Εκεί Όπου τα Σύνορα Δεν Σημαίνουν Τίποτα

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πασχίζουν να ξεπερνούν τους φραγμούς μεταξύ των λαών. Εφαρμόζουν την αρχή που εμπεριέχουν τα λόγια του Ιησού προς τους μαθητές του: «Όλοι εσείς είστε αδελφοί». (Ματθαίος 23:8) Αυτό φαίνεται παραστατικά στην περίπτωση δύο χώρων λατρείας των Μαρτύρων​—ενός στην Πορτογαλία και ενός στην Ισπανία.

Η ΤΕΙΧΙΣΜΕΝΗ πόλη Βαλένσα ντου Μίνιου, στη βόρεια Πορτογαλία, χτίστηκε σε επικίνδυνες εποχές. Οι επάλξεις της υψώνονται δίπλα στον ποταμό Μίνιου, το σύνορο ανάμεσα στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η ισπανική πόλη Τούι, της οποίας ο καθεδρικός ναός μοιάζει περισσότερο με φρούριο. Τα σημαντικότερα οχυρωματικά έργα της Τούι και της Βαλένσα ανάγονται στο 17ο αιώνα, όταν η Ισπανία και η Πορτογαλία βρίσκονταν σε πόλεμο.

Από το 1995, τα μεθοριακά φυλάκια και οι τελωνειακοί έλεγχοι ανάμεσα σε αυτές τις δύο χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανήκουν πια στο παρελθόν. Αλλά για να ενωθούν οι λαοί δεν αρκεί να καταργηθούν οι μεθοριακοί έλεγχοι. Αυτό είναι επίσης ζήτημα διάνοιας και καρδιάς. Στη Βαλένσα βρίσκεται ένα μικρό, ωραίο κτίριο που δείχνει πώς μπορούν να γεφυρωθούν οι φραγμοί μεταξύ των λαών. Πρόκειται για έναν χώρο λατρείας​—την Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά—​τον οποίο μοιράζονται μια ισπανική και μια πορτογαλική εκκλησία Μαρτύρων.

Η ιστορία ξεκίνησε το 2001, όταν οι Μάρτυρες στην Τούι χρειάστηκαν καινούρια Αίθουσα Βασιλείας. Έπρεπε να φύγουν από το χώρο που νοίκιαζαν, αλλά δεν διέθεταν αρκετά χρήματα για να χτίσουν καινούρια αίθουσα. Δεν είχαν καν τη δυνατότητα να νοικιάσουν άλλον χώρο, εφόσον η εκκλησία δεν ήταν μεγάλη. Αυτοί οι Ισπανοί Μάρτυρες, λοιπόν, ρώτησαν τους Πορτογάλους αδελφούς τους στη Βαλένσα αν θα τους πείραζε να μοιραστούν τη δική τους αίθουσα, η οποία απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα από το κέντρο της Τούι.

«Συζητήσαμε το θέμα σε μια συνάντηση το Δεκέμβριο του 2001», αναφέρει ο Εντουάρντο  Βίλα, μέλος της Εκκλησίας Τούι στην Ισπανία. «Φεύγοντας, ένιωθα ότι ο Ιεχωβά είχε αγγίξει την καρδιά των Πορτογάλων αδελφών μας. Είχαν χτίσει με μεγάλες θυσίες μια ωραία Αίθουσα Βασιλείας. Όταν είδαμε, λοιπόν, πόσο πρόθυμοι ήταν να τη μοιραστούν, η πίστη μας ενισχύθηκε».

«Δεχτήκαμε με χαρά τους Ισπανούς αδελφούς στην Αίθουσα Βασιλείας μας», λέει ο Αμέρικου Αλμέιντα, Πορτογάλος Μάρτυρας που ήταν παρών στην ίδια συνάντηση. «Επειδή ήμασταν πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα ευλογούσε αυτή τη διευθέτηση, η απόφασή μας ήταν ομόφωνη». Οι Μάρτυρες και από τις δύο πλευρές της μεθορίου έχουν καλές σχέσεις. «Όσο παράξενο και αν ακούγεται, δεν καταλαβαίνουμε καν ότι προερχόμαστε από δύο διαφορετικές χώρες. Είμαστε απλώς πνευματικοί αδελφοί», λέει ο Πάολο από τη Βαλένσα.

Ένα πράγμα που προσέχουν εξαρχής όσοι επισκέπτονται την Αίθουσα Βασιλείας είναι τα δύο πανομοιότυπα ρολόγια στον πίσω τοίχο, τα οποία δείχνουν διαφορετική ώρα. Η Ισπανία είναι μία ώρα μπροστά από την Πορτογαλία, αλλά αυτή η διαφορά είναι το μόνο στοιχείο ασυμφωνίας στην Αίθουσα Βασιλείας. Όταν το κτίριο χρειάστηκε ανακαίνιση, μια Περιφερειακή Επιτροπή Οικοδόμησης της Ισπανίας επέβλεψε την εργασία που πρόσφεραν με ενθουσιασμό άτομα και από τις δύο εκκλησίες. «Ήρθαν να μας βοηθήσουν πολλοί ειδικοί από την Ισπανία. Μερικοί μάλιστα διένυσαν 160 και πλέον χιλιόμετρα», αναφέρει ο Πάολο.  «Αυτό το έργο σφυρηλάτησε δεσμούς αγάπης ανάμεσα στις εκκλησίες».

Ας εξετάσουμε ένα δεύτερο παράδειγμα που δείχνει πώς ξεπερνιούνται οι δυσκολίες λόγω συνόρων.

Ενότητα σε μια Διαιρεμένη Κοιλάδα

Η Πουιγκθερντά είναι μια ισπανική πόλη στη μεθόριο με τη Γαλλία. Βρίσκεται στην καρδιά μιας εύφορης κοιλάδας που περιβάλλεται από τις βουνοκορφές των Πυρηναίων. Ολόκληρη η κοιλάδα, γνωστή ως Θερντάνια, ανήκε κάποτε στην Ισπανία. Αλλά το 1659, με βάση μια ειρηνευτική συμφωνία γνωστή ως Συνθήκη των Πυρηναίων, η Ισπανία εκχώρησε τη μισή κοιλάδα στη Γαλλία.

Σήμερα, κάποιοι Γάλλοι κάνουν τα ψώνια τους στην Πουιγκθερντά, την κυριότερη πόλη της κοιλάδας. Παράλληλα, από το 1997 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Πουιγκθερντά έχουν ανοίξει τις πόρτες της Αίθουσας Βασιλείας τους στους Γάλλους αδελφούς τους. Εκείνη τη χρονιά, οι Γάλλοι Μάρτυρες αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο που νοίκιαζαν. Η κοντινότερη Αίθουσα Βασιλείας στη Γαλλία απέχει μια ώρα με το αυτοκίνητο, και το χειμώνα ο ορεινός δρόμος που οδηγεί εκεί είναι συνήθως κλειστός από τα χιόνια.

Όταν οι Γάλλοι Μάρτυρες εξήγησαν ότι χρειάζονταν επειγόντως χώρο συναθροίσεων, οι Ισπανοί Μάρτυρες πρόσφεραν αμέσως τη δική τους Αίθουσα Βασιλείας. «Όλοι οι Ισπανοί αδελφοί δέχτηκαν με ενθουσιασμό να μοιραστούν την αίθουσα», θυμάται ο Πρεμ, ένας ντόπιος Μάρτυρας. «Φυσικά, αυτό το πνεύμα οφείλεται στη Γραφική εκπαίδευση που είχαμε λάβει στο διάβα των ετών. Ύστερα από δύο εβδομάδες, αρχίσαμε να μοιραζόμαστε την Αίθουσα Βασιλείας μας, και είμαστε μαζί εδώ και 13 χρόνια».

«Η Πουιγκθερντά ήταν ιδανικός τόπος για να έχουμε Αίθουσα Βασιλείας», εξηγεί ο Ερίκ, επίσκοπος στη γαλλική εκκλησία. «Και δεν μπορώ να ξεχάσω τη θερμή υποδοχή που μας έκανε η ισπανική εκκλησία. Στόλισαν την αίθουσά τους με μια μεγάλη ανθοδέσμη και ένα πανό που έλεγε: “Καλώς ήρθατε, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές”».

«Κάποιοι νόμισαν ότι, επειδή έκλεισε η Αίθουσα Βασιλείας μας στη Γαλλία, η εκκλησία είχε διαλυθεί», προσθέτει ο Ερίκ. «Αλλά με το κήρυγμα που κάναμε τακτικά στην περιοχή​—διανέμοντας μάλιστα τυπωμένες προσκλήσεις για τις συναθροίσεις μας στην Ισπανία—​τα πράγματα γρήγορα ξεκαθάρισαν. Οι ενδιαφερόμενοι έρχονται ευχαρίστως στην αίθουσα στην Ισπανία. Εκτός αυτού, επειδή τη μοιραζόμαστε με τους Ισπανούς αδελφούς μας, έχουμε δεθεί περισσότερο μαζί τους. Προηγουμένως, ξέραμε ότι υπάρχει μια ισπανική εκκλησία στην άλλη πλευρά της μεθορίου, αλλά είχαμε ελάχιστες επαφές. Τώρα που βλεπόμαστε τακτικά, δεν νιώθουμε τόσο απομονωμένοι σε αυτή τη μακρινή ορεινή κοιλάδα».

 Δημιούργησαν άραγε κάποια ανησυχία οι πολιτιστικοί φραγμοί; «Όταν έμαθα ότι οι συναθροίσεις μας θα γίνονταν από την άλλη πλευρά των συνόρων, στην Ισπανία, προβληματίστηκα κάπως», παραδέχτηκε μια Γαλλίδα Μάρτυρας στα 80 της. «Αλλά χάρη στην υποδοχή και στη φιλικότητα των αδελφών στην Πουιγκθερντά, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα εξαιτίας της αλλαγής. Αντίθετα, με αυτή την ευκαιρία επιβεβαιώθηκε η διεθνής ενότητα του λαού του Ιεχωβά».

Η Βάση μιας Στενότερης Ένωσης

Οι ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης δήλωσαν ότι οι χώρες-μέλη ήταν “αποφασισμένες να θέσουν τις βάσεις μιας διαρκώς στενότερης ένωσης των ευρωπαϊκών λαών”. Η κατάργηση των μεθοριακών φυλακίων στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 αποσκοπούσε στην επίσπευση αυτής της διαδικασίας. Αλλά οι φραγμοί πρέπει να ξεπερνιούνται και στη διάνοια.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται να εξαλείψουν την προκατάληψη και τη δυσπιστία. Αντιλαμβάνονται ότι η ποικιλία εμπλουτίζει τις τάξεις τους και ότι «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης». (Πράξεις 10:34) Στις διεθνείς συνελεύσεις τους και στις Αίθουσες Βασιλείας τους, έχουν διαπιστώσει «τι καλό και τι ευχάριστο που είναι να κατοικούν μαζί οι αδελφοί με ενότητα!» (Ψαλμός 133:1) Η ενότητα που έχουν επιτύχει οι Μάρτυρες από τη Βαλένσα και την Πουιγκθερντά με τους αδελφούς τους από γειτονικές χώρες αποτελεί ζωντανή απόδειξη αυτού του γεγονότος.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 13]

«Όσο παράξενο και αν ακούγεται, δεν καταλαβαίνουμε καν ότι προερχόμαστε από δύο διαφορετικές χώρες. Είμαστε απλώς πνευματικοί αδελφοί»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]

«Αυτό το έργο σφυρηλάτησε δεσμούς αγάπης ανάμεσα στις εκκλησίες»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 15]

«Τι καλό και τι ευχάριστο που είναι να κατοικούν μαζί οι αδελφοί με ενότητα!» ΨΑΛΜΟΣ 133:1

[Εικόνα στις σελίδες 12, 13]

Άποψη της Τούι και του ποταμού Μίνιου από την τειχισμένη πόλη Βαλένσα ντου Μίνιου

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Ανακαίνιση της Αίθουσας Βασιλείας

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Τα Πυρηναία και η κοιλάδα Θερντάνια

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Δύο πρεσβύτεροι από τις εκκλησίες​—την ισπανική και τη γαλλική—​που συναθροίζονται στην Αίθουσα Βασιλείας της Πουιγκθερντά