ΜΕ ΜΙΑ λέξη, ναι. Σχετικά με εκείνους που απολαμβάνουν την εύνοιά του, ο Ιεχωβά υπόσχεται: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερεμίας 31:34) Επομένως, μας διαβεβαιώνει πως, όταν συγχωρεί τους μετανοημένους αμαρτωλούς, δεν θυμάται πλέον τις αμαρτίες τους. Σημαίνει, όμως, αυτό ότι ο Δημιουργός του αχανούς σύμπαντος δεν είναι πράγματι σε θέση να επαναφέρει στη μνήμη του τις αμαρτίες που έχει συγχωρήσει; Τα λόγια του Ιεζεκιήλ διευκρινίζουν το πώς ο Θεός συγχωρεί και ξεχνάει.​—Διαβάστε Ιεζεκιήλ 18:19-22.

Με εκπρόσωπό του τον προφήτη Ιεζεκιήλ, ο Ιεχωβά εξήγγειλε κρίση εναντίον του άπιστου Ιούδα και της Ιερουσαλήμ. Ως σύνολο, το έθνος είχε εγκαταλείψει τη λατρεία του Ιεχωβά και είχε γεμίσει τη χώρα με βία. Εκείνος προείπε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους. Αλλά εν μέσω της εξαγγελίας του για κρίση, ο Ιεχωβά πρόσφερε ένα άγγελμα ελπίδας. Ο καθένας είχε τη δυνατότητα να επιλέξει και ήταν υπεύθυνος για τη δική του πορεία ενέργειας.​—Εδάφια 19, 20.

Τι θα συνέβαινε αν κάποιος έπαυε να κάνει το κακό και έκανε το καλό; Ο Ιεχωβά είπε: «Όσον αφορά . . . τον πονηρό, αν αυτός επιστρέψει από όλες τις αμαρτίες του τις οποίες έχει διαπράξει και τηρήσει όλα τα νομοθετήματά μου και εκτελέσει κρίση και δικαιοσύνη, οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει. Δεν θα πεθάνει». (Εδάφιο 21) Ναι, ο Ιεχωβά ήταν “πρόθυμος να συγχωρήσει” τον αμαρτωλό που μετανοούσε ειλικρινά και επέστρεφε από την αχαλίνωτη πορεία του.​—Ψαλμός 86:5.

Και τι θα λεχθεί για τις αμαρτίες που είχε διαπράξει; Ο Ιεχωβά εξήγησε: «Όλες οι παραβάσεις του τις οποίες έχει διαπράξει δεν θα έρθουν σε θύμηση σε βάρος του». (Εδάφιο 22) Παρατηρήστε ότι οι αμαρτίες του μετανοημένου “δεν θα έρχονταν σε θύμηση σε βάρος του”. Γιατί είναι αξιοσημείωτο αυτό;

Στην Αγία Γραφή, η λέξη του εβραϊκού κειμένου που μεταφράζεται «θυμάμαι» μπορεί να σημαίνει περισσότερα από «επαναφέρω το παρελθόν στη μνήμη». Κάποιο σύγγραμμα αναφέρει σχετικά με αυτή τη λέξη: «Στην πραγματικότητα, πολύ συχνά υποδηλώνει δράση ή εμφανίζεται σε συνδυασμό με ρήματα δράσης». Άρα, «θυμάμαι» μπορεί να σημαίνει «αναλαμβάνω δράση». Ως εκ τούτου, όταν ο Ιεχωβά λέει για τον μετανοημένο αμαρτωλό ότι οι αμαρτίες του «δεν θα έρθουν σε θύμηση σε βάρος του», εννοεί ότι στο εξής Εκείνος δεν θα αναλάβει δράση σε βάρος του εξαιτίας αυτών των αμαρτιών, παραδείγματος χάρη δεν θα τον κατηγορήσει ούτε θα τον τιμωρήσει για αυτές. *

Τα εδάφια Ιεζεκιήλ 18:21, 22 σκιαγραφούν συγκινητικά το εύρος της συγχωρητικότητας του Θεού. Άπαξ ο Ιεχωβά συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, δεν μας τις καταλογίζει στο μέλλον. Απεναντίας, αφήνει πίσω του τις αμαρτίες των μετανοημένων. (Ησαΐας 38:17) Είναι σαν να τις διαγράφει.​—Πράξεις 3:19.

Ως ατελείς άνθρωποι, χρειαζόμαστε το έλεος του Θεού εφόσον αμαρτάνουμε επανειλημμένα. (Ρωμαίους 3:23) Ο Ιεχωβά, όμως, θέλει να ξέρουμε ότι, αν μετανοούμε ειλικρινά, είναι διατεθειμένος να μας συγχωρεί. Και όταν συγχωρεί, ξεχνάει​—δηλαδή δεν επαναφέρει ποτέ τις αμαρτίες μας στο προσκήνιο ώστε να μας κατηγορήσει ή να μας τιμωρήσει για αυτές. Τι παρηγορητική σκέψη! Σας ωθεί το έλεος του Θεού να τον πλησιάσετε περισσότερο;

Προτεινόμενη Ανάγνωση για τον Ιούλιο:

▪ Ιεζεκιήλ 6-20

[Υποσημείωση]