε όταν καταλάβουμε ότι κάναμε λάθος. Το παράδοξο είναι ότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, μπορεί να μεταμεληθεί και ο Ιεχωβά. “Μα ο Θεός είναι τέλειος”, ίσως πείτε. “Δεν κάνει λάθη!” Με ποια έννοια, λοιπόν, μεταμελείται ο Θεός; Η απάντηση μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε κάτι που εμπνέει δέος: ο Ιεχωβά έχει αισθήματα, και οι πράξεις μας μπορούν να επηρεάσουν τα αισθήματά του. Εξετάστε τα λόγια που αναγράφονται στα εδάφια Κριτές 2:11-18.

Το Γραφικό βιβλίο των Κριτών περιγράφει μια ταραχώδη περίοδο στην ιστορία του Ισραήλ. Το έθνος ήταν τώρα εγκατεστημένο στη Χαναάν, τη γη που είχε υποσχεθεί ο Θεός στον Αβραάμ. Η πορεία που θα ακολουθούσε ο Ισραήλ τους επόμενους λίγους αιώνες θα μπορούσε να συνοψιστεί ως ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος τεσσάρων φάσεων: παρέκκλιση, καταδυνάστευση, δέηση και απελευθέρωση. *

Παρέκκλιση. Επηρεασμένοι από τους Χαναναίους, οι Ισραηλίτες “εγκατέλειψαν τον Ιεχωβά” και άρχισαν να ακολουθούν άλλους θεούς. Συγκεκριμένα, «άρχισαν να υπηρετούν τον Βάαλ και τις εικόνες της Αστορέθ». * Αυτή η παρέκκλιση ισοδυναμούσε με αποστασία. Δεν είναι περίεργο το ότι “προσέβαλαν τον Ιεχωβά”, τον Θεό που είχε ελευθερώσει τον Ισραήλ από την Αίγυπτο!​—Εδάφια 11-13· Κριτές 2:1.

Καταδυνάστευση. Καθώς εξαπτόταν ο δίκαιος θυμός του, ο Ιεχωβά απέσυρε την προστασία του από το λαό που του έστρεφε τα νώτα. Οι Ισραηλίτες έπεφταν έπειτα «στο χέρι των εχθρών τους», οι οποίοι έρχονταν και λεηλατούσαν τη γη.​—Εδάφιο 14.

Δέηση. Μέσα στην οδύνη της θλίψης τους, οι Ισραηλίτες ένιωθαν λύπη για την εσφαλμένη πορεία τους και κραύγαζαν προς τον Θεό για βοήθεια. Η δέησή τους ίσως φαίνεται από την έκφραση “ο στεναγμός που τους προκαλούσαν εκείνοι που τους καταδυνάστευαν”. (Εδάφιο 18) Η δέηση προς τον Θεό αποτελούσε μέρος του επαναλαμβανόμενου κύκλου. (Κριτές 3:9, 15· 4:3· 6:6, 7· 10:10) Πώς ανταποκρινόταν ο Θεός;

Απελευθέρωση. Ο Ιεχωβά άκουγε το στεναγμό του Ισραήλ και «μεταμελούνταν». Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται “μεταμελούμαι” μπορεί να σημαίνει «αλλάζω γνώμη ή πρόθεση». Κάποιο σύγγραμμα αναφέρει: «Ο Ιεχωβά, υποκινούμενος από το στεναγμό τους, άλλαζε το σκοπό του και, αντί για τιμωρία, έφερνε απελευθέρωση». Ενεργώντας με έλεος, ο Ιεχωβά «ήγειρε κριτές» που απελευθέρωναν το λαό του από τους εχθρούς τους.​—Εδάφιο 18.

Προσέξατε τι υποκινούσε τον Θεό να μεταμελείται, δηλαδή να αλλάζει γνώμη; Ήταν η αλλαγή στάσης από μέρους του λαού του. Σκεφτείτε το ως εξής: Ένας στοργικός πατέρας ίσως διαπαιδαγωγήσει το παιδί του που έσφαλε, πιθανόν επιβάλλοντάς του κάποιους περιορισμούς. Αλλά βλέποντας ότι το παιδί του λυπάται ειλικρινά, ο πατέρας αποφασίζει να τερματίσει την τιμωρία.

Τι μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά από αυτή την αφήγηση; Μολονότι η εκούσια αμαρτία εξάπτει το θυμό του, οι μετανοημένες καρδιές τον υποκινούν να εκδηλώσει έλεος. Είναι συγκλονιστική η σκέψη πως ό,τι κάνουμε μπορεί να επηρεάσει τα αισθήματα του Θεού. Σας παροτρύνουμε να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε “την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται”. (Παροιμίες 27:11) Δεν θα χρειαστεί ποτέ να μεταμεληθείτε για αυτό.

[Υποσημειώσεις]