ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΗ
Να Συγχωρείτε Ανεπιφύλακτα
ΓΡΑΦΙΚΗ ΑΡΧΗ: «Να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου. Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς».
Τι σημαίνει; Στην Αγία Γραφή η αμαρτία παρομοιάζεται με χρέος και η συγχώρηση συγκρίνεται με τη διαγραφή χρέους. (Λουκάς 11:4) Κάποιο σύγγραμμα λέει ότι στις Γραφές η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που αποδίδεται «συγχωρώ» σημαίνει «παραιτούμαι από ένα χρέος, μη απαιτώντας την εξόφλησή του». Έτσι λοιπόν, όταν επιλέγουμε να συγχωρήσουμε κάποιον που μας έχει αδικήσει, δεν αναμένουμε από αυτόν να επανορθώσει. Το ότι είμαστε πρόθυμοι να συγχωρούμε δεν σημαίνει ότι επιδοκιμάζουμε την εσφαλμένη συμπεριφορά ή ότι μικροποιούμε τον πόνο που μας έχει προκαλέσει. Απεναντίας, σημαίνει ότι αποφασίζουμε απλώς να αποβάλουμε την πικρία, παρότι μπορεί να έχουμε βάσιμη «αιτία για παράπονο».
Είναι πρακτική σήμερα; Ως ατελείς άνθρωποι, όλοι αμαρτάνουμε. (Ρωμαίους 3:23) Επομένως, είναι σοφό να είμαστε διατεθειμένοι να συγχωρούμε τους άλλους, επειδή αργά ή γρήγορα θα χρειαστούμε και εμείς τη συγχώρηση άλλων. Επιπλέον, όταν επιλέγουμε να συγχωρούμε, ωφελούμε και τον εαυτό μας. Με ποιον τρόπο;
Όταν τρέφουμε θυμό και πικρία
Από την άλλη πλευρά, αναλογιστείτε τα οφέλη της συγχωρητικότητας. Όταν συγχωρούμε ανεπιφύλακτα τους άλλους, διατηρούμε την ενότητα και την ειρήνη, προστατεύοντας έτσι τις σχέσεις. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αποδεικνυόμαστε μιμητές του Θεού, ο οποίος συγχωρεί ανεπιφύλακτα τους μετανοημένους αμαρτωλούς και αναμένει να κάνουμε και εμείς το ίδιο.