Μια Ερώτηση προς τον Ιησού

Πολλοί θεοφοβούμενοι άνθρωποι θεωρούν ότι η θρησκεία πρέπει να αναμειγνύεται στην πολιτική επειδή μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην επίλυση προβλημάτων. Ωστόσο, άλλοι ειλικρινείς πιστοί κρίνουν ότι θρησκεία και πολιτική πρέπει να είναι δύο ξεχωριστά πράγματα. Ποια είναι η δική σας άποψη για το ρόλο της θρησκείας στην πολιτική; Πρέπει να συμπορεύονται αυτές οι δύο ισχυρές δυνάμεις;

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ έχει χαρακτηριστεί ως η προσωπικότητα με «τη μεγαλύτερη επιρροή στη θρησκευτική ιστορία της ανθρωπότητας». Φανταστείτε, λοιπόν, να μπορούσαμε να τον ρωτήσουμε: Πρέπει να αναμειγνύεται η θρησκεία στην πολιτική; Τι θα έλεγε; Ενόσω βρισκόταν στη γη, απάντησε σε αυτή την ερώτηση με τα λόγια και τα έργα του. Παραδείγματος χάρη, στη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του, έδωσε κατευθυντήριες γραμμές που βοηθούν τους ακολούθους του να διακρίνουν ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος τους στον κοινωνικό περίγυρο. Ας εξετάσουμε ορισμένα σημεία αυτής της ξακουστής ομιλίας.

 Επίδραση στη Ζωή των Άλλων

Ο Ιησούς περιέγραψε ποια στάση πρέπει να κρατούν οι ακόλουθοί του απέναντι στον κόσμο, λέγοντας: «Εσείς είστε το αλάτι της γης· αλλά αν το αλάτι χάσει τη δύναμή του, πώς θα αποκατασταθεί η αλμύρα του; Δεν χρησιμεύει πλέον σε τίποτα, παρά στο να πεταχτεί έξω και να πατιέται από τους ανθρώπους. Εσείς είστε το φως του κόσμου. . . . Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». (Ματθαίος 5:13-16) Γιατί παρέβαλε τους ακολούθους του με το αλάτι και το φως;

Τα λόγια του Ιησού υποδηλώνουν ότι οι ακόλουθοί του είναι σαν το αλάτι, όχι μόνο για μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αλλά για όλους. Είναι σαν το φως, όχι μόνο για λίγους, αλλά για όλους όσους θέλουν να βλέπουν καθαρά. Με αυτές τις λεκτικές εικόνες, ο Ιησούς διασαφήνισε ότι δεν ήθελε να απομονώνονται οι ακόλουθοί του από την κοινωνία. Γιατί όχι;

Προσέξτε το εξής: Το αλάτι δεν συντηρεί την τροφή αν δεν ανακατευτεί με αυτήν. Το λυχνάρι δεν διαλύει το σκοτάδι σε ένα δωμάτιο αν βρίσκεται έξω από αυτό. Εύλογα, λοιπόν, ο Ιησούς δεν πρόσταξε ποτέ τους μαθητές του να αποσυρθούν σε μια απομονωμένη γωνιά της γης και να ιδρύσουν κοινωνίες πιστών. Ούτε παρότρυνε τους ακολούθους του να ζουν ως ερημίτες πίσω από τους τοίχους θρησκευτικών ιδρυμάτων. Απεναντίας, όπως το αλάτι χρειάζεται να έρχεται σε επαφή με την τροφή και το φως να διαλύει το σκοτάδι, έτσι και οι Χριστιανοί χρειάζεται να έχουν ενεργό ρόλο στη ζωή των άλλων.

«Δεν Είναι Μέρος του Κόσμου»

Ωστόσο, οι οδηγίες του Ιησού, σύμφωνα με τις οποίες οι ακόλουθοί του πρέπει να βρίσκονται σε επαφή με τους συνανθρώπους τους, εγείρουν ένα σημαντικό ερώτημα όσον αφορά τη στάση του Χριστιανού απέναντι στην πολιτική. Γιατί το λέμε αυτό; Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Θεό για λογαριασμό των ακολούθων του: «Δεν σε παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις εξαιτίας του πονηρού. Δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:15, 16) Πώς γίνεται, λοιπόν, να μην είναι οι Χριστιανοί μέρος του κόσμου αλλά, ταυτόχρονα, να αναπτύσσουν κοινωφελή δράση; Για να βρούμε την απάντηση, ας εξετάσουμε άλλες τρεις ερωτήσεις:

• Πώς θεωρούσε ο Ιησούς την πολιτική;

• Τι πρέπει να κάνουν οι Χριστιανοί σήμερα;

• Πώς επηρεάζουν τον περίγυρο οι Χριστιανικές διδασκαλίες;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

Ο Ιησούς διασαφήνισε ότι δεν ήθελε να απομονώνονται οι ακόλουθοί του από την κοινωνία