Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές

Τι υποκίνησε κάποιον να ενστερνιστεί πάλι τις θρησκευτικές αξίες με τις οποίες είχε μεγαλώσει; Πώς βρήκε ένας νέος το πατρικό πρότυπο που λαχταρούσε όλη του τη ζωή; Διαβάστε όσα έχουν να πουν αυτά τα άτομα.

«Έπρεπε να Επιστρέψω στον Ιεχωβά».​—ΙΛΙ ΧΑΛΙΛ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1976

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΚΥΠΡΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΑΣΩΤΟΣ ΓΙΟΣ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα στην Κύπρο αλλά μεγάλωσα στην Αυστραλία. Οι γονείς μου είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά και έκαναν το παν για να μου ενσταλάξουν αγάπη για τον Ιεχωβά και το Λόγο του, την Αγία Γραφή. Στην εφηβεία, όμως, έκανα την επανάστασή μου. Το έσκαγα από το σπίτι τα βράδια και πήγαινα να βρω συνομηλίκους μου. Κλέβαμε αυτοκίνητα και μπλέκαμε σε ένα σωρό φασαρίες.

Στην αρχή, τα έκανα αυτά κρυφά για να μη στενοχωρήσω τους γονείς μου. Αλλά σιγά σιγά έπαψε να με νοιάζει. Έγινα φίλος με πολύ μεγαλύτερους από εμένα οι οποίοι δεν αγαπούσαν τον Ιεχωβά και με επηρέαζαν αρνητικά. Τελικά, είπα στους γονείς μου ότι δεν ήθελα πια να έχω καμιά σχέση με τη θρησκεία τους. Εκείνοι προσπαθούσαν υπομονετικά να με βοηθήσουν, αλλά εγώ τους αγνοούσα εντελώς. Οι γονείς μου ήταν καταρρακωμένοι.

Αφού έφυγα από το σπίτι, άρχισα να παίρνω ναρκωτικά. Μάλιστα, καλλιεργούσα και πουλούσα μεγάλες ποσότητες μαριχουάνας. Ζούσα ανήθικα και διασκέδαζα συχνά στα κλαμπ. Εκτός αυτού, έγινα οξύθυμος. Αν κάποιος έλεγε ή έκανε κάτι που δεν μου άρεσε, γινόμουν έξαλλος, ενώ πολλές φορές έβαζα στους άλλους τις φωνές και τους χτυπούσα. Ουσιαστικά, έκανα ό,τι είχα διδαχτεί να μην κάνω ως Χριστιανός.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Γίναμε πολύ φίλοι με έναν ναρκομανή ο οποίος είχε χάσει τον πατέρα του όταν ήταν μικρός. Πολλά βράδια καθόμασταν και μιλούσαμε μέχρι αργά. Κάποιες φορές, άνοιγε την καρδιά του και μου έλεγε πόσο του έλειπε ο πατέρας του. Εφόσον ήξερα από παιδί για την ελπίδα της ανάστασης, προτού το καταλάβω άρχισα να του μιλάω για τον Ιησού​—ότι ανέστησε νεκρούς και ότι υπόσχεται να το επαναλάβει στο μέλλον. (Ιωάννης 5:28, 29) «Φαντάσου να ξαναδείς τον πατέρα σου», του έλεγα. «Όλοι μας μπορούμε να ζήσουμε για πάντα στον Παράδεισο στη γη». Αυτές οι σκέψεις τον συγκινούσαν.

Άλλοτε, ο φίλος μου άνοιγε κουβέντα για θέματα όπως οι τελευταίες ημέρες ή το δόγμα της  Τριάδας. Του έδειχνα από τη Γραφή του διάφορα εδάφια που αποκαλύπτουν την αλήθεια σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό, τον Ιησού και τις τελευταίες ημέρες. (Ιωάννης 14:28· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Όσο περισσότερο του μιλούσα για τον Ιεχωβά τόσο περισσότερο τον σκεφτόμουν και εγώ ο ίδιος.

Αργά αλλά σταθερά, οι σπόροι της Γραφικής αλήθειας που ήταν ανενεργοί στην καρδιά μου​—σπόροι τους οποίους οι γονείς μου είχαν κοπιάσει να φυτέψουν—​άρχισαν να αναπτύσσονται. Για παράδειγμα, ενώ μερικές φορές ήμουν σε κάποιο πάρτι και έπαιρνα ναρκωτικά με τους φίλους μου, εντελώς ξαφνικά σκεφτόμουν τον Ιεχωβά. Πολλοί φίλοι μου ισχυρίζονταν ότι αγαπούσαν τον Θεό, αλλά η διαγωγή τους έλεγε το αντίθετο. Μιας και δεν ήθελα να τους μοιάσω, συνειδητοποίησα τι έπρεπε να κάνω. Έπρεπε να επιστρέψω στον Ιεχωβά.

Φυσικά, η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη. Μερικές αλλαγές ήταν εύκολες. Σταμάτησα τα ναρκωτικά χωρίς μεγάλη δυσκολία. Επίσης, ξέκοψα από τους παλιούς μου φίλους, και άρχισα να μελετάω τη Γραφή με έναν Χριστιανό πρεσβύτερο.

Ωστόσο, άλλες αλλαγές αποδείχτηκαν πολύ πιο επίπονες. Δυσκολευόμουν ιδιαίτερα να ελέγχω το θυμό μου. Μερικές φορές, τα πήγαινα καλά για ένα διάστημα, αλλά μετά υποτροπίαζα. Ύστερα, είχα τύψεις και ένιωθα άχρηστος. Απογοητευμένος, μιλούσα στον πρεσβύτερο που μου έκανε Γραφική μελέτη. Εκείνος, πάντα υπομονετικός και καλοσυνάτος, ήταν πραγματική πηγή ενθάρρυνσης. Κάποτε, μου είπε να διαβάσω ένα άρθρο στη Σκοπιά για το πόσο σημαντικό είναι να μην παραιτούμαστε. * Συζητήσαμε τι μπορούσα να κάνω όταν θύμωνα. Σιγά σιγά, έχοντας στο νου μου το άρθρο και με πολλή προσευχή στον Ιεχωβά, κατάφερα να ελέγχω τα νεύρα μου. Τελικά, τον Απρίλιο του 2000, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Περιττό να πω ότι οι γονείς μου πετούσαν από τη χαρά τους.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Έχω πλέον ειρήνη διάνοιας και καθαρή συνείδηση, γνωρίζοντας ότι δεν μολύνω πια το σώμα μου με τα ναρκωτικά ή την ανηθικότητα. Ό,τι και αν κάνω, είτε εργάζομαι είτε παρακολουθώ κάποια Χριστιανική συνάθροιση είτε ψυχαγωγούμαι, είμαι πολύ πιο ευτυχισμένος. Βλέπω τη ζωή με θετικό μάτι.

Ευχαριστώ τον Ιεχωβά για τους γονείς μου, οι οποίοι δεν έχασαν ποτέ τις ελπίδες τους για εμένα. Επιπλέον, συλλογίζομαι τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ιωάννης 6:44: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει». Συγκινούμαι με τη σκέψη ότι κατάφερα να επιστρέψω στον Ιεχωβά επειδή εκείνος με έλκυσε.

 «Λαχταρούσα έναν πατέρα».​—ΜΑΡΚΟ ΑΝΤΟΝΙΟ ΑΛΒΑΡΕΖ ΣΟΤΟ

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1977

ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΧΙΛΗ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΜΕΛΟΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΝΤΕΘ ΜΕΤΑΛ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Ανατράφηκα από τη μητέρα μου στην Πούντα Αρένας, μια όμορφη πόλη στον Πορθμό του Μαγγελάνου κοντά στο νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής. Επειδή οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πέντε χρονών, ένιωθα ότι με είχαν εγκαταλείψει. Λαχταρούσα έναν πατέρα.

Η μητέρα μου μελετούσε τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και με έπαιρνε στις Χριστιανικές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Εμένα, όμως, δεν μου άρεσαν καθόλου, και πολλές φορές, ενώ βρισκόμασταν καθ’ οδόν, χαλούσα τον κόσμο με τις φωνές μου. Στα 13 μου, σταμάτησα εντελώς να πηγαίνω.

Ήμουν ξετρελαμένος με τη μουσική, και καταλάβαινα ότι είχα κλίση σε αυτήν. Όταν έγινα 15 χρονών, έπαιζα ήδη μουσική χέβι μέταλ και ντεθ μέταλ σε γιορτές, μπαρ και διάφορες παρέες. Η συναναστροφή μου με ταλαντούχους μουσικούς κέντρισε το ενδιαφέρον μου για την κλασική μουσική. Άρχισα μαθήματα σε κάποιο τοπικό ωδείο. Στα 20 μου, μετακόμισα στην πρωτεύουσα, το Σαντιάγκο, για να συνεχίσω τις σπουδές μου. Επίσης, εξακολούθησα να παίζω σε συγκροτήματα χέβι μέταλ και ντεθ μέταλ.

Όλο αυτόν τον καιρό, ένιωθα μέσα μου ένα βασανιστικό κενό. Για να μη νιώθω έτσι, μεθούσα και έπαιρνα ναρκωτικά με τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, τους οποίους θεωρούσα οικογένειά μου. Πήγαινα κόντρα στο κατεστημένο και το έδειχνα με την εμφάνισή μου. Φορούσα σκούρα ρούχα, είχα μούσι και τα μαλλιά μου έφταναν σχεδόν μέχρι τη μέση μου.

Λόγω της νοοτροπίας μου, κάθε τόσο έμπλεκα σε καβγάδες και είχα προβλήματα με την αστυνομία. Κάποτε, υπό την επήρεια αλκοόλ, τα έβαλα με κάποιους εμπόρους ναρκωτικών που ενοχλούσαν τους φίλους μου και εμένα. Εκείνοι με χτύπησαν τόσο πολύ ώστε κατέληξα με κάταγμα στο σαγόνι.

Τη μεγαλύτερη πίκρα, όμως, την πήρα από τους πιο δικούς μου ανθρώπους. Κάποια μέρα, ανακάλυψα ότι η κοπέλα μου με απατούσε επί χρόνια με τον καλύτερό μου φίλο, και όλη η υπόλοιπη παρέα τούς κάλυπτε. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Επέστρεψα στην Πούντα Αρένας, όπου έπιασα δουλειά ως δάσκαλος μουσικής και βιολοντσελίστας. Επίσης, συνέχισα να παίζω και να ηχογραφώ μουσική με συγκροτήματα χέβι μέταλ και ντεθ μέταλ. Γνώρισα μια ωραία κοπέλα, τη Σουζάν, και αρχίσαμε να συζούμε. Λίγο αργότερα, η Σουζάν ανακάλυψε ότι η μητέρα της πίστευε στην Τριάδα, ενώ εγώ όχι. «Τελικά ποιο από τα δύο είναι αλήθεια;» με ρώτησε. Της απάντησα ότι ήξερα πως το δόγμα της Τριάδας είναι εσφαλμένο, αλλά δεν μπορούσα να το αποδείξω από τη Γραφή. Ήξερα, όμως, ποιοι μπορούσαν. Της είπα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα της έδειχναν την αλήθεια από τη Γραφή. Τότε, για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, προσευχήθηκα στον Θεό και ζήτησα τη βοήθειά του.

Έπειτα από λίγες μέρες, συνάντησα κάποιον που μου φάνηκε γνωστός, και τον ρώτησα αν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκείνος, αν και προφανώς σοκαρισμένος με την εμφάνισή μου, απάντησε ευγενικά στις ερωτήσεις μου για τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Ήμουν βέβαιος ότι αυτή η συνάντηση αποτελούσε απάντηση  στην προσευχή μου. Πήγα στην Αίθουσα Βασιλείας και κάθησα στην τελευταία σειρά για να μην τραβήξω την προσοχή. Πολλοί, όμως, με αναγνώρισαν από τότε που πήγαινα εκεί ως παιδί. Με καλωσόρισαν και με αγκάλιασαν τόσο θερμά ώστε ένιωσα να με πλημμυρίζει γαλήνη. Ήταν σαν να είχα επιστρέψει στο σπίτι μου. Όταν είδα εκείνον που μου έκανε Γραφική μελέτη στην παιδική μου ηλικία, του ζήτησα να ξανακάνουμε.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Κάποια μέρα, διάβασα το εδάφιο Παροιμίες 27:11, το οποίο λέει: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται». Η σκέψη ότι ένας κοινός θνητός μπορεί να κάνει τον Δημιουργό του σύμπαντος να χαίρεται με εντυπωσίασε βαθιά. Συνειδητοποίησα ότι ο Ιεχωβά ήταν το Πατρικό πρότυπο που έψαχνα όλη μου τη ζωή!

Ήθελα να ευαρεστώ τον ουράνιο Πατέρα μου και να κάνω το θέλημά του, αλλά επί πολλά χρόνια ήμουν δούλος των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Τελικά κατάλαβα τι εννοούσε ο Ιησούς με τα λόγια του εδαφίου Ματθαίος 6:24: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως δούλος δύο κυρίους». Ενόσω πάλευα να κάνω αλλαγές, με επηρέασε βαθύτατα η αρχή που εκτίθεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 15:33: «Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες». Αντιλήφθηκα ότι δεν θα μπορούσα να απαλλαχτώ από τις κακές συνήθειες αν συνέχιζα να συχνάζω στα ίδια μέρη και να έχω τις ίδιες παρέες. Η συμβουλή της Γραφής ήταν ξεκάθαρη: Έπρεπε να πάρω δραστικά μέτρα για να απαγκιστρωθώ από οτιδήποτε μου γινόταν σκάνδαλο.​—Ματθαίος 5:30.

Επειδή είχα πάθος με τη μουσική, το να εγκαταλείψω τη χέβι μέταλ ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου. Με τη βοήθεια, όμως, των φίλων μου στην εκκλησία, κατάφερα επιτέλους να απελευθερωθώ. Έκοψα το ποτό και τα ναρκωτικά. Επίσης, κουρεύτηκα, ξύρισα το μούσι μου και έπαψα να φοράω μόνο μαύρα. Όταν είπα στη Σουζάν ότι ήθελα να κόψω τα μαλλιά μου, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην περιέργειά της. «Θα έρθω και εγώ στην Αίθουσα Βασιλείας για να δω τι γίνεται τέλος πάντων εκεί!» μου είπε. Της άρεσαν όσα είδε και σύντομα άρχισε και εκείνη Γραφική μελέτη. Εν τέλει, παντρευτήκαμε, και το 2008 βαφτιστήκαμε ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Χαιρόμαστε που υπηρετούμε τον Ιεχωβά μαζί με τη μητέρα μου.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Γλίτωσα από έναν κόσμο ψεύτικης ευτυχίας και υποκριτικών φίλων. Δεν έπαψα να αγαπώ τη μουσική, αλλά τώρα είμαι επιλεκτικός. Με τις εμπειρίες μου, επιδιώκω να ωφελώ την οικογένειά μου και άλλους, ιδιαίτερα τους νεαρούς. Θέλω να τους βοηθήσω να καταλάβουν ότι πολλά από όσα προσφέρει ο κόσμος μπορεί να φαίνονται ελκυστικά, αλλά στην ουσία είναι μόνο «σκουπίδια».​—Φιλιππησίους 3:8.

Έχω βρει πιστούς φίλους στη Χριστιανική εκκλησία, όπου επικρατεί αγάπη και ειρήνη. Προπαντός, πλησιάζοντας τον Ιεχωβά, βρήκα τελικά έναν Πατέρα.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 13]

«Κατάφερα να επιστρέψω στον Ιεχωβά επειδή εκείνος με έλκυσε»