Το Γνωρίζατε;

Πώς χρηματοδοτούνταν οι υπηρεσίες στο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ;

▪ Οι διάφορες υπηρεσίες στο ναό συντηρούνταν μέσω φορολογίας, κυρίως μέσω των υποχρεωτικών δεκάτων. Χρησιμοποιούνταν, όμως, και άλλες μορφές φορολογίας. Για παράδειγμα, κατά την κατασκευή της σκηνής της μαρτυρίας, ο Ιεχωβά έδωσε στον Μωυσή την οδηγία να συλλέξει μισό σίκλο ασήμι από κάθε απογραφόμενο Ισραηλίτη ως «συνεισφορά στον Ιεχωβά».​—Έξοδος 30:12‐16.

Προφανώς, επικράτησε η συνήθεια να συνεισφέρει κάθε Ιουδαίος το συγκεκριμένο ποσό ως ετήσιο φόρο για το ναό. Αυτόν το φόρο είπε ο Ιησούς στον Πέτρο να πληρώσει με ένα νόμισμα που θα έπαιρνε από το στόμα ενός ψαριού.​—Ματθαίος 17:24‐27.

Πριν από κάποια χρόνια, ανακαλύφτηκαν στην Ιερουσαλήμ δύο ασημένια νομίσματα του είδους εκείνων που καταβάλλονταν ως φόρος για το ναό. Το ένα, το οποίο είχε κοπεί στην Τύρο το 22 Κ.Χ., βρέθηκε σε αποχετευτικό αγωγό του πρώτου αιώνα. Πρόκειται για σίκλο που στη μία όψη απεικονίζει τον Μελκάρτ, ή αλλιώς τον Βάαλ, κυριότερο θεό της Τύρου, ενώ στην άλλη, έναν αετό κουρνιασμένο πάνω στην πλώρη σκάφους. Το δεύτερο, το οποίο βρέθηκε μέσα σε υλικά εκχωμάτωσης από το Όρος του Ναού, ανάγεται στο 66‐67 Κ.Χ., πρώτο έτος της εξέγερσης των Ιουδαίων εναντίον της Ρώμης. Φέρει δισκοπότηρο και τρία μερικώς αναπτυγμένα ρόδια, καθώς επίσης τις επιγραφές «Μισός Σίκλος» και «Αγία Ιερουσαλήμ». Σχετικά με αυτό το εύρημα, ο καθηγητής Γκάμπριελ Μπαρκάι λέει ότι το νόμισμα έχει «σημάδια φθοράς από φωτιά, πιθανότατα από την πυρπόληση του Δεύτερου Ναού το 70 Κ.Χ.».

Πόσο εντυπωσιακά ήταν τα οικοδομικά έργα του Ναβουχοδονόσορα, βασιλιά της Βαβυλώνας;

▪ Το Γραφικό βιβλίο του Δανιήλ παρουσιάζει τον Ναβουχοδονόσορα να λέει: «Δεν είναι αυτή η Βαβυλώνα η Μεγάλη, την οποία εγώ έχτισα για το βασιλικό οίκο με την ισχύ της κραταιότητάς μου και για την αξιοπρέπεια της μεγαλειότητάς μου;» (Δανιήλ 4:30) Ήταν πράγματι μεγαλοπρεπής αυτή η αρχαία πόλη;

Οι ιστορικοί αποδίδουν στον Ναβουχοδονόσορα την κατασκευή ναών, ανακτόρων, τειχών και ενός υπέροχου κήπου με αναβαθμίδες. Ο κυριότερος ναός στο κέντρο της Βαβυλώνας είχε έναν πύργο, ή αλλιώς ζιγκουράτ, του οποίου το ύψος πιθανότατα ξεπερνούσε τα 70 μέτρα. Ωστόσο, «τα πιο περίφημα επιτεύγματα του [Ναβουχοδονόσορα] είναι η Πομπική Οδός και η Πύλη της Ιστάρ», αναφέρει το βιβλίο Βαβυλώνα​—Πόλη των Θαυμάτων (Babylon​—City of Wonders). Η Πομπική Οδός, η οποία διέσχιζε την Πύλη της Ιστάρ, είχε εκατέρωθεν ανάγλυφα με λιοντάρια που βαδίζουν. Σχετικά με την ίδια την πύλη, την πιο μεγαλειώδη είσοδο της Βαβυλώνας, το βιβλίο δηλώνει: «Το θέαμα που αντίκριζε ο αρχαίος επισκέπτης μπαίνοντας στην πρωτεύουσα πρέπει να του έμενε αξέχαστο, καθώς [η πύλη] ήταν εξ ολοκλήρου επενδυμένη με βαθυγάλαζα σμαλτωμένα τούβλα και διακοσμημένη με ανάγλυφες παραστάσεις εκατοντάδων ταύρων και δράκων εν κινήσει».

Στην αυγή του 20ού αιώνα, οι αρχαιολόγοι ανέσκαψαν χιλιάδες θραύσματα της Πομπικής Οδού και της Πύλης της Ιστάρ, ανασύνθεσαν δε πολλά από αυτά στο Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο.

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Πραγματικό μέγεθος

[Ευχαριστίες]

Top: Clara Emit, Courtesy of Israel Antiquities Authority; bottom: Zev Radovan

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ανασύνθεση της Πύλης της Ιστάρ