«ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ». Σε ποιον δεν αρέσει να ακούει εκφράσεις ευγνωμοσύνης για κάτι που έκανε καλά ή για ένα δώρο που πρόσφερε από καρδιάς; Όλοι θέλουμε να νιώθουμε ότι οι άλλοι εκτιμούν τις προσπάθειές μας, ιδίως εκείνοι που αγαπάμε. Φυσικά, πάνω από όλους αγαπάμε τον Θεό μας, τον Ιεχωβά. Έχουν άραγε αξία στα δικά του μάτια οι προσπάθειες που κάνουμε για να τον υπηρετούμε; Ας εξετάσουμε πώς συμπεριφέρθηκε στον Αβδέ-μέλεχ, κάποιον που διακινδύνευσε τη ζωή του για να σώσει έναν προφήτη του Θεού.​—Διαβάστε Ιερεμίας 38:7-13 και 39:16-18.

Ποιος ήταν ο Αβδέ-μέλεχ; Προφανώς, ένας αυλικός του Βασιλιά Σεδεκία του Ιούδα. * Ήταν σύγχρονος του Ιερεμία, τον οποίο έστειλε ο Θεός για να προειδοποιήσει τον άπιστο Ιούδα ότι πλησίαζε η καταστροφή του. Μολονότι περιβαλλόταν από ασεβείς άρχοντες, ο Αβδέ-μέλεχ φοβόταν τον Θεό και έτρεφε μεγάλο σεβασμό για τον Ιερεμία. Οι θεοσεβείς του ιδιότητες δοκιμάστηκαν όταν κάποιοι πονηροί άρχοντες κατηγόρησαν ψευδώς τον Ιερεμία για στασιασμό και τον έριξαν στο βούρκο μιας στέρνας, αφήνοντάς τον να πεθάνει. (Ιερεμίας 38:4-6) Τι θα έκανε ο Αβδέ-μέλεχ;

Ενήργησε με θάρρος και αποφασιστικότητα, χωρίς να φοβηθεί πιθανά αντίποινα από τους άρχοντες. Πλησίασε δημοσίως τον Σεδεκία και κατήγγειλε την άδικη μεταχείριση του Ιερεμία. Πιθανώς δείχνοντας τους υπαίτιους, είπε στο βασιλιά: «Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν κακό . . . στον Ιερεμία». (Ιερεμίας 38:9) Ο Αβδέ-μέλεχ πέτυχε το στόχο του και, κατ’ εντολήν του Σεδεκία, πήρε 30 άντρες και πήγε να σώσει τον Ιερεμία.

Κατόπιν, εκδήλωσε μια άλλη ωραία ιδιότητα: καλοσύνη. Πήρε «φθαρμένα κουρέλια και φθαρμένα πανιά και τα κατέβασε στον Ιερεμία . . . με σχοινιά». Γιατί πήρε τα κουρέλια και τα πανιά; Για να τα βάλει ο Ιερεμίας στις μασχάλες του και να τις προστατέψει από τον ερεθισμό, καθώς θα τον ανέβαζαν με τα σχοινιά από το βαθύ βούρκο.​—Ιερεμίας 38:11-13.

Ο Ιεχωβά Θεός είδε τι έκανε ο Αβδέ-μέλεχ. Το εκτίμησε; Μέσω του Ιερεμία, του είπε ότι η καταστροφή του Ιούδα ήταν προ των πυλών. Μετά, σύμφωνα με κάποιον λόγιο, του έδωσε «πενταπλή εγγύηση σωτηρίας». Ο Ιεχωβά ανέφερε: «Θα σε διασώσω . . . Δεν θα δοθείς στο χέρι των ανθρώπων . . . Εξάπαντος θα σου προμηθεύσω διαφυγή . . . Από σπαθί δεν θα πέσεις . . . Θα έχεις την ψυχή σου ως λάφυρο». Γιατί υποσχέθηκε ότι θα διατηρούσε ασφαλή τον Αβδέ-μέλεχ; Ο ίδιος του είπε: «Επειδή εμπιστεύτηκες σε εμένα». (Ιερεμίας 39:16-18) Ο Ιεχωβά ήξερε ότι ο Αβδέ-μέλεχ δεν είχε κάνει αυτές τις ενέργειες απλώς επειδή νοιαζόταν για τον Ιερεμία αλλά και επειδή είχε εμπιστοσύνη και πίστη στον Θεό.

Το δίδαγμα είναι σαφές: Ο Ιεχωβά εκτιμάει όσα κάνουμε στην υπηρεσία του. Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι θυμάται και την παραμικρή πράξη λατρείας που υποκινείται από μια καρδιά γεμάτη πίστη. (Μάρκος 12:41-44) Θα θέλατε να πλησιάσετε περισσότερο αυτόν τον Θεό που ξέρει να εκτιμάει; Αν ναι, να είστε βέβαιοι πως εκείνος θα αποδειχτεί ό,τι ακριβώς αποκαλείται στον ίδιο του το Λόγο: «Μισθαποδότης σε εκείνους που τον αναζητούν ένθερμα».​—Εβραίους 11:6.

Προτεινόμενη ανάγνωση για το Μάιο:

◼ Ιερεμίας 32-50

[Υποσημείωση]