• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1941

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΜΠΕΝΙΝ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΟΛΥΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΥΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Κατάγομαι από το Κοτονού, μια μεγάλη πόλη του Μπενίν. Ανατράφηκα ως Καθολικός αλλά δεν πήγαινα τακτικά στην εκκλησία. Αρκετοί Καθολικοί στον τόπο μου είχαν πολλές συζύγους, εφόσον η πολυγαμία ήταν νομικά αναγνωρισμένη τότε. Τελικά, εγώ παντρεύτηκα τέσσερις γυναίκες.

Τη δεκαετία του 1970 ξέσπασε επανάσταση, κάτι που νόμιζα ότι θα ωφελούσε τη χώρα μου. Υποστήριξα την επανάσταση με όλες μου τις δυνάμεις και πήρα μέρος στις πολιτικές εξελίξεις. Οι επαναστάτες δεν συμπαθούσαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά επειδή παρέμεναν πολιτικά ουδέτεροι. Ήμουν από εκείνους που τους δίωκαν. Όταν οι ιεραπόστολοι των Μαρτύρων απελάθηκαν το 1976, ήμουν βέβαιος ότι δεν θα επέστρεφαν ποτέ.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Η επανάσταση έληξε το 1990. Προς έκπληξή μου, οι ιεραπόστολοι των Μαρτύρων σύντομα ξαναγύρισαν. Άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως ο Θεός ήταν με αυτούς τους ανθρώπους. Περίπου τότε, άλλαξα δουλειά. Κάποιος καινούριος συνεργάτης μου ήταν Μάρτυρας και, χωρίς να χάσει καιρό, μου μίλησε για τα πιστεύω του. Μου έδειξε Γραφικά εδάφια που παρουσιάζουν τον Ιεχωβά ως Θεό αγάπης και δικαιοσύνης. (Δευτερονόμιο 32:4· 1 Ιωάννη 4:8) Αυτές οι ιδιότητες μου άρεσαν. Θέλοντας να μάθω περισσότερα για τον Ιεχωβά, δέχτηκα να κάνω Γραφική μελέτη.

Σύντομα άρχισα να παρακολουθώ τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εντυπωσιάστηκα από τη γνήσια αγάπη που έβλεπα​—δεν υπήρχαν φυλετικές ή ταξικές διακρίσεις. Όσο περισσότερο τους συναναστρεφόμουν, τόσο πιο ξεκάθαρα διέκρινα ότι αυτοί είναι οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού.​—Ιωάννης 13:35.

Αποφάσισα ότι, αν ήθελα να υπηρετώ τον Ιεχωβά, έπρεπε να εγκαταλείψω την Καθολική Εκκλησία. Αυτό δεν ήταν τόσο εύκολο, επειδή φοβόμουν τι θα πει ο κόσμος. Έπειτα από καιρό, και με τη βοήθεια του Ιεχωβά, βρήκα το θάρρος και παραιτήθηκα από την εκκλησία.

 Χρειαζόταν, όμως, να κάνω μια ακόμη μεγάλη αλλαγή. Από τη Γραφή, έμαθα ότι ο Θεός δεν επιδοκιμάζει την πολυγαμία. (Γένεση 2:18-24· Ματθαίος 19:4-6) Στα μάτια του, μόνο ο πρώτος μου γάμος ήταν έγκυρος. Έτσι λοιπόν, τον καταχώρισα νομικά και άφησα ελεύθερες τις υπόλοιπες συζύγους μου, φροντίζοντας να καλύπτονται οι υλικές τους ανάγκες. Με τον καιρό, δύο πρώην συζύγοί μου έγιναν Μάρτυρες του Ιεχωβά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Αν και η σύζυγός μου παραμένει Καθολική, σέβεται την απόφαση που έχω πάρει να υπηρετώ τον Ιεχωβά. Και οι δυο πιστεύουμε ότι έχω γίνει καλύτερος σύζυγος.

Παλιά νόμιζα πως θα βελτίωνα την κατάσταση στον τόπο μου με την πολιτική, αλλά εκείνες οι προσπάθειες δεν έβγαλαν πουθενά. Τώρα καταλαβαίνω ότι μόνο η Βασιλεία του Θεού θα λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας. (Ματθαίος 6:9, 10) Είμαι ευγνώμων στον Ιεχωβά επειδή μου έδειξε πώς να ζω μια αληθινά ευτυχισμένη ζωή.

• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1977

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΒΡΑΖΙΛΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΣ ΠΑΣΤΟΡΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Μεγάλωσα στα περίχωρα του Ιτού, στην πολιτεία του Σάο Πάολο. Αυτό το τμήμα της πόλης ήταν διαβόητο για την αυξημένη εγκληματικότητά του.

Ήμουν τρομερά βίαιος και ανήθικος. Εκτός αυτού, διακινούσα ναρκωτικά. Κάποια στιγμή, κατάλαβα ότι ζώντας έτσι θα κατέληγα είτε στο χώμα είτε στη φυλακή. Γι’ αυτό, τα παράτησα. Αργότερα, συνταυτίστηκα με την Εκκλησία της Πεντηκοστής, και τελικά έγινα πάστορας.

Θεωρούσα ότι μπορούσα να βοηθήσω πραγματικά τους άλλους μέσα από την εκκλησιαστική μου διακονία. Μάλιστα, παρουσίαζα μια θρησκευτική εκπομπή στο τοπικό ραδιόφωνο, κάτι που με έκανε πασίγνωστο στην περιοχή. Σιγά σιγά, όμως, αντιλήφθηκα ότι η εκκλησία, ως σύνολο, δεν ενδιαφερόταν για τα μέλη της​—πόσο μάλλον για την απόδοση τιμής στον Θεό. Συμπέρανα ότι αποκλειστικός στόχος της ήταν το να συγκεντρώνει χρήματα. Αποφάσισα, λοιπόν, να παραιτηθώ.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Όταν άρχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, διέκρινα ευθύς εξαρχής ότι διαφέρουν από τις άλλες θρησκείες. Κατά την άποψή μου, δύο πράγματα ξεχώριζαν σε αυτούς. Πρώτον, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μιλούν απλώς για αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον​—τη δείχνουν κιόλας. Δεύτερον, δεν αναμειγνύονται στην πολιτική ή στους πολέμους. (Ησαΐας 2:4) Αυτά τα δύο με έπεισαν ότι είχα βρει την αληθινή θρησκεία​—το στενόχωρο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.​—Ματθαίος 7:13, 14.

Συνειδητοποίησα πως, αν ήθελα να ευαρεστώ τον Θεό, έπρεπε να κάνω μεγάλες αλλαγές. Χρειαζόταν να ασχολούμαι περισσότερο με την οικογένειά μου, καθώς και να γίνω πιο ταπεινός. Αν και δεν ήταν εύκολο να κάνω  τις απαραίτητες αλλαγές, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, τα κατάφερα. Η σύζυγός μου εντυπωσιάστηκε. Ενώ είχε αρχίσει να μελετάει τη Γραφή πριν από εμένα, τώρα έκανε ταχύτερη πρόοδο στη μελέτη της. Σύντομα, καταλάβαμε ότι θέλαμε να γίνουμε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Βαφτιστήκαμε και οι δυο την ίδια μέρα.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Έχω τη χαρά να βοηθώ μαζί με τη σύζυγό μου τα τρία παιδιά μας να αναπτύξουν στενή φιλία με τον Ιεχωβά. Είμαστε ευτυχισμένοι ως οικογένεια. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά για το ότι με έλκυσε στην αλήθεια του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Αυτή αλλάζει πράγματι τις ζωές των ανθρώπων! Εγώ αποτελώ ζωντανή απόδειξη.

• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1957

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Μεγάλωσα στο Νιούκασλ της Νέας Νότιας Ουαλίας. Είμαι το μεγαλύτερο από τα εφτά παιδιά ενός βίαιου, αλκοολικού πατέρα και μιας βίαιης μητέρας. Η μητέρα μου με κακοποιούσε σωματικά και φραστικά. Όλη την ώρα μού έλεγε ότι είμαι κακιά και ότι θα πάω στην κόλαση. Τέτοιες απειλές με έκαναν να τρέμω από φόβο.

Κάθε τόσο έχανα το σχολείο επειδή η μητέρα μου μού προξενούσε σωματικά τραύματα. Στα 11 μου, με πήραν από τους γονείς μου και με έβαλαν αρχικά σε κάποιο κρατικό ίδρυμα και μετά σε μοναστήρι. Όταν έγινα 14, το έσκασα από εκεί. Επειδή δεν ήθελα να γυρίσω σπίτι, ζούσα στους δρόμους του Κινγκς Κρος, ενός προαστίου του Σίντνεϊ.

Σε αυτό το διάστημα, έμπλεξα με τα ναρκωτικά, το ποτό, την πορνογραφία και την πορνεία. Κάποτε είχα μια τρομακτική περιπέτεια. Έμενα στο διαμέρισμα του ιδιοκτήτη ενός κλαμπ. Κάποιο βράδυ, ήρθαν να τον δουν δυο άντρες. Εκείνος με έστειλε στο υπνοδωμάτιο, αλλά εγώ άκουγα τι έλεγαν. Ο ιδιοκτήτης κανόνιζε να με πουλήσει σε αυτούς. Εκείνοι θα με έκρυβαν σε ένα φορτηγό πλοίο και θα με πήγαιναν στην Ιαπωνία για να δουλέψω σε μπαρ. Πανικοβλήθηκα, πήδηξα από το μπαλκόνι και έτρεξα ψάχνοντας βοήθεια.

Συνάντησα κάποιον που βρισκόταν προσωρινά στο Σίντνεϊ και του εξήγησα πώς είχαν τα πράγματα, ελπίζοντας ότι θα μου έδινε λίγα χρήματα. Αντί για αυτό, μου πρότεινε να πάω εκεί όπου έμενε για να κάνω μπάνιο και να φάω κάτι. Όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, δεν έφυγα ποτέ. Έναν χρόνο αργότερα παντρευτήκαμε.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Όταν άρχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Αφενός ένιωσα θυμό όταν έμαθα ότι ο Σατανάς είναι η αιτία του κακού, αφού ανέκαθεν με δίδασκαν ότι ο Θεός μάς κάνει να υποφέρουμε. Αφετέρου ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν έμαθα ότι εκείνος δεν τιμωρεί τους ανθρώπους στην κόλαση, μια διδασκαλία που με τρομοκρατούσε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

 Μου έκανε εντύπωση το ότι οι Μάρτυρες αφήνουν τη Γραφή να καθοδηγεί κάθε τους απόφαση. Ζουν σύμφωνα με αυτά που πιστεύουν. Ήμουν δύστροπη, αλλά ό,τι και αν έλεγα ή έκανα, οι Μάρτυρες μου φέρονταν με αγάπη και σεβασμό.

Το πιο δύσκολο ήταν να πάψω να αισθάνομαι ότι δεν αξίζω τίποτα. Ένιωθα έντονη αποστροφή για τον εαυτό μου, κάτι που με βασάνιζε καιρό αφότου βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ήξερα ότι αγαπούσα τον Ιεχωβά, αλλά ήμουν βέβαιη πως εκείνος δεν ήταν ποτέ δυνατόν να αγαπήσει κάποιο άτομο σαν εμένα.

Όλα άλλαξαν 15 χρόνια μετά το βάφτισμά μου. Σε μια ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ο ομιλητής αναφέρθηκε στα εδάφια Ιακώβου 1:23, 24. Εκεί ο Λόγος του Θεού παρομοιάζεται με καθρέφτη στον οποίο μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας όπως μας βλέπει ο Ιεχωβά. Αναρωτήθηκα αν τα όσα έβλεπα εγώ στον εαυτό μου διέφεραν από τα όσα έβλεπε ο Ιεχωβά. Στην αρχή, απέρριπτα αυτή την καινούρια σκέψη. Εξακολουθούσα να πιστεύω ότι ήταν υπερβολικό να περιμένω από τον Ιεχωβά να με αγαπήσει.

Λίγες μέρες αργότερα, διάβασα μια περικοπή που άλλαξε τη ζωή μου. Ήταν το εδάφιο Ησαΐας 1:18, όπου ο Ιεχωβά παρουσιάζεται να λέει: «Ελάτε, τώρα, να τακτοποιήσουμε τα ζητήματα ανάμεσά μας. . . . Αν οι αμαρτίες σας είναι κατακόκκινες, θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι». Ένιωσα ότι ο Ιεχωβά μιλούσε σε εμένα και μου έλεγε: «Έλα, Βίκι, ας τακτοποιήσουμε τα ζητήματα ανάμεσά μας. Ξέρω ποια είσαι, τις αμαρτίες σου και την καρδιά σου​—παρ’ όλα αυτά σε αγαπώ».

Δεν έκλεισα μάτι εκείνο το βράδυ. Και πάλι, όμως, αμφέβαλα αν θα ήταν δυνατόν να με αγαπήσει ο Ιεχωβά. Ωστόσο, άρχισα να συλλογίζομαι τη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Εντελώς ξαφνικά, συνειδητοποίησα ότι ο Ιεχωβά έκανε μαζί μου υπομονή τόσον καιρό, δείχνοντάς μου με πάμπολλους τρόπους ότι με αγαπάει. Εντούτοις, εγώ στην ουσία του έλεγα: «Η αγάπη σου δεν είναι αρκετά μεγάλη για να με φτάσει. Η θυσία του Γιου σου δεν αρκεί για να με καλύψει». Ήταν σαν να πετούσα το λύτρο πίσω στον Ιεχωβά. Αλλά τώρα, επιτέλους, στοχαζόμενη το δώρο του λύτρου, άρχισα να νιώθω ότι ο Ιεχωβά με αγαπάει.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Νιώθω καθαρή, ζωντανή και πλήρης. Ο γάμος μου έχει βελτιωθεί, και χαίρομαι που μπορώ να βοηθώ άλλους με τις εμπειρίες μου. Με τον καιρό, νιώθω πιο κοντά στον Ιεχωβά.

• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1974

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΡΩΣΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΧΕΒΙ ΜΕΤΑΛ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Γεννήθηκα στο Βότκινσκ, τη γενέτειρα του διάσημου συνθέτη Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι. Η οικογένειά μας ήταν φτωχή. Ο πατέρας μου είχε πολλά καλά χαρακτηριστικά, αλλά ήταν αλκοολικός, γι’ αυτό και επικρατούσε συνεχώς τεταμένη ατμόσφαιρα στο σπίτι.

Δεν ήμουν πολύ καλός μαθητής και, καθώς περνούσαν τα χρόνια, μου δημιουργήθηκε κόμπλεξ κατωτερότητας. Κλείστηκα στο καβούκι μου και δεν εμπιστευόμουν τους  άλλους. Το σχολείο μού προκαλούσε μεγάλο άγχος. Για παράδειγμα, πολλές φορές που έπρεπε να περιγράψω κάτι προφορικά, δεν κατάφερνα να διατυπώσω ακόμη και βασικές ιδέες τις οποίες μπορούσα να εκφράσω σε άλλες περιπτώσεις. Όταν τελείωσα την όγδοη τάξη, το ενδεικτικό μου έγραφε: «Περιορισμένο λεξιλόγιο, ανίκανος να εκφράσει τις σκέψεις του». Αυτά τα λόγια με καταρράκωσαν και με έκαναν να νιώθω ακόμη πιο άχρηστος. Αναρωτιόμουν αν η ζωή μου είχε σκοπό.

Στην εφηβεία μου, ξεκίνησα να πίνω. Αρχικά, το ποτό μού έφτιαχνε τη διάθεση. Αλλά όταν έπινα υπερβολικά, ένιωθα τύψεις. Η ζωή μου δεν είχε νόημα. Βυθιζόμουν όλο και περισσότερο στην κατάθλιψη, ενώ μερικές φορές κλεινόμουν στο σπίτι για μέρες. Άρχισα να σκέφτομαι την αυτοκτονία.

Όταν έγινα 20, ήρθε μια καινούρια αλλά προσωρινή ανάπαυλα. Ανακάλυψα τη μουσική χέβι μέταλ. Με γέμιζε ζωντάνια, και έψαχνα και άλλους που την άκουγαν. Μάκρυνα τα μαλλιά μου, έβαλα σκουλαρίκια και ντυνόμουν όπως οι μουσικοί τους οποίους θαύμαζα. Με τον καιρό, έγινα ριψοκίνδυνος και επιθετικός, ενώ κάθε τόσο μάλωνα με τους δικούς μου.

Πίστευα ότι η χέβι μέταλ θα με έκανε χαρούμενο, αλλά συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Γινόμουν άλλος άνθρωπος! Και όταν έμαθα κάποια κακά πράγματα για τους αστέρες που είχα ως είδωλα, ένιωσα προδομένος.

Άρχισα και πάλι να σκέφτομαι την αυτοκτονία​—αυτή τη φορά σοβαρά. Το μόνο που με σταματούσε ήταν η σκέψη ότι θα πληγωνόταν η μητέρα μου. Με αγαπούσε πάρα πολύ, και είχε κάνει τόσα και τόσα για εμένα. Περνούσα ένα μαρτύριο. Αν και δεν ήθελα πια να ζω, δεν μπορούσα και να δώσω τέλος στη ζωή μου.

Για να ξεχνιέμαι, άρχισα να διαβάζω κλασική ρωσική λογοτεχνία. Σε κάποια ιστορία, ο πρωταγωνιστής πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε μια εκκλησία. Ξαφνικά με πλημμύρισε η έντονη επιθυμία να κάνω κάτι για τον Θεό και τους άλλους. Άνοιξα την καρδιά μου σε Εκείνον με προσευχή, κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ. Του ζήτησα να μου δείξει πώς να βρω σκοπό στη ζωή. Καθώς προσευχόμουν, ένιωσα απίστευτη γαλήνη. Ακόμη πιο απίστευτο, όμως, ήταν ό,τι έγινε μετά. Δύο μόλις ώρες αργότερα, χτύπησε την πόρτα μου μια Μάρτυρας του Ιεχωβά και μου πρότεινε Γραφική μελέτη. Πιστεύω ότι αυτό ήταν η απάντηση στην προσευχή μου. Έτσι ξεκίνησε για εμένα μια καινούρια, ευτυχισμένη ζωή.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Μολονότι ήταν πολύ δύσκολο, πέταξα οτιδήποτε σχετιζόταν με τη χέβι μέταλ. Παρ’ όλα αυτά, για πολύ καιρό δεν μπορούσα να τη βγάλω από το μυαλό μου. Όποτε τύχαινε να περάσω από κάποιο μέρος όπου ακουγόταν αυτή η μουσική, θυμόμουν αμέσως τα παλιά. Δεν ήθελα να μπερδεύονται εκείνες οι δυσάρεστες αναμνήσεις με καθετί καλό που ρίζωνε πλέον στη διάνοια και στην καρδιά μου. Έτσι λοιπόν, απέφευγα επίτηδες τέτοια μέρη και, όποτε έμπαινα στον πειρασμό να σκεφτώ τα παλιά, προσευχόμουν ένθερμα. Αυτό με βοήθησε να γευτώ την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη».​—Φιλιππησίους 4:7.

Καθώς μελετούσα τη Γραφή, έμαθα ότι οι Χριστιανοί έχουν την υποχρέωση να μεταδίδουν την πίστη τους σε άλλους. (Ματθαίος 28:19, 20) Ειλικρινά θεωρούσα ότι ποτέ δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Ταυτόχρονα, τα καινούρια πράγματα που μάθαινα μου έφερναν ασύγκριτη χαρά και εσωτερική ειρήνη. Ήξερα ότι και άλλοι είχαν ανάγκη αυτές τις αλήθειες. Παρά το φόβο μου, άρχισα να μιλάω για όσα μάθαινα. Προς έκπληξή μου, το ότι μιλούσα για τη Γραφή ουσιαστικά τόνωνε την αυτοπεποίθησή μου. Επίσης, ισχυροποιούσε τις καινούριες πεποιθήσεις στη δική μου καρδιά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Τώρα ζω ευτυχισμένος με τη γυναίκα μου. Ακόμη είχα τη χαρά να βοηθήσω αρκετά άτομα να μάθουν για τη Γραφή, μεταξύ αυτών την αδελφή μου και τη μητέρα μου. Υπηρετώντας τον Ιεχωβά και βοηθώντας άλλους να μάθουν για αυτόν έχω βρει πραγματικό νόημα στη ζωή.