«Μετά την έκρηξη του πληθωρισμού στη χώρα μας, τα τρόφιμα ακρίβυναν και έγιναν δυσεύρετα», αναφέρει ο Πολ, σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. «Στεκόμασταν στην ουρά επί ώρες, αλλά τα τρόφιμα συχνά τελείωναν προτού έρθει η σειρά μας. Οι άνθρωποι είχαν αδυνατίσει πολύ από την πείνα, και κάποιοι κατέρρεαν στον δρόμο. Το κόστος των βασικών αναγκών εκτινάχτηκε σε εκατομμύρια, και μετά σε δισεκατομμύρια. Τελικά, το τοπικό νόμισμα κατέληξε να μην έχει καμιά αξία. Έχασα τον τραπεζικό μου λογαριασμό, την ασφάλισή μου και τη σύνταξή μου».

Ο Πολ γνώριζε ότι, για να επιβιώσει η οικογένειά του, έπρεπε να χρησιμοποιεί «πρακτική σοφία». (Παροιμίες 3:21) «Αν και ήμουν ηλεκτρολόγος, αναλάμβανα οποιαδήποτε δουλειά μπορούσα να βρω, με πολύ χαμηλότερο μισθό από τον κανονικό», εξηγεί. «Μερικοί με πλήρωναν δίνοντάς μου τρόφιμα ή είδη για το σπίτι. Αν ο μισθός μου ήταν τέσσερα σαπούνια, χρησιμοποιούσα τα δύο και πουλούσα τα άλλα. Τελικά πήρα κάποτε 40 κοτοπουλάκια. Όταν μεγάλωσαν, τα πούλησα και αγόρασα άλλα 300. Αργότερα, αντάλλαξα 50 κοτόπουλα με δύο 50κιλα σακιά καλαμποκάλευρο. Με αυτά έθρεψα την οικογένειά μου και αρκετές άλλες οικογένειες για πολύ καιρό».

Ο Πολ ήξερε επίσης ότι το πιο πρακτικό πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά. Όταν κάνουμε ό,τι μας προστάζει ο Θεός, αυτός μας βοηθάει. Σε σχέση με την απόκτηση των αναγκαίων για τη ζωή, ο Ιησούς είπε: «Μη βρίσκεστε σε αγωνιώδη αβεβαιότητα· διότι . . . ο Πατέρας σας γνωρίζει ότι τα χρειάζεστε».—Λουκάς 12:29-31.

Δυστυχώς, ο μεγάλος εχθρός του Θεού, ο Σατανάς, έχει εξαπατήσει τους περισσότερους κάνοντάς τους να επικεντρώνουν τη ζωή τους γύρω από υλικά ζητήματα. Οι άνθρωποι ανησυχούν υπερβολικά για τις ανάγκες τους, ρεαλιστικές ή φανταστικές, και προσπαθούν εναγωνίως να αποκτήσουν πράγματα που στην ουσία δεν χρειάζονται. Πολλοί χρεώνονται, μαθαίνοντας με σκληρό τρόπο ότι «όποιος δανείζεται είναι υπηρέτης εκείνου που δανείζει».—Παροιμίες 22:7.

 Κάποιοι παίρνουν επιζήμιες αποφάσεις. «Πολλοί γείτονες άφησαν πίσω την οικογένεια και τους φίλους τους σε αναζήτηση “καλύτερης ζωής” στο εξωτερικό», αναφέρει ο Πολ. «Μερικοί μετανάστευσαν χωρίς τα κατάλληλα δικαιολογητικά και δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά. Συχνά κατέληγαν να κρύβονται από την αστυνομία και να κοιμούνται στον δρόμο. Δεν έδωσαν στον Θεό μια ευκαιρία να τους βοηθήσει. Εμείς όμως αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε τα οικονομικά προβλήματα μαζί ως οικογένεια, με τη βοήθεια του Θεού».

Ο Πολ συνεχίζει: «Ο Ιησούς είπε: “Ποτέ μην ανησυχήσετε για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες. Αρκετό είναι για την κάθε ημέρα το δικό της κακό”. Έτσι λοιπόν, προσευχόμουν καθημερινά να μας “δώσει ο Θεός σήμερα το ψωμί μας για αυτή την ημέρα” ώστε να επιβιώσουμε. Και εκείνος όντως βοηθούσε, ακριβώς όπως υποσχέθηκε ο Ιησούς. Δεν είχαμε πάντα αυτό που μας άρεσε περισσότερο. Κάποτε, στάθηκα σε μια ουρά για τρόφιμα χωρίς να ξέρω τι πουλιόταν. Όταν ήρθε η σειρά μου είδα ότι ήταν γιαούρτι. Δεν μου αρέσει το γιαούρτι. Αλλά ήταν φαγητό, οπότε εκείνο το βράδυ φάγαμε γιαούρτι. Είμαι ευγνώμων στον Θεό επειδή όλη αυτή την περίοδο η οικογένειά μου δεν πήγε ποτέ για ύπνο πεινασμένη». *

«Αυτή τη στιγμή τα βγάζουμε πέρα πιο εύκολα. Αλλά μέσα από τις εμπειρίες μας έχουμε μάθει ότι το καλύτερο αντίδοτο για την ανησυχία είναι η εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο Ιεχωβά * θα μας βοηθάει πάντοτε αν εμείς επιζητούμε να κάνουμε το θέλημά του. Έχουμε διαπιστώσει πόσο αληθινό είναι το εδάφιο Ψαλμός 34:8: “Γευτείτε και δείτε ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός· ευτυχισμένος είναι ο ακμαίος άντρας που καταφεύγει σε αυτόν”. Ως αποτέλεσμα, δεν φοβόμαστε μήπως αντιμετωπίσουμε και πάλι οικονομικές δυσκολίες.

»Τώρα καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα ότι για να επιβιώσουν οι άνθρωποι δεν χρειάζονται δουλειά ή χρήματα, αλλά τροφή. Περιμένουμε με ανυπομονησία τον καιρό που θα πραγματοποιηθεί η υπόσχεση του Θεού: “Θα υπάρχει πληθώρα σιτηρών στη γη”. Μέχρι τότε “έχοντας διατροφή, ενδύματα και στέγη, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά”. Αντλούμε δύναμη από τα λόγια της Γραφής: “Ο τρόπος της ζωής σας ας είναι απαλλαγμένος από τη φιλαργυρία, καθώς μένετε ικανοποιημένοι με τα παρόντα πράγματα. Διότι εκείνος έχει πει: «Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω». Ώστε εμείς να έχουμε μεγάλο θάρρος και να λέμε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ»”». *

Απαιτείται γνήσια πίστη για να “περπατάμε με τον Θεό” όπως ο Πολ και η οικογένειά του. (Γένεση 6:9) Είτε αντιμετωπίζουμε κάποιο σοβαρό οικονομικό πρόβλημα τώρα είτε το αντιμετωπίσουμε ενδεχομένως στο μέλλον, το παράδειγμα πίστης και πρακτικής σοφίας του Πολ μάς διδάσκει σημαντικά μαθήματα.

Αλλά τι γίνεται αν η ανησυχία μας οφείλεται σε οικογενειακά προβλήματα;