Στις 31 Μαρτίου 2024, η αδελφή Χερμίνε Σμιτ πέθανε σε ηλικία 98 ετών. Ήταν η τελευταία Μάρτυρας του Ιεχωβά που γνωρίζουμε ότι είχε υποφέρει λόγω της πίστης της σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί.

Η Χερμίνε είχε γεννηθεί στις 13 Νοεμβρίου 1925, στην πόλη Γκντανσκ που ανήκει τώρα στην Πολωνία. Οι γονείς της, ο Όσκαρ και η Φρίντα Κοσμίντερ ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι ενστάλαξαν στην κόρη τους ισχυρή πίστη και πεποίθηση. Το 1939, τα στρατεύματα των Ναζί κατέλαβαν το Γκντανσκ, και τότε ξεκίνησε μια περίοδος έντονου διωγμού εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, εκείνον τον καιρό, η Χερμίνε αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε στις 2 Μαΐου 1942, σε ηλικία 16 ετών.

Τον επόμενο χρόνο, τον Ιούνιο του 1943, οι Ναζί συνέλαβαν τη 17χρονη Χερμίνε. Τη συνέλαβαν ξανά τον Απρίλιο του 1944, και αυτή τη φορά την έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ. Αναφερόμενη σε εκείνη τη φρικτή περίοδο, η Χερμίνε είχε πει κάποτε: «Είναι αδιανόητο αυτό που συνέβη. Μας ταπείνωσαν και μας έκαναν πολύ κακό. Η Γκεστάπο δοκίμασε τα πάντα για να με κάνει να λυγίσω. Δεν ήμουν καμιά ηρωίδα. Ένα συνηθισμένο κορίτσι ήμουν. Αλλά δεν είχα καμία αμφιβολία για το τι έπρεπε να κάνω. Το ζήτημα αφορούσε την οσιότητα και την αποφασιστικότητά μου να ενεργώ σύμφωνα με τη συνείδησή μου. Όταν ενεργείς σύμφωνα με τη συνείδησή σου, ανταμείβεσαι με ειρήνη—ειρήνη με τον εαυτό σου και με τον Θεό σου».

Έναν χρόνο αργότερα, τον Απρίλιο του 1945, ο ρωσικός στρατός έφτασε στο στρατόπεδο Στούτχοφ. Οι Γερμανοί φρουροί των Ες-Ες επιβίβασαν πολλούς φυλακισμένους σε πλοία και τους εγκατέλειψαν στη θάλασσα για να μην τους απελευθερώσει ο ρωσικός στρατός. Τον Μάιο του 1945, η Χερμίνε και άλλα 370 άτομα διασώθηκαν όταν το πλοίο στο οποίο βρίσκονταν ρυμουλκήθηκε στο νησί Μεν της Δανίας. Μετά από λίγο, η Χερμίνε ξανάσμιξε με τους γονείς της.

Το 1947, η Χερμίνε παντρεύτηκε τον Χορστ Σμιτ. Ο Χορστ είχε αρνηθεί να υπηρετήσει στον στρατό και βοηθούσε στη μεταφορά Βιβλικών εντύπων όταν το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά ήταν υπό απαγόρευση. Πέρασε από δίκη, καταδικάστηκε σε θάνατο και μπήκε στις φυλακές Βρανδεμβούργου-Γκέρντεν. Οι πόρτες της φυλακής όμως άνοιξαν στις 27 Απριλίου 1945, λίγο πριν από την προγραμματισμένη εκτέλεσή του. Ο Χορστ και η Χερμίνε έζησαν μαζί σχεδόν 63 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του το 2010.

Το ζευγάρι αφηγούνταν επί πολλά χρόνια τις εμπειρίες του σε άλλους. Σε μια συνέντευξη που έδωσε το 1998, η Χερμίνε, σχολιάζοντας την πορεία ακεραιότητας που ακολούθησε, είπε: «Ο δρόμος που διάλεξα δεν είναι εύκολος, αλλά είναι ο πιο όμορφος. Δεν θα τον άλλαζα με τίποτα».

Είμαστε ευγνώμονες για το παράδειγμα που έθεσε η Χερμίνε διακρατώντας ακεραιότητα υπό δοκιμασίες. Ας μιμούμαστε την πίστη της παραμένοντας αποφασισμένοι να είμαστε θαρραλέοι και να είναι ισχυρή η καρδιά μας, βέβαιοι ότι πάντα ο Ιεχωβά θα προστατεύει τους πιστούς του.—Ψαλμός 31:23, 24.