Ο πατριάρχης Ιώβ περιγράφεται ως «άμεμπτος και ευθύς». (Ιώβ 1:1) Ο Λωτ αποκλήθηκε «δίκαιος άνθρωπος». (2 Πέτρου 2:8) Και για τον Δαβίδ ειπώθηκε ότι έκανε «το σωστό» στα μάτια του Θεού. (1 Βασιλέων 14:8) Ωστόσο, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη ζωή αυτών των Βιβλικών προσώπων. Θα δούμε ότι (1) έκαναν λάθη, (2) μπορούμε να μάθουμε πολλά από το παράδειγμά τους και (3) ατελείς άνθρωποι μπορούν πράγματι να ευαρεστούν τον Θεό.

Ο Ιώβ υπέστη αλλεπάλληλες προσωπικές δοκιμασίες που φαίνονταν άδικες. Συμπέρανε εσφαλμένα ότι ο Θεός δεν νοιαζόταν για το αν θα διακρατούσε την πίστη του σε Αυτόν ή όχι. (Ιώβ 9:20-22) Ο Ιώβ ήταν τόσο πεπεισμένος για τη δικαιοσύνη του ώστε έδωσε την εντύπωση ότι ανακήρυσσε τον εαυτό του δικαιότερο από τον Θεό.—Ιώβ 32:1, 2· 35:1, 2.

Ο Λωτ δίστασε να πάρει μια απόφαση η οποία θα έπρεπε να ήταν ξεκάθαρη και απλή. Τον στενοχωρούσε πολύ η χονδροειδής ανηθικότητα των ανθρώπων  που ζούσαν στα Σόδομα και στα Γόμορρα, μάλιστα «βασάνιζε τη δίκαιη ψυχή του» εξαιτίας της συμπεριφοράς τους. (2 Πέτρου 2:8) Ο Θεός ανήγγειλε ότι σκόπευε να καταστρέψει εκείνες τις πονηρές πόλεις και έδωσε στον Λωτ την ευκαιρία να διασωθεί μαζί με την οικογένειά του. Ίσως φαντάζεστε ότι ο προβληματισμένος Λωτ θα βιαζόταν να φύγει. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή όμως χρονοτριβούσε. Οι άγγελοι που στάλθηκαν για να σώσουν αυτόν και την οικογένειά του έπρεπε να τους πιάσουν από το χέρι και να τους βγάλουν από την πόλη σε ασφαλές μέρος.—Γένεση 19:15, 16.

Ο Δαβίδ σε μια περίπτωση δεν έδειξε εγκράτεια και διέπραξε μοιχεία με τη σύζυγο κάποιου άλλου. Το συγκλονιστικό είναι ότι, στην προσπάθειά του να συγκαλύψει αυτή την πράξη, φρόντισε να σκοτωθεί ο σύζυγός της. (2 Σαμουήλ, κεφάλαιο 11) Η Γραφή λέει ότι αυτό που έκανε ο Δαβίδ «φάνηκε κακό στα μάτια του Ιεχωβά».—2 Σαμουήλ 11:27.

Ο Ιώβ, ο Λωτ και ο Δαβίδ έκαναν λάθη, κάποια μάλιστα πολύ σοβαρά. Αλλά όπως θα δούμε είχαν την ολόκαρδη επιθυμία να υπηρετούν υπάκουα τον Θεό. Ήταν πρόθυμοι να δείξουν ότι είχαν μετανιώσει και να κάνουν αλλαγές όπου χρειαζόταν. Έτσι λοιπόν, ο Θεός τούς είδε με εύνοια και γενικά η Γραφή αναφέρεται σε αυτούς ως πιστούς άντρες.

Ως ατελείς άνθρωποι, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα λάθη. (Ρωμαίους 3:23) Αλλά όταν σφάλλουμε πρέπει να δείχνουμε ότι μετανιώνουμε και κατόπιν να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επανορθώσουμε.

Πώς προσπάθησαν ο Ιώβ, ο Λωτ και ο Δαβίδ να επανορθώσουν για τα λάθη τους; Κατά βάθος, ο Ιώβ ήταν άνθρωπος ακεραιότητας. Όταν ο Θεός τού  μίλησε λογικά, εκείνος διόρθωσε τον εσφαλμένο τρόπο σκέψης του και ανακάλεσε όσα είχε πει. (Ιώβ 42:6) Η άποψη του Λωτ για την ανήθικη διαγωγή των ανθρώπων στα Σόδομα και στα Γόμορρα ταυτιζόταν απόλυτα με τους κανόνες του Θεού. Το πρόβλημα ήταν ότι έχασε προσωρινά το αίσθημα του επείγοντος. Τελικά εγκατέλειψε τις καταδικασμένες πόλεις και γλίτωσε από την κρίση του Θεού. Δείχνοντας υπακοή, ούτε καν κοίταξε πίσω σε αυτά που άφηνε. Παρότι ο Δαβίδ έκανε ένα σοβαρό λάθος παραβιάζοντας τον νόμο του Θεού, αποκάλυψε τι είχε πραγματικά στην καρδιά του μετανοώντας και ικετεύοντάς Τον για έλεος.—Ψαλμός 51.

Η ευνοϊκή άποψη του Θεού για αυτούς τους άντρες εναρμονίζεται με τις λογικές προσδοκίες του από τους ατελείς ανθρώπους. Ο Θεός «γνωρίζει καλά την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα». (Ψαλμός 103:14) Εφόσον λοιπόν ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα λάθη, τι αναμένει από εμάς;

Η συμβουλή του Δαβίδ στον γιο του τον Σολομώντα μάς δίνει το κλειδί για το πώς να ευαρεστούμε τον Θεό. «Εσύ, Σολομώντα γιε μου, γνώρισε τον Θεό του πατέρα σου και υπηρέτησέ τον με πλήρη καρδιά». (1 Χρονικών 28:9) Τι είναι η πλήρης καρδιά; Είναι η καρδιά που αγαπάει τον Θεό και έχει αποφασίσει να είναι ευαίσθητη ως προς το θέλημα και τις απαιτήσεις του. Δεν είναι η τέλεια καρδιά, αλλά αυτή που λαχταράει να υπηρετεί υπάκουα τον Θεό και είναι πρόθυμη να διορθώνεται. Ο Θεός θεωρούσε ότι ο Ιώβ ήταν «άμεμπτος», ότι ο Λωτ ήταν «δίκαιος» και ότι ο Δαβίδ “έπραττε μόνο το σωστό” επειδή τον αγαπούσαν και είχαν την επιθυμία να τον υπακούν. Παρότι έκαναν λάθη, μπορούσαν να ευαρεστούν τον Θεό.

Έτσι λοιπόν, αν σκεφτούμε κάτι άσχημο που ευχόμαστε να μην είχαμε σκεφτεί, αν πούμε κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε ή αν κάνουμε πράγματα που συνειδητοποιούμε αργότερα ότι είναι λάθος, ας παίρνουμε θάρρος από τα παραδείγματα που μόλις αναλύθηκαν. Ο Θεός γνωρίζει ότι η τελειότητα είναι πέρα από τις δυνατότητές μας προς το παρόν. Ωστόσο, αναμένει να τον αγαπάμε και να αγωνιζόμαστε να τον υπακούμε. Αν έχουμε πλήρη καρδιά σε σχέση με αυτό, είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε και εμείς να ευαρεστούμε τον Θεό.